Chanyeol x you ซุปเปอร์สตาร์ยอดรัก
6.2
เขียนโดย นิชา
วันที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 00.45 น.
11 ตอน
5 วิจารณ์
15.38K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 22.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) เริ่มต้นชีวิตใหม่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "ยูริสา" ดาราสาวไทยในวัย 27 ปี ต้องแก้ผ้า เฮ้ย..เก็บผ้าเก็บผ่อนยัดใส่กระเป๋าบินตรงมาเกาหลีตามคำชวนของเพื่อนสาวชาวเกาหลีที่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆ เพราะต้องการหลบหนีชีวิตบัดซบสุดรันทดที่ต้องเจอตอนอยู่ประเทศไทย
ฉันเหลือตัวคนเดียว พ่อเลี้ยงและแม่ต้องมาเสียชีวิตเพราะบินไปกลับเกาหลีบ่อยจนเกิดอุบัติเหตุเครื่องบินตก ฉันซึ่งเป็นลูกสาวคนเดียวก็รวยแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัวจากเงินประกันชีวิตที่พ่อเลี้ยงและแม่ทำไว้ให้ ยังมีหุ้นอยู่บริษัทที่เกาหลีอีก 2 แห่ง ไม่ต้องบริหารก็ได้เงินใช้ เพราะเจ้าของบริษัทคือพ่อของเพื่อนสาวฉันเอง
อีกประเด็นนึงคือหนีผู้ชาย ผู้ชายที่จะแต่งงานด้วยอยู่แล้วเชียว แต่ฉันดันจับได้ว่าเค้ามีผู้หญิงอีกคนแล้วผู้หญิงคนนั้นก็คือเพื่อสนิทฉันเอง และฉันก็รู้มาอีกว่าที่เค้าอยากแต่งงานกับฉันเร็วๆ ก็เพราะว่าเงินของฉันนั่นเอง
ฉันที่เป็นดาราพอมีข่าวฉาวตบตีขึ้นหน้าหนึ่งแบบนี้ไม่ได้ดังเหมือนคนอื่นด้วยสิ่ งานก็น้อยลงเพราะฉันเลือกที่จะเก็บตัวไม่ออกมาแก้ข่าวปล่อยให้หญิงร้ายชายเลวคู่นั้นเรียกคะแนนสงสารกันไป ส่วนฉันก็แอบบิลหนีมาเกาหลีนี่ไง
ณ สนามบินอินชอน
"เมื่อไหร่จะมาถึงสักทีนะ ยัยนามิ ฉันนั่งรอเธอมา 30 นาทีแล้ว อย่าให้ฉันเจอเธอนะ..ฮึ้ยยยย" ฉันนั่งบ่นอยู่คนเดียว ปากก็บ่น มือก็จิ้มโทรศัพท์ส่งไลน์ไปต่อว่านามิ
"เธอเลิกส่งได้แล้วข้อความน่ะ ด่าฉันต่อหน้าเลยดีมั๊ย ฉันมาแล้ว"
^0^
^0^!
"อ๊ายยยยย"เราสองคนร้องออกมาพร้อมกันเมื่อเห็นหน้า แล้ววิ่งเข้าไป กอดกันกลม ไม่สนใจคนรอบข้างด้วยซ้ำ ว่าเค้าจะคิดยังไง
"ยินดีต้อนรับ กับการกลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นี่นะเพือน" นามิบอกฉันหลังจากปล่อยมือจากการกอดกันของเรา
"จร้าาาาาาา "
"ป๊ะ กลับบ้านกันฉันจะไปส่ง คืนนี้ฉันจะนอนกับเธอที่บ้านนะ ฉันอิจฉาเธอจริงๆ ที่มีพ่อเลี้ยงแบบนี้ เตรียมพร้อมหาไว้ให้เธอทุกอย่างเลย$#/&$$##" ฉันได้แต่ยิ้มให้กับเพือนสาวที่ไม่ยอมหยุดให้ฉันพูดบ้าง พูดซะฉันฟังไม่ทันเลยว่าเธอพูดว่าอะไรบ้าง
Nonhyeal La Folium
"ยูถึงแล้วจร้าาาา"
"ป๊ะ เข้าข้างในกันเถอะ ไปช่วยฉันเก็บของด้วยนะ ของฉันเยอะเต็มไปหมดเลยเนี่ย"
"อ๋อจร้าา เยอะมากจริงๆด้วย ฉันเห็นเธอมีกระเป๋ามาใบเดียวเนี่ย -_- " นามิทำเสียงประชด
"ฉันหมายถึงพรุ่งนี้ต่างหาก เราจะไปช๊อปแก้เบื่อกัน "
"เย้!!!!!"
"แต่วันนี้ฉันขอพักก่อนนะ เหนื่อยจังเลย"
"ได้เลยจร้าาา เธอไปนอนพักเถอะ เดี๋ยวฉันเก็บของเข้าตู้ให้เอง ^_^ "
"ขอบใจมากนะ นามิ น่ารักที่สุด จะไปอาบน้ำและ มากอดทีซิ" ฉันโผเข้ากอดเพื่อนสาวที่กำลังนั่งลื้อกระเป๋าเสื้อผ้าฉันอย่างเมามัน
"อ๊ะ!!! จะทำอะไรก็รีบไปเลยไป ฉันจะเก็บของให้ ตื่นมาแล้วค่อยไปหาอะไรกินกัน"
"แล้วเธอจะไม่เหงาแย่หรอ มานั่งรอฉันตื่นเนี่ย"
"เดี๋ยวฉันนั่งดูแฟนฉันรอเธอ นี่จะบอกให้คนนี้หล่อม๊ากกกกกก หนุ่มน้อยของฉัน #$/$$#/&/$#"
นามิหยิบโทรศัพท์โชว์ให้ฉันดู ฉันมองผ่านๆ ไม่รู้หรอกว่าใครเป็นใคร ดูเหมือนจะหล่อกันทุกคน ไอ้ฉันก็ไม่ใช่ติ่งเกาหลีซะด้วยสิ่ เลยไม่สนใจยัยนามิบรรยายสักเท่าไหร่ ปล่อยให้นางร่ายยาวไปคนเดียว ส่วนฉันก็เดินไปอาบน้ำ
ฉันอาบน้ำเสร็จ ก็มาล้มตัวลงบนที่นอน ไม่สนใจยัยนามิที่กระอี้กระด้ากับผู้ชายอยู่ที่หน้าจอโทรศัพท์ ฉันหลับตาลง ภาวนาให้กับการที่ฉันตัดสินใจมาเริ่มชีวิตใหม่ที่นี่ ฉันจะได้เจอกับสิ่งดีๆ อะไรใหม่ๆ ที่ทำให้ชีวิตฉันสดใสขึ้นอีกครั้งนะ ฉันหวังไว้อย่างนั้น
ฉันเหลือตัวคนเดียว พ่อเลี้ยงและแม่ต้องมาเสียชีวิตเพราะบินไปกลับเกาหลีบ่อยจนเกิดอุบัติเหตุเครื่องบินตก ฉันซึ่งเป็นลูกสาวคนเดียวก็รวยแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัวจากเงินประกันชีวิตที่พ่อเลี้ยงและแม่ทำไว้ให้ ยังมีหุ้นอยู่บริษัทที่เกาหลีอีก 2 แห่ง ไม่ต้องบริหารก็ได้เงินใช้ เพราะเจ้าของบริษัทคือพ่อของเพื่อนสาวฉันเอง
อีกประเด็นนึงคือหนีผู้ชาย ผู้ชายที่จะแต่งงานด้วยอยู่แล้วเชียว แต่ฉันดันจับได้ว่าเค้ามีผู้หญิงอีกคนแล้วผู้หญิงคนนั้นก็คือเพื่อสนิทฉันเอง และฉันก็รู้มาอีกว่าที่เค้าอยากแต่งงานกับฉันเร็วๆ ก็เพราะว่าเงินของฉันนั่นเอง
ฉันที่เป็นดาราพอมีข่าวฉาวตบตีขึ้นหน้าหนึ่งแบบนี้ไม่ได้ดังเหมือนคนอื่นด้วยสิ่ งานก็น้อยลงเพราะฉันเลือกที่จะเก็บตัวไม่ออกมาแก้ข่าวปล่อยให้หญิงร้ายชายเลวคู่นั้นเรียกคะแนนสงสารกันไป ส่วนฉันก็แอบบิลหนีมาเกาหลีนี่ไง
ณ สนามบินอินชอน
"เมื่อไหร่จะมาถึงสักทีนะ ยัยนามิ ฉันนั่งรอเธอมา 30 นาทีแล้ว อย่าให้ฉันเจอเธอนะ..ฮึ้ยยยย" ฉันนั่งบ่นอยู่คนเดียว ปากก็บ่น มือก็จิ้มโทรศัพท์ส่งไลน์ไปต่อว่านามิ
"เธอเลิกส่งได้แล้วข้อความน่ะ ด่าฉันต่อหน้าเลยดีมั๊ย ฉันมาแล้ว"
^0^
^0^!
"อ๊ายยยยย"เราสองคนร้องออกมาพร้อมกันเมื่อเห็นหน้า แล้ววิ่งเข้าไป กอดกันกลม ไม่สนใจคนรอบข้างด้วยซ้ำ ว่าเค้าจะคิดยังไง
"ยินดีต้อนรับ กับการกลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นี่นะเพือน" นามิบอกฉันหลังจากปล่อยมือจากการกอดกันของเรา
"จร้าาาาาาา "
"ป๊ะ กลับบ้านกันฉันจะไปส่ง คืนนี้ฉันจะนอนกับเธอที่บ้านนะ ฉันอิจฉาเธอจริงๆ ที่มีพ่อเลี้ยงแบบนี้ เตรียมพร้อมหาไว้ให้เธอทุกอย่างเลย$#/&$$##" ฉันได้แต่ยิ้มให้กับเพือนสาวที่ไม่ยอมหยุดให้ฉันพูดบ้าง พูดซะฉันฟังไม่ทันเลยว่าเธอพูดว่าอะไรบ้าง
Nonhyeal La Folium
"ยูถึงแล้วจร้าาาา"
"ป๊ะ เข้าข้างในกันเถอะ ไปช่วยฉันเก็บของด้วยนะ ของฉันเยอะเต็มไปหมดเลยเนี่ย"
"อ๋อจร้าา เยอะมากจริงๆด้วย ฉันเห็นเธอมีกระเป๋ามาใบเดียวเนี่ย -_- " นามิทำเสียงประชด
"ฉันหมายถึงพรุ่งนี้ต่างหาก เราจะไปช๊อปแก้เบื่อกัน "
"เย้!!!!!"
"แต่วันนี้ฉันขอพักก่อนนะ เหนื่อยจังเลย"
"ได้เลยจร้าาา เธอไปนอนพักเถอะ เดี๋ยวฉันเก็บของเข้าตู้ให้เอง ^_^ "
"ขอบใจมากนะ นามิ น่ารักที่สุด จะไปอาบน้ำและ มากอดทีซิ" ฉันโผเข้ากอดเพื่อนสาวที่กำลังนั่งลื้อกระเป๋าเสื้อผ้าฉันอย่างเมามัน
"อ๊ะ!!! จะทำอะไรก็รีบไปเลยไป ฉันจะเก็บของให้ ตื่นมาแล้วค่อยไปหาอะไรกินกัน"
"แล้วเธอจะไม่เหงาแย่หรอ มานั่งรอฉันตื่นเนี่ย"
"เดี๋ยวฉันนั่งดูแฟนฉันรอเธอ นี่จะบอกให้คนนี้หล่อม๊ากกกกกก หนุ่มน้อยของฉัน #$/$$#/&/$#"
นามิหยิบโทรศัพท์โชว์ให้ฉันดู ฉันมองผ่านๆ ไม่รู้หรอกว่าใครเป็นใคร ดูเหมือนจะหล่อกันทุกคน ไอ้ฉันก็ไม่ใช่ติ่งเกาหลีซะด้วยสิ่ เลยไม่สนใจยัยนามิบรรยายสักเท่าไหร่ ปล่อยให้นางร่ายยาวไปคนเดียว ส่วนฉันก็เดินไปอาบน้ำ
ฉันอาบน้ำเสร็จ ก็มาล้มตัวลงบนที่นอน ไม่สนใจยัยนามิที่กระอี้กระด้ากับผู้ชายอยู่ที่หน้าจอโทรศัพท์ ฉันหลับตาลง ภาวนาให้กับการที่ฉันตัดสินใจมาเริ่มชีวิตใหม่ที่นี่ ฉันจะได้เจอกับสิ่งดีๆ อะไรใหม่ๆ ที่ทำให้ชีวิตฉันสดใสขึ้นอีกครั้งนะ ฉันหวังไว้อย่างนั้น
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ