Chanyeol x you ซุปเปอร์สตาร์ยอดรัก

     "ยูจ๋า ตื่นได้แล้วววว  ตื่นๆๆๆๆๆ เร็ว ลุกไปอาบน้ำ" นามิเพื่อนสาวพยายามดึงฉันให้ลุกจากที่นอน แต่ฉันก็อิดออดไม่อยากจะลุก

     "นามิ ฉันยังง่วงอยู่เลย ขอนอนต่ออีกแปปนะ"

     "ไม่ได้ ลุกเดี๋ยวนี้ วันนี้ฉันจะพาเธอเที่ยวให้ทั่วเกาหลีเลย จำไม่ได้หรือไง ลุกเดี๋ยวนี้นะ ยัยยู"

     "ก้อด้ายยยยย ไปแล้วๆๆๆๆ"

     "ดีมากเพื่อนรัก"

     ฉันลุกจากที่นอนไปอาบน้ำแต่งตัวใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงด้วยซ้ำ ก็จะให้ฉันแต่งอะไรมากล่ะ อย่างฉันไม่ต้องแต่งอะไรมากก็สวยอยู่แล้ว หลงตัวเองม๊ากกกกกก แต่มันคือเรื่องจริงนะ ^_^

     "เธอแต่งตัวอะไรเนี่ย ไม่คิดจะแต่งหน้าเลยหรือไง เธออย่าทำให้ฉันเป็นตัวตลกได้ป๊ะ คนอื่นเค้าจะคิดยังไงที่เห็นฉันเดินกับเธอเนี่ย$#$#^&/$#" นามิบ่นฉันยาวเมื่อเห็นการแต่งตัวของฉัน 

     "^_^" ฉันได้แต่ยิ้มไม่ได้ตอบโต้อะไร ได้แต่คิดในใจ ฉันแต่งแบบธรรมดา สบายๆ แต่เธออ่ะ แต่งเยอะเกินไปยัยนามิ

     "ยังจะมายิ้มอีก"

     "แล้วเธอจะให้ฉันแต่งอะไรมากมายจ๊ะ ฉันแค่จะไปเดินช๊อปปิ้ง เดินเที่ยว ฉันไม่ได้จะไปเดินพรมแดงนะ" ยูมิชักสีหน้าไม่พอใจ แต่ก็ไม่ได้บ่นอะไรต่อ

     "ตามใจ งั้นไปกัน Go!!!!" เมื่อกี้ยังชักสีหน้าไม่พอใจดูตอนนี้สิ ทำท่ากระดี้กระด้ามากไปป่าวจ๊ะเพื่อน

ณ ห้าง Coex Mall

     "เอาชุดนี้ ชุดนั้น ชุดนั้นด้วย อุ๊ย!!ชุดนี้ก็สวย เอาตัวนี้ด้วยจ๊ะ"

     "นี่ นามิ เยอะไปหรือป่าว  ชุดนั้นมันโป๊ะไป ชุดนี้ก็เซ็กซี่เกิน ถ้าไม่ใช่เวลาทำงานฉันไม่ใส่หรอกนะ"

     "ฉันรู้.. ว่ามันไม่ใช่สไตล์ของเธอ เธอลืมแล้วหรอว่าเธอมาที่นี่เพื่ออะไร ^_^ เริ่มต้นชีวิตใหม่ เพราะงั้น เธอต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองสิ่"

     "ฉันรู้ แต่........"

     "ไม่มีแต่... เชื่อฉันเถอะ เธอต้องเปลี่ยนตัวเอง เปลี่ยนนิสัยบ้าง การแต่งตัวบ้าง แล้วที่สำคัญ... ผู้ชาย..หัดจับผู้ชายที่ถูกใจบ้าง อย่ามัวแต่ให้คนอื่นแย่งไป" ยัยคนนี้ มันพูดแทงใจดำฉัน เจ็บใจ...

     "ย่ะ...ถ้าฉันเจอผู้ชายที่ถูกใจฉันจะไม่ยอมปล่อยให้หลุดมือ.โอเคมั๊ย"

     "ดีมากกกกกก ถ้าจะให้ดีนะ คืนนี้จับผู้ชายให้ได้แล้วกัน"

     "หมายความว่าไงอ่ะ ทำไมต้องคืนนี้ ยังไง อะไร"

     "ก็ไม่ยังไง คืนนี้รุ่นพี่ชวนฉันไปปาร์ตี้ ฉันก็จะเอาเธอไปด้วย ไปเปิดหูเปิดตา แล้ววันนี้ฉันก็วางแผนหมดแล้วว่าจะทำอะไรบ้าง พาเธอกิน เที่ยว แปลงโฉม ไปปาร์ตี้ แล้วก็จบที่จับปู้ชายให้ได้ด้วย" ทำหน้าจริงจัง

     "เฮ้ย...ข้ออื่นฉันทำได้หมด แต่ข้อสุดท้ายขอบาย เรื่องแบบนี้มันต้องปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติสิ่ บังคับไม่ได้หรอกนะ"

     "เธอก็แบบนี้ทุกที แล้วเมื่อไหร่จะใช้ชีวิตคุ้มสักทีล่ะ สมัยนี้นะ เรื่องมี  sex มันเป็นเรื่องปกติไปแล้ว ไม่มีใครที่เค้าเก็บเวอร์จิ้นไว้หลังแต่งงานหรอก อายุจะ 30 อยู่แล้ว จะเก็บไว้ทำไม ปล่อยๆบ้างเถอะ ชีวิตจะได้ไม่จำเจ"

     "ย่ะ...แม่คนเก่งฉันจะจำไว้" ฉันหัวเราะออกมากับความคิดเพื่อนฉัน มันคิดได้ แถมแทงใจดำฉันอีก นี่คงเป็นอีกเรื่องสิ่นะที่แฟนฉันไปมีคนอื่น ฉันจะจำคำพูดเธอไว้นามิ ฉันจะใจกล้าให้มันเหมือนเธอ ถ้าเจอคนที่ถูกใจนะ

     วันนี้ทั้งวันเราสองคนเที่ยวกันอย่างสนุกสนาน ยัยนามิคงคิดว่าฉันเป็นตุ๊กตาจับฉันแต่งโน่น ทำนี่ เข้าร้านเสริมสวย ทำผม ซื้อเสื้อผ้า จับแปลงกายเป็นเจ้าหญิง ไม่ใช่สิ่..หรือว่าจะตัวร้ายนะ ก็จับฉันแต่งตัวซะเปรี้ยวขนาดนี้

     เรามาถึงงานประมาณ 3 ทุ่มครึ่งน่าจะได้ งานเลี้ยงสังสรรค์นี้จัดบริเวณริมสระน้ำของอพาร์ทเม้นแห่งหนึ่ง ฉันกับนามิน่าจะมาถึงงานเป็นคู่สุดท้าย ที่นี่สวยดี บริเวณสระน้ำมีกระจกล้อมรอบ ยื่นออกมาจากตัวอาคาร ด้านหน้าเป็นสวนหย่อมเล็กๆ จัดได้น่ารักมาก  อยู่ติดกับลานจอดรถ ดูแล้วที่จอดรถน่าจำกัดให้จอดได้แค่ห้องละ 2 คัน

     ตัวฉันไม่ได้สนุกเท่าไหร่เพราะไม่รู้จักใคร ทำได้แค่นั่งดื่มเบียร์ไปเรื่อยๆ นามิแนะนำผู้ชายให้ฉันรู้จักหลายคน แต่ฉันไม่ได้สนใจที่พวกเค้าคุยกัน ถามคำตอบคำ ได้แต่ดื่ม ๆ ๆ อย่างเดียว จนเวลาผ่านไปเรื่อยๆ รู้สึกว่าตัวเองเริ่มเมาแล้ว

     "นามิ ฉันขอออกไปสูดอากาศข้างนอกแปปนะ รู้สึกจะเริ่มเมาแล้ว"

     "จร้าาา..ตามสบาย ดูแลตัวเองด้วยน้าาาาาา"

     "ฉันว่าเธอมากกว่านะ ฮ้าๆๆๆๆ"

     ฉันพยายามพาตัวเองเดินออกมาที่สวนหย่อม เพื่อมาสูดอากาศดีๆ บางทีอาจจะช่วยให้ส่างเมาได้บ้าง ข้างนอกอากาศเย็นกว่าบริเวณสระว่ายน้ำ ฉันนั่งได้ไม่ถึง 5 นาที ก็มีแขกไม่ได้รับเชิญตามมา

     "ว่าไงจ๊ะคนสวย มาทำอะไรคนเดียวตรงนี้ เมาหรอ"ผู้ชายคนนี้คือคนที่นามิแนะนำให้รู้จัก สายตาที่เค้ามองฉันมันแปลกๆ ฉันเลยไม่ค่อยอยากจะคุยกับเค้า

     "เปล่า" ฉันตอบแบบส่งแล้วพยายามที่จะเดินหนี

     "เดี๋ยวสิ่จ๊ะ" เดินมาขวางหน้าฉันไว้ ฉันมองหน้าเค้า แต่ไม่พูดอะไร แล้วพยายามเดินหนีอีก

     "โอ๊ย!!!! ปล่อยฉันนะ" ฉันพยายามขัดขืนแต่มันก็ไม่เป็นผล ดิ้นเท่าไหร่ก็ไม่หลุด สายตาฉันเหลือบไปเห็นชายคนหนึ่งพึ่งเดินลงมาจากรถ เค้าสวมหมวกปิดใบหน้า หุ่นดี แล้วก็ดูสูงมาก เอาน่าเอาตัวรอดไว้ก่อน ตอนนี้ฉันไม่มีแรงที่จะตอบโต้ ฉันรีบตะโกนเรียกเค้า 

     "คุณค๊ะๆ ฉันอยู่ทางนี้ค่ะ" ฉันโบกมือให้เค้า เค้าหันมาตามเสียงเรียก หันมองซ้ายมองขวาอย่างงง แล้วทำท่าประมาณว่าเรียกผมหรอ

     "ที่รัก..ทางนี้ค่ะ"ฉันได้โอกาสตอนรุ่นพี่เผลอสะบัดแขนจนหลุดพร้อมกับใช้กระเป๋าฟาดไปหนึ่งที แล้วกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปหาเค้าทั้งที่เค้ายังงงๆ

     "ช่วยฉันด้วยค่ะ ผู้ชายคนนั่นเค้าตื้อฉัน ฉันเมา ไม่มีแรงที่จะสู้กับเค้าค่ะ" ฉันกระซิบบอกเค้าพร้อมกับเดินเข้าไปกอดแขนเค้า

     "คุณจะให้ผมช่วยอะไร ผมรีบ ผมเหนื่อยมาก"

     "ฉันขอไปกับคุณก่อนแล้วกัน แล้วเดี๋ยวจะโทรให้เพื่อนขึ้นมารับ ไปเร็วคุณ ฉันไม่อยากอยู่ตรงนี้"

     "อะไรเนี่ยคุณ คุณจะไปไหน อย่าบอกนะว่าจะไปห้องผมอ่ะ" ฉันไม่สนใจที่เค้าพูดพยายามที่จะดึงตัวเค้า เพราะอยากไปจากตรงนี้

     "ก็ใช่ไง จะยืนเถียงกันทำไมเนี๊ย" ฉันแทบยืนไม่ไหว การที่ฉันดึงเค้าทำให้ฉนเซจนจะล้ม แต่เค้าก็ดึงฉันไว้ เค้าตกใจที่ฉันเซจะล้มจึงออกแรงดึงฉันมากอดไว้แน่น

     "เป็นอะไรกันหรอครับ มีอะไรให้ผมช่วยมั๊ย" รุ่นพี่คนนั้นเดินตามฉันมา เหมือนจะสงสัยการกระทำของเรา

     "อ๋อ...ป่าวหรอกครับ ผมกำลังดุเธอน่ะครับ ว่าทำไมดื่มเยอะขนาดนี้ แต่งตัวโป๊ะด้วย เออ...งั้นเราขอตัวกลับห้องก่อนนะครับ"ปล่อยเลยตามเลยแสดงละครทำเป็นแฟนฉัน พาฉันเดินเข้าลิฟท์

     "เดี๋ยวครับ...ผมขอไปด้วย พอดีผมจะขึ้นห้องแล้วเหมือนกัน" เวรแล้วไงฉัน อีตารุ่นพี่นั่นจะตามมาทำไมกันนะ

-----------------------