EXO'7 Vampire สะดุดรักนายปีศาจ

หลังจากที่เลิกเรียนฉันก็มานั่งกินข้าวอยู่โรงอาหารกินคนเดียว ย้ำค่ะว่าคนเดียว ชิวๆมากกกกกก 
 
"แกๆๆๆ เห็นตัวอะไรสักอย่างเรียกร้องความสนใจป๊ะ" เสียงใครบางคนพูดขึ้นลอยแบบเน้นๆ ฉันรู้ทันทีว่าโดนว่าอยู่ 
"นั่นสิแก อยู่ดีๆก็ไม่มีคนคบแล้วนะ ยังมาทำตัวอยากเด่นอีก แบบนี้ยิ่งไม่มีคนชอบไปใหญ่"
"แกก็อย่าว่าเพื่อนร่วมโลกสิ สงสารเขาแค่นี้เขาก็ไม่มีใครคบแล้วนะ ฮ่าๆๆๆๆๆ" แล้วทั้งสามคนก็พากันหัวเราะชอบใจอย่างมีความสุข
  เอาเลยเอาที่สบายใจนะ อยากจะทำอะไรว่าอะไรก็เชิญ ฉันได้แต่คิดในใจ เพราะอะไรนะมีแต่คนเกลียดฉันตั้งแต่เด็กๆมาแล้วไม่มีใครอยากอยู่ใกล้หรือมาคุยมาเป็นเพื่อนกับฉันเลย มีแต่คนบอกว่าใครอยู่ใกล้ฉันแล้วจะเจอแต่เรื่องร้ายและโชคร้ายที่มาเป็นเพื่อนกับฉัน แต่ถึงยังไงฉันก็อยู่คนเดียวต่อไป
"นั่งด้วยคนนะ" สาวร่างบางแสนสวยคนหนึ่งมานั่งตรงข้ามกับฉัน แล้วพูดขึ้น
"เอ่อออ คุยกับฉันเหรอ?" ฉันถามเพื่อความแน่ใจ
"อ้าว! ทั้งโต๊ะนี้ก็มีแต่เธอนี่แล้วฉันจะคุยกับใครได้ล่ะถ้าไม่ใช่เธอ" หล่อนเลิกคิ้วสูงขึ้น เอ่อ จริง ทั้งโต๊ะมีฉันคนเดียวนี่นา 
"เธอไม่กลัวคนอื่นว่าเหรอที่มานั่งกับฉันอ่ะ" ฉันพูดแบบหวั่นๆใจนึงก็อยากได้เพื่อนนะแต่ก็กลัวว่าคนอื่นๆจะไม่ชอบเอา
"เธอแคร์คนอื่นทำไม อีกอย่างนะสิทธิ์ของฉันด้วยที่จะทำอะไรก็ได้จริงมะ?" เขาพยักหน้าให้ฉันเชิงถาม
"ก็จริงนะ"
"ใช่มั้ยล่ะดังนั้นอย่าคิดมากเลย" เขาพูดพลางนั่งกินข้าวอย่างสบายอารมณ์ ไม่สนใคร
"เธอชื่อไรหรอ?" ฉันถามแบบกล้าๆกลัวๆ 
"อ่อใช่ ลืมแนะนำตัวเองเลย ฉันชื่อพีชนะ ส่วนเธอฉันรุ้จักเธอเธอชื่อมายด์ หรือ มาลิณีย์นั่นเอง ^^"
"รุ้จักฉันด้วย ! O..o?"
โห รุ้จักสิตัวซวยของคณะนี่นา ฮ่าๆๆๆๆๆ โอ๋ๆล้อเล่นน่าาา เธอ ออกจะน่ารักนะทำไมมีแต่คนไม่ชอบเธอเนาะ" พีชพูดพลางทำหน้าสงสัย
"ไม่รุ้สิ. แต่ฉันชินแล้ว" 
"เธอนี่สุดยอดเลย ต่อไปนี้เรามาเป็นเพื่อนกันนะ สัญญา" พีชยื่นนิ้วก้อยมาให้ฉัน ฉันเลยเกี่ยวก้อยด้วย ฉันอยากมีเพื่อนมานานแล้วขอบใจนะพีช ขอบคุณนะคะคุณพ่อคุณแม่ที่ประทานเพื่อนมาให้ลูกแล้ว
แล้ววันนั้นฉันก็มีความสุขมากขึ้น ถึงอายุ.20 ปีของฉันจะมีอะไรแปลกๆเข้ามาแต่ฉันก็จะยอมรับไว้ 
.....................................................
 
"ผู้หญิงคนนั้นที่เข้ามาเป็นเพื่อนกับมายด์เป็นใครกัน?" ผู้ชายร่างบางผู้มาดขรึม นัยน์ตามีมนต์สะกดนั้นพูดขึ้น กับองครักษ์ 
"ยังไม่ทราบครับ แต่เดี๋ยวผมไปสืบให้" ชายผู้เป็นองครักษ์ของผู้ชายมาดขรึมพูดขึ้นด้วยอาการนอบน้อม และรอบๆตัวองค์ชายยังมีองครักษ์อีกห้าคน รวมคนที่พูดเป็นหก 
"คอยจับตามองมายด์ด้วยนะ ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่ฉันจะไปเผชิญหน้ากับเธอ เพราะอะไรพวกเจ้าคงรู้ดี" องค์ชายมาดขรึมพูดขึ้น
"ครับท่านหัวหน้าดีโอ" องครักษ์ทุกคนก้มหัวให้กับองค์ชายทันที
สักพักก็มีสาวงามคนนึงเดินเข้ามาเธอแต่งชุดกิโมโนแบบญี่ปุ่นสวยสง่าแบบสาวญี่ปุ่นดูมีสกุลรุนชาติเดินเข้ามาพร้องน้ำชา วางลงหน้าองค์ชายดีโอ แล้วเธอก็ส่งยิ้มให้เจ้านายก่อนจะบรรจงชงให้
"ขอบคุณมากนะเซโอะ" องค์ชายดีโอมองเซโอะที่ยื่นแก้วชาให้กับองค์ชายก่อนจะก้มหน้าลงด้วยความขวยเขิน
"ออกไปได้แล้วเซโอะ นี่เรากำลังประชุมกัน" 
"ไม่เป็นไรเซฮุน นี่ก็เป็นหนึ่งในครอบครัวของเราเหมือนกัน"
"แต่องค์ชาย..."
"เอาน่าไม่เป็นไรๆ" ดีโอพูดเสียงเรียบ
"น่านสิเซฮุนเจ้าอย่าดุน้องสาวเจ้ามากเลย" ลู่หานองครักษ์หนึ่งในหกปรามเซฮุน 
"แต่มันไม่งาม" เซฮุนยังคงดุแล้วมองหน้าน้องสาวอย่างรุ้ทันว้าน้องของเขาคิดอะไรอยู่
"งั้นหม่อมฉันขอตัวเพคะ" ว่าแล้วเซโอะก็รีบออกไป แล้วการประชุมก็ได้ตกลงกันว่าจะสืบหาเบาะแสของผู้หญิงที่ไปสนิทกับองค์หญิงของดีโอ นั่นคือมายด์ และต้องคอยดูมายด์ทุกฝีก้าว 
............................
"เจ้าควรรุ้ตัวนะเซโอะว่าเจ้าไม่คุ่ควรกับองค์ชายดีโอน่ะ" ทันทีที่เซฮุนเข้ามาในที่พักของตนก็ได้ว่าน้องสาวขึ้น
"ฉันรุ้ตัวดีน่าพี่เซฮุน ฉันไม่ได้ชอบองค์ชายดีโอสักหน่อยฉันชอบองค์ชายลู่หาน" น้องสาวพูดขึ้นอย่างไม่อาย ผิดกับตอนที่เข้าไปหาองค์ชายดีโออย่างสิ้นเชิง
"คิดว่าพี่ไม่รุ้หรือยังไงว่าเจ้าน่ะชอบเกือบทุกคนน่ะ" พี่ชายว่าพลางทำหน้าโกรธเคือง
"ควรรุ้ไว้ด้วยนะว่าเจ้าน่ะได้สิทธิ์มาที่นี่ด้วยก็เพื่อมารักษาโรคไม่ได้มาที่นี่เพื่อมาอยู่กับผู้ชาย" 
"มันจะมากไปแล้วนะพี่เซฮุน" เซโอะเริ่มขึ้นเสียงกับพี่ชายดังขึ้น อย่างเผยธาตุออกมา
"ถ้าเจ้าก้าวร้าวแบบนี้พี่จะให้เจ้าชายดีโอส่งเจ้ากลับเมืองแวมไพร์ไปเลย " เซฮุนทำหน้าจริงจัง
"พี่ก็ลองดูสิว่าองค์ชายดีโอจะเชื่อพี่หรือน้องที่กำลังป่วย" เซโอะยังคงไม่ยอมแพ้
"อย่าท้าพี่นะ!"
"หยุดทะเลาะกันได้แล้ว เซฮุน เซโอะ" 
"องค์ชายไคซ์"
"ไคซ์"
สองพี่น้องอุทานพร้อมกันแล้วมองไปยังองครักษ์ไคซ์หรือองค์ชายไคซ์นั่นเองที่เข้ามาเยือน 
"อยู่ด้วยกันต้องสามัคคีกันเข้าใจมั้ย? เซโอะก็ต้องเชื่อฟังพี่นะ" องครักษ์ไคซ์บอกด้วยรอยยิ้มอบอุ่น
"ค่ะ" เซโอะยอมอ่อนลง
"ดีมากน้องสาวที่แสนสวย ไปเซฮุนองค์ชายดีโอเรียกแล้ว" แล้วองครักษ์เซฮุนและไคซ์ก็เดินกอดคอกันออกไป ...