ขอโทษที่มันรักเธอ...

 

 

 

 

          ผ่านไป 3 ปี ตอนนี้ลูกของฟางอายุ 3 ขวบแล้ว ฟางกับป๊อบปี้ช่วยกันตั้งชื่อว่า น้อง "วันใหม่"  เพราะ วันใหม่ เปรียบเสมือน ให้ฟางและป๊อบปี้ลืมเรื่อง วันเก่าๆ แล้วเริ่มวันใหม่ๆ กัน วันใหม่เป็นเด็กน่ารัก พูดเก่ง ขี้อ้อน แถมชอบอ้อนพ่อเป็นพิเศษ 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: วันใหม่ ไปไหนแล้วล่ะ 

 

 

 

 

ป้าจิตร: อ้าวคุณฟาง 

 

 

 

ฟาง: ป้าจิตร เห็นวันใหม่มั้ยค่ะ 

 

 

 

 

ป้าจิตร: เห็นอยู่กับคุณหนูในสวนนะค่ะ 

 

 

 

 

 

ฟาง: อ่อ ขอบคุณค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: นี้ต้องรดแบบนี้ มาเดี๋ยวพ่อช่วย 

 

 

 

 

วันใหม่: คุณพ่อค๊าา หนูอยากได้ดอกไม้นี้ (ชี้ไปที่ดอกทิวลิป) 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: อยากได้เหรอ เดี๋ยวพ่อ ตัดให้ จะเอากี่ดอกว่ามาเลย 

 

 

 

 

วันใหม่: เอาหลายๆดอกเล๊ยย

 

 

 

 

ป๊อบ: งั้นเดี๋ยว เรามาช่วยกันปลูกดีเนอะ 

 

 

 

 

วันใหม่: โอเค๊ 

 

 

 

 

ป๊อบ: โอเคเลย หนูไปชวนแม่มาด้วยดีกว่า 

 

 

 

 

 

วันใหม่: โอ๊ะ แม่จ้ามาแล้ว 

 

 

 

 

 

ฟาง: ไหน ทำอะไรอยู่ หึ ไหนแม่จ้าดูหน่อยซิ 

 

 

 

 

 

วันใหม่: หนูกับพ่อจะช่วยกัน ปลูกดอกนี้ (ชี้ไปที่ดอกทิวลิป) 

 

 

 

 

 

ฟาง: อื้อ วันใหม่ชอบเหรอค่ะ 

 

 

 

 

วันใหม่: ชอบค๊าาา โอ๊ะ ผีเสื้อ (เห็นผีเสื้อบินไปมาก็รีบวิ่งตามไปมา) 

 

 

 

 

ฟาง: ระวังล้มนะลูก ดูท่าทางเนี้ย ไม่เหมือนกับเป็นผู้บริหารเลยเน๊อะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: หึ ไม่เหมือนไงอ่ะ 

 

 

 

 

ฟาง: ก็ดูหน้าซิ เปื้อนดินหมดแล้ว มาค่ะฟางเช็ดให้ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: 555 สงสัยต้องเปลี่ยนอาชีพมาเป็นคนสวนแล้วมั้ง 

 

 

 

 

 

ฟาง: พอเถอะค่ะ ไปล้างมือดีกว่า เดี๋ยวจะได้กินข้าวกัน 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: โอเค งั้นขอรางวัลหน่อยซิ 

 

 

 

 

ฟาง: หึ รางวัล รางวัลอะไรอ่ะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: ก็ รางวัล พ่อบ้านที่ดีไง 

 

 

 

 

ฟาง: แหวะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไหนล้ะ ขอหน่อยๆๆ (ยื่นแก้มให้ฟาง แต่วันใหม่ดันวิ่งมาแล้ว เลียไปที่แก้มป๊อบปี้) 

 

 

 

 

 

ฟาง: 555 

 

 

 

 

ป๊อบ: อ้าว มาเลียพ่อทำไมเนี้ยห้ะ ตัวแสบ มาให้พ่อจับซะดีๆเลย จะลงโทษให้เข็ดเลย มานี้น๊าาาา

 

 

 

 

วันใหม่: อ๊ากกกก อร๊าย แม่จ้า ช่วยด้วยย หึๆๆ แบร่ๆๆ จับไม่ได้หรอก  

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: แสบจริงๆเลย งั้นจับลูกไม่ได้ จับแม่แทนก็ได้ หึๆๆ มาม้ะๆๆ 

 

 

 

 

ฟาง: นี้อะไร จับลูกซิ เกี่ยวอะไรกับฟางด้วยเลา 

 

 

 

 

ป๊อบ: ก็จับลูกไม่ได้ จับแม่ มากินเลยก็แล้วกัน 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่เอาๆๆๆ นี้จั๊กจี้นะ ว๊าย นี้ ปล่อย จะมากอดทำไมเนี้ย 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ฟาง พี่ขอบคุณฟางมากนะ ที่ทำให้พี่เป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุด พี่ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ฟางมีให้พี่มาตลอดเลยนะ 

 

 

 

 

ฟาง: ฟางก็ขอบคุณนะค่ะ ที่ทำทุกอย่างให้ฟางแล้วก็ลูก 

 

 

 

 

ป๊อบ: เราจะมีกันอย่างนี้ตลอดไปเลยนะ พี่สัญญา พี่รักฟางนะ 

 

 

 

 

 

ฟาง: ฟางก็รักพี่ป๊อบค่ะ รักมากด้วย 

 

 

 

 

ป๊อบ: พี่ก็รักฟางครับ (ป๊อบปี้หอมแก้มฟาง) 

 

 

 

               

 

   

 

 

              THE END