ขอโทษที่มันรักเธอ...

 

 

 

 

 

                   พอป๊อบปี้เช็ดตัวให้ฟางเส็จช่วง ช่วงหกโมงเช้า เค้าทำแบบนี้มาตลอดตอนที่ฟางไม่ได้สติ จากนั้นก็หยิบหนังสือพวกแม่และเด็กมาอ่านให้ฟางฟัง 

 

 

 

ป๊อบ: ฟางแม่ๆของเราเพิ่งไปซื้อหนังสือใหม่มาให้อีกแล้วนะ ท่าทางจะคงจะเห่อหลานกันน่าดูเลย เดี๋ยวพี่จะอ่านให้ฟังนะ งั้นเอาเรื่องเกี่ยวกับการดื่มนมดีกว่านะ งั้นหัวข้อนี้เลย แม่ท้องเลือกกินนมอย่างไรดี การเลือกผลิตภัณฑ์นมคุณแม่ควรเลือกให้เหมาะสมกับสุขภาพของคุณแม่ตั้งครรภ์ให้มากที่สุด เช่น เลือกดื่มนมแพะซึ่งมีโปรตีนไขมันขนาดเล็ก ย่อยง่าย และทำให้คุณแม่สบายท้อง ไม่อึดอัด ไม่ท้องอืด ขับถ่ายสบาย อีกทั้งยังมีแคลเซียมสูงและดูดซึมได้ดีด้วยค่ะ ที่สำคัญตอนตั้งท้องควรเน้นกินอาหารต่างๆ ให้ครบ 5 หมู่ โดยอาจจะแบ่งเป็นมื้อเล็กๆ แต่ทานให้บ่อยขึ้นก็ได้ 

 

 

 

 

 

 

      จู่ๆนิ้วของฟางก็เริ่มขยับขึ้นส่วนตาก็ค่อยๆขยับไปมาก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้นมา ป๊อบปี้รู้สึกได้ถึง ร่างกายของฟางที่เริ่มตอบสนอง ก็หันไปเห็นฟางเริ่มขยับเปลือกตา ค่อยๆลืมตาขึ้น 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ฟะ ฟาง ฟางฟื้นแล้ว ฟาง ฟาง หมอ หมอ ฟาง ฟางรอก่อนนะ พี่ไปตามหมอก่อนนะ รอพี่ก่อนนะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: น้องฟื้นแล้วเหรอตาป๊อบ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ครับฟางฟื้นแล้ว หมอกำลังตรวจอยู่ด้านในครับ 

 

 

 

 

 

ป้าจิตร: ดีใจจริงๆเลยนะค่ะ ที่คุณฟางเธอฟื้นแล้ว 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: นั้นนะซิ หนูฟางฟื้นแล้ว ป่านี้จะเป็นไงบ้างนะ  หมอ ก็ออกมาช้าจริงๆเลย 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เดี๋ยวหมอก็ออกมาแล้วครับ แม่รอหน่อยนะ

 

 

 

 

 

 

 

ป้าจิตร: คุณหมอ ออกมาแล้วค่ะ 

 

 

 

 

หมอ: คนไข้ อาการปกติดีแล้วนะครับ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง แต่ว่าหลังจากนี้คงต้องเร่งบำรุงร่างกายกันหน่อย หลับไปหลายวัน เด็กอาจจะขาดสารอาหารได้ 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ขอบคุณครับคุณหมอ 

 

 

 

 

             จากนั้นทุกคนก็รีบเข้าไปหาฟาง 

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: ฟาง อึก ฟางลูกแม่  (รีบเข้าไปกอดฟาง) เป็นไงบ้างลูก หนูยังเจ็บตรงไหนอยู่รึเปล่า

 

 

 

 

ฟาง: ไม่ค่ะแม่ หนูไม่เจ็บตรงไหนหรอกค่ะ 

 

 

 

แม่ป๊อบ: หนูฟาง แม่ดีใจมากเลยนะลูก ที่หนูฟื้นแล้ว ขอแม่กอดหน่อยนะ (จากนั้นแม่ป๊อบปี้ก็เข้าไปกอดฟาง) 

 

 

 

ป้าจิตร: คุณหนูไม่ไปกอดคุณฟางหน่อยเหรอค่ะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: เอ่อ ผม 

 

 

 

           ป้าจิตรทักขึ้นทำให้ป๊อบปี้ชะงัก มีอาการเขินๆ ออกมา (ก็ทำกับเค้าไว้เยอะหนิ >< )  ฟางเองก็หันมามองแบบนิ่งๆ ก็ไม่ได้พูดอะไร 

 

 

 

 

แม่ฟาง: ว่าแต่ หนูหิวรึเปล่าลูก หลับไปตั้งหลายวัน ป่านี้หลานแม่หิวแย่แล้ว

 

 

 

แม่ป๊อบ: นั้นซิ หนูฟาง แม่ว่าเดี๋ยวหนูทานอะไรหน่อยดีกว่านะลูก 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: งั้นเดี๋ยวผมไปหาอะไรมาให้ฟางทานดีกว่านะครับ 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: ไม่ต้องเลย อยู่นี้แหละ อยู่เป็นเพื่อนน้อง 

 

 

 

 

ฟาง: เอ่อ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฟาง...

 

 

 

แม่ฟาง: รอแม่แป๊บนะ เดี๋ยวแม่จะไปซื้ออาหารมาให้ หนูอยู่กับพี่เค้าเนี้ยแหละนะ เดี๋ยวแม่มา 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: งั้นไปกันค่ะคุณน้อง ไปป้าจิตร 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เอ่อฟาง ฟางกินน้ำก่อนมั้ย 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่เป็นไรค่ะ ไม่หิว (จากนั้นฟางก็ล้มตัวลงนอนหันหลังให้ป๊อบปี้) 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เอ่อฟาง คือว่า คือว่า 

 

 

 

 

ฟาง: ขออยู่คนเดียวสักพักได้มั้ยค่ะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: แต่ว่า.....ก็ได้ งั้นพี่ไปรอข้างนอกนะ 

 

 

 

 

 

 

 

          ทำไมฟางฟื้นขึ้นมา แล้วดูเย็นชาจังเลย ติดตามตอนหน้าน้าาาาา