รักนะ น้องสาว (มั้ง)

 

 
//เช้าวันต่อมา
 
ประเทศอเมริกา
 
ร่างบางเดินลงมาพร้อมกระเป๋าเดินทาง 2-3 ใบ วันนี้ร่างบางแต่งชุด ...
 
ชุดเอี๊ยมกระโปรงยาวคลุมเข่าสีขาวลายจุดสีน้ำเงิน เสื้อข้างในก็เป็นเกาะอกสีขาวอ่าน้ะ รองเท้าส้นสูงสีขาว
 
“โอ้โห ลูกสาวแม่ แต่งตัวน่ารักจัง”มารดาเดินเข้ามาหาลูกสาวพลางดึงเข้าไปกอด
 
“ ฮิฮิ”ร่างบางยิ้ม ก่อนที่จะกอดตอบ
 
“ถ้าฟางไป คงคิดถึงแม่มากๆแน่เลย”ร่างเอ่ยเสียงอู้อี้บนอ้อมกอดของมารดา
 
“ฮ่าๆ เถอะน่า ถ้าว่าง เด่วแม่ไปหา อ่าเคน้ะ?”
 
“อ่าเค แล้วแม่จะไม่ไปส่งฟางที่นั้นเหรอ?”
 
“ไม่ลุ่ลูก ไปๆ ไปได้แล้ว เด่วแม่ช่วย”พูดจบ มารดาก็ช่วยลูกสาวถือกระเป๋าพร้อมเดินออกไป
 
 
 
ประเทศไทย
 
10.00น
 
“ห้าววว”พอมาถึงสนามบินร่างสูงก็เอาแต่หาววอดๆ พ่อกับแม่ส่ายหัวไปตามๆกัน
 
“นี้ป๊อป หาวน่ะ หางเบาๆหน่อยได้มั๊ย ไม่รู้จักอายคนอื่นเล้ยย”มารดาของเค้าบ่น
 
“ก็มันง่วงนิ แล้วไอ้เขื่อนกะไอ้โมะอยู่ไหนเนี้ยย”ร่างสูงบ่นอุบอิบๆ
 
“แฮกๆ มาแล้ว/มาแล้ว”ร่างสูงทั้งสองวิ่งตรงเข้ามาหาป๊อปปี้
 
“อ้าวๆ เหนื่อยมั๊ยเนี้ย กว่าจะมา”ป๊อปปี้เอ่ยถามอย่างเป็นห่วงแต่ประโยคสุดท้ายเนี้ยสิ่ ทำให้เพื่อนสองคนหายเหนื่อยเป็นปริดทิ้งทันที
 
“แหม่ๆ คุณชาย กระผมก็รีบที่สุดแล้วคร้าบบบ”เขื่อนเอ่ย(ประชด)
 
“เออๆ พ่อแม่ ไหนอ้ะ คนที่จะมาอยู่กะเรา”
 
“เดี่ยวก็มา” พูดจบ ทั้งหมดก็เงียบทันที เพราะ... มันไม่มีอะไรจะคุย
 
สักพัก
 
หญิงสาวเดินลากกระเป๋าเดินทางตรงเข้ามาหาพวกเค้าที่ยืนอยู่ผสมกับนั่งอยู่
 
“เอ่อ ... นี้ใช่คุณสม กับ คุณส้ม มั๊ยค้ะ?”หญิงสาวเอ่ยถามพ่อกับแม่ป๊อปปี้ที่ยืนอยู่ ทำให้พวกของป๊อปปี้ที่นั่งอยู๋ต่างยืนขึ้นมาผสมโรง ก็คือ ต่างเข้ามาหาพ่อกับแม่ป๊อปปี้ (ส่วนป๊อปปี้ยังนั่งอยู่น้ะ แต่แค่แอบมองเฉยๆ)
 
“ใช่จ้ะ แล้วนี้ ใช่หนูฟางรึเปล่าจ้ะ?”แม่ของป๊อปปี้เอ่ย
 
“ใช่ค้ะ”ร่างยิ้มหวานให้ ทำให้เขื่อนกับโทโมะละลายไปตามๆกัน
 
“จ้ะ เออนี้ เรียกน้ากะอาก็ได้น้ะ น้าไม่ถือ อ้อ นี้ เขื่อนกับโทโมะ เป็นเพื่อนของลูกชาย ส่วนคนนู้น ลูกชายน้าเอง ชื่อป๊อปปี้ และน้าก็มีลูกสาวน้ะ ชื่อเฟย์ อายุน่าจะมากว่าหนูน้ะ “ แม่ของป๊อปปี้ชี้ไปทีละคนพลางแนะนำตัวให้ฟางรู้จัก
 
“อ้อค้ะ แล้ว...เอ่อ ลูกสาวน้าอ่าค้ะ”ร่างบางถามพลางหลบสายตา กลัวโดนว่า
 
“ฮ่าๆ ยังไม่มาจ้า”แม่ของป๊อปปี้หัวเราะ ทำให้ฟาง งง ก่อนที่สักพักจะมีหญิงสาววิ่งเข้ามาหาพวกเขา
 
“แม่ พ่อ เฟย์มาแว้ว แล้วไหนอ้ะ น้องที่จะมาอยู่กะเรา”หญิงสาวเอ่ย
 
“นี้ไง”พ่อของป๊อปปี้เอ่ยพลางชี้ไปที่ฟางที่ยืนอยู่มองเค้า
 
“อ่า ไงจ้ะ น้องฟาง พี่ชื่อเฟย์ ต่อไปนี้เรามาเป็นพี่น้องกันน้ะ แล้วฟางอายุเท่าไหร่อ้ะ?”
 
“16 ค้ะ”
 
“โห้ว พี่ 18 ห่างกัน2ปีเอง แล้วนี้พี่ป๊อปปี้ พี่เขื่อน พี่โมะ เนี้ยอายุแก่มากเลยน้ะ 32 แล้วอ้ะ  .. แต่หน้าเด็กน้ะ”เฟย์เอ่ย ก่อนที่จะหันไปมองสามหนุ่ม สามหนุ่งส่งสายตาอาฆาตไปให้ทำให้เฟย์ยิ้มแหย่ๆให้ ก่อนที่จะหันกลับไปหาฟางต่อ
 
“งั้นเรากลับบ้านเลยเนาะ ป้ะ”เฟย์เอ่ยก่อนที่จะจูงมือฟางไป ส่วนกระเป๋า เขื่อน โทโมะ อาสาช่วยถือ
 
‘เด็กชิบหายยย’ เขื่อน /โทโมะ / ป๊อปปี้ :::ต่างคิดเหมือนกัน
 
                                            -----------------------------------------------------
 
#ขอโทดน้ะ ที่ไม่ได้มาอัพหลายวันอ้ะพอดีคอมมีปันหาอ้ะ แฮะๆ แต่ไม่รู้น้ะจะมีคนมาอ่านนิยายของเค้ารึเปล่า หรือ หายไปแล้วน้ออ T_T ยังไง เราสันยา ว่าจะมาอัพให้จบ ให้ได้  อิอิ สันยา
 
จุ้บ!!