รักนะ น้องสาว (มั้ง)

"คุณป๊อปค้ะ คุณท่านเรียกให้ไปพบค่ะ"เลขาเอ่ย ป๊อปปี้พยักหน้า ก่อนที่จะเตรียมตัวออกไป

"เอ่อ ไอ้โมะ พรุ่งนี้เดี่ยวไปกับกูด้วยนะ บอกไอ้เขื่อนด้วย"โทโมะพยักหน้า ก่อนที่จะออกไปตามด้วยป๊อปปี้

เกาะๆ 

"เข้ามา"ป๊อปปี้เปิดประตูเข้าไปนั่งลงโซฟา ข้างๆคือน้องสาวของเค้า

"ไง พี่ป๊อป " น้องสาวของเค้าทัก ป๊อปปี้ยิ้มให้ก่อนที่จะหันไปหาบิดาของตน

"พ่อ มีอะไรหรอครับ!"ป๊อปปี้เอ่ยถาม บิดาวางปากกาลงพร้อมเงยหน้ามามองป๊อปปี้

"จะมีน้องที่มาจากอเมริกาจะมาอยู่กะเราด้วย พ่อก็จะให้เราสองคนช่วยกันดูแลน้อง น้องเด็กว่าเราสองคนอีก อายุประมาณ16แหละ " ป้าดด เด็กจัง เฟย์คิดในใจ

"แล้วน้องเค้าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายอ่ะพ่อ?"เฟย์เอ่ยถาม

"ผู้หญิง แล้วพ่อก็จะให้น้องมาเรียนโรงเรียนเราด้วย"

"อ่า ก็ดี เฟย์จะได้มีเพื่อนคุยด้วย มีแต่พี่ชาย พี่ชายก็ไม่คุยอะไรเล้ยยย คุยก็คุยนะ คุยก็กวนตีน เฮ้อ!! แถมเจ้าชู้อีกต่างหาก ไม่รู้ผู้หญิงชอบไปได้ยังไง"เฟย์บ่นพลางมองพี่ชายที่ทำหน้าไม่สบอารมณ์

"แต่พ่อครับ น้องที่ไหนก็ไม่รู้ มาอยู่บ้านเรา ไม่รู้น้องเค้าจะทำให้ครอบครัว.."ป๊อปปี้เอ่ยยังไม่จบก็โดนบิดาขัดสะก่อน

"ไม่หรอก เชื่อพ่อ และ น้องเค้าคงไม่มายุ่งกะเราหรอก ถ้าไม่จำเป็น อ่า พอแหละ กลับไปได้แหละ พ่อมีเรื่องพูดแค่นี้แหละ"บิดาเอ่ยตัดบทก่อนที่จะไล่ป๊อปปี้ออกไป ป๊อปปี้ก็ได้แต่ทำหน้างงก่อนที่จะเดินกลับห้องทำงานไป 

'ไม่มายุ่งกะเรา หมายความว่าไงว่ะ!  กลัวเราหรอว่ะ!! บ้า!! ยังไม่เคยเจอกันเลย ชั่งเถอะ ดีจะตาย จะได้อยู่ในที่ส่วนตัว'

ห้องทำงาน คุณสม จิระคุณ (นามสมมติ ^^)

"พ่อค่ะ หมายความว่ายังไงอ้ะ น้องเค้ากลัวพี่ป๊อปหรอ? หรือ ว่าน้องเค้า.."

"หยุด เถอะน่า เด่วเราก็รู้ ไปๆ ได้แล้ว เออ.ฝากบอกป๊อปด้วย พรุ่งนี้เจอกันตอน 8.00"บิดาพูดแค่นี้ก็นั่งทำงานต่อ ปล่อยให้เฟย์นั่ง งง ต่อไป

'อะไรของพ่อเค้าน้ะ'

ประเทศอเมริกา

ฮือๆ ไม่อยากไปเลยง่า พรุ่งนี้ก็ไปแล้วง่าาา

"ฟางลูก" มาราดาเอ่ยเรียกลูกสาวเมื่อเห็นนั่งเหม่อ

"ค่ะๆ"

"มีอะไรรึเปล่าห้ะลูก"มารดาลูบผมของลูกสาวอย่างอ่อนโยนก่อนจะเอ่ย

"ป่าวค่ะ แค่คิดอะไรนิดหน่อย"ฟางนอนลงที่ตักมารดาก่อนที่จะเอ่ย

"คิดเรื่องไปไทยรึเปล่า"

"เอ่อ...แฮะๆ ใช่ "

"คิดทำไม หึ"

"ก็มันไม่อยากไปนี้น่าา"

"ฮ่าๆ เถอะน่า เผื่อเราไป เรามีเพื่อนน้ะ ไม่แน่อาจจะลืมแม่ไปแล้วก็ได้ " 

"ไม่ลืมหรอกๆ แล้วแม่ง้ะ ยอมให้ฟางไปหรอๆ ฮ่าๆ"ฟางล้อแม่ของเทอ แม่เทอรักเทอมากจะตาย จะยอมให้ไปจริงเหรอ

"อะไรๆ ยอมสิ่ "

"หรอๆ"

"ใช่ๆ ไปๆ อาบน้ำนอน ได้แหละ "

"อะไรอ้ะ ไม่เห็นจะมืดเลย จะรีบนอนไปไหน แหนะๆ ไม่ยอมให้ฟางไปอ่าสิ๊ ใช่ป่ะๆ"

"อะไรๆ ไปได้แล้ว"มารดาเอ่ยจบก็ผลักหัวฟางลุกขึ้นไปข้างบน ฟางยิ้มมองแม่ของตนขึ้นไปข้างบน

'เฮ้อ! ถ้าไปคงจะคิดถึงแม่มั่กๆแน่ๆเยย T'T '
                       ----------------------------------

#สั้นไปแมะ ไม่สั้นหรอกเนอะ 55 ยังไงก็เม้นติชมกันได้น้าา มันอาจจะไม่ค่อยหนุกน้ะ งงตรงไหนสามารถถามได้น้าา ^^