Slenderman ตำนานปีศาจไร้หน้า Season 2
เขียนโดย 
jifjen
วันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 10.03 น.
แก้ไขเมื่อ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2558 17.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) ให้ปากคำ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ3:23 Am.
ตีสามของวันๆนั้น...มาเซลีนลุกขึ้นจากเตียง เธอหิวน้ำ ความเรียกร้องมันชักใยให้เธอเดินไปเปิดประตูห้อง
แล้วลงไปที่ห้องครัว เธอเปิดตู้เย็นออกมาพร้อมน้ำและเเก้วในมือ พอดื่มน้ำเสร็จก็เก็บไว้ที่เดิม เด็กหญิง
เดินผ่านหน้าต่างทางผ่านบันได เธอมองออกไปนอกหน้าต่างครั้นสายตาไปมองที่ชายใส่ทักซิโด้อัตโนมัติ
เธอสนใจชายปริศนาคนนั้น เขามีใบหน้าสีครีมอ่อนประดับรอยยิ้ม เธอรู้สึกอยากไปเล่นกับเขา เขาใส่
หมวกทรงสูงน่าขำขัน ที่ทักซิโด้มีลายสีกลมๆประดับชุดอยู่ และมีเส้นสายหนาสีดำที่มีกระดิ่งห้อย
เธอเดินลงจากบันไดเเทนที่จะเดินขึ้นห้องของตน เธอเปิดประตูวิ่งออกไปหาชายคนนั้น เขาลูบหัวเด็ก
หญิง ก่อนจะพาตัวเธอเดินไปด้วยกัน....
ห้องของนิค...
"อืม.. "
เขาตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงเปิดประตู นิคมองออกไปนอกหน้าต่าง ผมสีทองมัดแกละที่เเสนจะคุ้นตา
กำลังเดินไปกับชายร่างสูงเเสนแปลกหน้า ไม่รอช้า เขารีบลงมาจากห้องใต้หลังคา พร้อมไฟฉายในมือ
นิควิ่งไปที่ห้องของพี่สาวของเขาอย่างเร่งรีบ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!
แอ๊ดดด...
"อะไรเหรอนิค...มาปลุกกลางดึกแบบนี้น่ะ..."
"คลอโรลีน ! มาเซลีนถูกชายแปลกหน้าพาไปที่ไหนแล้วก็ไม่รู้!"
"ห๊ะ!?"
ทั้งสองรีบวิ่งออกตามไปโดยไม่บอกพ่อกับเเม่เเม้แต่น้อย พวกเขาวิ่งตามชาบคนนั้นและมาเซลีนไป
แต่ไม่ทันไร ชายคนนั้นกับมาเซลีนก็หายไปอย่างเป็นปริศนา...
"ห...หายไปแล้ว!?"
คลอโรลีนที่เป็นพี่สาวที่ห่วงพวกน้องๆที่สุดหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน พวกเขาวิ่งห่างมาจากบ้านแล้ว
ถ้าเป็นแบบนี้คงไม่ดี...
"ผมว่าไปบอกพ่อกับแม่ดีมั้ย?"
"อืม...พี่ก็ว่าอย่างงั้น เราควรจะบอก"
พวกเขาทั้งสองเดินกลับและตรงไปที่บ้านโดยเร็ว นิคมองหลังเล็กน้อยก่อนจะวิ่งออกตัวมาถึงที่บ้าน
เขาเห็นชายคนนั้น แต่ไม่เห็นมาเซลีน นิคให้คลอโรลีนไปบอกพ่อกับแม่ ส่วนเขาวิ่งไปดูที่ห้องของ
มาเซลีน เธอไม่อยู่ตามคาด นี่เป็นเรื่องจริงสินะ.นิคเดินกลับเข้าไปในห้องของตน แล้วเปิดกล่องใบนั้น
ขึ้นมา สร้อยบุศราคัมมันเปล่งแสงออกมา ส่วนบันทึกกระดาษก็เรืองแสงอีกต่างหาก นิคเอาบันทึกเล่ม
นั้นมาใส่กระเป๋าเป้สีดำของตนพร้อมตะเกียงอันเก่าซึ่งคาดว่าน่าจะมีประโยชน์ในการทำอะไรบ้าง
ส่วนสร้อย เขาเอาสวมไว้ ก่อนที่มันจะค่อยๆลดเเสงลง เขาเปิดไฟในห้อง ก่อนจะเดินลงมาชั้นล่าง
โดยมีพ่อ แม่ พี่สาวนั่งอยู่ข้างล่างด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ที่ลูกสาวคนหนึ่งหายตัวไป
"เราแจ้งตำรวจก่อนดีกว่านะคะคุณ"
"อืม..เราควรจะเเจ้งตอนนี้เลย"
ว่าแล้วพ่อของเขาก็เดินไปหยิบโทรศัพท์มาแล้วเเจ้งสาย 191 ตำรวจรับโทรศัพท์ก่อนที่สนทนาจะเริ่มขึ้น
มาว่า
"เอ่อ...คือว่า ตอนนี้ลูกสาวผมหายตัวไปน่ะครับ "
[ครับ ไม่เป็นไรนะครับ รอพรุ่งนี้เราจะส่งตำรวจออกไปตามหาทันที ไว้ใจเราได้เลย]
"ครับ"
[แล้วคุณรู้ลักษณะของคนที่พาตัวลูกสาวคุณไปรึเปล่าครับ?]
"เอ่อ..."
"ผม...ผมรู้ฮะพ่อ"
"บอกเขาเลยลูก คือพ่อไม่เห็นน่ะนะ"
พ่อยื่นโทรศัพท์ให้นิคก่อนที่เขาจะบอกว่า...
"สวัสดี ฮะ...ผม...ผมเห็นลักษณะของคนพาตัวน้องสาวผมไป...และเหตุการณ์ทั้งหมด"
[ เดี๋ยวนะเด็กน้อย คือ เรื่องแบบนี้คุยผ่านสายไม่ได้ พรุ่งนี้รีบมาที่สถานีตำรวจและเล่าเรื่องทั้งหมดให้
เราฟังนะ ]
"ครับ"
สายถูกวางไป ก่อนที่แม่จะพูดว่า
"เป็นยังไงบ้าง?"
"คุณตำรวจบอกให้ผมไปที่สถานีตำรวจเพื่อเล่าเรื่องทั้งหมดให้พวกเขาฟังครับ"
"ใช่ งั้นเรา ... จะไปกันพรุ่งนี้นะ ต้องรีบตามหาตัวมาเซลีนให้พบ"
นิคเดินกลับไปที่ห้องก่อนจะนอนลงกับเตียงเเล้วหลับตา.....
8:30 Am.
พวกเขาเดินทางไปที่สถานีตำรวจ แล้วคุยกันว่าจะพยายามหามาเซลีนให้เจอ พ่อ แม่ พี่สาว เป็นห่วง
มาเซลีนมาก รวมถึงนิคด้วย วันนี้เขาต้องเล่าทั้งหมดที่เจอมาให้ตำรวจฟัง...
"เอาล่ะ นิค เธอเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดใช่มั้ย?"
ตำรวจหญิงที่ใส่ชุดเหมือนผู้ชายพูดขึ้นพลางนั่งลงกับเก้าอี้
"ครับ"
"ไหนเล่ามาซิ"
"ตอนนั้น...ผมตื่นขึ้นมากลางดึก เพร่ะได้ยินเสียงเปิดประตู โดยเหตุนั้นที่บ้านที่เราอยู่อายุกว่า 150ปี
แล้ว จึงมีเสียงเป็นปรกติธรรมดา ผมมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นมาเซลีนกำลังเดินไปกับชายแปลก
หน้าคนนั้น"
"อืม...แล้วเธอสามารถบอกได้มั้ยว่า เขามีลักษณะยังไงกันน่ะ"
"เขา...ใส่ทักซิโด้สีดำมีสายสีสันมากมายปนะดับที่ชุด ผิวสีครีมอ่อนออกจะซีดนิดหน่อย ใส่หมวก
ทรงสูง ตัวสูงผิดมนุษย์ ใบหน้ายิ้ม...ตลอดเวลาเลย...."
"โอ้...พระเจ้า สารวัตรครับ มันเกิดขึ้นอีกแล้ว!"
"หมายความว่าไงที่ว่า มันเกิดขึ้นอีกแล้วน่ะ?"
แม่ของพวกเขาพูดขึ้น ก่อนที่ชายในชุดยาม (ตำรวจนอกเครื่องแบบที่ทำงานในพื้นที่รกร้างใน
เขตนั้นๆ) จะพูดขึ้นมาว่า
"คดีนี้เกิดขึ้น 8 ครั้งแล้วน่ะสิครับ เมื่อสัปดาห์ก่อนรายงานแบบนี้ก็มี...แล้วก็ลักษณะ...ตรงกันเป๊ะ!"
ตำรวจนอกเครื่องเเบบคนนั้นควงปากกาเล่น ก่อนจะใช้มันจดข้อมูลทุกอย่างลงไปในเอกสาร
อิเล็กซ์ทอนิค...
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
