Story Of Kiseki No Sedai

At Teiko School

Akira Part

"เอาล่ะ ถือเป็นค่าตอบแทนที่พวกนายนำชัยชนะมาให้โรงเรียน ชั้นจะสร้างห้องเรียนพิเศษให้ พวกนายจะมาเรียนวันไหนก็ได้หรือจะไม่เรียนก็ได้ และสร้างหอพักให้พวกนาย รวมถึงพวกเธอด้วยนะ" ผอ.พูดกับพวกอาคาชิแล้วหันหน้ามาหาชั้นกับโมโมอิ

"ขอบคุณมากครับ"อาคาชิกล่วาคำขอบคุณสั้นๆแล้วก้มหัวให้

"ไม่เป็นไรๆ พวกนายสร้างชื่อเสียงให้โรงเรียนมาตั้งเยอะ"ผอ.พูดแล้วน้ำตาไหล(ปัญญาอ่อน)

"ครับ"มิโดริมะตอบ

"งั้นพรุ่งนี้พวกนายก็ย้ายมาเลยแล้วกัน"ผอ.พูดหลังจากเช็ดน้ำตาเสร็จแล้ว

"ครับ"อาคาชิตอบ

ออกมาข้างนอก

"เฮฮฮฮ ได้มีหอเป็นของตัวเองด้วย ดีจังเลย เนอะคุโรโกจจิ"คิเสะถามคุโรโกะ

"ครับ"คุโรโกะตอบสั้นๆ

"เฮ้ ไม่เห็นต้องตอบแบบเย็นชาขนาดนั้นเลยเท็ตสึ"อาโอมิเนะพูดกับคุโรโกะ

"นั่นสิ คุโรจินเป็นอะไรรึปล่าว"มุราซากิบาระถามคุโรโกะ

"ปล่าวหรอกครับ"คุโรโกะตอบแล้วยิ้มให้

"นี่ เราไปขนของวันนี้เลยได้ป่ะ? พรุ่งนี้ขี้เกียจขนอ่ะ"อาโอมิเนะถาม ทุกคนพยักหน้าเป็นเชิงว่าคิดเหมือนกัน จากนั้นก็หันหน้าไปมองอาคาชิ

"ชั้นก็เหมือนกัน วันนี้น่าจะได้นะ"อาคาชิตอบ

"งั้นเดี๋ยวเราไปช่วยกันขนเลยดีกว่า วันนี้ยังไม่ต้องเข้าเรียนก็ได้"โมโมอิเสนอ

"ช่าย"ชั้นเสริม เพราะขี้เกียจเรียน

"งั้นไปกันเลยยยย"คิเสะที่ดูกระตือรือร้นกว่าคนอื่นพูด

"ไปบ้านใครก่อนอ่ะ"อาโอมิเนะถาม

"งั้นไปบ้านคนที่ไกลที่สุดก่อน แล้วไล่มาเรื่อยๆ"มิโดริมะบอก ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย

"งั้นนั่งรถชั้นไปก็แล้วกัน"ชั้นบอก ไม่อยากจะโม้นะ รถชัั้นน่ะปรับระดับความกว้างได้

"โอเค"ทุกคนตอบ แล้วก็เดินไปขึ้นรถ อืมม บ้านคนที่ไกลที่สุดเหรอ บ้านชั้นกับอาคาชิสินะ

At Akashi Home

"ว้าวววว บ้านอาคาชิจจินี่ใหญ่สุดยอดไปเลย"คิเสะพูดแล้วกระโดดไปมา(บ้า)

"แต่บ้านโคฮาคุใหญกว่าชั้นอีกนะ"อาคาชิพูด

"ไหนอ่ะ"มุราซากิบาระถาม

"นู่น"ชั้นชี้ไปที่ร้วข้างบ้านอาคาชิ

"นั่นแค่รั้วไม่ใช่เหรอครับ"คุโรโกะที่ไม่มีบทมาซักพักพูดขึ้น

"ขนของอาคาชิก่อน แล้วค่อยเข้าไป"มิโดริมะพูด เอ๋ ชั้นบอกแล้วเหรอว่าจะให้เข้า

หลังจากขนของเสร็จ พวกเราก็เข้ามาในบ้านชั้น

"โหหหห ชั้นว่าบ้านอาคาชิคุงคฤหาสแล้วนะ บ้านอากิระจังนี่ปราศาทเลยอ่ะo_o"โมโมอิอึ้ง

"ไม่ได้อยากจะโม้ แต่บ้านชั้นใหญ่เทียบเท่าบ้านตระกูลโซลดิ๊กย่ะ"ชั้นบอก เดี๋ยว โซลดิ๊กเกี่ยวไร?

"ว่าแต่ อากิจินอยู่กับใครเหรอ"มุราซากิบาระถาม

"คนเดียวน่ะ"ชั้นตอบ ก็ชั้นอยู่คนเดียวจริงๆนี่ พ่อกับแม่ไปต่างประเทศตั้งนานแล้ว

"ห๋าาาาา!!!!"จะตกใจอะไรกันนักหนา ไม่เห็นมีอะไรแปลกเลย

"บ้านหลังใหญ่ขนาดนี้ อยู่คนเดียวเนี่ยนะ?"มิโดริมะถาม หน้าประมาณว่าโลกจะแตก-_-

"ก็ถ้าเหงาๆ ก็ไปอยู่บ้านอาคาชิน่ะ" แต่บางทีอาคาชิก็มาอยู่บ้านชั้นนะ ส่วนมากจะเป็นอันที่2

"เรารีบขนของกันดีกว่าครับ"คุโรโกะบอก เออจริงด้วย มัวแต่คุย เพราะพวกนายแท้ๆ-_-

หลังจากขนของออกมานอกบ้าน

"นี่เธอจะเอาไอ้นี่ไปจริงๆเหรอ"มิโดริมะถามแล้วหยิบตุ๊กตาที่มีแต่ลอยเย็บ ตาหลุด สมองไหลของชั้นขึ้นมา แล้วทำหน้าเหมือนขยะแขยง

"ใช่ เฮ้ อย่าจับแรงดิ่ นี่ชั้นอุตส่าห์ซื้อมันมาในราคาเป็นหมื่นเลยนะ"ชั้นตอบ แล้วรีบห้ามทันทีที่อาโอมิเนะหยิบมันไปแกว่ง ชั้นซื้อมาแพงนะT_T

"แล้วเธอไม่เอาเฟรดดี้ไปด้วยเหรอ"อาคาชิถาม เออจริงด้วย ลืมลูกรักไปเลย

"จริงด้วย เดี๋ยวชั้นไปหยิบก่อนนะ"ชั้นพูดแล้วรีบบวิ่งเข้าไป

ด้านคนอื่นๆ

Writer Part

"นี่อาคาชิ เฟรดดี้นี่เป็นไงอ่ะ"อาโอมิเนะถามอาคาชิ

"ก็เป็นตุ๊กตาตัวใหญ่ๆ หูยาวๆ มีรอยเย็บเต็มตัว แขนยาวไม่เท่ากัน ถ้ากดปุ่มด้านหลังบางทีก็จะมีเลือดออกมาจากตา หรือไม่ก็มีน้ำตา บางทีก็พูดเองได้ มันเป็นคล้ายๆตุ๊กตาที่เอาวิญญาณคนใส่ลงไป ชั้นเคยไปเล่นอยู่ครั้งนึงตอนเด็กๆ น่ากลัวมากเลย เห็นโคฮาคุบอกว่าซื้อมาเป็นแสน ชั้นเคยถามว่า ทำไมถึงชอบมัน โคฮาคุบอกว่า เพราะมันเป็นเพื่อนเวลาเหงา มันอยู่กับเธอมานานกว่าที่เธออยู่กับพ่อแม่ซะอีก"อาคาชิร่ายยาว ตอนแรกๆคนอื่นก็ทำหน้าขยะแขยง แต่พอหลังๆเริ่มสงสาร

"แต่ยังไงก็น่ากลัวอยู่ดี"โมโมอิพูด

"มาแล้วววววววว"อากิระตะโกนพร้อมกับเดินถือตุ๊กตาตัวใหญ่มา

"งั้นไปต่อกันเถอะครับ"คุโรโกะบอกกับคนอื่นๆ

__________________________________________________________

จบแล้ว เป็นไงมั่งคะ ตอนแรก สั้นไปรึปล่าว อ่านแล้วช่วยเมนด้วยน้าาาา ปอลิง เพราะอาคาชิสนิทกับอากิระมาก ก็เลยเรียกชื่อจริงของอากิระนะตะเองงงง