รัก...รสมะระ(หวาน)

“เดี๋ยว!!!...ทาแป้งแต่งตัวให้ก่อน....”แผนอ่อยของผมเริ่มทำงานละ.....
“โตเท่าควายละ...ยังจะทาแป้งแต่งตัวไม่เป็น....คนบ้า”
“เร็วๆ”คนตัวเล็กแอบบ่นผมเบาๆคงคิดว่าผมไม่ได้ยินสินะ....
“ตุ๊บๆๆๆ...ปะ.ปะปะ..ตึง!!!”
“โหยทางแป้งบ้าไรเนี่ยยย....”หึ...ท่าทางจะโมโหผมมากถึงกับมาลงที่แผ่นหลังผมอย่างจัง...หลังผมคงเป็นรอยแดงเต็มนิ้วแน่ๆ....
“ก็ทาให้คนบ้าไง...ต้องใช้วิธีแปลกๆหน่อย...”
“นายกำลังหลอกด่าฉัน”
“ตายๆๆๆ...รุ้ด้วย....คนบ้าคนนี้เก่งที่สู๊ดดดดดด”
“เก่งไม่เก่ง....เดี๋ยวก็รู้”
“หะ...เห้ยยยย”นายน้อยขึ้นคร่อมผมทันทีที่รั้งให้ผมนอนลง.....
“ไง...เก่งพอไหม.”
“ปะ...ปล่อยเลยนะ”รอยยิ้มเจ้าเล่หือีกแล้ว.....อันตรายจริงๆ....ผมจะรอดไหม....
“อะไรนะ...ฟังไม่รู้เรื่อง...คนบ้าคนนี้...ต้องใช้วิธีแปลกๆ....วิธีพูดแบบธรรมดาอ่า...ไม่ได้ผลหรอก...”
“นะ...นายน้อย...”ใบหน้าที่ใกล้เข้ามาจนเกือบจะชิดกัน...ทำให้ผมหายใจไม่ออก....
“ครับ….”
“สะ...ใส่เสื้อก่อนไหม...”
“ใส่เสื้อ...ใส่ทำไม....คนบ้าที่ไหนเค้าใส่เสื้อกันละ”
“อ่อ...นะนายน้อยไม่บ้าหรอก...ถะถ้าใส่เสื้อ”
“งั้น...ใส่ให้หน่อย...”
“อ่อ....”
“ถ้า..ไม่ใส่ให้ก็นอนแบบนี้แหละ...”
“สะ...ใส่สิ...ใส่”
“ตัวนี้ไม่เอา....ตัวนี้ใหญ่ไป....ตัวนี้ก็สีเชย....ตัวนี้ก็เล็ก”
“โหยยยยย...เลือกสักตัวสิ....ใส่นอนนะ..ตัวไหนก็ได้”
“ตัวไหนก็ได้...เหรอ...”
“อืมมม...ใส่ใส่ไปเหอะ...”
“งั้นเอาตัวนี้....”น้อยน้อยชี้มาที่ผม....พร้อมกับส่งยิ้มแบบเย็นๆมาขู่.....
“ห๊ะ!!....ตัวที่ผมใส่อยู่เนี่ยนะ”
“ใช่….ตัวนั้นมันหอมดี...แถมนิ่มด้วย...กอดแต่ละที...สบ้ายยยย”
“จะ...จะบ้าเหรอ...ถะ..ถ้านายน้อยใส่ตัวนี้...ละแล้วผมละ”
“นายก็อาบน้ำใส่ชุดใหม่ชองฉัน...”
“ห๊ะ!!!....บ้าไปแล้ว”
“ใช่….คนบ้า...แต่บ้ารักนะ”
“ถอด!!!”
“มะ...ไม่นะ”
“บอกให้ถอด...”
“ไม่!!!”
“งั้นไม่ใส่....”
“กะ...ก็ได้!!”ผมต้องทำยังไงกับคนตรงหน้าดี....เจ้าเล่ห์...ป่าเถื่อน...เอาแต่ใจ....แถมยังลามก...ที่สุด....
“ก็แค่เนี่ยยยย.....อะ....”นายน้อยยื่นผ้าขนหนูให้ผม...พร้อมกับ....
 “ไปอาบน้ำแล้วมานอนข้างๆฉันนะคนดี...”น้ำเสียงแปลกๆฟังดูหวิวๆแบบนั้น....น่าขนลุกที่สุด....
“หึ้ยยยยยย……"
"5555555…..สบายใจจัง….ได้เป็นคนบ้าแกล้งคนแบบนี้สนุกดีเหมือนกันนะ…แต่...ไหนๆผมก็บ้าแล้ว...ขออีกนิดเสริมความหื่น...ให้คนบ้าคนนี้ได้ลองหน่อยสักนิดก้ดี...หึ..หึ...”
“พรึ่บ!!!”
“ห๊ะ!!!...ฟะ...ไฟ...ดับเหรอ”
“อาบเสร็จยัง....ไฟตกนิดหน่อย....กลัวรึเปล่า!!”
“…………”
“นายหน้าหวาน....ตอบดิ....”
“นะ...นาย...อึกๆ...มะ...มาหาหน่อยได้ไหม”
“เห้ยยยย...ร้องไห้ทำไม!”
“อึกๆ..มะ...มันมืด”
“โอ๋ๆๆๆๆ…มะมาๆๆๆๆๆ....กอด...นะ”ผมอุ้มคนตรงหน้าไปที่เตียง....ผมเปล่าแกล้งนะ...อยู่ๆไฟมันก็ดับทันทีที่ผมปลดสวิตส์....ผมแค่เป็นคนบ้าที่ชอบแกล้งคน(ดี)ของผม....แต่ร่างที่สั่นอยู่ในอ้อมกอดผมตอนนี้...ทำให้ผมรุ้สึกผิดจัง....ไม่ๆๆๆๆ...ผมไม่ผิด...เพราะไฟมันดับเองต่างหาก....แต่ก็คุ้มนะ...ได้กอดฟรีๆแถมเป็นครั้งแรกที่ร่างบางนี้ไม่ขัดขืนผม....คนมันเก่งก็งี้...ปราบพยศได้...หม้ดดดดด.....อิอิ....ขอร้ายหน่อยนะครับ....
 
ดูนายน้อยจะมีความสุขกับการได้แกล้งคนจริงๆ...ความเจ้าเล่ห์...ที่แฝงไปด้วยความรักครั้งนี้จะ...เอาชนะใจคนสองคนให้เปิดความรุ้สึกกันได้ยังไงรอคิดตามนะค่ะ^^