รัก...รสมะระ(หวาน)
เขียนโดย chadaapp
วันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.19 น.
แก้ไขเมื่อ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2558 15.26 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12) เปิดหัวใจใส่รัก 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“หมับ.!!!!....”
คนตรงหน้าผมตอนนี้หลับตาแน่อย่างกับว่าผมเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าหลัวที่สุด...ความหวานของหน้า...ที่มีสีแดงขึ้นอย่างชัดเจน....ผมชอบจัง....ชอบที่ได้มองมันใกล้ ๆ แบบนี้....
“ตั่วสั่นเหมือน....กระต่ายเลยนะ...กลัวเหรอ…หืมมม”
“นะ...นายปล่อยได้ยะยัง....” อ้อมกอดของนายน้อย อบอุ่นจัง...ทำไมผมถึงรู้สึกดีทั้ง ๆ ที่ตัวสั่นแบบนี้นะ....
“พึ่บ!!!....เช็ดตัวให้หน่อย”
“ห๊ะ!!!!”
“เร็ว ๆ ดิ...หนาวจะตาย” ผ้าเช้ดหน้าผืนโตถูกพันไว้ระหว่างมือผมกับนายน้อย....
“นะ...นายจะ...พันมือทำไมเนี่ยยย”
“ก็ป้องกัน...นายหนึ.”
“เร็วๆ สิ หิวววว”
“หะหัน....หลังไปดะดิ” นายน้อยส่งเสียงเร่งให้ผมทำ....แต่ผมอายชะมัดถ้าต้องเช็ดตัวต่อหน้าแบบนี้....ผมควรทำยังไงดี
“เช็ดข้างหน้าก่อน.....-ข้างหลังเดี๋ยวนายต้องฟอกสบู่อีก...”
“ห๊ะ!!...ละแล้ว...นะนายไม่ฟอกสบู่เหรอข้างหน้า”
“-ข้างหน้าฟอกแล้ว...เหลือแต่เช็ดตัว”
“นะ..นายจะบ้าเหรอ...อาบน้ำภาษาอะไรของนาย ...อาบครึ่งเดียว...”
“ก็อีกครึ่งหนึ่งรอให้...คนนี้ทำให้” อาบน้ำครึ่งตัว...เพื่อรอให้ผมมาอาบให้อีกครึ่งหนึ่งเนี่ยนะ...คนบ้าอะไร...เพิ่งเคยพบ....นี่ผมอยู่กับคนไม่เต็มรึเปล่า 555 ...ผมหมั่นใส้มาเยอะละ...ขอเอาคืนหน่อยละกันนะ
“...เหรอ....หึ......ตูม!!!”
“นะ..นี่ทำบ้าอะไรว่ะ...บอกให้เช็ดตัวไม่ได้ให้อาบน้ำ!” อยู่ๆ คนตัวเล็กก็ยกถังน้ำใบเล็กสาดใส่ผมเต็มๆ ....
“ก็อยากให้....อาบน้ำก่อนเช็ดตัวไม่ได้รึไง 5555”
“หมายความว่านายจะอาบน้ำให้....งั้นเหรอ”
“อะ....อ่อ...” นั้นสิ...ผมทำลังทำอะไรว่ะ?...
“อาบคนเดียวไม่สนุกหรอก....ต้อง....ตูม!!!!...55555…”
“เล่นงี้เหรอ....ได้!!!....” เมื่อผมโดนเอาคืน มีเหรอที่จะยอม...ผมต้อง.....แกล้งกลับบ้าง...หึหึ... ผมจึงวิ่งรอบห้องน้ำ....นายน้อยก็บ้าจี้วิ่งไล่จับชะงั้น .... เหมือนเรากำลังเป็นเด็กน้อยที่มีความสุขในโลก....เพียงแค่เล่นน้ำกัน...แบบนี้....
“แอ่กๆๆๆๆ….วิ่งเร็วเป็นบ้า คนอะไร...”
“กินเยอะก็งี้แหละ...ลงพุง...วิ่งไม่รอด...55555” นายน้อยมองค้อนผม....เมื่อเห็นวิ่งไม่ทันสักที....ผมนึกว่าจะรอดแล้ว....แต่ผมคิดผิด...
“หมับ!!!”
“วิ่งไม่รอด...แต่ทำอย่างอื่นรอดนะ” เสียงเจ้าเลห์....พร้อมกับสายตาแปลก ๆนั้น....จ้องมองมาที่ผม...อย่างนิ่งงัน...จนผมกลัว.....
“ปะ...ปล่อย..”
“ทำไมถึง...ต้องกลัวฉัน”
“กะกลัวอะไร...คะ...ใครกลัว”
“ไม่กลัว...แต่นายหน้าแดง ตัวสั่นทุกครั้งที่ฉันกอดเนี่ยนะ”
“กะ…ก็...บอกแล้วไง...วะว่าไม่ชอบเพศเดียวกัน...” ในเมื่อโดนต้อนจนมุม...แบบนี้ทางเดียวที่ทำให้ผมรอด....คือการตอกย้ำความจริงในวันนั้น....
“………..“อย่าหลงตัวเอง.....ผมไม่ได้ง่าย..และไม่ได้ติดใจอะไรทั้งนั้น….ยิ่งเป็นรสจูบจากคุณ...มะมันน่าขยะเขยงที่สุด!...อึกๆๆ….ผม...ไม่เคยจูบ...ไม่เคยสัมผัส...ไม่เคยรู้สึกอะไรกับผู้ชายด้วยกัน...เพราะผมไม่ใช่เกย์!!!!” ผมคงทำตัวน่าเลียดจนคนตรงหน้าขยะขแยงสินะ....ผมไม่ยอมหรอก...ในเมื่อผมชอบ...เห้ยย!! …ผมเสียจูบแรกไปแล้ว...ผมต้องทวงความยุติธรรมให้จูบผม...ถึงจะถูก...ผมจึงต้อง.....
“แต่นายจูบฉันแล้ว....นายต้องรับผิดชอบ..”
“ตะ...แต่จูบนั้นนะนายยย...เป็นคนทำนะ”
“อย่า....มาปัดความรับผิดชอบนะ...ไม่ว่าใครจะเริ่มหรือใครจะทำ...แต่นายก็ขโมยจูบฉันไปแล้ว....เพราะงั้น....นายต้องรับผิดชอบ!.”
“คนบ้า!!!...คนป่าเถื่อน....คน...อะ..อืมมมม..”
“ถ้านายด่าฉันอีก...คราวนี้ปากนายเปื่อยแน่...!”ผมไม่ชอบให้ใครมาด่าต่อหน้าแบบนี้...ผมจึงต้องจูบ...ไม่ใช่ๆๆๆๆ...ผมกำลังลงโทษคนปากเสียต่างหาก
“……………”ผมควรจะโกรธสิ...แต่ทำไมผมถึงไม่มีความรู้สึกโกรธเลยละ....แล้วทำไมผมต้องดีใจด้วยนะที่นายน้อยอยากให้ผมรับผิดชอบ...ทั้งๆที่มันไม่ใช่ความผิดผม...ทำไมผทกลายเป็นคนไม่สามารถหาคำตอบให้กับความรู้สึกตัวเองนะ....หรือผมเป็นบ้าไปแล้ว....(สงสัยจะบ้ารัก อิอิ)
....มาต่อละน้าาาาา....หายไปนานแต่ความฟินครบรสแน่นอนนะค่ะ^^....รักคนอ่านทุกคน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ