Welcome to dark side

9.8

เขียนโดย Chapond

วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 02.04 น.

  40 ตอน
  274 วิจารณ์
  65.67K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 เมษายน พ.ศ. 2559 12.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

31) 31 wrong thing is deny what your heart truly feel

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟื้นแล้วพี่ทีเจ ยัยแก้วฟื้นแล้ว”ครีมมี่ที่นั่งมองแก้วที่ถูกทีใช้สมุนไพรทำแผลและสมานแผลตาม
ร่างกายร้องออกมาเมื่อเห็นแก้วรู้สึกตัว ทีเจหันไปหาแก้วที่ขยับตัวก็ยิ้มอย่างดีใจเมื่อตัวยาที่เขา
รักษาได้ผล
 
 
 
 
 
“เป็นยังไงบ้าง โชคดีมากเลยนะที่เธอไม่เป็นอะไร”ทีเจพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“นี่ชั้นยังไม่ตายหรอเนี่ย ชั้นอยู่ที่ไหน”แก้วปรือตามองทีเจและครีมมี่สลับกันพร้อมกับถามขึ้น
 
 
 
 
 
 
“เธออยู่ในถ้ำเล็กๆริมทะเลสาบไม่ไกลจากวิทยาลัย เอ่อ ชั้นกำลังพาพี่ทีเจหนีเลยเจอเธอเข้า พวก
เราเลยช่วยเธอ”ครีมมี่พูด
 
 
 
 
 
 
 
“ขอบใจทุกคนมากนะที่ช่วยชั้น ทุกคนช่วยพาชั้นกลับDSมั้ย”แก้วพูดต่อ
 
 
 
 
 
 
 
“เหอะ ดูตัวเองก่อนเถอะ ยังไม่หายดีแล้วจะกลับไปยิ่งในนั้นยิ่งมีเรื่องวุ่นวายมากพอแล้ว/เรื่อง ใน
นั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้นบอกชั้นมานะ”ครีมมี่ว่าทำให้แก้วตกใจรีบถามครีมมี่ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“ก็โทโมะกลายเป็นปิศาจร้ายบุกมาอาละวาดเพราะเห็นโฟร์กับพี่ชั้นจะถูกทรมาน เลยทำร้ายป๊อปปี้
ถึงขั้นทำลายปีกทั้ง2ของป๊อปปี้น่ะสิ แถมยัยมนุษย์อีกคนก็ถูกปิศาจทำร้ายจะกลายร่างแล้วหนีหาย
ไปอีก ยัยนั่นก็โง่เต็มทน แทนที่จะบอกคนอื่นให้รู้ว่าตัวเองติดเชื้อ กลับหนีไปแล้วผู้บำบัดจะรักษา
ได้ยังไงล่ะ”ครีมมี่เล่าเรื่องราวต่างๆให้แก้วฟัง
 
 
 
 
 
 
 
“โทโมะ ชั้นต้องหยุดเค้าไม่ให้เค้าไปทำร้ายใครอีก ทุกอย่างมันเป็นเพราะชั้น/หยุดนะเธอยังไม่
หาย พี่ทีเจช่วยหน่อย”แก้วรีบพูดแล้วพยายามจะลุกขึ้นไปแต่ครีมมี่และทีเจรีบมารั้งตัวเองไว้
 
 
 
 
 
 
“เธอบอกว่าเรื่องทุกอย่างมันเกิดเพราะเธองั้นเธอก็เล่ามาสิว่าเกิดเรื่องเพราะอะไร”ทีเจประคองแก้ว
นั่งลงก่อนที่จะให้แก้วเล่าทุกอย่างให้เขาและน้องสาวฟังแก้วมองทีเจและครีมมี่ที่จ้องตัวเองก็กลืน
น้ำลายก่อนที่จะเล่าทุกอย่างให้ทั้งคู่ฟังทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อยากให้ชั้นไปจากที่นี่แต่เอาชั้นมาไว้บนนี้เนี่ยนะ ตาบ้า ชั้นจะไม่ยอมอยู่บนนี้อีกแล้ว”ฟาง
หงุดหงิดที่หลังจากที่ป๊อปปี้ออกไปจากหอคอยแล้วทิ้งให้เธอทิ้งอยู่บนนี้พร้อมกับตั้งคำถามต่างๆ
อย่างสับสนในใจก่อนที่จะลองลุกขึ้นแล้วเดินออกไปจากห้องป๊อปปี้เพื่อหาทางออก แล้วต้องถอน
หายใจเมื่อเห็นประตูที่เป็นทางเข้าออกของหอคอยปิดตาย ก่อนที่จะเดินกลับเข้ามาในห้องตามเดิม
 
 
 
 
 
 
 
แปะ แปะ แปะ
 
 
 
 
 
 
 
“แหมๆคำสารภาพรักของปิศาจร้ายที่มีต่อโฉมงามนี่ช่างโรแมนติกจริงๆ/แคท ทะ โทโมะ เฟย์”แค
ทบินเข้ามาในห้องและปรบมือก่อนะว่าด้วยความอิจฉาทำให้ฟางหันไปมองแล้วอึ้งเมื่อเห็นแคทอยู่
กับโทโมะและเฟย์ ที่มองเธออย่างสมเพช และที่สำคัญ เฟย์มีแววตาสีแดงเลือดและผิวขาวซีด
ราวกับไม่ใช่คน!
 
 
 
 
 
 
 “พวกเธอเข้ามาในนี้ได้ยังไง แล้วทำไมถึงอยู่ด้วยกันได้”ฟางตกใจมองทั้ง3อย่างไม่ไว้ใจแล้วพูด
ขึ้น
 
 
 
 
 
 
ผลัวะ
 
 
 
 
 
 
แคทมองท่าทางของฟางที่ระแวงตัวเองก็สะใจก่อนที่จะตรงไปผลักฟางล้มไปกองกับพื้น
 
 
 
 
 
 
 
 
“แกไม่มีสิทธิ์ที่จะมาตั้งคำถามกับชั้น ทำไม รึว่าถูกมิสเตอร์ฟอร์ตกับมาดามถือหางให้ท้ายเลยกล้า
ถือดี หึ นี่คิดล่ะสิว่าแกสามารถมาแทนที่ชั้นได้ นังมนุษย์ชั้นต่ำ”แคทว่าฟางอย่างเกลียดชังฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นไม่เคยคิดแบบนั้นนะ เธอคิดมากไปเอง/โกหก ชั้นได้ยินหมดแล้ว”ฟางตกใจพยายามอธิบาย
แต่แคทไม่สนใจตวัดมือตบหน้าฟางจนเลือดกลบปากแล้วแผดเสียงว่าฟาง
 
 
 
 
 
 
“เธอนี่นะ เป็นแค่มนุษย์ชั้นต่ำ แต่ใฝ่สูงอยากเป็นผู้หญิงของป๊อปปี้ทั้งๆที่รู้ว่าแคทเค้าคือว่าที่ผู้หญิง
ที่จะเคียงข้างป๊อปปี้ หน้าด้าน”โทโมะมองฟางอย่างสมเพชแล้วว่า
 
 
 
 
 
 
“ชั้นไม่เข้าใจเลยโทโมะ ทำไมนายถึงเปลี่ยนไปได้แบบนี้ ถ้าแก้วรู้เค้าต้องเสียใจมากแน่ๆที่นายก
ลายเป็นปิศาจร้ายแบบนั้น”ฟางมองโทโมะที่เปลี่ยนตัวเองให้ร้ายกาจก็พูดถึงแก้วทำให้แผลที่อยู่ใน
ใจโทโมะเหมือนถูกกรีดซ้ำลงไปอีกครั้ง ก่อนที่โทโมะจะพุ่งเข้าไปบีบคอฟางจนตัวลอย
 
 
 
 
 
 
“เธอคงจะสะใจมากสินะที่สุดท้าย ชั้นก็ไม่เหลือใคร รวมทั้งแก้ว สะใจมากสินะ”โทโมะตะคอกว่า
ฟางก่อนที่ฟางที่ถูกบีบคอจะไอออกมาสำลักเมื่อเริ่มขาดหายใจ
 
 
 
 
 
 
“อย่าพึ่งสิโทโมะ รีบฆ่ามันตอนนี้จะไปมีประโยชน์อะไร/นี่เธอจะเอายังไงกันแน่ สั่งให้ชั้นมาฆ่าแม่นี่
มาทำลายหัวใจของไอ้ป๊อปมัน แล้วตอนนี้กลับให้เก็บไว้ ทำไมไม่ฆ่าไปซะล่ะ”ก่อนที่โทโมะจะพลั้ง
มือฆ่าฟาง แคทรีบจับมือโทโมะแล้วสั่งให้พอ สร้างความไม่พอใจกับโทโมะเป็นอย่างมาก
 
 
 
 
 
 
 
“ก็เพราะว่าถ้าฆ่าตอนนี้มันก็แค่ตาย มันจะไปสะใจอะไรชั้นล่ะ ถ้าเทียบกับสิ่งที่มันมาหยามน้ำหน้า
ชั้น สู้เก็บมันแล้วทรมานมันให้มันตายช้าๆอย่างเจ็บปวดดีกว่า สะใจกว่าเยอะ”แคทมองฟางที่ไอ
สำลักอยู่ตรงพื้นแล้วพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
“เลว ที่ สุด”ฟางที่ฟังเช่นนั้นก็เค้นเสียงตัวเองออกมาแล้วพูด ทำให้แคทหันขวับไปแล้วพุ่งตัวหมา
ยะทำร้ายฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“อย่านะ”ฟางตกใจเมื่อแคทจะเข้ามาทำร้ายก็ร้องออกมาก่อนที่ร่างของแคทจะลอยหวือไปกระแทก
กำแพงห้อง สร้างความตกใจให้กับโทโมะและเฟย์อย่างมาก ฟางไม่รอช้ารีบวิ่งไปที่ประตูเพื่อหา
ทางหนี
 
 
 
 
 
 
 
“จะไปไหนน่ะ เฟย์จับตัวมันไว้”โทโมะหันขวับไปที่ฟางแล้วรีบสั่งเฟย์ เฟย์พุ่งตัวไปกระชากฟาง
อย่างแรงจนฟางร้องออกมาด้วยความเจ็บ
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์ นี่เกิดอะไรขึ้นกับเธอ ทำไมเธอถึงเปลี่ยนไปแบบนี้ เธอได้ยินชั้นมั้ยเฟย์”ฟางมองเพื่อนสาวที่
มีดวงตาสีแดงเลือดแต่เลื่อนลอยไม่มีสติก็พยายามพูดเพื่อเรียกสติเฟย์ให้ได้
 
 
 
 
 
 
 
“5555มันไม่มีประโยชน์หรอก เพราะนังนี่มันกลายเป็นทาสของปิศาจอย่างโทโมะไปแล้ว มันไม่รับ
ฟังคำสั่งใครนอกจากนายของมันหรอกนังโง่/เลว ทำไมถึงทำกับมนุษย์อย่างเฟย์ได้ เฟย์ทำอะไร
ผิด”แคทที่ลุกขึ้นมาตั้งตัวได้เมื่อได้ยินเช่นนั้นก็หัวเราะออกมาก่อนที่จะพูดต่อทำให้ฟางอึ้งแล้วรีบว่า
แคทและโทโมะอย่างไม่กลัว
 
 
 
 
 
 
 
“ใครว่าแม่นี่เป็นมนุษย์เหมือนเดิม100%ล่ะ ยัยนี่โดนปิศาจทำร้ายแล้วทำให้อยู่ในช่วงระหว่างการก
ลายร่าง ชั้นเห็นยัยนี่ทรมานก็เลยช่วยสงเคราะห์ให้มาเป็นปิศาจไงล่ะ จะได้ไม่ต้องเจ็บ ไม่ต้องมี
ความรู้สึก เดี๋ยวก็ตาย/ไม่นะ อย่าทำให้เฟย์เป็นแบบนี้ ปล่อยเฟย์นะ”โทโมะพูดต่อก่อนที่ฟางจะร้อง
ออกมาอย่างไม่ยอมทำให้มีแสงสีขาวพุ่งไปกระแทกที่เฟย์จนล้มกระเด็นก่อนที่ฟางจะถูกปล่อยเป็น
อิสระ
 
 
 
 
 
 
 
“นี่แกเป็นมนุษย์ไม่ใช่รึไงแล้วทำไมถึงมีพละกำลังแบบนี้”แคทมองเหตุการณ์แล้วตกใจก่อนจะรีบว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะ โอ๊ย เจ็บ”เฟย์ที่ล้มลงไปเมื่อกี้ก็ค่อยๆลุกออกมาแล้วร้องด้วยความเจ็บ
 
 
 
 
 
“ยัยทาสมันจะรู้สึกตัวแล้วเอาไงดีแคท”โทโมะตกใจแล้วรีบว่า
 
 
 
 
 
 
 
“จับตัวทั้งนังทาสแล้วก็นังฟางไปพร้อมกันนี่ล่ะ/จะจับยัยนั่นยังไง ยัยนั่นมีพลังแปลกๆอยุ่ด้วย”แค
ทรีบว่าก่อนที่โทโมะจะสวนออกมา
 
 
 
 
 
 
“ถ้ามีสติแล้วมีพลังก็แบบนี้เลยแล้วกัน”แคทมองไปที่ฟางก่อนที่จะกระชากผมฟางแล้วกระแทกกับ
เสาของเตียงอย่างแรงจนร่างบางสลบไป โทโมะมองฟางที่แน่นิ่งก็อุ้มพาดบ่าคนละข้างกับเฟย์แล้ว
บินตามแคทออกไปจากหอคอยของป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
 
“อยู่นี่นิเอง บอกมานะป๊อปปี้ว่าเอาตัวฟางไปขังไว้ในหอคอยอีกแล้วใช่มั้ย”โฟร์เดินนำพวกของซีแน
นมาหาป๊อปปี้ก่อนจะเปิดฉากว่า
 
 
 
 
 
“นี่อย่าใจร้อนไปสิโฟร์ บางทีหมอนี่เค้าอาจจะอยากเก็บคนสำคัญเค้าไว้กับตัวเองก็ได้ ไม่ได้ตั้งใจ
ลักพาตัวสักหน่อย”ธามไทพูด
 
 
 
 
 
 
“ไหนนายบอกว่านายจะปล่อยตัวฟาง นายไล่ฟางไปแล้ว แล้วนี่อะไรทำไมนายถึงพาเธอไปขังอีก
ล่ะไอ้ชั่ว”พาร์ทมองป๊อปปี้อย่างไม่พอใจแล้วรีบว่าก่อนที่จะพุ่งเข้าไปทำร้ายทำให้ปลื้มและธามไท
รีบห้าม
 
 
 
 
 
 
“นี่ นายใจเย็นๆก่อนเถอะ อย่าลืมตอนนี้ฟางท้องลูกของป๊อปปี้อยู่ เพื่อนชั้นไม่มีทางทำร้ายฟางได้
หรอก เพราะขืนทำก็คงจะถูกเล่นงานเอาซะก่อน”แครอลพูด
 
 
 
 
 
 
“พาฟางมาอยู่ที่ตึกใหญ่กับพวกเราเถอะป๊อปปี้ อย่าขังเธอไว้บนหอคอยอีกเลย หรือถ้านายไม่รัก
เธอเหมือนเดิมแล้วนายก็ปล่อยเธอไปสิ จะขังเธอไว้ทำไม”ซีแนนถอนหายใจแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
“หรือว่ายังรักมากแล้วไม่อยากให้ฟางจากไป/เงียบซะธาม”ธามไทพูดบ้างก่อนที่ป๊อปปี้จะรีบว่าชาย
หนุ่ม
 
 
 
 
 
 
“งั้นก็บอกมาป๊อปว่าทำไมต้องทำแบบนั้น นายเองก็คืนความทรงจำมาแล้ว นายเองก็รู้ว่าฟางกับนาย
เป็นคนรักกัน แล้วนายผลักไสเธอไปแท้ๆแต่กลับเอาเธอไปขังเนี่ยนะมันไม่แฟร์ว่ะ นายอยากให้พ่อ
นายลงโทษนายรึไง”เขื่อนมองเพื่อนชายแล้วว่า
 
 
 
 
 
“ชั้นไล่ให้ยัยนั่นไปจากที่นี่แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าชั้นอยากให้ยัยนี่ไปจากชีวิตชั้นสักหน่อย ฟาง
ท้องลูกของชั้นอยู่นะ ชั้นไม่ใจร้ายทอดทิ้ง2แม่ลูกไปหรอก เพียงแต่ว่าชั้นรู้ว่าในนี้มันอันตรายและมี
แต่ปิศาจไหนจะเรื่องโทโมะที่ตามตัวไม่ได้ เฟย์อีกคน ชั้นเลยเลือกให้ยัยนั่นไปอยู่บนหอคอยก่อน
แล้วชั้นจะทำเกราะป้องกันไม่ให้มีใครเข้าไปทำร้ายยัยนั่นหลังจากออกมาหาอะไรให้ยัยนั่น
กิน”ป๊อปปี้ถอนหายใจออกมาเมื่อถูกซักจากเพื่อนๆตัวเองก่อนที่จะสารภาพความตั้งใจตัวเองให้
เพื่อนๆรู้
 
 
 
 
 
 
 
“เห็นมั้ยั้นบอกแล้วไงว่าป๊อปปี้มันรักมากเลยอยากเก็บเมียมันเอาไว้อยู่กับมันตามลำพัง/นี่มันไม่ใช่
เรื่องเล่นนะธาม ป๊อปปี้ พวกเราไม่มีใครทำร้ายฟางอีกแล้วล่ะ พาพวกเราไปนำตัวฟางกลับตึกใหญ่
เถอะพวกเราจะช่วยดูแลฟางเอง”ธามไทพูดยั่วป๊อปปี้ต่อทำให้โฟร์รีบดุแฟนหนุ่มก่อนที่จะให้ป๊อปปี้
พาไปที่หอคอยที่ขังฟางทันที
 
 
 
 
 
 
“ฟาง อยู่ไหนน่ะฟาง”เมื่อมาถึงห้องป๊อปปี้ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นฟางไม่อยู่ที่ห้องก็รีบตะโกนแล้วตาม
หาข้างนอกห้องจนทั่ว
 
 
 
 
 
“นายไม่ได้โกหกพวกเราแล้วเอาฟางไปซ่อนที่อื่นแน่นะ”พาร์ทพูด
 
 
 
 
 
 
“ชั้นว่าป๊อปปี้มันไม่โกหกหรอก แต่แค่มีบางอย่างเกิดขึ้นตอนป๊อปปี้ไม่อยู่แล้วพาฟางไปเท่านั้น
เอง”เขื่อนมองร่องรอยในห้องที่เหมือนมีการต่อสู้แล้วพูดขึ้นทำให้ป๊อปปี้อึ้ง นี่เขาทำพลาดไปสินะที่
ปล่อยฟางไว้ตามลำพังอีกแล้ว
 
 
 
 
 
 
ขนาดโดนเพื่อนเค้นยังจะปากไม่ตรงกับใจ ยังปากร้ายเหมือนเดิม เป็นไงล่ะ ฟางโดนจับ
เรียบร้อย ส่วนแก้วก็ยังไม่ตายอีก เยี่ยมมมม
 
 
 

 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา