Welcome to dark side

9.8

เขียนโดย Chapond

วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 02.04 น.

  40 ตอน
  274 วิจารณ์
  65.60K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 เมษายน พ.ศ. 2559 12.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

32) 32 Love is letting go of fear.

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อืม อ๊ะ เฟย์ เฟย์ฟื้นสิเฟย์”ฟางที่เริ่มรู้สึกตัวแล้วต้องตกใจเมื่อเห็นตัวเองถูกล่ามโซ่สีดำยาวอยู่ใน

ถ้ำกับเฟย์ที่นอนสลบอยู่ก็รีบเขย่าเรียกเพื่อนสาวให้ฟื้นขึ้นมาแต่เฟย์นิ่งไม่ไหวติง

 

 

 

 

 

 

 

“จะเอะอะโวยวายอะไรอีกล่ะ เรียกไปก็เสียเปล่าน่า ยัยนั่นจะตื่นก็ต่อเมื่อชั้นเรียกเท่านั้น เพราะยัย

นั่นเป็นทาสชั้นไปแล้ว/เลวที่สุด ทำไมถึงทำแบบนี้กับเฟย์ เฟย์ไปทำอะไรให้”โทโมะเดินเข้ามาเห็น

ฟางพยายามเรียกเฟย์ก็พูดขึ้นทำให้ฟางหันขวับไปว่าชายหนุ่มกลับ

 

 

 

 

 

 

“นี่ จะอะไรนักหนา ก็อีกหน่อยยัยนี่ก็กลายเป็นพวกปิศาจชั้นต่ำที่เกิดจาดการกัดแล้ว เดี๋ยวร่อนแร่ไป

ไม่มีจุดหมายดีซะอีกชั้นสงเคราะห์ให้มาเป็นลูกน้อง เอาไว้ใช้งานแบบนี้น่ะ ส่วนเธอนี่ชั้นขอบาย ไม่

อยากเก็บเอาไว้เป็นทาสหรอก เพราะมีก็คงจะปวดหัวน่าดู”โทโมะว่าฟางพลางเหล่มองร่างบางที่ไม่

พอใจเมื่อถูกเขาว่า

 

 

 

 

 

 

“ทำไมอยู่ดีๆปิศาจดีๆอย่างนายถึงเปลี่ยนไปเป็นแบบนี้ได้ล่ะ แล้วแก้วล่ะแก้วไปไหน ได้ข่าวว่านาย

จับแก้วไปนิ อย่าบอกนะนายฆ่าแก้วไปแล้ว”ฟางมองโทโมะแล้วพูดแล้วรีบถามถึงแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่ได้ฆ่าแก้ว แก้วเป็นเมียชั้น ชั้นไม่มีวันฆ่าผู้หญิงที่ชั้นรักได้หรอก แต่ชั้นมันไม่ดีเองที่เผลอ

เชื่อใจยัยแพทไม่อย่างงั้นนังงูพิษนั่นคงไม่ผลักแก้วลงไป แล้วแก้วก็คงไม่ โธ่โว้ย”โทโมะโพล่ง

ออกมาแล้วหวนคิดถึงเรื่องวันนั้นที่เขาไม่สามารถช่วยแก้วได้ทันก็หันไปทุบหมัดลงกับหินขนาด

ใหญ่ในถ้ำเพื่อระบาย

 

 

 

 

 

 

“โทโมะ ถ้านายรักแก้วมากขนาดนี้ ทำไมนายไม่กลับตัวล่ะ ชั้นเชื่อว่าลึกๆนายน่ะไม่ได้เป็นปิศาจชั่ว

ร้าย นายกลับตัวเพื่อแก้วได้มั้ย ชั้นว่าถ้าแก้วรับรู้แก้วต้องดีใจมากเลยนะ”ฟางมองโทโมะที่เสียใจ

เรื่องแก้วก็อดสงสารไม่ด้พลางพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาทำเป็นสงสารชั้น ชั้นรู้ว่าเธอจะพูดให้ชั้นเปลี่ยนใจมาเข้าข้างเธอ ไม่มีวัน พวกที่ใฝ่สูง

ชอบแย่งผู้ชายมีเจ้าของอย่างเธอ สมควรแล้วที่ถูกจับมาแบบนี้”โทโมะพูดก่อนที่จะหันขวับไป

กระชากร่างบางมาแล้วบีบที่แก้มนวลของฟางจนฟางร้องออกมาด้วยความเจ็บ

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่ได้แย่งป๊อปปี้มานะ นายฟังแคทมากเกินไปรึเปล่าทำไมไม่ถามเรื่องจากชั้น นายมันหูเบาดี

แต่ทำตามคำสั่งแคท/หุบปาก ไม่ใช่เพราะพวกในDSมันรุมทำร้ายพี่ชั้นหรอ มันจะจับพี่ชั้นไป

ทรมานเพื่อล่อชั้นออกมา หึ งานนี้มันต้องตาต่อตาฟันต่อฟัน มันจับพี่ชั้น ชั้นจับเธอไงล่ะ แฟร์ๆ”ฟาง

รีบพูดออกมาแล้วมองหน้าปิศาจหนุ่มก่อนที่โทโมะละสวนกลับไปทันควัน

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวนะ พี่โฟร์เนี่ยนะถูกจับ ก็ชั้นยังเห็นพี่โฟร์อยู่กับธามไทอยู่เลยนะวันนี้ โดนจับตรงไหน/อย่าไป

เชื่อมันโทโมะ มันกำลังหว่านล้อมให้นายช่วยมัน มารยาหญิงร้อยเล่มเกวียนที่มันใช้ออดอ้อนป๊อปปี้

ติดกับมันกำลังใช้กับนาย เผลอๆมันอาจจะยั่วยวนนายให้นายหลงหัวปักหัวปำไปเลยก็ได้นะ”ฟาง

พูดก่อนที่เสียงของแคทจะดังขึ้นพร้อมกับร่างบางของแคทรีบเดินเข้ามาก่อนที่ฟางจะบอกอะไรอีก

ฟางอ้าปากจะเถียงแคทแต่แคทไม่รอช้า รีบกระชากร่างบางขึ้นมาแล้วตบจนล้มไปอีกที

 

 

 

 

 

 

 

“หึ ไม่คิดเลยนะว่านี่น่ะหรอคือผู้หญิงที่เพียบพร้อมจะเคียงคู่กับป๊อปปี้ในอนาคตที่แท้ก็คือปิศาจชั่ว

ร้ายดีดีนี่เอง/แก๊”ฟางนิ่งคิดสักพักก่อนที่จะสวนกลับอย่างไม่เกรงกลัวแคททำให้แคทเดือดจัดก่อน

ที่จะง้างตบฟางอีกครั้ง แต่ฟางหันขวับมามองแคท แล้วแคทกกระเด็นติดข้างผนังถ้ำ

 

 

 

 

 

 

 

“โทโมะรอช้าอะไรล่ะ จัดการมันให้ที”แคทโกรธจัดก่อนจะสั่งญาติหนุ่มให้ใช้หางล้อคข้อมือบางแล้ว

พุ่งเข้าทำร้าย แต่เมื่อโทโมะง้างมือหมายจะตวัดกรงเล็บทำร้ายให้ฟางเสียโฉมก็ชะงักมองไปที่ท้อง

ของฟางก่อนที่จะยิ้มออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“55555มิน่าล่ะทำไมเธอถึงมีพลังสามารถผลักใครที่จะทำร้ายเธอได้ ไม่ใช่เพราะเธอคือผู้ถูก

เลือกหรอก แต่เพราะเด็กในท้องเธอนี่ไงล่ะที่ช่วยแม่ตัวเองไว้ตลอด โอ๊ะโอ แล้วเธอท้องกับใครล่ะ

กลิ่นไอของครึ่งเทพแรงขนาดนี้ ถ้าไม่ใช่”โทโมะมองมวลท้องที่มีการเคลื่อนไหวของท้องฟางก็

หัวเราะก่อนที่จะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดดดด ไม่จริง แกไม่มีทางท้องกับป๊อปปี้ แกอย่าอยู่เลย”แคทกรีดร้องอย่างเสียสติกับสิ่งที่โทโมะพูดและพอจับประเด็นได้ก่อนที่จะกลายร่างแล้วพุ่งเข้ามาทำร้ายฟาง แต่แล้วฟางก็กรีดร้องทำให้

แคทกระเด็นติดผนังอย่างแรงอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่โดนแค่ครั้งเดียวคงไม่จำใช่มั้ยว่ายัยนี่มีลูกคอยคุ้มกันอยู่/งั้นนายก็ฆ่ามันสักทีสิ เอาให้มันแท้ง

เดี๋ยวนี้เลย”โทโมะถอนหายใจออกมาก่อนที่จะพูดพลางมองแคทที่เจ็บตัวอีกครั้ง ทำให้แคท

โวยวายอย่างไม่พอใจ ชายหนุ่มหันไปมองร่างบางที่มองหน้าเขาอย่างตื่นตระหนก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอาอ่ะ ทำลายไปยัยนี่ก็ตายง่ายอยู่ดี สู้ตอนที่พวกของมันมาช่วยดีกว่า แล้วค่อยฆ่าให้ตายทั้ง

แม่ทั้งลูก งานนี้สะใจกว่าเยอะ”โทโมะพูดก่อนที่จะตวัดมือแล้วสักพักหินงอกหินย้อยที่อยู่บนเพดาน

ก็หล่นมาก่อนที่จะกลายเป็นที่ขังฟางกับเฟย์ที่นอนสลบอยู่ดีๆนี่เอง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าไม่ใช่เพราะนายที่พาฟางไปในที่ลับตาแบบนั้นฟางก็คงไม่ถูกจับตัวไป ไอ้เลว”พาร์ทว่าป๊อปปี้

ด้วยความโมโหที่ฟางถูกจับตัวไป

 

 

 

 

 

 

 

“เออ จะว่าอะไรก็ว่าไปเถอะ หมอนี่คงจะสำนึกผิดแล้วล่ะมั้ง ว่าทำพลาด/พี่โฟร์เป็นยังไงบ้างรู้แล้ว

ใช่มั้ยพวกไหนจับฟางไป”ธามไทพูดพลางส่ายหน้าเบาๆก่อนที่พาร์ทจะรีบวิ่งไปหาโฟร์ที่เดินเข้ามา

พร้อมกับเขื่อน ซีแนนและปลื้ม

 

 

 

 

 

 

 

“กลิ่นไอปิศาจร้ายฉุนแบบนั้นแต่ก็คงเหลือกลิ่นไอของนาคที่เป็นเจ้าชายแห่งสายน้ำยังอยู่”โฟร์ถอน

หายใจเบาๆแล้วพูด ก่อนที่จะนั่งลงแล้วซึมลงไป

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าเครียดนะโฟร์ถ้าสำนึกดีของโทโมะยังเหลืออยู่ เค้าจะต้องกลับตัวได้”ธามไทนั่งลงข้างร่างบาง

พูดขึ้นพร้อมกับกอดปลอบ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ซีแนนเป็นอะไรน่ะ”มาก่อนที่อยู่กับพาร์ทรีบวิ่งไปหาแฟนสาวที่ถูกปลื้มประคองแล้วรีบถามปลื้ม

ชะงักก่อนที่จะผละออกห่งทั้งคู่

 

 

 

 

 

 

 

“เด็กสาวที่นายกำลังตามหา อยู่กับโทโมะ แต่ความเป็นมนุษย์ของเด็กสาวใกล้จะหมดลงแล้ว”ซีแน

นพูดกับสิ่งที่เห็น

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นว่าเราอย่าเสียเวลาอะไรกันอีกดีกว่า เราไปตามหาฟางกับเฟย์กันเถอะ/ได้แล้วนายจะเริ่มจาก

ที่ไหนล่ะ”เขื่อนไม่รอช้ารีบพูดขึ้นก่อนที่ป๊อปปี้จะเห็นด้วย

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มีเรื่องอะไรกันหรอคะทุกคน”แต่ก่อนที่ทุกคนจะเริ่มตามหา2สาวแคทก็เดินเข้ามาทักทายพร้อม

กับคล้องป๊อปปี้แสดงความเป็นเจ้าของ

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางถูกโทโมะจับตัวไปน่ะพวกเราต้องรีบตามหาโทโมะ/อุ้ย ตายจริง ให้แคทช่วยอะไรมั้ย

คะ”ป๊อปปี้ตอบก่อนที่แคทจะแสร้งทำเป็นตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย”ซีแนนมองแคทที่ยืนอยู่ก็ทรุดล้มลงเหมือนเห็นภาพบางอย่างแคทตกใจรีบเข้าไปดูแลซีแน

นทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นแคทอยู่กับซีแนนแล้วกัน แล้วก็ดูแลพ่อกับแม่ด้วยนะ/อื้อ ไปเถอะเดี๋ยวแคทดูแลทุกคน

ให้”แคททำทีอาสาจะดูแลซีแนนก่อนจะให้พวกชายหนุ่มออกไป ปลื้มลอบมองแคทอย่างไม่ไว้ใจ

ก่อนที่จะเดินตามเพื่อนๆออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าว กรีน นายกลับมาจากเยี่ยมพ่อแม่นายแล้วล่ะสินี่มองหาใครอยู่/ครีมมี่น่ะสิ ยัยนั่นหายไปพร้อม

กับมนุษย์พี่ชายยัยนั่น ต้องพากันหนีแน่ๆ”ธามไททักทายเพื่อนชายที่กลับมาจากเยี่ยมพ่อแม่ก่อนที่

กรีนจะพูดอย่างหงุดหงิด

 

 

 

 

 

 

 

 

“งี้ล่ะพี่น้องกันตัดกันไม่ขาดหรอกนายอยู่คุ้มกันดูแลที่นี่นะเดี๋ยวพวกเราจะออกไปตามโท

โมะ”ป๊อปปี้พูดก่อนที่จะเดินลัดเลาะนำทุกคนเดินตามตัวเองไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พอไม่มีซีแนนแล้วมืดแปดด้านเลยแฮะ/ไปตามมั้ยล่ะเดี๋ยวชั้นไปตามให้”เขื่อนบ่นอุบเมื่อเดินมา

ตามทางแล้วไม่รู้ว่าทางไหนเป็นทางไหนจนปลื้มพูดขึ้น

 

 

 

 

 

“ถ้านายยังรักเธออยู่นายก็บอกมาตามตรงก็ได้ ไม่ต้องทำเป็นฟอร์มหรอก ก็เห็นแล้วนิว่าพวกที่

ฟอร์มจัดสุดท้ายเป็นยังไง/นี่อย่ามาหาเรื่องกันเลยดีกว่าน่ะพาร์ท”พาร์ทพูดแล้วเหล่ไปทางป๊อปปี้

ทำให้ชายหนุ่มหงุดหงิดไม่น้อย

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ไม่ต้องเถียงกัน อีกไม่ไกลตรงนี้จะเป็นบ้านของยัยแพทถ้ายัยนั่นไม่แอบลงไปเที่ยวในเมืองพวก

มนุษย์ก็คงจะอยู่”ธามไทพูดขึ้นแล้วเดินนำป๊อปปี้ทำให้โฟร์แอบค้อนเพราะแพทเคยเป็นแฟนเก่า

ธามไทก็รีบเดินตาม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมกลิ่นของโทโมะมีอยู่บริเวณนี้ล่ะ”โฟร์พูดขึ้นเมื่อใกล้ถึงบ้านแพท ป๊อปปี้ได้ยินเช่นนั้นก็รีบวิ่ง

ไปที่บ้านแพทพร้อมกับเขื่อนทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เธอแน่ใจนะแก้วว่าจะเจอ ไม่ใช่ยัยนั่นเอาไปซ่อนแล้วนะ”ครีมมี่พูดขณะที่เข้ามาในบ้านของแพ

ทกับทีเจและแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ ชั้นจำได้ พอโทโมะกลายร่างเป็นปิศาจร้ายไข่มุกทองคำประจำตัวของโทโมะหลุดออกมา หลัง

จากนั้นก็ไม่มีใครสนใจอีกเลย”แก้วพูดพลางพาลงไปห้องที่แพทเคยใช้เปลี่ยนโทโมะและเป็นห้อง

ที่เคยขังเธอไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วเป็นอะไรไหวมั้ย ชั้นบอกแล้วว่าแผลตามตัวยังไม่หายดี ยังจะฝืนตัวเองออกมาอีก/ไม่ได้ โท

โมะกลายเป็นแบบนั้นเพราะชั้น ชั้นจะต้องทำให้เค้ากลับเป็นเหมือนเดิมให้ได้ เอาล่ะ เราช่วยกันตาม

หากันเถอะ มันคงอยู่แถวนี้”ทีเจตกเมื่อแก้วเซล้มลงไปก่อนที่แก้วจะยิ้มแล้วตอบชายหนุ่มก่อนที่

ทั้ง3จะช่วยกันตามหาไข่มุกประจำตัวของโทโมะในห้อง

 

 

 

 

 

 

ครืดๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“เสียงอะไรน่ะ หรือว่าจะเป็นโทโมะกลับมาอีก”ครีมมี่ตกใจก็รีบว่าเมื่อได้ยินเสียงดังมาจากชั้นบน

 

 

 

 

 

 

“พวกนายหาที่ซ่อนกันก่อนแล้วกันหมอนั่นเห็นชั้นเค้าไม่ทำอะไรหรอก แต่พวกนายน่ะสิไม่แน่”แก้ว

รีบเตือนก่อนที่ครีมมี่และทีเจจะรีบหาอาวุธป้องกันตัวกันโทโมะทำร้าย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่สงสัยยัยแพทคงหนีเที่ยวเหมือนเดิมแน่ๆ ไม่อยู่บ้านแถมข้าวของก็ไม่เก็บอีก/ย๊ากกกก”ธามไท

ที่ตามหาแพทไม่เจอเดินลงมาที่ชั้นใต้ดินแล้วพูดก่อนที่จะเข้าไปในห้องที่ทีเจ แก้วและครีมมี่ซ่อน

ตัวทีเจไม่รอช้าง้างไม้ฟาดลงที่ธามไททันที

 

 

 

 

 

 

“เห้ยมันจะมากไปแล้วนะ มาทำร้ายกันแบบนี้น่ะห้ะ”ธามไทโวยวายจะเอาเรื่องทีเจจนโฟร์รีบห้าม

ก่อนที่ครีมมี่และแก้วจะรีบออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้ว นี่เธอไม่เป็นอะไรใช่มั้ย”โฟร์และเขื่อนเห็นแก้วยืนกับครีมมี่ก็รีบถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกแล้วนี่เกิดอะไรขึ้นหรอทำไมถึงบุกมาที่นี่ได้”แก้วยิ้มแล้วถามทุกคน

 

 

 

 

 

 

 

 

”ตอนนี้โทโมะจับตัวฟางไปพวกเรามาตามล่าโทโมะ”ป๊อปปี้ตอบแทนทุกคนทำให้แก้วอึ้งกับสิ่งที่รับรู้

อย่าบอกนะว่าเขาจะพาฟางไปทำร้ายเหมือนที่เคยทำกับเธอ

 

 

 

 

 

เอาแล้วไงแคทกลับไปอยู่กับซีแนน งานนี้ โดนเล่นงานแน่

 

 

ส่วนแก้วเจอกับพวกแล้วจะเป็นไงต่อ อย่าลืมติดตามเรื่องนี้กันน้า

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา