Welcome to dark side

9.8

เขียนโดย Chapond

วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 02.04 น.

  40 ตอน
  274 วิจารณ์
  65.67K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 เมษายน พ.ศ. 2559 12.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

29) 29 Just bad guy who made you cry

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวชั้นจะหาทางพานายเข้าไปบุกDSแล้วจัดการพวกนั้นนะ ไม่ต้องห่วง นายน่ะรวบรวมพวกผีดิบ
ของนายไว้รอได้เลย”แคทพูดกับโทโมะอีกครั้งก่อนที่จะเดินออกไป โทโมะหันไปมองเฟย์ที่ตอนนี้
ตกเป็นทาสของเขาอย่างพึ่งพอใจ แต่แล้ววูบหนึ่งเขาก็ซึมลงไปเมื่อคิดถึงแก้ว
 
 
 
 
 
 
“แต่ก็ช่างเถอะ ในเมื่อชีวิตนี้ไม่มีเธออยู่แล้วชีวิตชั้นมันจะเป็นยังไงตายเมื่อไหร่มันก็ไม่สำคัญ”โท
โมะพูดเศร้าแล้วมองไปบนท้องฟ้าที่มืดมิดด้วยความคิดถึงแก้วจับใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“หนีมาทางนี้นะพี่ทีเจ พี่จะได้ไม่ถูกทำร้ายอีก”อีกฝั่งของDSครีมมี่ลอบพาพี่ชายของตัวเองลัดเลาะ
มายังทะเลสาบที่ตัดผ่านในตัววิทยาลัยเพื่อออกไปทางต้นน้ำที่ตัดผ่านป่าข้างนอกก่อนะลงจากเขา
ไปยังฝั่งที่มีผู้คนอาศัยอยู่
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วเราจะกลับมาอยู่กับพี่มั้ยครีมมี่/ชั้นไม่ใช่คนแล้ว อยู่กับพี่ไม่ได้หรอก พี่น่ะต้องดูแลตัวเองและ
มีชีวิตอยู่ต่อโดยไม่มีชั้นให้ได้นะ”ทีเจที่เดินตามน้องสาวก็รีบถามก่อนที่ครีมมี่จะตอบกลับมา
 
 
 
 
 
“ถ้าเราไม่กลับกับพี่พี่ก็ไม่ไป/พี่อย่าเรื่องมากหน่อยเลย เห็นๆอยู่ว่าในนั้นมันมีแต่พวกที่ไม่ใช่คน
อยากถูกทำร้ายรึไง”ทีเจยืนยันจะไม่ไปจากน้องสาวทำให้ครีมมี่โวยวายไม่พอใจ
 
 
 
 
 
 
“โอยยย”ขณะที่2พี่น้องกำลังเถียงกันอยู่นั้น มีเสียงครางออกมาของผู้หญิงทำให้ทีเจและครีมมี่หัน
ไปมองหาต้นเสียงที่อยู่ตรงริมน้ำหลังโขดหินขนาดใหญ่
 
 
 
 
 
 
“แก้ว”เมื่อมาหลังโขดหินครีมมี่เห็นหญิงสาวคนหนึ่งมีกุญแจมือล่ามอยู่และนอนคว่ำหายใจโรยรินก็
รีบพลิกตัวขึ้นมาแล้วร้องอย่างตกใจ
 
 
 
 
 
 
 
"พี่ว่าเราอย่าพึ่งให้พี่กลับไปเลย"ทีเจจำแก้วได้ก็รีบหันไปบอกน้องสาวและยืนยันจะไม่กลับ
 
 
 
 
 
 
“แต่ถ้าพี่กลับDSไปพี่ก็ถูกขังคุกอีกอยู่ดี/งั้นก็ให้พี่ซ่อนตัวใกล้ๆDSก็ได้นิ อย่ามัวเถียงกันเลย เรา
ช่วยแก้วกันก่อนเถอะ”2พี่น้องพูดจบก็รีบช่วยกันพาแก้วไปรักษาทันที
 
 
 
 
 
 
 
“รักฟางนะ ถ้าเราห่างกันไกลแล้วอย่าลืมคิดถึงกันนะ”ป๊อปปี้ยิ้มก่อนที่จะจับมือฟางไว้ทั้ง2มือ
 
 
 
“ถ้าไม่คิดถึงแฟนแล้วชั้นจะคิดถึงใครล่ะ”ฟางยิ้มและตอบตกลงก่อนจะเงยหน้าสบตาป๊อปปี้ ป๊อปปี้
มองฟางด้วยสายตาอ่อนโยนก่อนที่จะโน้มหน้าลงบรรจงจูบฟางที่ยินดีรับสัมผัสจูบแรกจากคนรักด้วย
ความเต็มใจ
 
 
 
 
 
 
“แฮ่กๆ”ป๊อปปี้ที่หลับอยู่เริ่มมองเห็นภาพต่างๆในอดีตที่ไหลเทเข้ามาในหัวก่อนที่ภาพสุดท้ายจะ
เป็นเหตุการณ์ที่เขากำลังจะจากแฟนสาวไปเชียงใหม่ และแฟนของเขาก็คือฟาง ทำให้ชายหนุ่ม
ลืมตาตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ก่อนที่จะเอามือก่ายหน้าผากแล้วค่อยๆหันไปมองร่างบางที่นอนอยู่ข้างๆ
เขาก็อึ้งเมื่อดูจากสภาพของเขากับฟางแล้วไม่ต้องบอกก็รู้ว่าทำอะไรกันมา ชายหนุ่มหลับตาครุ่นคิด
อีกครั้ง และภาพต่างๆของเขากับฟางในอดีตก็ฉายเข้ามาในหัว ก่อนที่ป๊อปปี้จะลืมตาขึ้นอีกครั้งแล้ว
หันไปมองร่างบางข้างกายดีๆ
 
 
 
 
 
 
 
“เธอคือคนที่อยู่ในใจชั้นจริงๆสินะ”ป๊อปปี้พูดก่อนที่จะนึกถึงผงที่ซีแนนเคยฝากเขื่อนมาให้เขา ก็รีบ
ลุกขึ้นแต่งตัวแล้วเดินไปหยิบผงที่ว่านั่นที่อยู่ในเสื้อตัวนอกของป๊อปปี้ที่วางพาดอยู่
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้านี่คือสิ่งที่ทำให้ชั้นจำได้ ก็ช่วยให้จำได้ตอนนี้เลยแล้วกัน”ป๊อปปี้พูดจบก็ตัดสินใจเทผงที่ซีแนน
ให้มาใส่แก้วน้ำก่อนที่จะผสมน้ำแล้วดื่มทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
เพล้ง
 
 
 
 
 
เมื่อดื่มน้ำในแก้วจนหมดป๊อปปี้ก็เริ่มมึนหัวและเซไปมาก่อนที่จะทำแก้วแตกพร้อมกับล้มลงไป
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้”ฟางที่ลืมตาตื่นมาเพราะเสียงแก้วแตกก็ตกใจที่เห็นป๊อปปี้ล้มลงก็รีบใส่เสื้อผ้าแล้ววิ่งมา
ประคองร่างสูงมาไว้ในอ้อมกอด
 
 
 
 
 
 
“นายเป็นอะไรของนาย ยังไม่หายดีแล้วทำไมถึงลุกขึ้นมา”ฟางพูดแกมดุชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
“เกิดอะไรขึ้นน่ะฟาง”เขื่อนที่เดินมาเยี่ยมป๊อปปี้ในตอนเช้าบังเอิญได้ยินเสียงแก้วแตกก็รีบเข้ามาใน
ห้องก่อนที่จะช่วยฟางประคองป๊อปปี้กลับไปนอนที่เตียงตามเดิม
 
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นเดี๋ยวเฝ้าป๊อปปี้ไว้นะชั้นจะไปตามผู้บำบัด/ไม่ต้องไปเขื่อน ชั้นไม่เป็นอะไร”เขื่อนพูดกับฟางและ
หมายจะรีบวิ่งไปแต่ป๊อปปี้รีบรั้งเพื่อนชายเอาไว้
 
 
 
 
 
 
 
“นายเป็นอะไรไปป๊อป ทำไมหน้าซีดเซียวแบบนั้น/เปล่า ก็แค่อยากจะจำเรื่องอดีตให้มันได้เร็วๆก็
เลย”เขื่อนถามเพื่อนชายด้วยความเป็นห่วงก่อนที่ป๊อปปี้จะปรือตาขึ้นมาแล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแหบ
แห้งจากการฝืนร่างกายจากความเจ็บปวดไปทั่วทั้งตัวและอาการปวดหัวมาตอบเพื่อนชาย
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าบอกนะว่านายเทผงคืนความจำของซีแนนจนหมด ชั้นบอกแล้วไงว่าค่อยๆเหยาะ อยู่นี่ล่ะชั้นจะ
ไปตามซีแนน”เขื่อนตกใจก่อนที่จะดุเพื่อนชายแล้วรีบวิ่งออกไปจากห้องทิ้งให้ป๊อปปี้และฟางอยู่
ด้วยกันในห้อง ก่อนที่ชายหนุ่มเลือกที่จะหลับตารอจนกว่าเขื่อนจะพาซีแนนและพวกวิ่งตามมา
 
 
 
 
 
 
“นี่นายเป็นบ้าอะไรทำไมถึงเทผงนั่นกินจนหมด การรื้อฟื้นความจำมันต้องใช้เวลาและค่อยๆเป็น
ค่อยๆไปสิ ถ้ารีบร้อนทำรวดเดียวแล้วผลมันทำให้นายตายล่ะจะว่ายังไง”ซีแนนที่เข้ามาในห้องพัก
ทราบเรื่องก็รีบเข้ามาโวยวายว่าป๊อปปี้ยกใหญ่
 
 
 
 
 
 
“บ่นทำไมล่ะ ก็ยังไม่ตายยังหายใจอยู่”ป๊อปปี้ที่เริ่มอาการคงที่แล้วหันกลับไปเถียงซีแนนทันที
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาปากดีเถียงชั้นนะป๊อปปี้ อาการก็ยังไม่ดีแล้วนี่ตกลงจำเรื่องราวในอดีตได้ไม่ได้ล่ะห้ะ”ซี
แนนถอนหายใจแล้วรีบว่าทำให้ฟางที่นั่งอยู่เตียงข้างๆฟังอยู่นั้นเต้นรัว อยากรู้ว่าชายหนุ่มจะจำได้รึ
เปล่า
 
 
 
 
 
 
“ได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ชั้นตัดสินใจแล้วล่ะชั้นจะทิ้งอดีตทุกอย่างแล้วอยู่กับปัจจุบันดีกว่า”ป๊อปปี้นิ่ง
เงียบก่อนที่จะหันไปสบตากับฟางที่รอฟังแล้วพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
“ได้ไงล่ะป๊อปแล้วนายไม่อยากรู้แล้วรึไงว่าทำไมฟางถึงอยู่ในหัวของนายตลอด”เขื่อนเริ่มโวยวาย
 
 
 
 
 
 
“รู้ไปก็เท่านั้นแต่ทำอะไรไม่ได้ ยัยนั่นก็แค่มนุษย์แถมยังอยู่คนละชั้นกับเรา จำอะไรได้ขึ้นมาแล้วมัน
แก้ไขสิ่งที่ผ่านมาไม่ได้หรอก คนก็อยู่ส่วนคนและพวกปิศาจกับสัตว์ชั้นสูงก็อยู่อย่างเดิม”ป๊อปปี้ถอน
หายใจแล้วพูดขึ้นก่อนที่จะมองหน้าฟางแล้วพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบทำให้ฟางได้ยินแล้วรู้สึกใจ
หล่นวูบคล้ายกับหวิวๆที่ใจ
 
 
 
 
 
 
“งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้วชั้นขอตัวกลับหอนอนก่อนแล้วกัน”ฟางปรับน้ำเสียงให้เป็นปกติก่อนที่จะลุกขึ้น
แล้วเดินกลับออกไป แต่แล้วจู่ๆเมื่อเดินไปถึงประตู ฟางก็เริ่มรู้สึกเหมือนมีมวลประหลาดแล่นอยู่ใน
ท้องตัวเอง จนแทบเดินต่อไปไม่ได้แล้วเซจะล้มจนพาร์ทที่อยู่ใกล้ที่สุดรีบประคองฟางไว้
 
 
 
 
 
 
“ฟางเป็นอะไรน่ะฟาง/พาร์ทพาฟางไปหาผู้บำบัดก่อนเร็ว”พาร์ทตกใจรีบอุ้มร่างบางก่อนที่ซีแนนจะ
สั่งเพื่อนชายให้พาฟางออกไปโดยที่ป๊อปปี้มองตามด้วยความเป็นห่วง
 
 
 
 
 
 
 
“แววตาไม่เหมือนเดิมสรุปว่านายจำทุกอย่างได้แล้วใช่มั้ยป๊อปปี้เพราะหลังจากคืนเดือนมืดที่ทุก
อย่างกลับสู่สามัญ นายจะมีตาสีแดงแต่นี่นายกลับมาแววตาสีดำไม่เปลี่ยนไป”ปลื้มที่นิ่งเงียบสังเกต
ท่าทางของป๊อปปี้ที่ถึงแม้จะพยายามทำให้เป็นปกติ แต่แววตาที่เคยเปลี่ยนสีแดงกลับไม่เปลี่ยนสี
นั้นทำให้ปลื้มจับสังเกตได้
 
 
 
 
 
 
“ใช่/ใช่แต่นายกลับไปพูดกับฟางแบบนั้นเนี่ยนะ ตกลงนายไม่ใช่คนรักกับฟางหรอกรึไง”ป๊อปปี้ถอน
หายใจแล้วพูดออกมาทำให้เขื่อนได้ยินก็รีบโวยวาย
 
 
 
 
“ถึงจะเคยรักกันแต่ตอนนี้มันแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วนายก็รู้ว่าชั้นไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว หน้าที่ที่
ชั้นได้รับจากมิสเตอร์ฟอร์ตและมาดามมัลลิกาคือการปกครอง3โลกของพวกเรา มนุษย์และก็ปิศาจ
ถ้ายัยนั่นอยู่กับชั้นต่อไปก็คงไม่มีความสุข สู้ทำให้ยัยนั่นเชื่อว่าแฟนของตัวเองตายไปแล้วยังจะดี
กว่า”ป๊อปปี้พูดออกมาถึงเหตุผลที่ต้องบอกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วนายไม่รักฟางเหมือนอย่างที่เคยเป็นในอดีตแล้วรึไง”พาร์ทที่พาฟางไปให้ผู้บำบัดตรวจได้ยิน
ทุกอย่างก็โพล่งออกมาอย่างไม่พอใจ
 
 
 
 
 
“รัก แต่เพราะชั้นในร่างปิศาจมันทำเลวกับฟางไว้ไง ชั้นไม่สมควรที่จะอยู่กับฟาง เพราะชั้นมันเลวที่
ทำให้คนที่รักต้องเสียใจ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
ผลัวะ
 
 
 
 
 
ซีแนนที่ฟังทุกอย่างจบก็เดินมาตบหัวป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
“ไม่เหมาะสม ไม่คู่ควร งี่เง่าที่สุดพูดมาได้ไงแล้วคิดมั้ยล่ะว่าเค้าจะไม่เสียใจเมื่อรู้ความจริง แล้วตัว
นายเองจะมีความสุขกับสิ่งที่นายทำ เคยรักกันแต่แค่ทำผิดแค่ครั้งเดียวก็ตัดใจแล้วหรอ ไอ้ผู้ชาย
เห็นแก่ตัว อย่าอยู่เลย/ซีแนนอย่า พอเถอะ”ซีแนนโพล่งออกมาอย่างเหลืออดก่อนที่จะพุ่งเข้าไป
ทุบทำร้ายป๊อปปี้จนเขื่อนและปลื้มช่วยกันลากซีแนนให้ออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นยอมเป็นคนเห็นแก่ตัวเพื่อให้ฟางไม่ต้องเสียเพราะชั้นอีกก็แล้วกัน อยากจะว่าอะไรชั้นก็ว่าแต่
ชั้นยืนยันคำเดิมว่าฟางควรกลับไปใช้ชีวิตอยู่ตามปกติ”ป๊อปปี้โพล่งออกมากับการตัดสินใจของตัว
เอง
 
 
 
 
 
 
 
“แม้ว่าตอนนี้ร่างกายของฟางจะไม่ปกติแล้วงั้นหรอ”มาก่อนที่กลับเข้ามาทีหลังจากการพาฟางไปหา
ผู้บำบัดกับพาร์ทหน้าซีดแล้วพูดขึ้น ซีแนนไม่รอช้ารีบเดินไปหาแฟนหนุ่มก่อนที่จะใช้มือสัมผัสที่มือ
มาก่อนทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“ซีแนนเป็นอะไรน่ะ”แต่เมื่อแตะที่มือมาก่อน ซีแนนก็ล้มลงไปชักจนปลื้มและเขื่อนตกใจรีบเข้าไปดู
อาการ
 
 
 
 
 
 
“คำทำนายกำลังเป็นจริงความรักที่เป็นเส้นขนาน ความเจ็บปวด ฟางเป็นผู้ให้กำเนิดเด็กที่จะทำให้
โลกนี้ต้องวุ่นวาย ความวุ่นวายกำลังจะเข้ามา”ซีแนนพูดออกมาตามสิ่งที่เห็นก่อนที่จะเป็นลมไป
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางเป็นผู้ให้กำเนิดเด็กที่จะทำให้โลกนี้ต้องวุ่นวายนี่อย่าบอกนะ/ใช่ ชั้นรอฟังผลตรวจจากผู้บำบัด
เลยทำให้รู้ว่าฟางกำลังท้อง และไม่ใช่ท้องที่เกิดจากคนปกติเพราะมีกลิ่นไอของครึ่งเทพอยู่”เขื่อน
กลืนน้ำลายแล้วพูดก่อนที่มาก่อนจะตอบออกมาแล้วสายตาของทุกคนในห้องก็หันไปจ้องที่ป๊อปปี้ที่
นั่งอยู่บนเตียงเป็นตาเดียว
 
 
 
 
 
พวกไม่ดีก็จะบุกมา แล้วตอนนี้ฟางก็ดันท้องซะด้วย แต่ป๊อปปี้จะรับรึเปล่าน้ออออ
 
 
 
นี่พยายามปั่นเสร็จละอัพๆละนะคะ เพราะตอนนี้แพลนเรื่องใหม่อีกแล้ว5555
 
รับรองเรื่องต่อไปไม่แฟนตาซี แต่จะตลกรึเปล่าหรือดราม่าต้องติดตาม
 
 
เกริ่นๆขนาดนี้แล้ว อย่าลืมมาอ่านและติดตามกันด้วยนะค้า 
 
 

 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา