Welcome to dark side

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวชั้นจะหาทางพานายเข้าไปบุกDSแล้วจัดการพวกนั้นนะ ไม่ต้องห่วง นายน่ะรวบรวมพวกผีดิบ

ของนายไว้รอได้เลย”แคทพูดกับโทโมะอีกครั้งก่อนที่จะเดินออกไป โทโมะหันไปมองเฟย์ที่ตอนนี้

ตกเป็นทาสของเขาอย่างพึ่งพอใจ แต่แล้ววูบหนึ่งเขาก็ซึมลงไปเมื่อคิดถึงแก้ว

 

 

 

 

 

 

“แต่ก็ช่างเถอะ ในเมื่อชีวิตนี้ไม่มีเธออยู่แล้วชีวิตชั้นมันจะเป็นยังไงตายเมื่อไหร่มันก็ไม่สำคัญ”โท

โมะพูดเศร้าแล้วมองไปบนท้องฟ้าที่มืดมิดด้วยความคิดถึงแก้วจับใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หนีมาทางนี้นะพี่ทีเจ พี่จะได้ไม่ถูกทำร้ายอีก”อีกฝั่งของDSครีมมี่ลอบพาพี่ชายของตัวเองลัดเลาะ

มายังทะเลสาบที่ตัดผ่านในตัววิทยาลัยเพื่อออกไปทางต้นน้ำที่ตัดผ่านป่าข้างนอกก่อนะลงจากเขา

ไปยังฝั่งที่มีผู้คนอาศัยอยู่

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วเราจะกลับมาอยู่กับพี่มั้ยครีมมี่/ชั้นไม่ใช่คนแล้ว อยู่กับพี่ไม่ได้หรอก พี่น่ะต้องดูแลตัวเองและ

มีชีวิตอยู่ต่อโดยไม่มีชั้นให้ได้นะ”ทีเจที่เดินตามน้องสาวก็รีบถามก่อนที่ครีมมี่จะตอบกลับมา

 

 

 

 

 

“ถ้าเราไม่กลับกับพี่พี่ก็ไม่ไป/พี่อย่าเรื่องมากหน่อยเลย เห็นๆอยู่ว่าในนั้นมันมีแต่พวกที่ไม่ใช่คน

อยากถูกทำร้ายรึไง”ทีเจยืนยันจะไม่ไปจากน้องสาวทำให้ครีมมี่โวยวายไม่พอใจ

 

 

 

 

 

 

“โอยยย”ขณะที่2พี่น้องกำลังเถียงกันอยู่นั้น มีเสียงครางออกมาของผู้หญิงทำให้ทีเจและครีมมี่หัน

ไปมองหาต้นเสียงที่อยู่ตรงริมน้ำหลังโขดหินขนาดใหญ่

 

 

 

 

 

 

“แก้ว”เมื่อมาหลังโขดหินครีมมี่เห็นหญิงสาวคนหนึ่งมีกุญแจมือล่ามอยู่และนอนคว่ำหายใจโรยรินก็

รีบพลิกตัวขึ้นมาแล้วร้องอย่างตกใจ

 

 

 

 

 

 

 

"พี่ว่าเราอย่าพึ่งให้พี่กลับไปเลย"ทีเจจำแก้วได้ก็รีบหันไปบอกน้องสาวและยืนยันจะไม่กลับ

 

 

 

 

 

 

“แต่ถ้าพี่กลับDSไปพี่ก็ถูกขังคุกอีกอยู่ดี/งั้นก็ให้พี่ซ่อนตัวใกล้ๆDSก็ได้นิ อย่ามัวเถียงกันเลย เรา

ช่วยแก้วกันก่อนเถอะ”2พี่น้องพูดจบก็รีบช่วยกันพาแก้วไปรักษาทันที

 

 

 

 

 

 

 

“รักฟางนะ ถ้าเราห่างกันไกลแล้วอย่าลืมคิดถึงกันนะ”ป๊อปปี้ยิ้มก่อนที่จะจับมือฟางไว้ทั้ง2มือ

 

 

 

“ถ้าไม่คิดถึงแฟนแล้วชั้นจะคิดถึงใครล่ะ”ฟางยิ้มและตอบตกลงก่อนจะเงยหน้าสบตาป๊อปปี้ ป๊อปปี้

มองฟางด้วยสายตาอ่อนโยนก่อนที่จะโน้มหน้าลงบรรจงจูบฟางที่ยินดีรับสัมผัสจูบแรกจากคนรักด้วย

ความเต็มใจ

 

 

 

 

 

 

“แฮ่กๆ”ป๊อปปี้ที่หลับอยู่เริ่มมองเห็นภาพต่างๆในอดีตที่ไหลเทเข้ามาในหัวก่อนที่ภาพสุดท้ายจะ

เป็นเหตุการณ์ที่เขากำลังจะจากแฟนสาวไปเชียงใหม่ และแฟนของเขาก็คือฟาง ทำให้ชายหนุ่ม

ลืมตาตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ก่อนที่จะเอามือก่ายหน้าผากแล้วค่อยๆหันไปมองร่างบางที่นอนอยู่ข้างๆ

เขาก็อึ้งเมื่อดูจากสภาพของเขากับฟางแล้วไม่ต้องบอกก็รู้ว่าทำอะไรกันมา ชายหนุ่มหลับตาครุ่นคิด

อีกครั้ง และภาพต่างๆของเขากับฟางในอดีตก็ฉายเข้ามาในหัว ก่อนที่ป๊อปปี้จะลืมตาขึ้นอีกครั้งแล้ว

หันไปมองร่างบางข้างกายดีๆ

 

 

 

 

 

 

 

“เธอคือคนที่อยู่ในใจชั้นจริงๆสินะ”ป๊อปปี้พูดก่อนที่จะนึกถึงผงที่ซีแนนเคยฝากเขื่อนมาให้เขา ก็รีบ

ลุกขึ้นแต่งตัวแล้วเดินไปหยิบผงที่ว่านั่นที่อยู่ในเสื้อตัวนอกของป๊อปปี้ที่วางพาดอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้านี่คือสิ่งที่ทำให้ชั้นจำได้ ก็ช่วยให้จำได้ตอนนี้เลยแล้วกัน”ป๊อปปี้พูดจบก็ตัดสินใจเทผงที่ซีแนน

ให้มาใส่แก้วน้ำก่อนที่จะผสมน้ำแล้วดื่มทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

เพล้ง

 

 

 

 

 

เมื่อดื่มน้ำในแก้วจนหมดป๊อปปี้ก็เริ่มมึนหัวและเซไปมาก่อนที่จะทำแก้วแตกพร้อมกับล้มลงไป

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้”ฟางที่ลืมตาตื่นมาเพราะเสียงแก้วแตกก็ตกใจที่เห็นป๊อปปี้ล้มลงก็รีบใส่เสื้อผ้าแล้ววิ่งมา

ประคองร่างสูงมาไว้ในอ้อมกอด

 

 

 

 

 

 

“นายเป็นอะไรของนาย ยังไม่หายดีแล้วทำไมถึงลุกขึ้นมา”ฟางพูดแกมดุชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

“เกิดอะไรขึ้นน่ะฟาง”เขื่อนที่เดินมาเยี่ยมป๊อปปี้ในตอนเช้าบังเอิญได้ยินเสียงแก้วแตกก็รีบเข้ามาใน

ห้องก่อนที่จะช่วยฟางประคองป๊อปปี้กลับไปนอนที่เตียงตามเดิม

 

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นเดี๋ยวเฝ้าป๊อปปี้ไว้นะชั้นจะไปตามผู้บำบัด/ไม่ต้องไปเขื่อน ชั้นไม่เป็นอะไร”เขื่อนพูดกับฟางและ

หมายจะรีบวิ่งไปแต่ป๊อปปี้รีบรั้งเพื่อนชายเอาไว้

 

 

 

 

 

 

 

“นายเป็นอะไรไปป๊อป ทำไมหน้าซีดเซียวแบบนั้น/เปล่า ก็แค่อยากจะจำเรื่องอดีตให้มันได้เร็วๆก็

เลย”เขื่อนถามเพื่อนชายด้วยความเป็นห่วงก่อนที่ป๊อปปี้จะปรือตาขึ้นมาแล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแหบ

แห้งจากการฝืนร่างกายจากความเจ็บปวดไปทั่วทั้งตัวและอาการปวดหัวมาตอบเพื่อนชาย

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าบอกนะว่านายเทผงคืนความจำของซีแนนจนหมด ชั้นบอกแล้วไงว่าค่อยๆเหยาะ อยู่นี่ล่ะชั้นจะ

ไปตามซีแนน”เขื่อนตกใจก่อนที่จะดุเพื่อนชายแล้วรีบวิ่งออกไปจากห้องทิ้งให้ป๊อปปี้และฟางอยู่

ด้วยกันในห้อง ก่อนที่ชายหนุ่มเลือกที่จะหลับตารอจนกว่าเขื่อนจะพาซีแนนและพวกวิ่งตามมา

 

 

 

 

 

 

“นี่นายเป็นบ้าอะไรทำไมถึงเทผงนั่นกินจนหมด การรื้อฟื้นความจำมันต้องใช้เวลาและค่อยๆเป็น

ค่อยๆไปสิ ถ้ารีบร้อนทำรวดเดียวแล้วผลมันทำให้นายตายล่ะจะว่ายังไง”ซีแนนที่เข้ามาในห้องพัก

ทราบเรื่องก็รีบเข้ามาโวยวายว่าป๊อปปี้ยกใหญ่

 

 

 

 

 

 

“บ่นทำไมล่ะ ก็ยังไม่ตายยังหายใจอยู่”ป๊อปปี้ที่เริ่มอาการคงที่แล้วหันกลับไปเถียงซีแนนทันที

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาปากดีเถียงชั้นนะป๊อปปี้ อาการก็ยังไม่ดีแล้วนี่ตกลงจำเรื่องราวในอดีตได้ไม่ได้ล่ะห้ะ”ซี

แนนถอนหายใจแล้วรีบว่าทำให้ฟางที่นั่งอยู่เตียงข้างๆฟังอยู่นั้นเต้นรัว อยากรู้ว่าชายหนุ่มจะจำได้รึ

เปล่า

 

 

 

 

 

 

“ได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ชั้นตัดสินใจแล้วล่ะชั้นจะทิ้งอดีตทุกอย่างแล้วอยู่กับปัจจุบันดีกว่า”ป๊อปปี้นิ่ง

เงียบก่อนที่จะหันไปสบตากับฟางที่รอฟังแล้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“ได้ไงล่ะป๊อปแล้วนายไม่อยากรู้แล้วรึไงว่าทำไมฟางถึงอยู่ในหัวของนายตลอด”เขื่อนเริ่มโวยวาย

 

 

 

 

 

 

“รู้ไปก็เท่านั้นแต่ทำอะไรไม่ได้ ยัยนั่นก็แค่มนุษย์แถมยังอยู่คนละชั้นกับเรา จำอะไรได้ขึ้นมาแล้วมัน

แก้ไขสิ่งที่ผ่านมาไม่ได้หรอก คนก็อยู่ส่วนคนและพวกปิศาจกับสัตว์ชั้นสูงก็อยู่อย่างเดิม”ป๊อปปี้ถอน

หายใจแล้วพูดขึ้นก่อนที่จะมองหน้าฟางแล้วพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบทำให้ฟางได้ยินแล้วรู้สึกใจ

หล่นวูบคล้ายกับหวิวๆที่ใจ

 

 

 

 

 

 

“งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้วชั้นขอตัวกลับหอนอนก่อนแล้วกัน”ฟางปรับน้ำเสียงให้เป็นปกติก่อนที่จะลุกขึ้น

แล้วเดินกลับออกไป แต่แล้วจู่ๆเมื่อเดินไปถึงประตู ฟางก็เริ่มรู้สึกเหมือนมีมวลประหลาดแล่นอยู่ใน

ท้องตัวเอง จนแทบเดินต่อไปไม่ได้แล้วเซจะล้มจนพาร์ทที่อยู่ใกล้ที่สุดรีบประคองฟางไว้

 

 

 

 

 

 

“ฟางเป็นอะไรน่ะฟาง/พาร์ทพาฟางไปหาผู้บำบัดก่อนเร็ว”พาร์ทตกใจรีบอุ้มร่างบางก่อนที่ซีแนนจะ

สั่งเพื่อนชายให้พาฟางออกไปโดยที่ป๊อปปี้มองตามด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

 

“แววตาไม่เหมือนเดิมสรุปว่านายจำทุกอย่างได้แล้วใช่มั้ยป๊อปปี้เพราะหลังจากคืนเดือนมืดที่ทุก

อย่างกลับสู่สามัญ นายจะมีตาสีแดงแต่นี่นายกลับมาแววตาสีดำไม่เปลี่ยนไป”ปลื้มที่นิ่งเงียบสังเกต

ท่าทางของป๊อปปี้ที่ถึงแม้จะพยายามทำให้เป็นปกติ แต่แววตาที่เคยเปลี่ยนสีแดงกลับไม่เปลี่ยนสี

นั้นทำให้ปลื้มจับสังเกตได้

 

 

 

 

 

 

“ใช่/ใช่แต่นายกลับไปพูดกับฟางแบบนั้นเนี่ยนะ ตกลงนายไม่ใช่คนรักกับฟางหรอกรึไง”ป๊อปปี้ถอน

หายใจแล้วพูดออกมาทำให้เขื่อนได้ยินก็รีบโวยวาย

 

 

 

 

“ถึงจะเคยรักกันแต่ตอนนี้มันแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วนายก็รู้ว่าชั้นไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว หน้าที่ที่

ชั้นได้รับจากมิสเตอร์ฟอร์ตและมาดามมัลลิกาคือการปกครอง3โลกของพวกเรา มนุษย์และก็ปิศาจ

ถ้ายัยนั่นอยู่กับชั้นต่อไปก็คงไม่มีความสุข สู้ทำให้ยัยนั่นเชื่อว่าแฟนของตัวเองตายไปแล้วยังจะดี

กว่า”ป๊อปปี้พูดออกมาถึงเหตุผลที่ต้องบอกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วนายไม่รักฟางเหมือนอย่างที่เคยเป็นในอดีตแล้วรึไง”พาร์ทที่พาฟางไปให้ผู้บำบัดตรวจได้ยิน

ทุกอย่างก็โพล่งออกมาอย่างไม่พอใจ

 

 

 

 

 

“รัก แต่เพราะชั้นในร่างปิศาจมันทำเลวกับฟางไว้ไง ชั้นไม่สมควรที่จะอยู่กับฟาง เพราะชั้นมันเลวที่

ทำให้คนที่รักต้องเสียใจ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

ซีแนนที่ฟังทุกอย่างจบก็เดินมาตบหัวป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

“ไม่เหมาะสม ไม่คู่ควร งี่เง่าที่สุดพูดมาได้ไงแล้วคิดมั้ยล่ะว่าเค้าจะไม่เสียใจเมื่อรู้ความจริง แล้วตัว

นายเองจะมีความสุขกับสิ่งที่นายทำ เคยรักกันแต่แค่ทำผิดแค่ครั้งเดียวก็ตัดใจแล้วหรอ ไอ้ผู้ชาย

เห็นแก่ตัว อย่าอยู่เลย/ซีแนนอย่า พอเถอะ”ซีแนนโพล่งออกมาอย่างเหลืออดก่อนที่จะพุ่งเข้าไป

ทุบทำร้ายป๊อปปี้จนเขื่อนและปลื้มช่วยกันลากซีแนนให้ออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นยอมเป็นคนเห็นแก่ตัวเพื่อให้ฟางไม่ต้องเสียเพราะชั้นอีกก็แล้วกัน อยากจะว่าอะไรชั้นก็ว่าแต่

ชั้นยืนยันคำเดิมว่าฟางควรกลับไปใช้ชีวิตอยู่ตามปกติ”ป๊อปปี้โพล่งออกมากับการตัดสินใจของตัว

เอง

 

 

 

 

 

 

 

“แม้ว่าตอนนี้ร่างกายของฟางจะไม่ปกติแล้วงั้นหรอ”มาก่อนที่กลับเข้ามาทีหลังจากการพาฟางไปหา

ผู้บำบัดกับพาร์ทหน้าซีดแล้วพูดขึ้น ซีแนนไม่รอช้ารีบเดินไปหาแฟนหนุ่มก่อนที่จะใช้มือสัมผัสที่มือ

มาก่อนทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ซีแนนเป็นอะไรน่ะ”แต่เมื่อแตะที่มือมาก่อน ซีแนนก็ล้มลงไปชักจนปลื้มและเขื่อนตกใจรีบเข้าไปดู

อาการ

 

 

 

 

 

 

“คำทำนายกำลังเป็นจริงความรักที่เป็นเส้นขนาน ความเจ็บปวด ฟางเป็นผู้ให้กำเนิดเด็กที่จะทำให้

โลกนี้ต้องวุ่นวาย ความวุ่นวายกำลังจะเข้ามา”ซีแนนพูดออกมาตามสิ่งที่เห็นก่อนที่จะเป็นลมไป

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางเป็นผู้ให้กำเนิดเด็กที่จะทำให้โลกนี้ต้องวุ่นวายนี่อย่าบอกนะ/ใช่ ชั้นรอฟังผลตรวจจากผู้บำบัด

เลยทำให้รู้ว่าฟางกำลังท้อง และไม่ใช่ท้องที่เกิดจากคนปกติเพราะมีกลิ่นไอของครึ่งเทพอยู่”เขื่อน

กลืนน้ำลายแล้วพูดก่อนที่มาก่อนจะตอบออกมาแล้วสายตาของทุกคนในห้องก็หันไปจ้องที่ป๊อปปี้ที่

นั่งอยู่บนเตียงเป็นตาเดียว

 

 

 

 

 

พวกไม่ดีก็จะบุกมา แล้วตอนนี้ฟางก็ดันท้องซะด้วย แต่ป๊อปปี้จะรับรึเปล่าน้ออออ

 

 

 

นี่พยายามปั่นเสร็จละอัพๆละนะคะ เพราะตอนนี้แพลนเรื่องใหม่อีกแล้ว5555

 

รับรองเรื่องต่อไปไม่แฟนตาซี แต่จะตลกรึเปล่าหรือดราม่าต้องติดตาม

 

 

เกริ่นๆขนาดนี้แล้ว อย่าลืมมาอ่านและติดตามกันด้วยนะค้า