Welcome to dark side

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“โชคดีนะที่ป๊อปปี้อยู่กับเธอ นึกว่าพวกเราะต้องบุกขึ้นไปขัดจังหวะจู๋จี๋ของนายกับแม่สาวมนุษย์ที่
หอคอยซะอีก”ธามไทที่ยืนกับกรีนและครีมมี่พูดขึ้นเมื่อป๊อปปี้เดินนำเขื่อน ฟาง ปลื้มและแครอลเดิน
มา
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ใช่นะ”ป๊อปปี้กับฟางมองหน้ากันก่อนที่จะรีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
“อย่ามาพูดจาอะไรไร้สาระเลย นี่รีบไปตามล่าตัวแม่มนุษย์ติดเชื้อนั่นดีกว่าก่อนที่จะเกิดเรื่องวุ่นไป
กว่านี้/ติดเชื้อ มีเรื่องอะไรกัน”ครีมมี่พูดตัดบทก่อนที่ฟางจะรีบถามด้วยความสงสัย
 
 
 
 
 
 
 
“ก็แม่สาวLCอีกคนที่ชื่อเหมือนเธอน่ะ ยัยนั่นโดนปิศาจกัดแล้วไม่ยอมบอกใคร ตอนนี้ติดเชื้อกลาย
เป็นปิศาจกระหายเลือดไล่ทำร้ายนักเรียนในDSน่ะสิ”ครีมมี่พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวๆ ตอนนี้พี่ชายของเธอฟื้นแล้วนะครีมมี่อยู่ที่คุกใต้ดิน”โฟร์วิ่งกระหืดกระหอบมาหาทุกคนและ
รีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ทีเจฟื้นแล้วหรอพี่โฟร์ พาฟางไปหาทีเจหน่อยสิ”ฟางยิ้มออกมาด้วยความดีใจก่อนที่จะขอร้องโฟร์
ทำให้ป๊อปปี้ที่ยืนข้างๆหน้าหงิกลงไปเมื่อเห็นฟางสนใจทีเจแบบนั้น
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ตอนนี้กำลังมีเรื่องเลิกสนใจเรื่องของตัวเองแล้วไปตามจับยัยLCคนนั้นมารักษาก่อนเถอะ”ธามไท
มองป๊อปปี้อย่างรู้ทันแล้วรีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“พูดมากน่า จะให้ไปตามจับตรงไหนล่ะบอกมาสิ”ป๊อปปี้ทำเป็นไม่สนใจแล้วรีบเดินนำคนอื่นไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ทีเจ นายเป็นยังไงบ้าง”ฟางที่รีบวิ่งมากับโฟร์เพื่อดูอาการเพื่อนชายก็รีบถาม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นสบายดียังไม่ตายแล้วนี่เจมส์ล่ะ/พวกเราตามหาเพื่อนของนายจนกระทั่งเราเจอศพเพื่อนนายถูก
ฉีกทึ้งดูดเลือดตายอยู่ชายป่า คาดว่าน่าจะเป็นฝีมือของโทโมะ”ทีเจตอบก่อนจะรีบถามทำให้โฟร์
ตอบแทนแล้วอดที่จะหดหู่ใจไม่ได้ที่เห็นคนบริสุทธิ์อยู่น้องชายตัวเองทำร้ายจนตายอีกแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าคิดอีกมุมถือว่าเจมส์เค้าทำบุญมาแค่นี้นะคะพี่โฟร์ ว่าแต่พี่โฟร์เถอะอย่าเครียดนะคะ”ฟางเห็นท่า
ทางของโฟร์ก็รีบปลอบใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทำเป็นพูดดี มีน้องเป็นฆาตกรแท้ๆจะให้นั่งนอนใจแบบนี้ไงยังไงกัน น่ะจับลงโทษซะให้เข็ด”แคท
เดินเข้ามาพร้อมพรรคพวกแล้วพูดขึ้นก่อนที่จะเอาโซ่มัดโฟร์ไว้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่เธอจะทำอะไรพี่โฟร์น่ะ”ฟางตกใจก่อนที่จะร้องเมื่อเห็นทีเจและโฟร์ถูกจับ
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
 
แคทไม่รอช้าหันมาตวัดตบฟางอย่างแรงซ้ายขวาทันที
 
 
 
 
 
 
 
“อย่ามาสอดเรื่องนี้นี่มันหน้าที่ที่ชั้นต้องลงโทษพวกที่ทำผิด เอาตัวโฟร์ไปล่ามไว้ที่เสาพร้อมกับไอ้
มนุษย์นั่นซะ”แคทว่าใส่ฟางก่อนที่จะสั่งลูกน้องให้ทำตามตัวเองทันที
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าทำพี่โฟร์กับทีเจนะ”ฟางตกใจและพยายามวิ่งไปห้ามไม่ให้พวกแคทจับโฟร์และทีเจไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“หึ เอาตัวเองยังไม่รอดเลยนังมนุษย์ อย่างแกมันมารหัวใจชั้นแกต้องเจอกับชั้น”แคทโมโหจัดแล้ว
คิดถึงภาพที่ป๊อปปี้อุ้มฟางไปที่หอคอยส่วนตัวก็ยิ่งหึงก่อนที่จะคืนร่างแล้วบินพาฟางไปกับตัวเอง
ทันที
 
 
 
 
 
“ปล่อยนะจะทำอะไรน่ะ/ทำไม กลัวงั้นหรอหน้าหนาอย่างแกจะกลัวทำไมนังมนุษย์ชั้นต่ำ กล้ามาก
นะที่ใช้มารยาเรียกร้องความสนใจให้ป๊อปปี้สนใจแก”ฟางดิ้นขัดขืนก่อนที่จะถูกแคทจิกกรงเล็บไปที่
หัวไหล่จนเลือดซึมออกมาแล้วว่าก่อนที่จะผลักฟางหมายจะตกลงพื้นตายแต่นับว่าโชคดีที่ฟางตกลง
ไปที่ต้นไม้ ฟางรอจังหวะที่แคทบินกลับไปที่DSก่อนที่จะพยายามหาทางลงจากต้นไม้ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าเธอเลิกขัดขืนชั้นจริงๆเมื่อไหร่โดยที่ไม่หลอกลวงชั้นอีก ชั้นก็จะปล่อยตัวเธอ”โทโมะที่อุ้มแก้ว
ไปอาบน้ำในอ่างอาบน้ำและเอาฟองน้ำถูไปตามเนื้อตัวของแก้วแล้วพูดโดยที่แก้วไม่ยอมพูดจา
อะไรเอาแต่กอดเข่าเอาหัวพิงลงที่เข่าแล้วเหม่อมองไปทางหน้าต่างไม่สนใจการกระทำของโทโมะ
ทำให้ชายหนุ่มแอบถอนหายใจเบาๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นทำทุกอย่างเพื่อให้เราอยู่ด้วยกัน เพื่อให้ชั้นสัมผัสเธอได้มันเลวมากนักรึไง ที่ชั้นอยากจะรักเธอ
เต็มหัวใจโดยไม่ต้องอยู่ท่ามกลางเส้นขนานแบบนั้น”โทโมะที่ใส่เสื้อผ้าให้แก้วและหยิบสร้อยประจำ
ตัวมาสวมให้แก้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
“นายมันไม่ใช่โทโมะของชั้น นายมันก็แค่ปิศาจที่หน้าตาเหมือนเค้าเท่านั้น โทโมะของชั้นตายไป
แล้ว”แก้วที่รู้สึกหวั่นไหวที่หัวใจเมื่อได้ยินคำบอกรักจากโทโมะแต่ต้องฝืนพูดจาร้ายๆใส่ชายหนุ่ม
แล้วเดินหนีไปมองที่หน้าต่างพลางกอดอก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ควันไฟนิ”แก้วตกใจปนกับแปลกใจที่เห็นควันไฟลอยพุ่งมาจากทางDS หรือว่าที่โน่นจะเกิดเรื่อง
ขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่โฟร์”โทโมะหันไปมองตามที่แก้วมองจู่ๆภาพที่เขาเห็นโฟร์ถูกทำร้ายก็ผุดเข้ามาในหัวก่อนที่โท
โมะจะไม่รอช้าที่จะแปลงร่างแล้วรีบบินไปหาโฟร์ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“จะทำอะไรน่ะ”แก้วมองตามโทโมะที่บินออกไปในใจนึกห่วงโฟร์ขึ้นแต่แล้วต้องตกใจเมื่อเห็นแพท
เดินเข้ามาพร้อมขวานด้ามหนึ่ง
 
 
 
 
 
 
 
“นี่อย่าบอกนะว่าจะฆ่าชั้นน่ะถ้าเธอฆ่าชั้นโทโมะเอาเธอตายแน่”แก้วเริ่มกลัวกับท่าทางของแพทก็
รีบพูดขู่ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฉับ แพทยิ้มเยาะออกมาก่อนที่จะสับลงที่โซ่ที่ล่ามแก้วเอาไว้
 
 
 
 
 
 
 
“ช่วยชั้นทำไม/ชั้นไม่ได้ช่วยเธอ แต่ชั้นต้องการให้เธอไปพ้นๆชีวิตนายท่านไงล่ะนังโง่ไปซะสิหนีไป
ให้พ้นแล้วไม่ต้องกลับมานะ”แก้วตกใจกับการกระทำของแพทก่อนที่แพทจะรีบไล่ให้แก้วรีบวิ่งออก
ไป แก้วไม่รอช้ารีบวิ่งออกไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นทำทุกอย่างเพื่อให้เราอยู่ด้วยกัน เพื่อให้ชั้นสัมผัสเธอได้มันเลวมากนักรึไง ที่ชั้นอยากจะรักเธอ
เต็มหัวใจโดยไม่ต้องอยู่ท่ามกลางเส้นขนานแบบนั้น”
 
 
 
 
 
 
แต่ขณะที่แก้วรีบวิ่งหนีออกมานั้น เสียงของโทโมะที่พูดกับเธอเมื่อตอนแต่งตัวให้ก็ผุดเข้ามาในหัว
ทำให้แก้วหยุดวิ่งแล้วคิดถึงโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“กรี๊ดดด”จังหวะที่แก้วเผลอหยุดคิดถึงโทโมะอยู่นั่น เสียงคำรามของหมีตัวใหญ่ตัวหนึ่งดังข้างหลัง
แก้วก่อนที่แก้วจะกรีดร้องแล้วรีบหนีเข้าไปในป่ามืดทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“555ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตหนีให้รอดนะเพื่อนรัก”แพทมองตามอย่างภูมิใจที่เห็นแก้ววิ่งหนีปิศาจหมี
ที่ตัวเองสร้างขึ้นมาเพื่อตามฆ่าแก้วโดยเฉพาะ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยที/ร้องเสียงดังแบบนี้ไม่กลัวรึไงจ้ะสาวน้อย”ทางด้านฟางที่กอดตัวเองอยู่บน
ต้นไม้พยายามร้องให้คนมาช่วยก็ต้องตกเมื่อโทโมะบินมาใกล้ๆแล้วมองฟางพลางเลียไปตามริม
ฝีปาก
 
 
 
 
 
 
 
 
“โทโมะนี่ทำไมนายถึงกลายเป็นแบบนี้นายกลายเป็นปิศาจแล้วแก้วล่ะแก้วอยู่ที่ไหน/หุบปากไม่
ต้องมาทำตัวสนิทกับข้านังมนุษย์ชั้นต่ำ”ฟางจำหน้าโทโมะได้ก็พยายามถามถึงแก้วแต่โทโมะที่ไม่
ชอบใจเมื่อเห็นมนุษย์มาตีตนเสมอกับตัวเองก็ตวัดฝ่ามือทำให้ฟางที่เกาะต้นไม้อยู่นั้นกระเด็นตก
ต้นไม้มาอย่างแรง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าฆ่าชั้นเลยนะโทโมะนายคือปิศาจที่ดีไม่ใช่รึไง/หุบปาก ถ้าชั้นจะไปช่วยพี่ของชั้นชั้นต้องมีพลัง
อีแค่เลือดมนุษย์อย่างเธอมันก็ช่วยต่อชีวิตชั้นได้แล้วล่ะมานี่”ฟางร้องขอชีวิตโทโมะแต่ชายหนุ่มไม่
สนใจกระชากฟางมากัดหมายจะดูดเลือดแต่แล้วภาพของป๊อปปี้กับฟางก็ฉายเข้ามาในหัวเป็นฉากๆ
ก่อนที่โทโมะจะยิ้มออกมาร้ายๆแล้วดึงฟางมาด้วย
 
 
 
 
 
 
 
“ที่แท้ก็เป็นผู้หญิงของป๊อปปี้ งานนี้มีอะไรสนุกๆแล้วล่ะ”โทโมะยิ้มเยาะออกมาก่อนที่จะอุ้มฟางกลับ
ไปที่ฝั่งDSทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ขอร้องล่ะแคทเธอทำแบบนี้ไม่มีประโยชน์หรอกนะ”โฟร์ที่อยู่ในกรงเหล็กขนาดใหญ่ที่กำลังจะถูก
เผาไฟร้องบอกแคทที่ยืนคุมพรรคพวกตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
“ช่วยไม่ได้ อยากมีน้องเป็นปิศาจทำผิดไล่ฆ่าพวกเราเองทำไมล่ะ เธอต้องรับผิดชอบอยู่เป็นตัวล่อ
ให้น้องของเธอมาติดกับซะดีกว่า”แคทกันไปว่าก่อนที่จะสั่งลูกน้องให้ดันกรงเหล็กไปที่กองไฟที่จุด
โดยไม่ฟังเสียงร้องของทีเจและโฟร์ที่อยู่ในนั้นเลย
 
 
 
 
 
 
โครม ตอนนั้นเองโทโมะที่โกรธและพึ่งดื่มเลือดของฟางไปทำให้มีพละกำลังมากกว่าเดิมก่อนที่จะ
โยนต้นสนใหญ่ที่ดึงออกมาใส่พวกลูกน้องแคทจนหนีกระจัดกระจาย และเดินตรงไปทำร้ายพวกลูก
น้องแคทอย่างไม่เกรงกลัวตาย
 
 
 
 
 
 
 
 
“โทโมะ พอเถอะอย่าทำร้ายใครอีกเลย”โฟร์พยายามร้องเตือนน้องชายให้ได้สติแต่โทโมะกลับไม่
ฟัง
 
 
 
 
 
ผลัวะ
 
 
 
 
 
 
 
 
จังหวะนั้นเองที่โทโมะคว้าตัวแคทมาทำร้ายและหมายจะหักคอ ธามไทและพวกป๊อปปี้ที่
ยกเลิกการตามหาตัวเฟย์กลับเข้ามาและถีบโทโมะกระเด็น
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่นายเปลี่ยนไปมากนะโทโมะ/หุบปาก แกใช่มั้ยที่เป็นตัวต้นคิดทำร้ายพี่สาวชั้นไอ้ป๊อป เพราะแก
เป็นหัวหน้าที่นี่ แกอย่าอยู่เลย”ป๊อปปี้มองร่างกายของเพื่อนตัวเองที่เปลี่ยนไปก็ทึ่งก่อนที่โทโมะจะ
หันขวับไปหาป๊อปปี้อย่างโกรธจัดแล้วพุ่งเข้ามาเอาเรื่อง ป๊อปปี้ไม่รอช้ารีบหลบและไหวตัวทัน
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าคิดว่าจะหมาหมู่ได้นะ”โทโมะหันขวับไปซัดพลังใส่กรีนและปลื้มที่กระโดดมาช่วยป๊อปปี้จน
กระเด็นก่อนที่จะตบมือ3ครั้งและตอนนั้นเองพวกซอมบี้ที่โทโมะเคยฆ่าก็โผล่ขึ้นมาจากป่าแล้วปีน
เข้ามาหมายจะทำร้ายพวกของป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
“โฟร์ ฟื้นสิโฟร์”ตอนนั้นเองธามไทและครีมมี่ไม่รอช้ารีบดับไฟก่อนที่จะเข้าไปช่วยทีเจและโฟร์ที่
สลบไปแล้วไปหาผู้บำบัดทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“เจมส์ นั่นเจมส์จริงๆด้วย”ตอนนั้นเองฟางที่ถูกโทโมะปล่ยตัวเห็นซอมบี้แฟนเก่าตัวเองก็ดีใจก่อนที่
จะรีบไปหาแต่ต้องตกใจเมื่อเห็นสภาพเจมส์ที่ตาแดงจัดพุ่งเข้ามาทำร้าย
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง/ตอนนี้ล่ะ”ป๊อปปี้ที่สู้อยู่กับโทโมะหันไปเห็นฟางร้องเสียงดังก็ตกใจทำให้โทโมะอาศัยจังหวะ
ตวัดกรงเล็บของตัวเองกระชากปีกสีดำต่อหน้าทุกคน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ากก/ป๊อปปี้”ป๊อปปี้ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดและทรุดลงไปท่ามกลางความตกใจของทุกคน
 
 
 
 
 
 
“ระวัง”ฟางที่ร้องไห้ออกมาเมื่อเห็นป๊อปปี้ถูกทำร้ายก็รีบวิ่งไปหาป๊อปปี้อย่างไม่คิดชีวิตโดยที่ไม่มอง
เลยว่ามีซอมบี้พุ่งเข้ามาทำร้าย แต่ป๊อปปี้ไม่รอช้ารีบใช้พลังเฮือกสุดท้ายดึงฟางไปกอดทำให้ป๊อปปี้
พูดทำร้ายแทน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“555555 นี่น่ะหรอจุดอ่อนของว่าที่ผู้ปกครอง3โลกที่ยิ่งใหญ่ต้องมาเสียท่าเพียงแค่มนุษย์สาว
ธรรมดา วันนี้ชั้นสนุกมากเลยแล้วคราวหน้าชั้นจะมาเยี่ยมใหม่นะเพื่อนรัก”โทโมะมองดูสภาพป๊อปปี้
อย่างสมเพชก่อนที่จะหัวเราะออกมาอย่างสะใจแล้วโยนปีกของป๊อปปี้เข้าไปในกองไฟที่ยังดับไม่หมดแล้วบินหายไปในความมืด
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าเป็นอะไรนะป๊อปปี้ ฮือๆ”ฟางตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้สลบไปแล้วก็ร้องไห้ออกมาอย่างเสียขวัญ
 
 
 
 
ใครหนอทำให้โทโมะเข้าใจผิดแล้วทำร้ายป๊อปปี้แบบนี้
 
 
 
งานนี้โดนทำร้ายหนักขนาดนี้สนุกแน่55555555555