Under my skin
10.0
เขียนโดย Chapond
วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 01.21 น.
44 ตอน
279 วิจารณ์
81.00K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 22.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) 5 หาตัวช่วย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“พ้อยท์ ช่วยฟางด้วย ฮือๆ”วันต่อมาฟางไม่รอช้าที่จะไปหาแฟนสาวที่คอนโดเพื่อปรึกษาทันที
“มีอะไรรึเปล่าที่รัก ทำไมนิ่วหน้าไม่พอใจแบบนี้ล่ะเดี๋ยวแก่ไวนะ”พ้อยท์ถามฟางแล้วกอดฟาง
หลวมๆ
“แม่เค้าจะจับคู่แต่งงานกับผู้ชาย แล้วจะให้หมอนั่นไปบ้านสวนคุณยายกับครอบครัวฟางอีก ฟางไม่
ยอมนะๆฮือๆ ผู้ชายคนนั้นเลวก็เลว แถมเคยรังแกเค้ามาแล้ว พ้อยท์เราหนีตามกันไปเถอะนะ”ฟาง
งอแงแล้วรีบพูดอย่างเอาแต่ใจ
“ตลกละฟาง เอาอย่างงี้แล้วกันเดี๋ยวเสาร์อาทิตย์นี้พ้อยท์ไม่ทำงานแล้วแวบไปดูแลที่รักของพ้อยท์
จากไอ้กะล่อนคนนั้นเลยดีมั้ย”พ้อยท์พูดเอาใจฟางทำให้ฟางยิ้มแป้นแล้วหอมแก้มพ้อยท์
“ดีค่ะดาร์ลิ้งของฟาง ไปดูหนังชดเชยที่เมื่อคืนไม่ได้ดูกันเถอะ”ฟางยิ้มออกมาก่อนที่จะชวนพ้อยท์
ไปดูหนังด้วยกัน
“เดี๋ยวพิมเลือกเลยนะจ้ะว่าอยากดูเรื่องอะไรวันนี้ป๊อปตามใจพิมทุกอย่างเลย”เมื่อถึงโรงหนังระหว่าง
ที่ฟางกำลังเลือกหนังกับพ้อยท์นั้นสายตาหันไปเห็นป๊อปปี้กำลังเทคแคร์เอาใจจใส่แฟนสาวก็ไม่รอ
ช้าเดินเข้าไปหาเรื่องทันที
แชะ ขณะที่ป๊อปปี้เอามือลูบผมพิมนั้น ฟางรีบควักมือถือมากดถ่ายรูปทันที
“หึ มีแฟนเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้วทั้งคนยังกล้าจะมาหลอกแม่ชั้นอีกนะ”ฟางพูดแล้วรีบเก็บมือถือทันที
“ผู้หญิงคนนี้คือใครคะป๊อป”พิมมองหน้าฟางแล้วถามแฟนหนุ่มด้วยความสงสัย
“ชั้นนะหรอ ชั้นก็คือเหยื่อที่ถูกแฟนของเธอทำร้ายน่ะสิ นี่ถ้าว่างๆล่ามแฟนเธอไว้กับตัวดีๆล่ะอย่าไป
เที่ยวระรานชาวบ้านเค้า ถ้าเลี้ยงไม่เชื่องก็เอาตะกร้อมาครอบปากด้วยเลยยิ่งดี”ฟางไม่รอช้ารีบต่อว่า
ป๊อปปี้เสียงดังจนพ้อยท์ต้องรีบมาห้ามฟาง
“นี่มันจะมากไปแล้วนะ เป็นเด็กเป็นเล็ดอย่ามาปากดีหน่อยเลย”ป๊อปปี้ไม่รอช้าคว้ามือฟางที่เดินหนี
ไว้ไม่ให้ไปไหน
ซ่า
ฟางที่ตกใจรีบคว้าแก้วน้ำอัดลมสาดใส่หน้าป๊อปปี้ ก่อนจะปาถังป๊อปคอร์นใส่
“ยี้ ไม่ต้องมาจับตัวชั้น สกปรก อี๋ๆๆๆ”ฟางวิ่งหนีก่อนจะหันมาว่าป๊อปปี้แล้วรีบดึงมือพ้อยท์เข้าโรงไป
“ตายแล้วป๊อป เลอะหมดเลยนี่ป๊อปมีปัญหาอะไรกับน้องเค้ากันแน่ พิมไม่เข้าใจ”พิมรีบถามแฟน
หนุ่มทันที
“ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ เดี๋ยวพิมเข้าโรงไปก่อนนะ ป๊อปขอไปล้างเนื้อล้างตัวแล้วจะตามไป”ป๊อปปี้
ปฏิเสธแฟนสาวก่อนที่จะดันพิมเข้าไปในโรงแล้วตัวเองเข้าไปจัดการตัวเองแล้วมองไปที่โรงหนังที่
ฟางพึ่งเข้าไปแล้วยิ้มออกมาร้ายๆ
“ฟางเดี๋ยวพ้อยท์มานะพ้อยท์ปวดฉี่”ในโรงพ้อยท์กระซิบบอกแฟนสาวก่อนที่จะเดินออกไปเข้า
ห้องน้ำ
“ตลอดเลยอ่ะพ้อยท์เวลาปีจะโผล่ที่ไรหนีตลอด”ฟางมองแฟนสาวที่ลุกออกไปแอบบ่นเบาๆแล้วรีบ
หันไปลุ้นกับเรื่องราวในหนังที่กำลังจะถึงเวลาที่ผีออกมาโดยไม่รู้เลยว่ามีใครคนหนึ่งมานั่งตรงโซฟา
ข้างๆฟาง
“มาเร็วจังเลยพ้อย์ ดีเลยฟางจะได้กอดดาร์ลิ้งตอนผีโผล่ อ๊ะ นาย”ฟางที่รู้สึกว่ามีคนมานั่งข้างๆก็รีบ
พูดก่อนจะหันไปตกใจเมื่อพบว่าคนที่นั่งไม่ใช่พ้อยท์แต่กลับเป็นป๊อปปี้ก็พยายามลุกหนีแต่ช้าไป
ป๊อปปี้กลับรีบคว้าตัวมากดลงบนโซฟาของโซนเฟิร์สคลาสซึ่งเวลากลางวันคนไม่ค่อยมาดูหนังตรง
โซนเฟิร์สคลาสทำให้ไม่มีใครสังเกตด้านบนสุดที่ป๊อปปี้ขึ้นคร่อมทับร่างบางของฟางบนโซฟาเลย
“ปล่อยชั้นนะ ไม่อย่างงั้นชั้นจะร้องให้คนช่วย แล้วนายก็จะโดนคนในโรงหนังนี้รุมกระทืบนายแน่ ไอ้
โรคจิต”ฟางดิ้นพยายามหนีป๊อปปี้และพูดขู่ชายหนุ่ม
“เอะอะก็ร้องห้คนอื่นช่วยเวลามีปัญหา ทั้งๆที่ตัวเองอวดดีสร้างเรื่องแบบนี้ต้องสั่งสอน”ป๊อปปี้ยิ้ม
เยาะออกมากับความเป็นเด็กเอาแต่ใจของฟางก่อนที่จะบดจูบร่างบางอย่างรวดเร็ว ฟางเบิกตาโพลง
ใช้มือทุบแผ่นหลังป๊อปปี้หลายทีเพื่อให้ชายหนุ่มปล่อยและร้องอู้อี้ในลำคอแต่ชายหนุ่มกลับกดทับ
ร่างบางให้แรงแล้วพยายามสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากของฟาง
ครืดๆ
แต่ก่นที่มือหนาจะล้วงเข้าไปในกระโปรงสวยมือถือของป๊อปปี้ก็สั่นปลายสายที่โชว์นั้นคือพิมแฟน
สาวกำลังโทรตาม เพี้ยะ ฟางที่หวาดกลัวกับการกระทำป่าเถื่อนของป๊อปปี้ตบหน้าฉาดใหญ่ก่อนที่จะ
วิ่งออกมาด้วยความกลัว
“ฟาง เกิดอะไรขึ้นน่ะฟาง”พ้อยท์ที่วิ่งชนกับฟางหน้าโรงหนังก็คว้าตัวแฟนสาวมาถาม
“มะ ไม่มีอะไรพ้อยท์ ฟางอยากกลับบ้าน กลับบ้าน”ฟางพูดเสียงสั่น
“แต่เรามีนัดดูหนังกันอยู่นะ นี่เป็นอะไรรึเปล่า”พ้อยท์ที่ชักสีหน้านิดนึงเมื่อถูกฟางงอแงก่อนจะรีบพูด
“บอกว่าจะกลับก็กลับเดี๋ยวนี้ไงเล่า”ฟางที่ยังกลัวป๊อปปี้อยู่ไม่สนใจรีบตวาดพ้อยท์เสียงดังจนพ้อยท์
ตกใจก่อนที่พ้อยท์จะเงียบไม่ตอบแล้วคว้าข้อมือบางของฟางเดินกลับออกไปด้วยกันโดยไม่รู้เลยว่า
ป๊อปปี้ที่เดินออกมาจากโรงหนังมองฟางและพ้อยท์เดินออกไปแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์พลางลูบแก้มที่ถูก
ฟางตบเบาๆ
“อย่าทำหน้าหงิกสิจ้ะคุณลูก เดี๋ยวก็ถึงบ้านสวนแล้วนะ”เมื่อถึงวันไปบ้านสวนของคุณยายฟางแม่
ของฟางก็หันไปพูดกับลูกสาวที่ทำหน้างอเมื่อคนขับรถขับมาจอดที่บ้านของป๊อปปี้เพื่อเตรียมตัวไป
ด้วยกัน
“ครอบครัวของเรา ทำไมต้องให้คนอื่นมาด้วยล่ะคะ”ฟางพูดแล้วปรายตามองป๊อปปี้ที่กำลังเช้ค
สภาพรถอยู่
“คนอื่นคนไกลที่หนกันล่ะลูก อนาคตพวกเราก็จะเป็นทองแผ่นเดียวกันอยู่แล้ว”แม่ฟางพูด
“อย่าว่าอย่างงั้นเลยครับคุณน้า น้องเค้ากำลังเขินอยู่”ป๊อปปี้ได้ยินก็เดินเข้ามายืนข้างๆทำให้ฟาง
ตกใจรีบถอยห่าง
“ขอโทษนะที่มาช้า”จังหวะที่ป๊อปปี้จะเดินเข้าไปใกล้ฟาง รถแท็กซี่ก็มาจอดที่บ้านป๊อปปี้พร้อมกับ
พ้อยท์ที่เดินลงรถมา ฟางหันไปยิ้มเยาะใส่ป๊อปปี้ก่อนที่จะวิ่งไปกอดพ้อยท์กลม
“คุณแม่คงไม่ว่าอะไรนะคะถ้าฟางจะชวนพ้อยท์ไปด้วย หลายคนสนุกดี”ฟางยิ้มแล้วอ้อนแม่ตัวเอง
จนสุดท้าย แม่ของเธก็ยอมให้ฟางพาพ้อยท์ขึ้นรถมาที่บ้านสวนของยายเธอโดยตลอดทาง ฟาง
เลือกจะนั่งกับพ้อยท์ด้านหลังรถแทนที่จะนั่งข้างหน้าข้างๆป๊อปปี้ โดยชายหนุ่มลอบมองผ่านกระจก
รถด้วยความหมั่นไส้ที่เสียรู้ยัยตัวแสบอย่างฟางได้
“สวัสดีค่ะคุณยาย ฟางคิดถึงคุณยายจังเลยค่ะ”ฟางพูดก่อนจะรีบวิ่งไปกอดยายของเธอที่นั่งรอใน
ศาลาริมน้ำกับคนสนิท2คน
“โตเป็นสาวแล้วยังจะอ้อนยายอยู่นะแม่คนนี้ถ้ามีแฟนเดี๋ยวก็ลืมยายแน่ๆ”ยายของฟางพูดพลางลูบ
ผมด้วยความเอ็นดูหลานสาว
“ไม่หรอกค่ะถ้าฟางมีแฟนฟางก็จะพาเค้ามาไหว้คุณยายคุณแม่แน่นอนค่ะ”ฟางพูดแล้วหันไปยิ้มให้
กับพ้อยท์ที่ยิ้มออกมาด้วยความเขินและเอ็นดูฟางที่กอดยายตัวเอง
“งั้นป๊อปปี้ก็ไหว้ยายเค้าเลยสิจ้ะลูก รู้จักกันไหว้อนาคตจะได้ไม่เคอะเขินกันเวลามาที่นี่”ฟางที่พูด
ไม่ทันจบก็ถูกแม่และป๊อปปี้เดินเข้ามาขัดจังหวะก่อนที่ป๊อปปี้จะเดินเข้ามาไหว้หญิงสูงอายุด้วย
ท่าทางนอบน้อม
“สวัสดีครับคุณยายเกสร ผมขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยน
“คนนี้สินะที่เราโทรบอกกับแม่ตลอด ดีแล้วล่ะที่มาทำความรู้จักกันตั้งแต่เนิ่นๆในอนาคตยายฝาก
ดูแลน้องหน่อยนะลูก”ยายของฟางยิ้มและเอ็นดูป๊อปปี้ทำให้ฟางกับพ้อยท์อึ้งไม่คิดว่าย่าของเธอจะ
ชอบป๊อปปี้
“ใจเย็นๆก่อนสิฟาง ไม่เอาไม่ทำหน้าหงิกแบบนี้สิ เรามาพักผ่อนกันนะ”เมื่อพ้อยท์และฟางเดินเอา
ของเข้ามาเก็บในห้องพักของฟางซึ่งฟางได้ขอให้พ้อยท์มานอนด้วยกำลังไม่พอใจกับทุกคนในบ้าน
ของเธอที่ให้ความสนใจและเอ็นดูปิศาจร้ายอย่างป๊อปปี้เป็นอย่างมากจนพ้อยท์ต้องเข้ามาพูดให้ฟาง
ใจเย็นๆลง
“ก็มันหงุดหงิดน่ะให้ทำไงล่ะพ้อยท์ ฟางนะเกลียดแสนเกลียดอีตาเทพบุตรในคราบซาตานของคุณ
แม่กับคุณย่ามากเลยนะ อี๋ ทำทีจะไปช่วยคุณย่าจัดสวนกล้วยไม้ จะไปช่วยคุณแม่ทำอาหาร แหวะ
ทำเป็นเอาใจเข้าไป๊”ฟางพูดแล้วเบ้ปากเมื่อพูดถึงป๊อปปี้อย่างหมั่นไส้
“เอาน่า อย่าเครียดสิที่รักของเค้า เครียดมากหน้างอเป็นปลาทูคอหักหมดแล้วน้า”พ้อยท์พูดแล้ว
เดินเข้ามานั่งข้างๆฟางก่อนที่จะนวดที่ขมับให้กับฟางตามที่ชอบทำ
“เค้าชอบจังเวลาเค้าหงุดหงิดไม่พอใจก็มีดาร์ลิ้งคอยมานวดหัวให้เค้าแบบนี้”ฟางยิ้มก่อนท่ะพลิกตัว
มากอด
“ก็ที่รักของเค้ามีคนเดียวนี่นา เอาล่ะเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเถอะเดี๋ยวเค้าขอไปเข้าห้องน้ำแปปนึง
นะ”พ้อยท์พูดก่อนที่จะเดินเลี่ยงออกมานอกห้องเพื่อจะเข้าห้องน้ำที่อยู่ด้านนอกห้องพัก แล้วต้อง
ชะงักเมื่อออกมาแล้วเธอต้องบพบกับป๊อปปี้ที่ยินดักอยู่หน้าห้องน้ำแล้วยิ้มให้กับพ้อยท์
“มีอะไรรึเปล่าคะคุณป๊อป”พ้อยท์ถาม
“เปล่าครับ ผมก็แค่ยิ้มเวลาเห็นคนน่ารักเท่านั้นเอง ความจริงคุณก็สวยนะครับ ทำไมถึงไม่มีแฟนเป็น
ผู้ชายดีๆสักคนล่ะครับ”ป๊อปปี้พูด
“ก็เพราะผู้ชายมันเฮงซวยเชื่อใจไม่ได้นี่คะ จำเป็นด้วยหรอที่จะต้องคบผู้ชาย และอีกอย่างสมัยนี้
เค้าเปิดโลกให้กับเพศที่3แล้วนี่คะ”พ้อยท์พูดและยักไหล่อย่างไม่สน
“แต่ธรรมชาติคนเราสร้างผู้ชายให้คู่กับผู้หญิงแล้วผมก็เชื่อว่าข้างในตัวตนของคุณต้องการ
อะไร”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนที่จะเดินจากพ้อยท์ไป
คนอย่างป๊อปปี้มีรึจะยอมยัยตัวแสบอย่างฟาง งานนี้ต้องจัดการให้อยู่มัด
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ