Under my skin
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 01.21 น.
แก้ไขเมื่อ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 22.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
28) 28 ความแตก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“นี่คงจะโร่ไปหาความสุขกับมันจนเต็มล้นเลยสินะ ถึงได้กลับเข้าห้องก็เกือบเช้าแบบนี้”ทางด้านแก้ว
กลับเข้ามาในคอนโดของโทโมะในเวลาเกือบชาวก็สะดุ้งเมื่อเจอโทโมะนั่งดื่มเหล้ารอเธออยู่ที่โซฟา
“แน่นอน น้องมิณทร์กับชั้นเราไปต่อกันต่อ บอกเลยว่าน้องเค้าปรนเปรอความสุขให้ชั้นอย่างถึงใจ
มาก จนชั้นต้องขอให้น้องเค้าอยู่กับชั้นต่อ เพราะกลับมามันก็เจอแต่อะไรเดิมๆจืดชืดน่าเบื่อ”แก้วหัน
ขวับไปย้อนสามีหนุ่มทันทีก่อนที่จะเดินหมายไปอาบน้ำแต่โทโมะไม่รอช้า กระชากร่างบางของแก้ว
แล้วเหวี่ยงไปที่เตียงนอนทันที
“อย่ามาทำบ้าๆแบบนี้กับชั้นนะ ทำไมผู้หญิงของนายให้ความสุขนายไม่ได้รึไงห้ะ”แก้วตกใจแล้ว
พยายามจะหนีแต่โทโมะไม่รอช้ารีบขึ้นคร่อมทับร่างบางไว้ไม่ให้หนีไปไหนก่อนที่จะขึงร่างบางกับ
เตียง
“ใช่ เพราะเค้าไม่ได้แรดแล้วก็ไม่ด้ร่านแบบเธอไงล่ะ เลยปรนเปรอให้ชั้นแบบไม่ถึงใจ ชั้นเลยต้อง
อดใจรอทำกับเธอไงล่ะ”โทโมะพูดออกมาก่อนที่จะพยายามทึ้งชุดเดรสเกาะอกของแก้วออก
“ไม่นะ อย่าทำบ้าๆกับชั้น ชั้นเกลียดนายได้ยินมั้ยโทโมะ เกลียด อื้ออออ”แก้วทั้งทุบทั้งดิ้นพัลวัน
ไม่ยอมโทโมะก่อนที่เสียงกรีดร้องจะหายไปเมื่อถูกชายหนุ่มดึงแก้วมาบดจูบอย่างร้อนแรงและป่า
เถื่อนจนแก้วแทบลืมหายใจกับรสจูบครั้งนี้ของโทโมะ
“ดี เพราะชั้นก็เกลียดเธอ เธอนี่มันใจร้ายกับชั้นมาตลอดไม่เปลี่ยนแปลงเลยนะ หึ ดีไหนๆก็เป็นเมีย
ชั้นแล้วก็จะไปอายทำไมล่ะกับเรื่องอย่างว่าพวกนี้/กรี๊ด ไม่นะ อย่า!!!”โทโมะพูดจบก็ซุกไซร้ไป
ตามตัวแก้วพร้อมกับทึ้งชุดเดรสของแก้วออกโดยที่แก้วได้แต่กรีดร้องขัดขืนสามีหนุ่มของเธอไม่ได้
เลย
“กินข้าวเดี๋ยวนี้เลยนะ เลิกทำหน้าเศร้าได้แล้ว”วันต่อมาฟางเตรียมข้าวต้มกุ้งไว้ให้สามีก็ยกสำรับมา
ให้ป๊อปปี้ที่นั่งเหม่ออยู่ที่โต๊ะอาหารทานอะไรไม่ลงก็รีบสั่งสามีหนุ่มทันที
“แต่ทำใจไม่ได้นี่นาฟางพี่ทำผิดกับเรามานะจะให้กินข้าวแล้วทำเรื่องพวกนี้ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ได้ยังไง โอ๊ย อื้ออ”ป๊อปปี้ถอนหายใจแล้วพูดออกมาทำให้ฟางหมั่นไส้หยิกป๊อปปี้จนชายหนุ่มอ้า
ปากร้องมาด้วยความเจ็บก่อนที่จะตักข้าวต้มยัดปากสามีทันที
“เป็นไงๆข้าวต้มกุ้งชามนี้ชั้นตั้งใจทำให้กับนายโดยเฉพาะเลยนะ อร่อยมั้ย”ฟางยิ้มออกมาแล้วรีบ
ถามสามี
“แค่กๆ รากผักชีมาเป็นรากเลย ฟาง ฟางลืมแกะเปลือกกุ้ง แล้วนี่เปลือกไข่”ป๊อปปี้ดึงรากผักชีที่ยาว
จนเห็นรากออกมากปากก่อนที่จะเขี่ยกุ้งในถ้วยอย่างตกใจเมื่อตักข้าวต้มออกมาเจอกับเปลือกไข่ชิ้น
โตในชาม
“ก็มือใหม่หัดทำมันก็มีผิดพลาดบ้างล่ะน่า บ่นมากงั้นไม่ต้องกิน/โอ๊ะๆ จะเอาไปไหนล่ะฟาง กินจ้า
กิน”ฟางหน้างอที่ถูกสามีหนุ่มวิจารณ์อาหารตัวเองก็หมายจะยกชามข้าวไปเก็บป๊อปปี้ไม่รอช้ารีบรั้ง
ฟางเอาไว้
“เมียพี่อุตส่าห์ตั้งใจทำแบบนี้จะไม่ให้พี่กินได้ไงล่ะครับ/แต่นายบอกมันว่าไม่อร่อยนี่นาชั้นว่าชั้นไป
เททิ้งดีกว่า”ป๊อปปี้ยิ้มออกมาก่อนที่จะตักข้าวต้มกินต่อ ฟางรีบขืนแล้วร้องห้ามทันที
“ใครบอกล่ะว่าไม่อร่อย พี่ยังไม่ได้พูดสักคำเลย เอามานี่เถอะ พี่กินได้กับข้าวฝีมือฟาง ถ้าฟางตั้งใจ
ทำให้พี่พี่ก็กินหมดล่ะครับ”ป๊อปปี้ดึงชามข้าวต้มกลับมาแล้วพูดทำให้ฟางยิ้มออกมากับสิ่งที่ได้ยิน
ก่อนที่จะตักข้าวต้มป้อนให้กับสามีหนุ่ม
“แหมๆ สวีทหวานรับตอนเช้าเลยนะครับเพื่อน”กวินที่ลงจากรถมาพร้อมกับเขื่อนและเฟย์เห็นป๊อปปี้
กับฟางที่ชานบ้านก็ร้องแซวทันที ก่อนที่จะขึ้นมาหาเพื่อน
“น้อยๆหน่อยแล้วนี่พวกนายไปไงมาไงได้ล่ะเนี่ยถึงได้ยกโขยงมาหาชั้นได้ที่นี่”ป๊อปปี้ถามเพื่อน
ชายทันที
“พอดีว่าแม่พี่ฟางเค้าไปญี่ปุ่นน่ะค่ะไปงานเป็นเวลา2เดือนคุณน้าก็เลยฝากให้เฟย์มาดูแล เฟย์ก็เลย
ติดรถพี่กวินมาส่งค่ะ”เฟย์รีบพูด
“อะไรกันคุณแม่ทิ้งฟางไปญี่ปุ่น คุณยายก็ไปนอนที่วัดวันนี้ไม่ยุติธรรมนาย ไปญี่ปุ่นกันเถอะ ชั้น
อยากไปแช่ออนเซ็นอ่ะมันจะได้ดีต่อผิวแม่และลูกไง”ฟางตกใจเมื่อรู้ว่าแม่ของเธอหนีไปญี่ปุ่นแล้วก็
รีบหันไปหาสามีแล้วขอร้องชายหนุ่มทันที
“เอาสิอยากไปวันไหนดูแพลนได้เลย/จริงๆนะนายน่ารักที่สุดเลย”ป๊อปปี้ยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู
ฟางก่อนที่จะตกลงทำให้ฟางยิ้มออกมาด้วยความดีใจแล้วโผเข้ากอดป๊อปปี้อย่างลืมตัว
“โอ๊ยๆ เดี๋ยวนี้ไอ้เสือเพื่อนเรากลายมาเป็นแมวเชื่องได้ไงเนี่ย”กวินเห็นป๊อปปี้ที่ยอมฟางก็อดร้อง
แซวไม่ได้
“จะเป็นแมวได้นานแค่ไหนก็คงไม่ทิ้งลายเสือไม่อย่างงั้นคงไม่ทำแบบนี้กับพิมหรอก”จังหวะนั้นเอง
ที่ป๊อปปี้กำลังมีความสุขอยู่กับฟาง จินนี่ก็ดึงพิมและพ้อยท์บุกเข้ามาในบ้านสวนของฟางอย่างเอา
เรื่อง “นี่ตามมาถึงที่นี่ได้ยังไง”เฟย์ตกใจรีบถามพ้อยท์ทันที
“นี่อย่าคิดนะว่าชั้นโง่ชั้นก็เคยมาที่นี่เหมือนกันล่ะน่าแล้วเมื่อคืนได้ยินพวกแกคุยกันน่ะชั้นก็เลยรู้ว่า
พวกแกเอาแฟนชั้นมาซ่อนที่นี่ ฟางไม่ต้องกลัวนะเค้ามาช่วยตัวเองแล้วและต่อไปนี้ตัวเองก็จะได้
หย่ากับไอ้บ้านี้สักที”พ้อยท์พูด
“นี่เธอพูดถึงเรื่องอะไรน่ะ”กวินรีบถามต่อ
“ก็จะเรื่องอะไรซะล่ะ เมื่อคืนป๊อปทำอะไรพิมไว้ ป๊อปก็ควรที่จะรับผิดชอบและแต่งงานให้รู้แล้วรู้รอด
ไปสิ รุ้เอาไว้ซะว่าป๊อปสามีจอมปลอมที่เธอกะจะเอาเค้าไปน่ะเค้าไม่ได้รักเธอเลย เพราะถ้ารักแล้ว
จะแอบไปนอนกับเพื่อนชั้นเมื่อคืนนี้หรอ”จินนี่ยิ้มเยาะออกมาก่อนที่จะรีบพูดออกมาทำให้พิมที่ผ่าน
เรื่องแบบนี้ร้องไห้โฮออกมาเมื่อถูกเพื่อนแฉต่อหน้าทุกคน
“นี่จินนี่มันจะมาไปแล้วนะทำอะไรนึกถึงใจพิมบ้าง/นี่ไงชั้นก็เรียกร้องความยุติธรรมให้เพื่อนชั้นอยู่นี่
ไงล่ะ ผู้หญิงหน้าด้านที่แย่งสามีคนอื่นอย่างเธอควรรู้เอาไว้ซะว่าเค้ารักกัน เค้าไม่ได้รักเธอ”กวิน
ได้สติรีบพูดดุจินนี่ติ่นนี่กลับไปฟังรีบโวยวายต่อเสียงดัง
“พี่ป๊อปพี่ป๊อปทำแบบนี้ได้ไง แล้วพี่ฟางกับลูกในท้องพี่ฟางล่ะคะ/ห้ะอะไรนะ”เฟย์ตกใจและโกรธ
มาก็โวยวายและหลุดปากเรื่องของป๊อปปี้และฟางออกมา
“โอ๊ย ปวดหัว”ฟางตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นก็ตัดสินใจรีบวิ่งออกไปจากบริเวณนั้นทันทีโดยมีพ้อยท์
ตามไปติดๆ
“หยุดเดี๋ยวนี้นะฟางมาพูดกับเค้าให้รู้เรื่องเดี๋ยวนี้เลย นี่มันเรื่องอะไรกันแน่”พ้อยท์รีบวิ่งตามฟางไปที่
ศาลาริมน้ำแล้วรั้งข้อมือบางไว้ก่อนจะถาม
“พ้อยท์เค้าขอโทษ ที่เค้าปิดความลับนี้ไว้ ความจริงแล้วป๊อปปี้กับเค้าเราแต่งงานกันเพราะป๊อปปี้ไป
นอนกับเค้าไม่ได้ถูกบังคับแต่งงานแล้วตอนนี้เค้าเองก็ท้องได้3เดือน”ฟางที่สงสารแฟนสาวของตัว
เองก็ไม่อาจจะโกหกได้อีกต่อไปจึงเลือกที่จะสารภาพความเป็นจริงออกมาทันที
“มะ ไม่จริงใช่มั้ย นี่ตัวพูดอะไรออกมาทำไมตัวทำแบบนี้ได้ยังไง ไหนว่าไม่ชอบผู้ชายไงล่แล้วไป
นอนกับมันทำไมห้ะฟาง ไปนอนกับมันทำไม กรี๊ดดดด”พ้อยท์ที่ช้อคและเสียศูนย์กับเรื่องที่รับรู้ก็
กระชากฟางมาเขย่าอย่างแรงด้วยความผิดหวังทำให้ฟางร้องไห้ปล่อยโฮออกมาด้วยความสงสารคน
รักก่อนที่พ้อยท์จะกรีดร้องทำให้ฟางหงายหลังเสียหลักตกน้ำลงไป
“ฟาง”ป๊อปปี้ที่รีบวิ่งตามฟางลงมาตกใจเมื่อเห็นภรรยาสาวตกน้ำก็ไม่รอช้ารีบกระโดดน้ำตามไปช่วย
ฟางทันที
“ฟาง พี่อยู่นี่แล้วนะฟางอย่าเป็นอะไรนะ”ป๊อปปี้ตกใจว่ายน้ำพาฟางกลับเข้าฝั่งแล้วประคองร่างบาง
ขึ้นมาจากน้ำทำให้พิมมองภาพนั้นแล้วยิ่งเสียใจ
“มานี่เดี๋ยวนี้นะป๊อป ป๊อปทำแบบนี้ได้ยังไง ทำผู้หญิงคนนึงท้องแล้วนอนกับอีกคน นี่ถ้าพวกเราไม่
บุกมาที่นี่พวกเราจะรู้มั้ยว่าป๊อปทำนังนี่ท้องน่ะห้ะ”จินนี่ที่ได้สติก็กระชากร่างของเพื่อนชายไปโวย
วายทันที
“แกมันไอ้ชั่วสารเลวแกนอนกับแฟนชั้นนท้องไอ้เลวไอ้ชั่ว”พ้อยท์ที่แค้นป๊อปปี้จัดก็กระชากป๊อปปี้
มาทุบตีเช่นเดียวกับจินนี่ที่แค้นแทนเพื่อนก็ทุบตีเพื่อนชายอย่างเหลืออดทำให้พิมที่ร้องไห้เสียใจ
ทรุดลงกับพื้น
“พอได้แล้วอย่าทำร้ายสามีชั้นนะ ขอร้องล่ถ้าจะผิดก็ผิดที่ชั้นด้วยเหมือนกันอย่าโทษป๊อปปี้คนเดียว
แบบนี้”ฟางที่ทนไม่ได้ที่เห็นทุกคนทำร้ายป๊อปปี้โดยที่เธอเองก็มีส่วนผิดก็ผลักทุกคนออกห่างแล้ว
โพล่งออกมา
เพี้ยะ
“ไม่คิดเลยนะว่าฟางจะปกป้องมัน”พ้อยท์หันขวับไปตบหน้าแฟนสาวหันก่อนจะร้องไห้ออกมา
เพี้ยะ
“สำหรับเธอผู้หญิงหน้าด้านสารเลว”จินนี่หันไปมองฟางอีกทีก่อนที่จะตบหน้าร่างบางอย่างแรง
เพี้ยะ
“ตบนี้สำหรับผู้ชายเฮงซวยอย่างนายป๊อปปี้ ต่อจากนี้พวกเราไม่ใช่เพื่อนกัน”จินนี่หันไปตบหน้า
เพื่อนชายก่อนที่ประกาศตัดขาดทุกอย่าง
“ใจเย็นๆก่อนน่าจินนี่อย่าถึงกับตัดเพื่อนกันแบบนี้เลย/จะให้ใจเย็นๆอีกทำไมเพื่อนจินนี่ถูกทรยศหัก
หลังแบบนี้เนี่ยนะ ทั้งเสียใจและก็เสียตัวกับคนเลวๆแบบนี้ยังจะให้จินนี่ให้อภัยคนพรรคนี้อีกเพื่อ
อะไรกัน”จินนี่โวยวายต่อไม่หยุดเมื่อเห็นกวินเข้าไปปกป้องพวกของป๊อปปี้และฟาง
“พอได้แล้วทุกคน จินนี่พิมอยากกลับบ้านฮือๆ”พิมร้องไห้ออกมาแล้วพูดสั่งก่อนที่จะรีบวิ่งกลับไปที่
รถเพื่อไม่อยากรับรู้เรื่องต่างๆก่อนที่จินนี่และพ้อยท์จะรีบวิ่งตามพิมออกไปแล้วมองกลับมาที่ป๊อปปี้
และฟางด้วยความเสียใจปนเค้นเคือง
“ถ้าจะผิดก็ผิดที่ชั้นเองที่ไม่บอกความจริงพวกเค้าฮือๆ”ฟางร้องไห้ออกมาด้วยความรู้สึกผิดก่อนที่จะ
หันไปกอดป๊อปปี้ที่ยืนอยู่ข้างๆแน่นอย่างหาที่พึ่งในเวลาที่เธออ่อนแอแบบนี้
ความแตกแล้ว มาดูกันว่าฝ่ายอุปสรรคเราจะยอมแพ้แล้วหายไป รึว่าจะหาทางแก้แค้น งานนี้ เสียทั้งเพื่อนทั้งแฟนกันเป็นแถวเลยทีเดียว55555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
