Under my skin

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ อ๊ะ จะออกอีกแล้ว”ฟางที่เอามือดันกำแพงห้องน้ำครางออกมาเมื่ออยู่ในท่าโก่งโค้งเด้งรับแรง
ของชายหนุ่มที่เข้ามาในตัวของเธออย่างร้อนแรงหลังจากเกมส์รักของเขาและเธอผ่านไปแล้ว2ยก
และยกที่3กำลังจะหมดป๊อปปี้รีบพลิกตัวฟางมากอดจูบเช่นเดียวกับฟางที่เมื่อมาถึงยกนี้เริ่มจะคุ้นชิน
กับป๊อปปี้ก็จูบป๊อปปี้ตอบกลับอย่างร้อนแรงก่อนที่ป๊อปปี้จะเด้งสะโพกกระตุกช้าๆ2-3ครั้งแล้วฉีด
สายธารสีขาวเข้าไปในร่างกายฟางอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นมะ ไม่ไหวแล้ว หมดแรงแล้ว/พี่ก็เหมือนกัน ฟางนี่ทำให้พี่สนุกแม้จะหมดแรงก็อยากจะเอา
อีก”ป๊อปปี้ที่กอดกับฟางพิงกำแพงห้องน้ำอย่างหมดแรงนั้นพูดต่อฟางรีบดันชายหนุ่มออกห่างแล้ว
รีบไปล้างตัวทันที
 
 
 
 
 
 
 
“พอเลยย่ะ ชั้นไม่ไหวแล้วอยากนอนแล้ว นอนน่ะคืนนี้นอนข้างนอกไปซะนะ เพราะพ้อยท์ของชั้น
มานอนด้วย ไปล่ะ”ฟางที่อาบน้ำเสร็จก็เช็ดตัวไปพลางพูดไปก่อนที่จะสวมผ้าคลุมแล้วเดินออกไป
จากห้องทิ้งให้ป๊อปปี้ที่หมดแรงมองการกระทำของฟางแล้วอึ้ง
 
 
 
 
 
 
 
 
“หนอย ยัยตัวแสบได้พี่ไปแล้วหนีไปนอนกับแฟนต่อให้มันได้งี้สิ เมียใครวะฟันแล้วทิ้งชัดๆ”ป๊อปปี้
บ่นอุบกับการกระทำที่แสนแสบของเมียตัวเองก็ลุกไปอาบน้ำจัดการตัวเองบ้างก่อนที่จะแต่งตัวเป็น
ชุดนอนตามเดิมแล้วเลือกมานอนที่โซฟาแทนเตียงตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อิจฉาป๊อปปี้เหมือนกันนะเนี่ยที่แต่งงานมีเมียไปแล้วทั้งที่คิดว่าจะเป็นคนสุดท้ายในกลุ่มแท้ๆ มีเมีย
นี่มันดีจริงๆ”โทโมะที่นั่งดื่มไวน์อยู่กับแก้วกลังจากเลิกเงินแต่งงานของป๊อปปี้กับฟางแล้วเขาและ
แก้วก็มาต่อกันที่ห้องในคอนโดของเขา
 
 
 
 
 
 
 
 
“พูดแบบนี้หมายความว่าไงกัน”แก้วที่เขินจัดเมื่อสายตาคมของโทโมะจ้องมองมาก็รีบจิบไวน์ในแก้ว
ตัวเองแล้วตอบกลับชายหนุ่มทั้งที่ไม่กล้าสบตา
 
 
 
 
 
 
 
 
“ก็หมายความว่ายังไงดีน้า หืม”โทโมะยิ้มบางๆก่อนที่จะเลื่อนตัวเองมานั่งข้างแก้วที่โซฟาแล้วเอา
นิ้วมือของเขาคลอเคลียที่ปอยผมของแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ปากหวานแบบนี้มากี่คนล่ะโทโมะ”แก้วที่คิดถึงป๊อปปี้หญิงที่งานแต่งงานของป๊อปปี้ก็พูดขึ้นแล้ว
ถามชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“โธ่ แก้ว นี่ยังเคืองเรื่องพยาบาลคนนั้นใช่มั้ย โทโมะไม่ได้คิดอะไรเลยนะ จะคิดกคิดจริงจังแค่แก้ว
คนเดียวเท่านั้นล่ะ แก้วก็รู้ไม่ใช่หรอว่าเมื่อก่อนโทโมะจริงจังกับแก้วมาแค่หน และตอนนี้ก็ไม่
เปลี่ยนแปลงเลยนะ”โทโมะพูดก่อนที่จะโน้มหน้าไปหอมแก้มแก้วอย่างแผ่วเบาก่อนที่จะดันแก้วลง
ไปที่โซฟา
 
 
 
 
 
 
“จะทำอะไรน่ะโทโมะ”แก้วหน้าแดงจัดเมื่อเห็นโทโมะค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองออก
 
 
 
 
 
 
 
 
“ก็แสดงความจริงใจที่โทโมะทำให้แก้วได้ไงล่ เรามาต่อเรื่องวันนั้นกันเถอะ”โทโมะพูดจบก็ถอด
เสื้อตัวเองก่อนที่จะบดจูบแก้วอย่างร้อนแรงโดยที่ชายหนุ่มที่ช่ำชองในด้านนี้รัวลิ้นเข้าไปในโพรง
ปากสาวและใช้มือหนาอ้อมไปด้านหลังแล้วปลดซิปเดรสสวยของแก้วออกก่อนมืออีกข้างจะล้วงเข้า
ไปในเดรสที่ถูกเปิดนั้นปลดตะขอบราแล้วบีบเคล้นอกสวยอย่างเมามัน จนแก้วเคลิ้มไปกับมันก่อนที่
จะใช้มือโอบกอดชายหนุ่มแล้วลูบไล้ไปตามเนื้อตัวตามสัญชาตญาณของตนเอง
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ แก้วว่าตอนนี้มันเริ่มจะไปกันใหญ่แล้วนะโทโมะ”แก้วหน้าแดงจัดเมื่อถูกชายหนุ่มถอดเสื้อผ้าตัว
เองออกจนหมดแล้วเปลือยเปล่าต่อหน้าโทโมะก็พยายามปิดสัดส่วนของเธอแล้วหน้าแดงจัด
 
 
 
 
 
 
 
“จะอายไปทำไมล่ะแก้ว นี่คือเครื่องยืนยันนะว่าโทโมะจริงจังกับแก้วแค่ไหน มันคือเรื่องปกติที่คนรัก
กันจะทำ เป็นของโทโมะเถอะนะ”โทโมะพูดแล้วก้มลงจูบที่ขมับก่อนที่จะซุกไซร้ไล้ลงมาตามต้นคอ
สาวแล้วดูดเม้มที่อกสวยโดยมืออีกข้างหนึ่งขยำอกสวยเพื่อกระตุ้นอารมณ์และอีกข้างหนึ่งบีบเคล้น
ที่สะโพกมนอย่างเมามันส์
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ โทโมะอย่าตรงนั้น”แก้วหน้าแดงจัดเมื่อชายหนุ่มกุ้มลงมาถึงกลีบกุหลาบแสนหวานของเธอ
ก่อนที่จะยกขาทั้ง2ข้างของแก้วพาดบ่าแล้วไม่สนใจเสียงร้องห้ามของแก้วพร้อมกับฉกชิมน้ำหวาน
จากกลีบกุหลาบแสนหวานของเธอจนแก้วที่ไม่เคยได้สัมผัสเรื่องอย่างว่าเผลอร้องครางออกมาระงอ
ทั่วห้องของโทโมะก่อนที่จะบิดเกร็งไปทั่วตัวเมื่อชายหนุ่มรัวลิ้นลงไปและค่อยๆปล่อยน้ำหวานของ
เธอออกมาโดยที่ชายหนุ่มกลับดูดกินน้ำหวานของเธอจนหมดไม่มีท่าทีรังเกียจเลย
 
 
 
 
 
 
 
“โทโมะ แก้วกลัว”แก้วที่ปรือตามองชายหนุ่มที่กำลังถอดส่วนล่างปราการของเขาก็พูดด้วยความไม่
เคยมาก่อนในชีวิตนี้
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องกลัวนะครับคนดี อย่าเกร็งนะ”โทโมะยิ้มรับก่อนที่จะทาบทับร่างบางที่นอนบนโซฟาก่อนที่
จะสอดใส่แกนกลางของตัวเองเข้าไปในร่างบางด้วยความคับแน่นทำให้ชายหนุ่มต้องก้มลงดูดที่อก
สวยเพื่อให้หญิงสาวผ่อนคลายก่อนที่จะสอดใส่แกนกลางต่อเข้าไปลึกขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ จะเจ็บ โทโมะ”แก้วร้องออกมาและเบิกตาโพลงเทื่อชายหนุ่มสอดใส่แกนกลางของเขาเข้ามา
จนมิดด้ามชายหนุ่มแช่แกนกลางของตนเองไว้ในตัวแก้วสักพักแล้วบดจูบแก้วเพื่อปลอบประโลมร่าง
บางจนเขาเริ่มรู้สึกได้ว่าภายในของเธอเริ่มตอบสนองร่างกายเขาแล้วก็ค่อยๆขยับสะโพกเข้าออกต่อ
ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ โทโมะ”แก้วกอดโทโมะแน่นแล้วเมื่อชายหนุ่มขยับสะโพกเข้าออกทั้งคู่กอดก่ายกันอยู่บนเตียง
และบดจูบกันอย่างร้อนแรงโดยไม่มีใครยอมใครร่างกายของทั้ง2ประสานไม่แยกจากกันราวกับจะ
หลอมละลายเป็นเนื้อเดียวกันไม่ปาน
 
 
 
 
 
 
 
 
“กะ แก้วไม่ไหวแล้วโทโมะ อ๊ะ/รออีกนิดนะแก้วรอโทโมะก่อน”แก้วร้องเสียงครางกระเส่าเมื่อรู้สึก
ว่าเธอใกล้ถึงฝั่งฝันก่อนที่โทโมะจะบอกแก้วแล้วเร่งสะโพกเข้าออกอย่างรวดเร็วจะแก้วถึงฝั่งฝันไป
แล้ว1รอบก่อนที่โทโมะจะถึงบ้างแล้วชายหนุ่มค่อยๆพ่นสายธารฉีดพุ่งเข้าไปร่างบางจนแก้วกระตุก
เกร็งอย่างมีความสุข
 
 
 
 
 
 
 
“อื้อออ โทโมะ”โทโมะมองร่างบางที่นอนเปลือยกายใต้ร่างเขาก็ยิ้มนิดนึงก่อนที่จะก้มลงไปจูบดูด
ดื่มอีกครั้งจนแก้วครางออกมาเป็นชื่อชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
 
 
“ต่อกันเถอะที่รัก”โทโมะยิ้มและกระซิบข้างหูแก้วก่อนที่จะอุ้มแก้วไปต่อเพลงรักอีกยกของเขาและ
เธอบนเตียงนอนทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“มาทำอะไรที่นี่คะ”เฟย์แวะมาหาฟางในตอนสายอีกวันก็ต้องแปลกใจที่เห็นเขื่อนเดินมาดักเธอที่
โถงบ้านป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่เป็นเพื่อนของป๊อปปี้มันพี่ก็มาหาเพื่อนพี่สิ ไปด้วยกันเถอะ”เขื่อนยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะถือ
วิสาสะดึงมือเฟย์ที่มัวแต่ก้มหน้าไม่กล้าสบตาชายหนุ่มเข้าไปนั่งรอในห้องรับแขกทันที
 
 
 
 
 
 
 
  “อ้าวน้องเฟย์มาหาพี่ฟางแต่เช้าเลยนะ”พ้อยท์ที่แต่งตัวเสร็จแล้วเดินลงมาทักทายเฟย์อย่างเป็น
ปกติท่ามกลางความตกใจของเขื่อนและเฟย์
 
 
 
 
 
 
“นี่พี่พ้อยท์มาทำอะไรที่นี่ล่ะคะ/เอ้า ก็คนเป็นแฟนกันก็มานอนด้วยกันไม่ได้รึไงจ้ะ เห้อ เพลีย
จัง”เฟย์รีบถามพ้อยท์ก่อนที่หญิงสาวจะตอบตามปกติไม่คิดอะไรแล้วเดินหาวไปที่ห้องอาหาร
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่แน่ะๆ  กล้ามากนะที่เอาแชมพูกลิ่นกุหลาบชั้นไปใช้ดูสิกลิ่นโปรดของชั้นติดตัวนายเลย”เขื่อน
และเฟย์ต้องหันไปตามเสียงร้องของป๊อปปี้ที่ถูกฟางฟาดกลางหลังอย่างแรงก่อนที่จะบ่นยาวเหยียด
 
 
 
 
 
 
“เอ้าแต่งงานกันแล้วข้าวของก็ต้องใช้ร่วมกันสิจ้ะเมียจ๋า โอ๊ยๆ”ป๊อปปี้ยิ้มกะล่อนใส่ฟางแล้วพูดจึง
ทำให้โดนหญิงสาวฟาดไปอีกหลายที
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ได้ นายห้ามใช้กลิ่นของชั้นนะ กรี๊ดดด นี่อะไร น้ำหอมด้วยหรอนี่มันรุ่นโปรดชั้นนะ”ฟางพูดก่อน
ที่จะต้องร้องเมื่อดมตามตัวของป๊อปปี้แล้วพบว่าชายหนุ่มแอบฉีดน้ำหอมของเธอ
 
 
 
 
 
 
“เอ้าน้ำหอมหมดนี่นาฟางมาทันเวลาพอดีที่พี่แชมพู สบู่ ยาสีฟันและก็น้ำหอมหมดพอดี พาไปซื้อ
หน่อยสิถ้าไม่อยากให้ใช้อีก”ป๊อปปี้ยิ้มแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ชั้นไม่ใช่เซเว่นนะยะที่จะมายืมอะไรแบบนี้ได้ ก็ได้ๆเย็นนี้หลังออกงานคู่กันจะพาไปซื้อแล้ว
กัน”ฟางยังบ่นป๊อปปี้ไม่เลิกก่อนที่จะยอมตกลงรับปากชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
 
“นี่เมื่อคืนอย่าบอกนะคะว่านอนด้วยกันในห้องหอ3คน/ใช่3คน”เฟย์ที่ทั้งตกใจและงงก็รีบถามก่อน
ที่ป๊อปปี้จะตอบตามปกติหน้าตาเฉยแล้วเดินไปที่โต๊ะอาหารแล้วซดไข่ลวกไปถึง2แก้วโดยที่ตรง
ข้ามเขาเป็นฟางและพ้อยท์ที่ป้อนขนมปังปิ้งให้กันราวกับเป็นคู่รักแต่งงานใหม่ท่ามกลางความงงของ
เขื่อนและเฟย์ที่ตามเข้ามาดู
 
 
 
 
 
 
 
“แต่เฟย์ว่าพี่พ้อยท์ควรจะกลับบ้านนะคะนี่มันไม่งาม/ไม่งามอะไรคะคุณน้อง ก็นี่แฟนพี่พี่อยู่กับฟาง
มาตลอดพี่มีสิทธิ์ที่จะอยู่ที่นี่นอนกี่คืนก็ได้”เฟย์ตั้งสติได้รีบดุพ้อยท์ก่อนที่พ้อยท์จะพูดกลับอย่างไม่
กลัว
 
 
 
 
 
 
 
“รู้ค่ะว่าเป็นแฟนกันแต่พี่พ้อยท์ควรจะคิดบ้างนะคะว่าตอนนี้พี่ฟางกับพี่ป๊อปเค้าแต่งงานกันไปแล้ว
และนี่คือเรือนหอของพี่เค้าทั้ง2เค้าแต่งงานกันตามทะเบียนสมรสมีชื่อแค่2คนนะคะไม่ใช่3คนพี่ควร
จะเคารพเรื่องนี้บ้าง”เฟย์ที่รู้สึกไม่ชอบธรรมกับเรื่องชีวิตคู่สามภรรยาก็ตบโต๊ะแล้วพูดขึ้นเสียงถึง
ความถูกต้องกับพ้อยท์จนเขื่อนที่ยืนข้างๆทึ่งกับความกล้าของเฟย์
 
 
 
 
 
 
 
“นี่น้องกำลังจะว่าว่าพี่ไม่มีสมองแล้วชอบขวางกลางชีวิตคู่คนอื่นงั้นหรอ ทั้งๆที่พี่มาก่อนผู้ชายคนนี้
ฟางเค้าไม่ยอมนะที่น้องตัวเองะมายืนว่าเค้าฉอดๆแบบนี้”พ้อยท์โวยวายไม่พอใจ
 
 
 
 
 
 
“ใจเย็นก่อนนะพ้อยท์ มันก็จริงของน้องที่น้องว่าแบบนี้/อะไรนะนี่ฟางเข้าข้างคนอื่นงั้นหรอ ไหนว่า
จะเชื่อพ้อยท์ทุกอย่างไงล่ะไม่รักกันแล้วใช่มั้ย”ฟางที่ไม่อยากให้เรื่องบานปลายไปกว่าเดิมก็รีบห้าม
ก่อนที่พ้อยท์จะโวยวายออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ้ย เมื่อคืนก็แทบไม่ได้นอนแล้วต้องมาฟังคนทะเลาะอีก ง่วง”ป๊อปปี้เห็นคนในบ้านเริ่มเถียงกันไป
มาก็รีบพูดเสียงดังก่อนที่จะแกล้งหาวให้ทุกคนเห็น
 
 
 
 
 
 
“ตาบ้า แทนที่จะห้ามอย่าพึ่งหลับสิยะ”ฟางเหวอเมื่อเจอลูกไม้ของป๊อปปี้ที่แกล้งฟุบหลับแล้วกรน
เสียงดังต่อหน้าทุกคนก็รีบผละออกจากพ้อยท์แล้วเดินอ้อมมาปลุกแล้วเขย่าสามีหนุ่มไม่สนใจพ้อ
ยท์อีกทำให้พ้อยท์ไม่พอใจน้อยใจฟางรีบเดินกระทืบเท้าปึงปังหนีออกไปจากบ้านของป๊อปปี้และ
ฟางทันที
 
 
 
 
สุดท้ายเรือนหอนี้ก็เป็นของป๊อปปี้ฟางจริงๆ ส่วนโทโมะก็ยังไวไฟเหมือนเดิม
 
 
 
อยากจะบอกว่าเดี๋ยวไรเตอร์ต้องไปทำธุระสัก4-4ถอาจจะไม่ได้มาลงฟิคยังไงก็รอกีนกน่อยนะ อย่าหายๆๆ