Under my skin
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 01.21 น.
แก้ไขเมื่อ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 22.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
19) 19 คู่รักที่เพอเฟ้ค
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ไม่ต้องมาทำหน้างอเลย ช่วยไม่ได้ไม่อยากจะสนใจแฟนตัวเองเองนิ”ป๊อปปี้เดินมานั่งข้างฟางแต่
แล้วภรรยาสาวต้องขยับหนีหลังจากที่ไปออกงานร่วมกันมาฟางพยายามโทรหาพ้อยท์แฟนสาวแต่
สาวไม่รับสายเธอเลย
“ก็เพราะใครล่ะทำมารยาทแย่จนพ้อยท์หนีไปแบบนั้นล่ะ นี่แน่ะๆ”ฟางหันไปว่าพร้อมกับทุบป๊อปปี้
“โอ๊ย พอเลยๆเอาตรงๆนะฟาง ถึงแม้พี่จะไม่ห้ามเรื่องเรากับพ้อยท์แต่พี่ขอเหอะ อย่าเอาแฟนเรามา
นอนบ้านเลย อย่าน้อยกฎการที่เราอยู่ด้วยกันในเรือนหอนี้น่ะเราไม่ควรจะเอาคนของเรามาในพื้นนี้
ส่วนนี้ และอีกอย่างนะแม่ของพวกเราจะได้ไม่ต้องสงสัยในความสัมพันธ์ประหลาดของพวกเรา
เข้าใจพี่ใช่มั้ย”ป๊อปปี้พูดออกมาตามตรงทำให้ฟางนิ่งเงียบถึงคำอธิบายของป๊อปปี้
“หิวแล้ว อยากกินเค้กพาไปกินหน่อยสิ”ฟางเงียบสักพักก่อนที่จะเปลี่ยนเรื่องทันที
“อ่ะๆก็ได้ๆ แต่เมื่อเช้าเราสัญญากับพี่ว่าจะไปซื้อของกับพี่ ไปส่งก่อนเดี๋ยวพี่เลี้ยงเช็ทน้ำชาที่ร้าน
โปรดเราเลยอ่ะ”ป๊อปปี้ยิ้มส่ายหน้าก่อนที่จะลูบผมฟางเบาๆแล้วดึงมือคนตัวเล็กไปซื้อของด้วยกัน
โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีปาปารัซซี่แอบถ่ายภาพอิริยาบถที่เป็นธรรมชาติของเขาและเธอตลอดจนซื้อของ
และไปทานเค้กด้วยกันที่ดูผิวเผินเหมือนคู่รักที่มาซื้อของและทานเค้กด้วยกันธรรมดาๆเท่านั้น
“อื้มม โทโมะ โทโมะอยู่ไหนน่ะ”แก้วพลิกตัวตื่นมาในตอนเช้าหมายจะกอดแฟนหนุ่มต้องแปลกใจ
เมื่อพบแต่ความว่างเปล่า ก่อนที่จะยันตัวเองลุกขึ้นมาแล้วพยายามร้องเรียกชายหนุ่มแต่กลับไม่มี
เสียงตอบมา
“อ้าว ตื่นแล้วหรอ”เมื่อแก้วสวมชุดคลุมอาบน้ำเดินออกมาตามหาโทโมะข้างนอกห้อง เป็นจังหวะ
เดียวกับที่โทโมะเดินเข้ามาพร้อมถุงพะรุงพะรังมากมายพลางโอบเอวแก้วไปนั่งที่โต๊ะอาหาร
“โทโมะไปไหนมาหรอ/อ๋อ ออกไปเอาของด้านล่างมาน่ะละเลยซื้อมื้อเช้ามาให้คนขี้เซาน่ะสิ”แก้ว
พลางถามแฟนหนุ่มแล้วโทโมะพูดก่อนที่จะแกะถุงโจ้กและน้ำเต้าหู้มาวางให้แก้วก่อนที่ตัวเองจะนั่ง
ดื่มกาแฟแล้วมองแก้วนั่งทานโจ้กตรงหน้า
“ต่อไปนี้แก้วเป็นของโทโมะแล้วนะห้ามแก้วมีกิ๊กเด็ดขาก/ตลกละโทโมะ บอกตัวเองก่อนเถอะ”โท
โมะพูดแกมสั่งแฟนสาวทำให้แก้วยิ้มขำแล้วสวนกลับมาแล้วนั่งทานมื้อเช้าต่อโดยไม่ได้สนใจสีหน้า
โทโมะเลยว่ามีพิรุธบางอย่างซ่อนอยู่
“แก้ว เดี๋ยวแก้วแต่งตัวเลยนะ เมื่อกี้แม่โทโมะไลน์มาหาบอกว่าเดี๋ยวจะต้องไปรับป๊าโทโมะที่กลับ
มาจากเมืองจีนอ่ะ ขอตัวไปโทรหาแม่แปปนะ”โทโมะพูดก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วรีบกดโทรศัพท์โทรหา
แก้วมองตามโทโมะที่เธอยอมเป็นของเขาเมื่อคืนนี้แล้วยิ้มออกมาก่อนที่จะอาสาล้างจานให้ก่อนที่
จะเข้าห้องน้ำเพื่อจัดการตัวเอง
“เอ๊ะ น้ำหอมผู้หญิง”แก้วที่กำลังหวีผมที่โต๊ะเครื่องแป้งชะงักเมื่อเห็นน้ำหอมผู้หญิงก็นิ่วหน้าสงสัย
“อ๋อ ของโทโมะเองน่ะ มันหอมดีเลยซื้อมา บางทีกลิ่นผู้ชายมันปวดหัว แก้วอยากได้ป้ะเดี๋ยวเราเอา
ให้เราซื้อเก็บอีกขวดไว้พอดี”โทโมะเดินเข้ามาบอก
“อ๋อ ไม่ต้องหรอกโทโมะแก้วไม่ชอบแต่งตัว ไม่ชอบน้ำหอมน่ะไม่ต้องหรอก เออ เดี๋ยวแก้วกลับ
ก่อนนะพอดีจะต้องไปทำความสะอาดคอนโดตัวเองน่ะ”แก้วยิ้มเชื่อใจแฟนหนุ่มก่อนที่จะลุกขึ้นแล้ว
ขอตัวกลับไปโดยที่โทโมะอาสาไปส่งแฟนสาวถึงคอนโดส่วนตัว
“ขอบคุณนะ”แก้วยิ้มก่อนที่จะหอมแก้มชายหนุ่มแล้วลงจากรถไปอย่างมีความสุข
“ฮัลโหล ตอนนี้พี่ว่างแล้วล่ะครับ เดี๋ยวไปทานข้าวกับป๊าพี่เนาะ แล้วเจอกันนะ”โทโมะมองแก้วที่ลง
ไปจากรถด้วยสายตาเปลี่ยนไปไม่หวานเหมือนเดิมแล้วรับโทรศัพท์ที่โทรมาหลายสายติดกันก่อนที่
จะขับรถออกไปทันที
“นี่จะว่าไปแล้วมันก็น่าสนเนาะเอพริล หลังจากเรียนจบเราก็ไปทำอาสาสมัครที่แคนาดาแบบนี้ โอ
เคๆงั้นเดี๋ยวถึงบ้านเราค่อยเม้ากันต่อเนาะงั้นแค่นี้ก่อนนะ”เฟย์ที่คุยโทรศัพท์กับเอพริลเดินเข้ามาใน
ลิฟท์โดยไม่สังเกตเลยว่ามีใครคนหนึ่งที่ยืนฟังเฟย์คุยโทรศัพท์อยู่ก่อนแล้ว
“เรียนจบแล้วจะหนีพี่ไปไหนน่ะ/ว้าย”เขื่นกอดอกถามสาวน้อยทันทีทำให้เฟย์ตกไม่คิดว่าเธอจะมา
ขึ้นลิฟท์ตัวเดียวกับคนที่เธอหลบหน้ามาตลอดแบบนี้
“พี่ถามว่าจะไปไหนตอนเรียนจบ/มันไม่ใช่เรื่องของพี่นี่มันชีวิตของเฟย์ พี่จะถามทำไมล่ะคะ”เขื่อน
ย้ำถามเฟย์อีกครั้งก่อนที่เฟย์จะรีบสวนกลับอีกครั้งทำให้เขื่อนกลืนน้ำลายเอื๊อกไม่คิดว่าเฟย์จะไม่สน
เขาเหมือนกับผู้หญิงคนอื่นเลย
“ก็เรายังเด็กเป็นน้องสะใภ้ของเพื่อนพี่พี่ต้องดูแลตามไอ้ป๊อปสั่งสิ”เขื่อนอึกอักก่อนจะรีบพูด
“งั้นก็ยิ่งไม่ต้องยุ่งกับเฟย์หรอกค่ะเพราะนี่มันคือสิ่งที่เฟย์ใฝ่ฝันมานานแล้ว ถ้าไม่มีอะไรแล้วเฟย์
ขอตัว”เฟย์ที่ยังแอบเคืองเขื่อนอยู่ลึกๆก็รีบพูดก่อนจะกดลิฟท์เพื่อหนี
”เดี๋ยวสิจะไปไหนน่ะ/ปล่อยเฟย์นะคนกะล่อน”ชายหนุ่มแต่ชายหนุ่มรั้งเฟย์เอาไว้ทำให้เฟย์ตกใจ
และดิ้นไปมา
ตึง
แต่แล้ว เขื่อนและเฟย์ก็ตกใจเมื่อจู่ๆลิฟท์ที่พวกเขาอยู่ด้วยกันนั้น เกิดไฟดับและลิฟท์ค้าง
“ทำไมมันมืดน่ะ ทำไมโทรศัพท์ไม่มีสัญญาณแบบนี้”เฟย์ที่เริ่มกลัวแล้วเริ่มลนลานเมื่อมือถือตัวเอง
ไม่มีสัญญาณก็พูดขึ้น
“เฟย์เย็นๆเฟย์ ตอนนี้พี่ว่าลิฟท์มันคงค้าง ทางที่ดีเราต้องตั้งสติเย็นๆนะ”เขื่อนพยายามพูดไม่ให้เฟย์
ตกใจและสติแตกไปกว่าเดิม
“ไม่ แต่นี่มันไม่มีอากาศหายใจแล้ว เราต้องตายแน่ๆมั้ย เราต้องตายแน่ๆ”เฟย์ที่เริ่มลนลานร้องไห้
แล้วพูดออกมาด้วยความกลัวทำให้เขื่อนเข้าใจทันทีว่าคนตัวเล็กนั้นกลัวที่แคบอยู่นั่นเอง
“เฟย์ฟังพี่นะ ตอนนี้เฟย์อยู่กับพี่แล้วไม่ต้องกลัว ถ้าเกิดอะไรขึ้นพี่นี่ล่ะจะปกป้องเฟย์ไม่ยอมให้เฟย์
เป็นอะไรหรอกนะ อย่ากลัวเลย ตอนนี้เฟย์อยู่กับพี่นะ”เขื่อนดึงเฟย์ไปกอดปลอบและลูบหัวคนตัว
เล็กพลางพูดข้างหูทำให้เฟย์สงบและหน้าแดงจัดไม่คิดว่าผู้ชายกะล่อนเจ้าชู้อย่างเขื่อนจะมีมุมอ่อน
โยนให้กับสาวเชยและเฉิ่มอย่างเธอแบบนี้
“เดี๋ยวมะรืนนี้ป๊อปไปเที่ยวอยุธยาบ้านพ่อของพิมเค้าหน่อยสิเห็นลุงเค้าป่วยอยากให้ป๊อปไปหาน่
ะ”จินนี่ที่มาช้อปปิ้งกับพิมและป๊อปปี้ในวันต่อมาพูดขึ้นแกมสั่งเพื่อนชายให้ดูแลแฟนสาว
“เอ่อ มะรืนนี้ดันมีงานเดินแบบน่ะสิจินนี่ ถ้าจะไปป๊อปขอออกงานเสร็จก่อนได้มั้ย”ป๊อปปี้ตอบ
“อะไรกันเมื่อก่อนไม่เคยจะสนใจออกงานสังคมไฮโซนี่อย่าบอกนะว่าพอแต่งงานกำมะลอแล้วเกิด
อยากจะออกงานคู่กับน้องฟางเบี้ยนเค้าจริงๆ ป๊อปอย่าลืมสิว่ามันก็แค่การแสดงฉากนึงเท่านั้นไม่
จำเป็นต้องจริงจังหรอก คนที่ป๊อปควรจะจริงจังมันคือพิมนะ”จินนี่รีบเตือนสติเพื่อนชายตัวเองทันที
“ถ้าการที่เราต้องออกงานแทนแม่ๆของพวกเรามันลำบากต่อชีวิตส่วนตัวแบบนี้เนี่ย ฟางก็ต้อง
ขอโทษด้วยนะคะที่ล้อคตัวพี่ป๊อปไว้ อ้อแล้วที่บอกว่าหมอนี่จะคิดอะไรกับฟางล่ะก็ไม่มีทางค่ะ
เพราะฟางกับเค้าแทบแยกเตียงนอนกันนอนจริงมั้ย”ฟางที่มาออกงานอีเว้นท์แล้วเห็นพวกป๊อปปี้
แล้วหมายจะไปทักทายแต่ดันได้ยินก่อนก็โพล่งออกมาแล้วมองไปที่จินนี่อย่างไม่พอใจลึกๆ
“พี่ไม่ได้ตั้งใจว่าน้องฟางเรื่องป๊อปปี้นะคะพี่เข้าใจป๊อปเค้าอยู่แล้วพี่ขอโทษค่ะน้องฟาง”พิมตกใจที่
เรื่องชักจะไปกันใหญ่ก็รีบอธิบายให้ฟางเข้าใจและไม่เข้าไปเอาเรื่องเพื่อนสาวตัวเอง
“ทำไมต้องร้อนตัวด้วยละคะคุณน้อง มันก็อีแค่ลมปากของคนนอก ทีเดือดร้อนเนี่ยเพราะว่ามันจี้
ใจดำสินะ/นี่มันจะมากไปแล้วนะ”จินนี่ที่รู้สึกไม่ถูกชะตากับฟางอย่างแรงก็สวนกลับแทนเพื่อนสาว
ทันทีทำให้ฟางที่ถูกเอาใจมาโดยตลอดก็ตรงเข้ามาเอาเรื่อง
“ไม่เอาน่าฟาง อย่ามีเรื่องกันเลยนี่ฟางมาออกงานไม่ใช่รึไง”ป๊อปปี้ตกใจรีบเข้าไปห้ามฟางส่วนพิมก็
รีบห้ามจินนี่ไม่ให้มีเรื่องกันกลางห้าง
“อุ้ย น้องป๊อปปี้น้องฟางสามีภรรยาเซเลปข้าวใหม่ปลามัน นี่น้องป๊อปปี้น่ารักังเลยนะคะน้องฟาง มา
ให้กำลังใจน้องฟางที่มาเป็นแขกรับเชิญในผลิตภัณฑ์ของพี่ด้วย”จังหวะนั้นเองไฮโซคนหนึ่งที่เป็น
เจ้าของงานอีเว้นท์ครั้งนี้เดินมาตามฟางไปขึ้นเวทีอีกครั้งก็ดีใจที่เห็นป๊อปปี้ฟางก็กรูเข้าไปหาก่อนที่
นักข่าวจากสำนักต่างๆจะรีบเข้ามาถ่ายรูป โดยที่พิมและจินนี่ต้องรีบถอยออกไป
“ตัวติดกันตลอดเลยนะครับคู่นี้ ตั้งแต่แอบไปสวีทหวานช้อปปิ้งและทานเค้กด้วยกันแล้ว นี่คงไม่ได้
สร้างกระแสเพื่อกลบข่าวที่ว่าแต่งงานกันบังหน้ากลบข้าวฉาวจากเมืองนอกของน้องฟางสินะครับ”นัก
ข่าวคนหนึ่งพูดขึ้นก่อนที่ป๊อปปี้และฟางตกใจมองหน้ากันแปลกใจว่าทำไมฟางถึงมีข่าวขึ้นมาได้
“ข่าวฉาวน้องฟางอะไรกันหรอครับ ผมบอกเลยนะครับว่าฟางอยู่กับผมและแม่ของผม ฟางเป็นเด็กดี
น่ารักไม่เคยออกนอกลู่นอกทางเลยนะครับ ผมว่าพวกพี่ได้รับข่าวมามั่วแน่ๆครับ พวกเราคบกันมีแต่
ความจริงใจให้กันนะครับ ไม่เคยต้องหาเรื่องสร้างภาพอย่างที่ข่าวออมาเลย”ป๊อปปี้ตอบคำถามนัก
ข่าวทำให้ฟางแอบอึ้งเพราะตอนแรกเธอคิดว่าป๊อปปี้ต้องแอบแกล้งเธอกลับแน่ๆเพราะตอนอยู่บ้าน
เธอทั้งแสบทั้งวีนใส่ป๊อปปี้สารพัดแถมไล่ป๊อปปี้ไปนอนที่โซฟาแทนที่จะนอนที่ห้องตัวเองเหมือน
เดิม
“จะว่าไปแล้วคุณป๊อปนี่น่ารักจังเลยนะครับมาแอบเซอร์ให้กำลังใจภรรยาแบบนี้ด้วย ชีวิตคู่พวกคุณ
ตอนอยู่ที่บ้านต้องหวานแบบนี้แน่ๆ”นักข่าวสาวอีกคนเปลี่ยนคำถามแล้วชมป๊อปปี้ออกสื่อทันที
“แน่นอนค่ะ เพราะพี่ป๊อปน่ารักแบบนี้ไงคะ ฟางเลยเลือกที่จะใช้ชีวิตคู่กับพี่เค้า”ฟางเออออตอบนัก
ข่าวไปโดยไม่รู้เลยว่าพิมที่ฟังคำพูดและเห็นภาพนั้นเสียใจเดินหนีออกไปแล้ว
งานนี้จะรักกันแบบไหนล่เนี่ย แล้วใครบ้างที่เป็นนางร้ายต้องติดตาม
ส่วนคู่อื่น จะเป็นไง น่าจะเริ่มเดากันถูกละเนาะ 55555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
