Under my skin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“สุดท้ายวันนี้มันก็เกิดขึ้นจริงๆสินะวันที่ชั้นจะไม่ใช้ชีวิตโสดอีกต่อไป”ป๊อปปี้นั่งถอนหายใจมองตัว

เองในกระจกชุดเจ้าบ่าวแบบไทยที่จะร่วมพิธีหมั้นในตอนเช้าอดที่จะพูดปลงๆออกมาไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

หมับ

 

 

ฟางที่แต่งหน้าข้างๆป๊อปปี้เสร็จหันขวับมาบิดหูป๊อปปี้อย่างแรง

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไร บ่นอะไร ถ้าไม่ใช่เพราะนายที่ยอมรับความจริงแล้วให้ไปจัดการเรื่องของเราจนมันเป็นแบ

บนี้น่ะห้ะ”ฟางทั้งพูดทั้งทุบป๊อปปี้ด้วยความคับแค้นใจที่ผลสุดท้ายต้องแต่งงานกันทั้งที่ไม่ได้รักกัน

ก่อนที่พ้อยท์และพิมจะเข้ามาแล้วดึงป๊อปปี้และฟางออกจากกัน

 

 

 

 

 

 

 

“พิมป๊อปเจ็บจังเลย”เมื่อช่างแต่งหน้าแต่งตัวออกไปแล้ว ป๊อปปี้ก็รีบดึงพิมไปกอดแล้วอ้อนทันที

โดยไม่แคร์สายตาของคู่พ้อยท์และฟาง

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรนะคะป๊อป เจ็บมากมั้ยคะ”พิมหันไปกอดปลอบป๊อปปี้แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“วันนี้ฟางสวยมากเลยนะรู้มั้ย”พ้อยท์พูดแล้วพลางจัดปิ่นปักผมของชุกเจ้าสาวแบบไทยให้ฟาง

 

 

 

 

 

“แต่มันจะดีกว่านี้งานแต่งนี้เป็นของงเรา2คนเนาะดาร์ลิ้ง”ฟางพูดแล้วอ้อนแฟนสาวบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

“5555ฟ้าคงผ่าคนในงาน เบี้ยนแต่งงานกัน โอ้ย/ อยากตายรึไงนายน่ะ”ป๊อปปี้หัวเราะเยาะไม่วาย

ถูกฟางเตะเข้าที่หน้าแข้งแล้วว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกันๆ นี่งานแต่งตัวเองแท้ๆเจ้าบ่าวเจ้าสาวสำรวบหน่อยสิครับ”กวิน จินนี่และเขื่อนเข้ามาในงาน

โดยที่จินนี่ยังหน้าหงิกมองฟางอย่างไม่เป็นมิตร

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าไม่ได้รักแล้วจะแต่งงานกันทำไมไม่เข้าใจเลยชั้นล่ะสงสารเพื่อนของชั้นจริงๆ”จินนี่ว่าแล้วมองไป

ที่พิมที่อยู่กับป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกจ้ะจินนี่พิมโอเค พิมรู้ว่าป๊อปเค้าไม่มีวันเปลี่ยนใจไปจากพิมอยู่แล้ว/ถูกต้องเลยจ้ะที่

รักของป๊อป พิมคือที่1ในใจของป๊อปเสมอนะ เด็กกะโปโลแบบนี้แต่งงานด้วยก็จริงแต่ก็ขอแยกห้อง

นอนแล้วกัน”พิมพูดแล้วยิ้มให้ป๊อปปี้ก่อนที่ป๊อปปี้จะเสริม

 

 

 

 

 

 

“แหม ชั้นก็ไม่ได้จะนอนร่วมเตียงกับนายหรอก อี๋ ขนลุกอยู่แล้วที่ต้องย้ายไปในเรือนหอที่บ้านของ

นาย”ฟางพูดแล้วทำท่าขนลุกเมื่อคิดถึงวันนี้ที่จัดงานแต่งงานที่บ้านของป๊อปปี้และพิธีในตอนเย็นจะ

ต้องเข้าในเรือนหอเป็นบ้านส่วนตัวอีกหลังในรั้วบ้านของตระกูลจิระคุณก็แทบอยากจะร้องไห้ออกมา

ป๊อปปี้หมั่นไส้ท่างเบะปากไม่ชอบตัวเองก็เอามือไปขยี้ผมฟางโดยที่ฟางหันจะมากัดแขนป๊อปปี้ไม่

ให้เขาแตะต้องตัวเธอ

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ จะถึงพิธีหมั้นอยู่แล้วนะคะพี่ๆ ตอนนี้ผู้ใหญ่ก็ให้มาตามแล้วนะคะ”เฟย์เดินขึ้นมาบอกป๊อปปี้

และฟางในห้องแต่งตัวถึงกำหนดการก็ชะงักเมื่อเห็นเขื่อนอยู่ในห้องก็รีบเดินหนีเขื่อนออกไป

 

 

 

 

 

 

“เด็กบ้า”เขื่อนส่ายหน้าเบาๆเมื่อนึกถึงวันนั้นที่เขาไปช่วยเฟย์และทำให้รู้ว่าเฟย์โดนมอมกัญชาเลย

ต้องนอนโรงพยาบาลถึง2คืนเต็มและตลอดเวลาที่เฟย์อยู่โรงพยาบาลเขาเองก็ไม่กล้าเข้าไปเยี่ยม

ได้แต่ฝากดอกไม้ผ่านจินนี่และกวินไปให้แทน

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะครับเจ้าบ่าวเจ้าสาวกำมะลอ ลงไปทำพิธีได้แล้วครับ”กวินแอบขำกับท่าทางทะเลาะกันเหมือ

นเด็กๆของป๊อปปี้และฟางก็เชิญให้ทั้งคู่ลงไปเข้าพิธี ทันทีที่ป๊อปปี้และฟางเดินลงมาจากชั้นบนแสง

แฟลชจากนักข่าวที่มาทำข่าวในวงการเซเลปไฮโซก็หันไปสนใจที่ป๊อปปี้และฟางโดยทั้งคู่ต้องฉีก

ยิ้มและควงแขนออกมาอย่างอัตโนมัติก่อนที่จะมานั่งที่ด้านหน้าผู้ใหญ่

 

 

 

 

 

 

“เอ้าเฟย์ไปเอาแหวนมาให้พี่เค้าสิลูก”ยายของฟางสั่งหลานสาวคนเล็กก่อนที่เฟย์จะเอาพานใส่

แหวนแต่งงานมาให้ เมื่อป๊อปปี้เปิดกล่องแหวนออกมาต้องตกใจเมื่อเห็นแหวนที่เตรียมนั้นหายไป

ท่ามกลางเสียงฮือฮาของแกและนักข่าวในงาน

 

 

 

 

 

 

“อีตาบ้าเอาแหวนไปซ่อนที่ไหนยะเดี๋ยวก็เป็นข่าวหรอก”ฟางกระซิบดุป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

“จะไปรู้หรอน้องฉิ่งพี่ก็อยู่กับเราข้างบนนะ เอาไงดีล่ทีนี้”ป๊อปปี้กระซิบบอกกลับกับฟางแล้วช่วยกัน

หาทางแก้

 

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้วแหวนหายเราจะทำไงดีคะป๊อป”พิมที่ยืนอยู่กับพ้อยท์พูดขึ้นแล้วจกใจพยายามหาทางแก้

ให้แฟนหนุ่มที่กำลังเดือดร้อน

 

 

 

 

 

 

 

“เอาอย่างงี้แล้วกัน ฟางจำแหวนคู่ของเราได้มั้ยใช้แก้ขัดไปก่อนสิ”พ้อยท์นั่งลงข้างฟางก่อนที่จะ

ควักแหวนคู่คริสตันสีชมพูน่ารักซึ่งเป็นแหวนคู่ของเธอกับฟางยื่นมาให้ป๊อปปี้ใช้โดยที่ฟางยิ้มด้วย

ความเขินบิดไปบิดมาเพราะเห็นเป็นแหวนของแฟนตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรครับพ้อยท์นี่มันงานของผม และเรื่องมันเกิดในบ้านผม ผมต้องแสดงความรับผิดชอบเอง

เอ่อ ทุกท่านครับอาจจะมีการผิดพลาดเล็กน้อยในเรื่องของแหวนแต่แหวนวงนี้ถือเป็นแหวนประจำ

ตระกูลของผมที่เจ้าคุณปู่ส่งให้กับทายาทชายของจิระคุณ ซึ่งมันก็ไม่ใช่แหวนที่มีค่าราคาอะไร

มากมายแต่มันมีค่าทางจิตใจและความสำคัญของผมมาก ผมขอใช้แหวนประจำตัวของผมนี้หมั้นกับ

ผู้หญิงคนที่ผมรักและเป็นภรรยาของผมคนนี้ครับ”ป๊อปปี้พูดปฏิเสธพ้อยท์แล้วหันไปบอกกับนักข่าว

ก่อนที่จะถอดแหวนประจำตระกูลของตัวเองออกมาแล้วคว้ามือฟางมาบรรจงสวมให้อย่างอ่อนโยน

ก่อนที่จะช้อนมือบางของฟางขึ้นมาจุมพิตทำให้ฟางอึ้งกับการกระทำของป๊อปปี้และหน้าแดงจัด

โดยที่ช่างภาพต่างรัวชัตเตอร์เก็บภาพประทับใจที่แสนจะโรแมนติกของป๊อปปี้แทบไม่ทันก่อนที่ทั้งคู่

จะบ้ายไปเข้าพิธีรดน้ำสังข์ที่เตรียมอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้โห ไอ้ป๊อปใจถึงจริงๆยอมสละแหวนที่ตัวเองรักหวงแหนขนาดนี้ให้กับฟางว่ะ”เขื่อนที่ถ่ายภาพ

งานหมั้นของเพื่อนเตรียมส่งให้โทโมะที่กำลังเดินทางกลับมาจากเชียงใหม่ก็พูดขึ้นกับกวิน

 

 

 

 

 

 

 

“นั่นดิวะ ถ้าไม่ติดว่าป๊อปมันมีแฟน น้องฟางเป็นเบี้ยนนี่กูเข้าใจนะว่าคู่นี้เค้าเป็นคู่รักกันจริงๆ มีที่ไหน

ไอ้ป๊อปมันหวงแหวนตัวเองจะตายยอมยกแหวนตัวเองให้ผู้หญิงคนอื่น อย่างพิมหมอนั่นยังซื้อแหวน

วงใหม่ให้แทนเลย”กวินพูดเสริมความเห็นของเขื่อนอีกแรง

 

 

 

 

 

 

“พอเลยพวกนายเพราะในงานมันเหตุสุดวิสัยล่ะน่าเลยต้องใช้แหวนวงนั้นไปก่อน ไปๆ ไปหาเพื่อน

เรากัน”จินนี่เดินมาหยิกกวินและเขื่อนที่พูดออกความเห็นกันถึงเรื่องเมื่อกี้ก่อนจะลาก2หนุ่มให้ไป

รดน้ำสังข์ให้กับป๊อปปี้กับฟางโดยที่พิมยืนฟังอยู่นั้นซึมลงไปทันที

 

 

 

 

ถ้าคิดว่าแต่งงานกันไปแล้วฟางะเบาลงบอกเลยโนวววววว คู่นี้ดีกันยากกกก

 

 

 

ส่วนใครที่รอNCคู่นี้ก็........เอาเป็นว่าไม่หายกันไปก็พอเนาะเดี๋ยวก็รู้ๆ