Because of his love. เพราะรัก...ถึงร้าย

 

 

 

    ปัง!          

 

 

     ฉันก้าวลงจากรถพร้อมกับปิดประตูหิ้วข้าวของพะรุงพะรัง(เสื้อผ้าแบรน ดังทั้งนั้น - -*) นี่ฉันก็เพิ่งจะไปช็อปมาเต็มไม้เต็มมือ แล้วเดินเข้าไปในตัวบ้านที่ไม่ได้ใหญ่โตอะไรมากมาย ตัวบ้านมี 3 ชั้น  ใหญ่พอสมควร มีโรงจอดรถ 3 คัน (ของฉัน พ่อ และแม่น่ะ) ข้างหน้าบ้านเป็นสนามหญ้าที่ถูกตกแต่งเป็นสวนย่อมเล็ก ๆ  ครอบครัวเราอบอุ่นอยู่กันเพียง 4 คน มีฉัน พ่อ แม่และน้องชายที่ชื่อ  'โซ่ ' มันอายุได้เพียง 7 ขวบเท่านั้นเอง ทุกคนอย่าหลงไปกับความน่ารักของมันเข้าละ - -^ ขอเตือนเอาไว้เลย  

 

 

 

      ฉันเดินเข้าไปในตัวบ้านที่ดูเงียบเหงามากๆ  เอ๊~ บ้านเงียบจัง ยังไม่มีใครกลับมาอีกเหรอเนี่ย ?  ฉันก้มลงไปดูนาฬิกาที่ข้อมือ  อ่อ นี่ก็เพิ่งจะ บ่ายสองเอง พ่อกับแม่ยังไม่เลิกงาน ส่วนไอ้เจ้าโซ่ก็คงไปเรียนพิเศษยังไม่กลับละมั้ง -_-  ขึ้นไปเล่นคอมข้างบนห้องดีกว่า   (_ _)(- -)(_ _)

 

 

     ฉันเดินขึ้นบันไดตรงไปยังห้องที่อยู่ทางขวามือ  จริงๆบ้านฉันก็ร่ำรวย  ฉันเคยเสนอกับพ่อแม่ว่าเราน่าจะย้ายไปซื้อบ้านหลังใหญ่ ๆ ที่อื่นอยู่สักหลัง  แต่แม่ท่านกลับบอกว่าอยู่ที่นี่แหละดีแล้ว เพราะบ้านหลังนี่เป็นสิ่งที่สร้างขึ้นมาจากน้ำพัดน้ำแรงของพวกท่าน แล้วอีกอย่างยังมี'เพื่อนบ้าน'ที่นิสัยดีอีกด้วย   แต่สำหรับฉันน่ะ 'ลูกชายของเพื่อนบ้าน' ไม่เห็นจะนิสัยดีตรงไหนเลย!  

 

 

     พูดแล้วอารมณ์เสีย หาอะไรทำดีกว่า -^-  ฉันเลื่อนเม้าส์จ้องไปที่คอม อืมมมม เช็คเมลล์หน่อยดีกว่า  

 

 

       ป๊อก !

 

 

     เสียงอะไรบางอย่างดังขึ้นที่หน้าต่างริมระเบียง  ฉันกรอกตาอย่างเซ็ง ๆ แล้วเดินไปเลิกผ้าม่านขึ้น มองผ่านกระจกไปยังบ้านตรงข้ามที่อยู่ติดบ้านฉัน  ก็เจอกับใครบางคนที่ยืนเท้าคางอยู่ที่ระเบียงห้องตัวเองโบกมือทักทาย  ฉันอ่านของมันได้ว่า

 

 

'ไฮ~เจ๊ปอดบวม ^^' 

 

 

     กรอดดดด ! ไอ้เขื่อน! - -^ ฉันเลื่อนกระจกแล้วออกไปยืนประจันหน้ามันที่ริมระเบียงห้องฉัน  นี่เป็นความลับที่ฉันไม่เคยบอกใคร บ้านฉันอยู่ติดกับบ้านมันมาตั้งแต่เกิดคะ!  

 

 

"ไปไหนมา ?" มันถาม แต่ฉันไม่ตอบกลับก้มลงไปหยิบก้อนกระดาษที่ถูกปั้นให้เป็นก้อนกลม ๆ ตกอยู่ที่ระเบียง  ฉันปามันกลับไปหาเจ้าของมัน  แต่เขื่อนดันรับไว้ได้ ฮึ่ยยย  

 

 

"เคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่ามายุ่งกับฉัน! ต่างคนต่างอยู่ชัดมั้ย!"  ฉันชี้หน้าใส่ แต่มันดันมองเมินทำท่าชมนกชมไม้ไม่รู้สึกรู้สา อร้ายยย  ถ้านี่ไม่ติดว่าระเบียงห่างกันเป็นช่องว่างแล้วละก็ แม่จะกระโดดเข้าไปตบให้หายกวนประสาทสักทีเชียว!  

 

 

     ฉันสะบัดหน้าเดินกลับเข้าห้อง ปิดประตูกระจกใส่หน้ามันแล้วดึงผ้าม่านลงมาทับอีกที   อารมณ์เสียเว้ยยยยยยยยย     

 

 

     พอสักตอน 1 ทุ่มฉันก็ถูกเรียกตัวให้ลงมารับประทานอาหารข้างล่าง  โต๊ะอาหารต่างถูกจับจองจนเต็ม 4 ที่นั่ง  ระหว่างที่ฉันคีบปลาเข้าปลา  แม่ก็พูดขึ้นมา 

 

 

"เฟย์ โซ่ แม่มีเรื่องจะบอก..."  

 

 

"คะ / ฮะ?"   ฉันกับไอ้โซ่เงยหน้าขึ้นมอง  แม่พูดต่ออย่างอารมณ์ดี  

 

 

"พอดีแม่กับพ่อมีงานด่วนต้องไปต่างจังหวัด 2 วัน ลูก ๆ อยู่กันเองได้ใช่มั้ย?"

 

 

     ฉันกับไอ้โซ่หันมามองหน้ากัน ฉันถอนหายใจแล้วพยักหน้า  รู้หรอกน่า พ่อกับแม่จะไปฮันนีมูนกันมากกว่า -*-  ส่วนไอ้โซ่ยิ้มตาหยีประจบแม่

 

 

"อยู่ได้ฮะ ! ^0^"

 

 

"ดีมากจ้ะ  เฟย์ก็ดูแลน้องด้วยนะ  เดี๋ยวแม่จะให้คุณวราชิตกับคุณหญิงสายสมรช่วยเป็นหูเป็นตาด้วยอีกแรง "  

 

 

     อะไรนะ !  ทั้งสองคนที่แม่เอ่ยมานี่เป็นพ่อแม่ไอ้เขื่อนนี่  !!! ฉันรีบประท้วง 

 

 

"ไม่เอานะคะแม่ ! เฟย์กับน้องอยู่เองได้  คือ ... คือเฟย์ไม่อยากรบกวนพวกเขาน่ะคะ ^^;" พ่อที่เงียบอยู่นานพูดขึ้นบ้าง 

 

 

"คิดไรมากเฟย์ ครอบครัวนั้นรู้จักเรามาตั้งแต่เฟย์เด็กๆ วราชิตกับสายสมรก็คิดกับเราเป็นลูกเป็นหลานคนหนึ่งเหมือนกัน แล้วอีกอย่างบ้านนู้นเขาก็มีลูกชาย ให้มาช่วยเล่นกับเจ้าโซ่ของเราก็ยังได้"

 

 

"พี่เขื่อน เย่ ๆ ผมอยากเล่นกับพี่เขื่อน >0<"  

 

 

     ไอ้โซ่ดีด๊าใหญ่  ฮือ ๆ ฉันอยากจะร้องไห้จริงๆเลย T_T  เถียงพ่อไม่ออก  วันนี้ครอบครัวเราแยกย้ายกันนอนเร็ว เพราะพ่อกับแม่จะต้องเดินทางแต่เช้า นี่ก็วันเสาร์ พ่อแม่คงจะกลับมาราว ๆ วันจันทร์นู้นละมั้ง ? เช้านี้ฉันตื่นแต่เช้าเดินลงมายังชั้นล่างอย่างหงุดหงิดเพราะมีเสียงโหวก เหวกโวยวายเสียงดัง  อะไรวะเนี่ย ! คนจะหลับจะนอน !!!!

 

 

"ฮ่าฮ่าฮ่า พี่เขื่อนนี่สุดยอดไปเลยฮะ เล่าต่อสิฮะ *-* "

 

 

"ก็นะ แล้วทีงี้พี่ก็อุกซ้ายอุกขวารัวใส่มันใช่ปะ มันก็ล้มลงกอดเข่าพี่พูดอ้อนวอนให้ไว้ชีวิตใหญ่เลย" 

 

 

"ขี้โม้"    

 

 

     ประโยคที่สามเป็นของฉันเองคะ - -*  พวกมันทั้งคู่หันมามองฉัน เขื่อนส่งยิ้มหวานมาให้  ยี้ ! สะอิดสะเอียน  !  ฉันเปิดตู้เย็นดึงน้ำดื่มของออกแล้วมองไปที่โซฟากลางบ้านที่ถูกจับจอง ด้วยเขื่อนและไอ้โซ่  ฉันเองก็เป็นเพื่อนบ้านที่'ดี'ด้วยสิ ^_^ อย่างนี้ต้องทำการ'ไล่'แขนทางอ้อมสักหน่อยแล้ว       

 

 

     ฉันหยิบแก้วพร้อมกันรินน้ำใส่จนเต็ม  เดินตรงไปหาเขื่อนที่มองฉันอย่างแปลกใจ  ฉันยื่นแก้วไปให้เขา

 

 

"อ๊ะ กินน้ำสิ"   

 

 

   เขื่อนเอื้อมมือมารับน้ำอย่าง งง ๆ แต่ฉันแกล้งทำแก้วหล่นโดยการปล่อยแก้วน้ำไปที่ตัวหมอนี่อย่างจงใจ  พร้อมกับอุทานขึ้น 

 

 

 

"อุ้ย!!! ตายแล้ว เปียกหมดเลย ฉันเสแสร้งทำหน้าตกใจ เขื่อนลุกพรวดออกจากโซฟาด้วยความตกใจ   หึ ....  

 

 

 

"นาย'กลับบ้าน'ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าดีกว่านะ ^^+" จบประโยค เขื่อนกระชากแขนฉัันให้เข้าไปชิดแล้วก้มหน้าลงมากระซิบข้างหูว่า  

 

 

"แกล้งได้แกล้งไป คืนนี้เธอเสร็จฉันแน่!" o-O อะไอ้นี่!!! ฉันผลักหน้าอกเขาออก แล้วสะบัดก้นเดินขึ้นห้องไปท่ามกลางสายตางุนงงของไอ้โซ่    

 

 

     หน็อย อีตานี่! น้องฉันก็อยู่นายจะทำอะไรฉันได้! เฮอะ!

 

 23 : 00 

 

 

     ฉันย่องไปเปิดประตูห้องไอ้โซ่เพื่อเช็คว่ามันยังอยู่ดีมั้ย และเมื่อเห็นว่ามันหลับแล้วฉันก็เดินลงมาชั้นล่างเพื่อจะตรวจดูให้แน่ใจว่า ล็อกบ้านเรียบร้อยดีแล้ว  ฮ่า  ~ นายอย่ามาปากดีไปหน่อยเลยเว้นส์ ! คืนนี้ใครจะเสร็จใครกันแน่   ^^  ฉันคิดอย่างอารมดีแล้วเดินขึ้นห้องไป    

 

 

แอดดดด    

 

 

     พอเปิดประตูเข้ามาฉันก็ยืนงง - -? จำได้ว่าตอนลงไปฉันเปิดไฟทิ้งไว้นิหว่า ไหงในห้องถึงได้มืดตื้อแบบนี้ละ ????

 

     

"คงไม่มีอะไรมั้ง "  

 

 

     ฉันพึมพำ แล้วพยายามควานหาสวิตซ์ไฟ  อยู่ไหนน้าาาาาา ~    

 

 

เอ๊ะ ? นี่มันอะไรอะ นิ่ม ๆ  ลักษณะคล้าย ๆ ท่อนแขนเลย  คงไม่ใช่ผีหรอกนะ T_T เห็นสวยๆมั่นๆอย่างนี้ฉันก็กลัวผีขึ้นสมองนะ!!!!   เอาวะ ดูให้มันชัด ๆ ไปเลย  

 

 

     ด้วยความมืดทำให้ฉันมองไม่เห็นอะไรเลยจึงใช้มือของตัวเองนี่แหละสำรวจเอา    

 

 

"อืมมม มีหู นี่ก็คงจะตา ละแล้วนี่ก็ปาก O_O"

 

 

     ฉันสัมผัสไล้ขึ้นมาเรื่อย ๆ จนพบกับองค์ประกอบที่คาดว่าน่าจะเป็นหน้าคน  เฮ้ย!  โจรเหรอ! o-O คิดได้ดังนั้นฉันก็แหกปาก

 

 

"กรี๊ดดดดดดดด กะอุ้บ!!!"

 

 

     ไอ้โจรนี่มันปิดปากฉันอะ! ฮือ ๆ เกิดมายังหาแฟนไม่ได้เลย T_T อย่าข่มขืนฉันน้าาาา  

 

 

"ชู่วววว  นี่ฉันเอง สัญญาก่อนถ้าฉันปล่อยเธออย่าร้องนะ"  O_O

 

 

   เสียงนี้ ! เขื่อน!!!  

 

 

     ฉันพยักหน้าหงึกหงักว่าเข้าใจ  พอเขาคลายมือออกฉันก็ดีดตัวออกห่างพร้อม ๆกับไฟที่เปิดพรึบขึ้น  

 

 

"นาย! นายมาอยู่ที่บ้านฉันได้ยังไง!!!" ฉันพูดใส่ด้วยเสียงที่ไม่ดังมาก กลัวว่าไอ้โซ่จะตื่นมาเห็นแล้วเอาไปฟ้องพ่อแม่ว่าแอบอยู่กับผู้ชายสองต่อสอง ในห้อง !  เขื่อนมองไปรอบๆห้องแล้วตอบซื่อ ๆ 

 

 

"ก็...โซ่ชวนให้ฉันมานอนเป็นเพื่อนไง  ห้องเธอตกแต่งน่ารักดีนะ " เขื่อนไม่พูดเปล่าเดินไปหยิบกรอบรูปสมัยเด็กขึ้นดู ฉันตรงปรี่ไปกระชากรูปออกจากมือเขา  แล้วออกปากไล่  

 

 

"นายกลับบ้านไปได้แล้ว ! โซ่มันก็นอนไปแล้ว นายมันหมดประโยชน์ โอเคมั้ย ?"

 

 

"โห้ยยย เจ็บปวดจังคำว่าหมดประโยชน์ -0-;"

 

 

     ฉันดันหลังของเขื่อนให้ออกไปจากห้อง แต่เขาฝืนตัวไว้  แล้วมองฉันอย่างเว้าวอน  

 

 

"เฟย์ครับ +.+ " เสียใจย่ะ! ฉันไม่ใจอ่อนให้กับใบหน้าใสซื่อของนายหรอก! 

 

 

"ออกไปได้แล้ววววววว" ฉันยังออกแล้วดันอย่างต่อเนื่อง  เขื่อนหันหน้ามาหาฉันแล้วเปลี่ยนสีหน้าเป็นเจ้าเล่ห์พูด  

 

 

"ไปก็ได้ แต่ขอเอาคืนเรื่องเมื่อเช้าหน่อยแล้วกัน หึหึ" ฉันเดินถอยหลังหนีอย่างระแวง  พูดแบบจะทำอะไรน่ะ  T_T   เขื่อนก้าวตามจังหวะการเดินถอยหลังหนีของฉัน   

 

 

"ถอยไปนะ ! ไม่งั้นฉันสู้จริงๆด้วย" ฉันส่งเสียงขู่แต่เขื่อนไม่สนใจกลับเดินมุ่งหน้าเข้ามาเรื่อย ๆ  อ๊ะ ! ตอนนี้หลังฉันติดกำแพงแล้ว ไม่มีที่ให้หนีแล้วอ่าาา T^T   

 

 

พรึบ !  

 

 

     เขื่อนกางแขนวางลงกำแพงกั้นไม่ให้ฉันหนี  แล้วโน้มหน้าลงมาชิด  ฉันหลับตาปี๋พร้อมกับหันหน้าหลบ ลมหายใจของเขื่อนรดต้นคอจนฉันจั๊กจี้ไปหมด  >*<

 

 

"ฮึ ~ "     

 

 

     เสียงหัวเราะในลำคออย่างสะใจทำให้ฉันลืมหน้าขึ้นมอง  เขื่อนหยุดหัวเราะแล้วจ้องหน้าฉัน -///-   แรงดึงดูดบางอย่างทำให้หน้าเราโน้มเข้ามาหากัน  จนกระทั่ง

 

 

      ... ริมฝีปากเราสัมผัสกัน  หัวใจฉันเต้นโครม ๆ อย่างตื่นเต้น    

 

 

     ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่  แต่พอฉันได้สติก็ผลักเขื่อนออกห่าง ยกมือขึ้นถูกปากตัวเองแก้เขิน หน้าแดงก่ำ   -////- เขื่อนที่รู้ว่าฉันทำตัวไม่ถูกแล้ว เขายิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยน แล้วเดินตรงไปที่เปิดประตูห้องพร้อมกับหันกลับมาบอกว่า

 

 

"ไนท์คิส "  

 

 

ปุด !

 

 

     ฉันปาหมอนไล่หลังเมื่อเขาปิดประตูหนี คงจะไปนอนกับไอ้โซ่มั้ง      

 

 

     กรี๊ดดดดด มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันนะ  สาวสวยแบบฉันชอบผู้ชายแบบมีความคิดผู้ใหญ่ที่ดูมีความเป็นผู้นำไม่ใช่ เหรอ T^T  ทำไมต้องมาหวั่นไหวกับอีตานี่ด้วย!  กวนประสาท! นิสัยเสีย!                                                                          

 

 

นายสาดน้ำมันพรายใส่ฉันใช่มั้ย !

 

 

เขื่อน!!!!   

________________________________________________

อัพแล้วนะ เม้นกันหน่อยยยยย