งานเต้นรำ

EP:ส่งท้าย

2ปีต่อมา

ร่างชายหนุ่มดูภูมิฐานในชุดสูทเข็ม เขาป๊อปปี้ในวัย30เดินเข้ามาพร้อมกับดอกกุหลาบช่อใหญ่ เขาเดินมาหยุดที่หน้าสุสานของหญิงสาวคนหนึ่งที่น่าตาสะสวยที่หน้าสุสานของหญิงสาวเต็มไปด้วยดอกไม้สีขาวเขายืนนิ่งก่อนจะยื่นดอกไม้ไว้ตรงหน้า

“ดอกกุหลาบ9ดอกหมายถึงความรักอันบริสุทธิ์ พี่เอามาให้ฟางนะครับ”เสียงของชายหนุ่มเอ่ย

“พี่มาช้าไหมครับวันนี้ ขอโทษนะ พอดีพี่ติดลูกค้า ฟางไม่ว่าใช่ไหม”ป๊อปปี้ชายหนุ่มที่ดูอารมณ์ดีเมื่อก่อนตอนนี้กลายเป็นคนที่เงียบขรึมและเก็บตัวเขาตัดสินใจยกกิจการร้านกาแฟให้เขื่อนและเฟย์ดูแลก่อนตัวเองจะหันไปทำธุรกิจอย่างที่พ่อแม่อยากให้ทำ

“วันนี้พี่โดนไอ้เขื่อนบ่นมาอีกละ พี่แค่ไม่โกนหนวดโกนเครา ปล่อยเนื้อปล่อยตัว เอ้ย!ไม่ใช่ แค่ทำงานหนักดูสิไอ้เขื่อนมันบอกว่าพี่ซกมก พี่ซกมกตรงไหนจริงไหม”ป๊อปปี้ที่พูดเล่นกลับรูปตรงหน้า จะมีใครสักคนที่เคยเห็นมุมนี้ มุมที่น่ารักของป๊อปปี้นอกจากรูปหญิงสาวที่ตรงหน้า

“ฟาง วันนี้พี่มีเพลงมาเล่นให้ฟางฟังด้วยละไม่รู้ฟางจะชอบรึเปล่า งั้นพี่ไปเอากีตาร์ก่อนนะ”ป๊อปปี้ที่เดินไปหยิบกีตาร์ที่อยู่บนรถออกมาก่อนจะมานั่งตรงหน้าก่อนจะเริ่มเล่น

“เธอคงพอรู้ ในสิ่งเหล่านี้ โดยไม่มีถ้อยคำบอกไว้ เธอคงพอรู้ จากทุกความเป็นไป ในวันที่สองเราใกล้กัน แม้ในวันนั้น ยังยืนเพียงฝัน เป็นแค่เพียงเมื่อวานผ่านไป เธอคงพอรู้ไม่ว่านานเพียงใด ไม่นานเกินไปให้ใจฉันจำ จะเก็บมันเอาไว้ในใจ เมื่อครั้งมีเธอและฉันรู้สึกครั้งนี้ยังไงให้เป็นความคิดถึงแม้นานเท่าไหร่เธอจะอยู่ในใจ เป็นเรื่องจริงในความทรงจำ จะเก็บมันเอาไว้ในใจ เพราะฉันไม่อาจฟื้นย้อนคืนวันให้หวนได้ใหม่ ทำให้เพียงคิดถึงนับจากนี้ไปเธอจะอยู่ในใจเป็นเรื่องจริงในความทรงจำ จะเก็บมันเอาไว้

“นี้มันก็นานแล้วเนาะที่เราจากกัน อยู่ที่นั้นฟางสบายดีไหม”

“ฟางเป็นยังไงบ้าง”

“ไม่ต้องห่วงพี่นะ พี่สบายดี”

“ฟางรอพี่นะ”

“พี่รักฟางนะ”

การพล่ำบอกรักตลอด2ปีที่ผ่านมา มันทำให้เขาเหงา อ้างว้าง ที่ไม่มีคนมาค่อยดูแล

คอยจู้จี้ คอยห่วงและคอยอยู่ข้างเขา ตอนนี้เขาก็เหมือนคนที่กำลังรอวันที่จะไปเจอกับหญิงสาว

ในอีกโลกหนึ่ง ก็เท่านั้น

ความคิดถึงที่ป๊อปปี้พล่ำบอกต่อหน้าสุสานของหญิงสาวเขาอดที่จะไม่ให้เสียน้ำตาไม่ได้ เขามาอยู่ต่อหน้าหญิงสาวเมื่อไหร่เขาก็อดที่จะกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้สักที ไม่ใช่เพราะว่าเขาอ่อนแอ แต่มันเป็นเพราะความคิดถึง

พลิ้วววว

เสียงลมโชยมาพร้อมกลิ่นดอกกุหลาบขาวที่เขาวางไว้โชยมาเป็นสัญญาณได้ดีว่าหญิงสาวก็ได้รับรู้และตอบรับสิ่งที่เขารู้สึกแล้วเหมือนกัน ถึงแม้เขาและเธอจะไม่ได้อยู่ด้วยกันแต่เขาและเธอก็จะเป็นความทรงจำของกันและกันตลอดไป

งานเต้นรำ

จบปิ้งงงงงงงง

บายๆขอบคุณทุกคอมเม้น จะลงฟิคใหม่ ฟิคเก่าตัน รับรองจบสวย(มั้ง) ฮ่ะฮ่า