คนไม่มีหัวใจ... (No heart)

 
 
 
 
ป๊อบ: ทีเจ ไปได้แล้ว (เมื่อคุยกับเขื่อนเส็จก็เดินมาหาฟางพร้อมเขื่อน) 
 
 
 
 
ฟาง: คุณรู้จักคนเมื่อกี้ด้วยเหรอ 
 
 
 
 
ป๊อบ: รู้จัก รุ่นน้องฉันเองอ่ะ เป็นไง ชอบมั้ย 
 
 
 
 
ฟาง: คุณพูดอะไร ฉันไม่เข้าใจ 
 
 
 
 
ป๊อบ: ก็นึกว่าชอบ อุสาห์จะหา ผู้ชายให้ สักคน
 
 
 
 
 
เขื่อน: เอ่อ เอาล่ะๆ พอดีว่า เพื่อนพี่มันบ้าอะ อย่าถือเลยนะ น้องชื่อฟางใช่มั้ย
 
 
 
 
 
ฟาง: ใช่ค่ะ แล้วคุณเป็นใคร
 
 
 
 
ป๊อบ: เพื่อนฉันเองอ่ะ 
 
 
 
เขื่อน: พี่ชื่อเขื่อนนะ 
 
 
 
 
ฟาง: อ่อค่ะ เอ่อคุณป๊อบ พาฉันกลับบ้านได้รึยัง 
 
 
 
 
ป๊อบ: ก็ได้ กลับเถอะ ไปนะเขื่อน
 
 
 
 
เขื่อน: เออ ไว้เจอกัน 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟ้า: ฟาง ทำไมกลับมาป่านี้
 
 
 
 
ฟาง: เอ่อ คือว่า ฟาง
 
 
 
ป๊อบ: พอดีว่าฉันพาน้องสาวเธอไปเปิดหูเปิดตามานะ 
 
 
 
 
เจ้าสัว: พาหนูฟางไปไหนมา 
 
 
 
ป๊อบ: ก็ผมนัดเขื่อนไว้ ป๊าบอกให้ผม พาเค้ากลับมาบ้านด้วย ก่อนกลับ ผมต้องไปหาเขื่อน แล้วจะให้ผมทำไง 
 
 
 
 
ฟ้า: ทำไมมีกลิ่นเหมือนบุหรี่เลย ฟางไปทำอะไร บอกพี่มานะ 
 
 
 
 
ป๊อบ: คงกลิ่นบุหรี่ทีเจนะ อ่อ อย่าคิดมากดิ น้องสาวเธอยังปลอดภัยดี แต่ต่อไปก็ไม่แน่นะ 
 
 
 
 
 
เจ้าสัว: ไอป๊อบ 
 
 
 
 
ป๊อบ: ผมไปนอนก่อนนะครับ ฝันดีนะจ๊ะฟาง (พูดแล้วโน้มหน้าไปที่ฟางต่อหน้าฟ้าและเจ้าสัว ทำให้ฟ้ารู้สึกไม่พอใจมากก่อนจะยิ้มเยาะฟ้าแล้วเดินไปอย่างสบายใจ) 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เฟย์: วันนี้วันหยุด ใครมาเต็มบ้านเลย 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ดูไรอ่ะเฟย์ ? 
 
 
 
 
เฟย์: ใครมาทำอะไรเต็มบ้านก็ไม่รู้ เหมือนจะจัดงานอะไรอ่ะ 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ไหนเฮียดูหน่อย 
 
 
 
 
 
 
ป้าชื่น: คุณหนูค่ะ คุณหนู 
 
 
 
 
เฟย์: ป้าชื่นมีอะไรค่ะ
 
 
 
 
 
ป้าชื่น: คุณท่านบอกให้คุณหนูทั้งสองคนลงไปด้านล่างค่ะ 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ป้าชื่นครับ แล้ว คนพวกนั้นมาทำอะไรครับ 
 
 
 
 
ป้าชื่น: เตรียมงานแต่งงานค่ะ 
 
 
 
 
 
เฟย์: เตรียมงานแต่งงาน ! เฮียๆ รอด้วยๆ (เมื่อได้ยินคำว่างานแต่งก็รีบลงไปทันที) 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เจ้าสัว: เดี๋ยวเตรียมตรงนี้ไว้ด้วยนะ แล้วก็ ( ในระหว่างที่กำลังคุยงานก็มีเสียงป๊อบปี้ดังขึ้น) 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ไม่คิดจะบอกกล่าวกันบ้าง เหรอครับ 
 
 
 
 
 
เจ้าสัว: ถึงบอกไป แกก็ไม่ได้ช่วยไรอยู่ดี 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เธอไปทำอะไรตรงนั้น!!! (รีบวิ่งไปที่สวนดอกไม้) 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟ้า: คุณป๊อบ
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ฉันถามว่าเธอทำอะไร มายุ่งอะไรกับสวนตรงนี้ 
 
 
 
 
 
ฟ้า: ฉันจะรื้อสวนตรงนี้ค่ะ 
 
 
 
 
ป๊อบ: เธอกล้ามากนะ ที่จะรื้อสวนตรงนี้ เธอรู้มั้ยว่าสวนตรงนี้ เป็นของแม่ฉัน เธอกล้ามากนะ ที่จะมาทำลายมันอ่ะ 
 
 
 
 
 
ฟ้า: ขอโทษนะค่ะพอดี มันรกหูรกตานะค่ะ (พูดเบาๆเพื่อไม่ให้เจ้าสัวได้ยิน) 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: (ตรงไปกระชากแขนฟ้า)  เธอ!!!! 
 
 
 
 
 
ฟาง: คุณป๊อบ ปล่อยพี่สาวฉันนะ 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: อย่ายุ่งได้มั้ย 
 
 
 
 
 
เจ้าสัว: แกนั้นแหละที่อย่ายุ่ง ปล่อยฟ้าซะ 
 
 
 
 
ป๊อบ: ป๊า ป๊าเห็นสิ่งมันทำอยู่มั้ย ทำไมป๊าไม่ห้าม ตรงนี้ แม่เป็นคนทำมัน สร้างมันมา แม่ปลูกดอกไม้ทุกดอก ด้วยมือของแม่เอง ทำไมป๊าให้ใครก็ไม่รู้มารื้อ มาทำลาย มาเอามันออกไปอ่ะ ป๊าทำแบบนี้ได้ไง 
 
 
 
 
 
เจ้าสัว: ฉันรู้ว่าแม่แกรักสวนตรงนี้มาก แต่ตอนนี้แม่แกไม่อยู่แล้วนะ แล้วที่สำคัญ ฉันไม่อยากให้แกจมอยู่กับอดีต ลืมอดีตแล้วอยู่กับปัจจุบันซะที 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: หึ ลืมอดีต อยู่กับปัจจุบัน หึ ป๊า ป๊าจะหลงอะไรมันหนักหนา กะอีแค่ผู้หญิงแบบนี้ 
 
 
 
 
 
เจ้าสัว: หยุดพูดจาก้าวร้าว ซะที
 
 
 
 
ป๊อบ: ผมไม่หยุดจนกว่า มันจะออกไปจาก สวนตรงนี้ 
 
 
 
 
 
ฟ้า: พอเถอะค่ะ ฟ้าว่า ไม่ต้องเอาออกก็ได้ นะค่ะเจ้าสัว ฟ้าขอร้องอย่าทะเลาะกันเพราะเรื่องแค่นี้เลย ฟ้าไม่อยากเป็นตัวปัญหา 
 
 
 
 
เฟย์: ป๊าค่ะเฟย์ว่า ป๊าทำเกินไปนะค่ะ แม่รักสวนตรงนี้มาก แต่จู่ๆผู้หญิงคนนี้ก็จะมาทำลายมัน เฟย์ว่ามันไม่ถูก เฟย์ไม่โกรธที่ป๊าจะแต่งงานใหม่ แต่เฟย์ขอ อย่าให้ผู้หญิงคนนี้ มายุ่งกับของๆแม่อีกได้มั้ยค่ะ เฟย์ขอ 
 
 
 
 
 
เจ้าสัว: เอาล่ะๆ ฟ้า ฉัน
 
 
 
 
 
ฟ้า: ฟ้าเข้าใจค่ะ ฟ้าเข้าใจ 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ผมจะบอกอะไรป๊าให้นะ ผู้หญิงคนนี้ เคยชอบผม มาก่อน ตอนเรียนมหาลัย ไล่ตามจะจับผม เอาของเอานั่นเอานี่มาให้ผม ซึ่งผมไม่ได้ต้องการมันเลย แต่จู่ๆก็มาแต่งงานกับป๊า ป๊าไม่คิดว่ามันแปลกๆบ้างเหรอ ชอบลูกรักลูก แต่มาแต่งงานกับพ่อ เธอรักพ่อฉันจริงเหรอ ห้ะ (พูดจบก็ผลักไหล่ฟ้าเพื่อหาเรื่อง) 
 
 
 
 
 
 
เจ้าสัว: แกพูดอะไร หุบปากแกซะ ไปไหนก็ไป ไป๊ !! 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เธอจำไว้นะ ถ้าเธอบังอาจมายุ่งวุ่นวาย กับของของแม่ฉัน หรือของที่แม่ฉันรัก อีกล้ะก็ เธอเจอดีแน่