รอยแผล (Nc + PF,TK)

ปัง ปัง ปัง !
 
 
 
กระสุนปืนที่ฝังอยู่บนพื้นพรมสีแดงสดสวย รอยไหม้สีดำด้วยแรงของความร้อน นี่คือการเตือนเท่านั้น !
 
 
 
ภาณุเก็บปืนเข้าใส่กระเป๋า แล้วเดินขึ้นไปบนเวทีที่มีอดีตคนรักและอดีตเพื่อนรักของเขาอยู่มันเจ็บใจจริงๆ ดูมือของเขาสองคนสิ ไม่ว่าจะเกิดอะไรเขาก็ไม่คิดจะปล่อยมือจากกัน
 
 
แล้วฉันล่ะฟาง ทำไมถึงทำกันได้ขนาดนี้...
 
 
 
 
"ไง ! เจอผัวเก่าเข้าหน่อยถึงกับหน้าถอดสีเลยนะ หึ"
 
 
 
 
ธนันต์ธรญ์ฟาดฝือมือที่ประกอบด้วยเรียวนิ้วยาวสวยลงบนหน้าของป๊อปปี้อย่างเต็มแรง
 
แต่แค่มือเล็กๆ แค่นี้ไม่ทำให้เขาเจ็บเท่ากับสิ่งที่เธอทำกับเขาหรอก
 
 
 
ภาณุลูบแก้มสากของตนเองที่ขึ้นเป็นรอยแดงห้านิ้ว แล้วหันมามองหน้าธนันต์ธรญ์อย่างไม่วางตา
 
นี่คือสิ่งที่เขาควรได้รับจากความรักเหรอ
 
 
 
 
รักที่มีแค่เธอรักที่มีแต่เธอคนเดียวในหัวใจและคนสุดท้ายของชีวิต
 
 
"ไหนล่ะ ! สัญญาที่เธอเคยบอกกับฉัน ฉันมาทวงคืน!"
 
 
 
 
ภาณุบีบไหล่กลมมนขาวผ่องนวลลออของธนันต์ธรญ์ด้วยมือสองข้าง แล้วเขย่าตัวเธออย่างแรง
 
 
 
"โอ้ย! ปล่อยนะป๊อปฟางเจ็บ"
 
 
 
ธนันต์ธรญ์พยายามจะแกะมือหนาของภาณุออก แต่ก็ไม่เป็นผลจนว่าที่สามีของเธอทนดูไม่ได้อีกต่อไปแล้ว!
 
 
ตุบ ผลั่ว !

 
 
 
วิศวตรงเข้าไปกระชากเสื้อของภาณุแล้วปล่อยหมัดหนักเข้าใส่อย่างเต็มกำลังแค่นี้มันยังน้อยไปกับที่สิ่งที่ภาณุควรได้รับจากการที่บังอาจมาแตะต้องผู้หญิงของเขา
 
 
 
ผู้หญิงที่เป็นของเขามาโดยตลอดเป็นมาก่อนที่ธนันต์ธรญ์จะเจอกับภาณุซะอีก !เรื่องในอดีตที่เขาไม่เคยลืม
 
 
 
'ไอ้โมะ ช่วยฉันหน่อยดิวะ' ภาณุกอดคอวิศว
 
 
'ช่วยอะไรวะ?'
 
 
'ฉันชอบผู้หญิงอยู่คนหนึ่งว่ะ เป็นดาวคณะนิเทศฯ ชื่อ ฟาง"
 
 
 
ทันทีที่วิศวได้ยินชื่อนั้นทำให้เขาถึงกับทรุดเหมือนคนที่ภาณุกำลังพูดถึงคือคนรักของเขานั่นเอง
 
 
 
'ครั้งเนี่ยฉันจริงจังนะเว้ยได้โมะ ฉันจะดูแลเขาให้ดีที่สุด รักเขาให้มากๆ ถ้าเขาอยากได้อะไรนะฉันจะประธานให้ทุกอย่างเลย แล้วก็จะไม่ยอมปล่อยมือจากเขาเป็นอันขาด ฉันจะรักเขาไปจนวินาทีสุดของชีวิต นะ นะ ช่วยฉันหน่อยนะ'
 
 
 
ณ ตอนนี้วิศวอยากฆ่าภาณุให้ตายตรงนี้ทุกคำพูดที่ออกมาจากปากภาณุเหมือนมีดที่กรีดหัวใจของเขาให้ย่อยยับไม่มีชิ้นดี
 
 
 
แต่...
 
 
 
 
ถ้าธนันต์ธรญ์ได้อยู่กับภาณุคงจะดี เพราะเขาสามารถให้เธอได้ทุกอย่างไม่เหมือนเขา
 
 
 
ใช่! เขาเป็นแค่คนเดินดินธรรมดาจะเอาอะไรไปสู้กับคุณหนูภาณุเจ้าของโรงแรมชื่อดังระดับห้าดาวได้ล่ะ
 
 
 
มีคนเคยบอกว่าแค่เห็นคนรักของเรามีความสุขก็พอใจแล้ว
 
 
 
ถึงแม้มันเจ็บแค่ไหน แต่เพื่อธนันต์ธรญ์ผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขารักมากที่สุด
 
 
 
แม้แต่ชีวิตเขาก็จะยอมแลกเพื่อเห็นเธอมีความสุขวิศวะเลือกทำในสิ่งที่ทำร้ายจิตใจของเขามากที่สุด
 
 
 
ด้วยการ...
 
 
 
ปล่อยมือจากคนที่เขารักให้ไปเป็นของคนอื่น!
 
 
 
 
ถึงหัวใจของเขาจะแหลกกลายเป็นฝุ่นละอองแต่ถ้ามันแลกกับความสุขของคนที่เขารักมากกว่านี้เขาก็ยอม...
 
 
 
ปัจจุบัน
 
 
 
วิศวตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อของคนที่นอนอยู่กับพื้นขึ้นมา
 
 
 
"รู้ไว้ซะด้วยไอ้ป๊อป ว่าฟางอะเป็นของฉัน ! เป็นของฉันก่อนที่จะเป็นของแกซะอีก รู้ไว้ซะด้วย!"
 
 
 
สิ่งที่ภาณุได้ยินมันคืออะไรกัน ใครก็ได้ ช่วยตอบเขาที ว่านี้มันคืออะไร...
 
 
To be continue...
 
 
 
 
 
 
 
ขอบคุณทุกๆคอมเมนต์นะคะ^^ เจอกันตอนหน้าค่ะ
เมนต์กันเยอะๆนะจะให้ปรับปรุงอะไรก็บอกนะค
10 เมนต์เดี๋ยวมาอัพค่ะ:3