รอยแผล (Nc + PF,TK)

               
ปี 2558
 
รักแท้จริงๆแล้วมันคืออะไรเหรอ ?
นี่เป็นคำถามที่ผมเฝ้าถามตัวเองมาตลอด แต่ก็ไม่เคยได้คำตอบที่แม้จริงจากมันเลยสักครั้ง…
ผมเคยเชื่อนะว่าวันหนึ่งจะมีใครสักคนที่เข้ามาเป็นคำตอบของคำถามที่ผมสงสัยมาตลอด
 
 
 
 
แล้วครั้งหนึ่งผมก็ได้รู้คำตอบของมันจริงๆ ว่า ‘รักแท้’ มันไม่มีอยู่จริง
‘ธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์’ เธอคือผู้หญิงคนเดียวที่อยู่ในใจของผมเสมอมา
 
 
 
 
แต่ตอนนี้…
มันไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว
เรื่องในอดีตที่ทำร้ายผมมานานแสนนาน เรื่องในวันนั้นผมยังจำไม่ลืม !
                 
 
 
 
ปี 2556
 
 
สนามบินสุวรรณภูมิ
 
 
 
 
‘ฟาง’ ผมกุมมือของเธอไว้แน่น ไม่อยากจะปล่อยมันไปเลย   
 
‘หืม ?’
 
‘ถ้าป๊อปกลับมาจากแอลเอเมื่อไร เราแต่งงานกันนะ’
 
‘…’
 
‘ฟางรอป๊อปได้ไหม?’
 
‘เอ่อ คือ…”
 
‘ป๊อปสัญญานะ ว่าป๊อปจะทำให้ดีที่สุดเพื่ออนาคตของเราสองคน’
 
‘ฟางจะรอนะป๊อป’
 
 
 
ผมอยากกอดเธอนานๆจัง อยากจะหยุดเวลาเอาไว้ตรงนี้ที่ที่มีแต่เราสองคน ถ้าพ่อกับแม่ไม่บังคับให้ผมไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ เราคงจะได้อยู่ด้วยกัน
 
 
 
‘ไอ้โมะฝากฟางด้วยนะ’
 
 
 
 
โทโมะ เพื่อนรักของผมเอง มีอะไรมันก็คอยช่วยเหลือผมตลอด คอยอยู่ข้างๆ และทำอะไรหลายๆอย่างให้ผม ผมรักและไว้ใจมันมาก แต่ใครจะรู้ว่าความไว้ใจของผมมันอาจจะย้อนกลับมาทำร้ายหัวใจของผมก็ได้
 
 
 
 
‘แกไม่ต้องห่วงนะไอ้ป๊อป ฟางอะฉันดูแลเอง’
 
‘ขอบใจแกมากนะเว้ย’
 
 
 
 
แล้วสุดท้ายความไว้ใจ มันก็กลับมาทำร้ายผมจริงๆ
 
 
 
 
ปัจจุบัน
 
 
งานมงคลสมรส
ระหว่าง นายวิศว ไทยานนท์ และ นางสาวธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์
 
 
 
 
 
ช่วยตอบผมหน่อยได้ไหมว่าสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้าคือความฝัน มันไม่จริงใช่ไหม ตอบมาสิ ว่ามันแค่ความฝัน
 
 
 
 
“เจ้าบ่าวสวมแหวนให้เจ้าสาวเลยครับ” พิธีกรกล่าว
 
 
 
 
ไอ้โทโมะ ! แกมันเพื่อนทรยศ มันแย่งสิ่งที่ผมรักที่สุดในชีวิตไปอย่างหน้าด้านๆ
เหอะ !
 
ของ ของผมยังไงก็ต้องเป็นของผม  !
 
 
 
 
“เดี๋ยวก่อน !”
 
 
 
แขกในงานหันมามองผมเป็นตาเดียว แต่ใครจะแคร์ ถ้าเข้าบ่าวมันเลวขนาดนี้ก็อย่าอยู่เลย !
 
 
 
แกรก
 
 
“ป๊อป อย่า !”
 
ปัง ปัง ปัง !
 
 

ฝากฟิคเค้าด้วยน้าาา หลังจากห่างหายไปนาน เม้น+โหวต ติดตามเป็นกำลังใจให้ด้วยนะค้า ^^
 
‘