teach love
เขียนโดย 
minicandy_kin
วันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.52 น.
แก้ไขเมื่อ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2558 17.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) ตอนที่ 1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
สองคนสองหัวใจ .. มีทางไหน ที่สองหัวใจจะรวมกัน
" งึมม~~งึมม ~ งืออ อย่ามากวนนร้าาา "
" ยัยแก้ว แก้ว แก้วโว้ยยยยยยยย !!!!! "
" กรี๊ดดดดดดด!! 0.0 อะไรยัยฟาง เป็นไร ?"
" เปล่า = = แกจะนอนแดกบ้านทั้งหลังรึป่าว ? "
"._____. ฉันเปล่านะ นี้กี่โมงแล้วเนี้ย ? "
" =___=' นี้ มัน. 10 โมงครึ่งแล้วย่ะ !! "
" กรี๊ดดดดดดดดดดด มหาลัยยย 0.0 ไปกันเถอะ ยัยฟางเร็ว !! รีบบบบบบ "
ฉันเป็น ชื่อ ' แก้ว ' ฉันอยู่กับเพื่อนที่บ้าน 2 คนคือ 'ฟาง ' ฉันกับฟางเรามีความรู้สึกเหมือนกัน
คือ ฉันกับฟางมาจากบ้านเด็กกำพร้า. เป็นเพียงเด็กที่ถูกทิ้ง ฉันกับฟางออกมาอยู่ข้างนอกตอน
เรียนมหาลัย เพราะฉันบอกกับแม่ ( ที่อยู่ในสถานเด็กกำพร้า ) ว่าฉันขอออกมาอยู่ข้างนอก = =
" ฟางงงงงงง~~ วันนี้เรียนวันแรกเเก้วตื่นเต้นจนร้องไห้แล้วเนี้ย TT "
" นี้เเก้วตื่นเต้นหรือแก้วกลัว 5554 โอ๋~~~ ไม่เป็นรัยอาจารย์เค้าไม่โหดหรอก มั้ง =_____=
"
"แก้วกลัว. T T "
" เอาน่าไม่มีรัยหรอก "
" อ๊ะ ขอโทดค่ะ แก้วไม่ได้ตั้งใจ แก้วขอโทด " ฉันรีบยกมือพนมขอโทดที่เดินชนใครก้อไม่รู้ ฟาง
นะซิบอกว่าไปเข้าห้องน้ำ หายไปเป็นชั่วโมง TT
" ไม่เป็นรัย พี่ไม่ได้ว่าอะไร ฮ่าฮ่าา ไม่ต่องพนมมือ ไม่เป็นรัย "
" อ่าาาาา ค่ะ " ง้าา งึดดด หล่อ อยากจกไส้ =.,=
" น้องมาใหม่หรอ? หืมม จะไปไหนคับ เด็กน้อย "
" กะ..แก้ว ไม่ใช่เด็กน้อยนะค่ะ กะ..แก้ว ตามหาเพื่อน "
" อ๋อ พี่ช่วยหาไหม ?"
" ไม่เป็นรัยค่ะ แก้ว ขอบคุนแล้วก็ขอโทดด้วยนะค่ะที่เดินชน. "
" ฟาง ได้เวลาไปทำงานแล้วนะ เดี๋ยวพี่โฟร์ดุเอาอีกนร้า " ฉันเรียกเพื่อนสาวที่วันๆก็ออยู่กับห้อง
สมุดแล้วก้อห้องสมุด เคยประชดให้มันนอนห้องสมุดมันก้อนอนจริง ให้ตายซิเพื่อนฉัน
" จร้าา แปปนึงนร้าแก้ว เดี๋ยวฟางเก็บหนังสือก่อน "
Four berk caffe
" พี่โฟร์ เเก้วมาทำงานแล้วค่ะ "
" แหม น้องสาววันนี้มาสายนะ พึ่งเลิกเรียนรึงัย ? "
" ป่าวเลย ยัยฟางอ่ะมัวแต่อ่านหนังสือ "
" ยัยแก้ว ฉันป่าวนะ เดี๊ยะๆๆ "
" พอๆ อย่าพึ่งทะเลาะกัน มาช่วยพี่ก่อนวันนี้คนเยอะมาก อ่ะ!! นี้ออเดอร์ของเเก้ว แล้วนี้ก้อของ
ฟางนะ. "
" โอเคค่ะ พี่โฟร์ "
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
" คาปูชิโน่ กับ เครปเค้กชาเขียวได้แล้วค่ะ "
" อ๊ะ น้องแก้ว "
" เห ? ". ฉันสงสัยและงุนงงรู้จักชั้นด้วยหรอ
" จำพี่ไม่ได้จริงๆหรอ อ่าา คนที่เดินชนเมื่อเช้างัย "
" อ๋อ พี่ ? "
" พี่โทโมะครับ. "
" ค่ะ พี่โทโมะ "
" พี่มีเรื่องจะคุย เลิกงานแล้ว ว่างคุยกับพี่ด้วยนะ "
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
" แก้ว !! พี่ไปส่งนะ "
" แต่........ "
" ไม่เป็นรัยแก้ว ฟางจะไปดูหนังสือด้วย โชคดีนะเพื่อนรัก "
" พี่ไปส่งนะ "
" ก้อได้ค่ะ "
ชั้นไม่รู้หรอกว่าพี่เค้าต้องการอะไร ทำเหมือนกับเราสนิทกันมานาน เดี๋ยวนะ เมื่อกี้ชั้นใช้คำว่า" เรา
" หรอเนี้ย บ้าจริง .//////. นอนหลับดีกว่า ==
Past : TOMO
ผม ' โทโมะ ' วันนี้ผมได้เดินชนสาวน้อยน่ารักครั้งนี้ อีกทั้งยังเจอกันอีกในร้านกาแฟ นี้เขาเรียกพร
มลิขิตรึป่าว
' หึ หลับพริ้มเชียว ' ทุกคนคิดว่าผมสนใจในตัวผู้หญิงคนนี้หรอ ?
' ป่าวเลย ผมไม่ได้สนใจ ผมแค่'
" อือออ~~ " คงตื่นแล้วซินะ
" ตื่นแล้วหรอ ? ขี้เซานะเนี้ยเราอ่ะ "
Past : Keaw
" ตื่นแล้วหรอ? ขี้เซ่านะเนี้ยเรา " พี่โทโมะพลางพูดพร้อมเอามือขยี้หัว ง่าา น่ารักจัง
" .//////. " มันเขิลอะบอกไม่ถูก
"นี้ใช่บ้านแก้วไหม ? พี่ขอโทดนะที่หยิบโทรศัพท์แก้วมาใช่ พี่โทรหาฟางนะ พี่ไม่รู้บ้านแก้ว " โท
โมะพูดพลางแล้วยิ้มอย่างเศร้าๆ กลัวว่าคนตัวเล็กจะโกรธ
" อ่า ไม่เป็นรัย แต่ยังไง ขอบคุณมากที่มาส่งแก้ว "
" ไม่ต้องขอบคุณหรอกน่า เอาเป็นว่า พี่อยากรู้จักแก้ว อยากจีบแก้ว ได้ไหม "
เอ๊.. ทำไม อะไรกัน TT เค้าเล่นตลกอะไรกับฉัน
" คือ .... " จะให้ฉันตอบไปว่ายังงัยทั้ง ' ป๊อป ' ยังคงอยู่ในหัวใจ
ฉันไมอยากทำร้ายเขา ด้วยการเอาเขามาแทนที่อีกคน
" ไม่เป็นรัยแก้ว พี่ไม่รีบ แล้วนี้แก้วเรียนมหาลัยอะไรเนี้ย พี่จะได้ไปรับ "
" ไม่ต้องก็ได้ค่ะ แก้วกับบ้านกับเพื่อนทุกวันไม่เป็นรัยหรอก. "
" นะ ถือว่า เป็นพี่ชายคนนึง "
" อะ ... ได้ค่ะ แก้วเรียน มหาลัยสวนดอกไม้ "
" งั้นพรุ่งนี้พี่ไปรับนะ จุ้ฟ "
" อ๊ะ >\\\\\< พะ.... พี่ .. ทำอะไรเนี้ย " จะไม่ให้เขิลได้อย่างงันยในเมื่อเมื่อกี้พี่โทโมะ จุ้บ
ปากฉัน อ่าาาา ถ้าตอนนี้ส่องกระจกคงเห็นหน้าตัวเองที่แดงแน่ๆๆ แน่ๆเลย
" พี่จุ้บฝันดีครับ "
" งะ..งั้นแก้วเข้าบ้านนะค่ะ บายค่ะ "
ฉันพูดพร้อมเดินออกมาจากรถสปอตคนหรู อ่า ฉันเขิลจริงนะ คนบ้าอะไรก้อไม่รู้ >\\\< นี้ไม่ติด
ว่าแก้วเป็นผู้หญิงนะแก้วจะจับ =.,= 55 บ้า!! คิดอะไรเนี้ยเรา
" กิ้ววว .. เพื่อนสาวเรามีคนมาส่งพร้อมจุ๊บอำลา 555 "
" ยัยฟางงงงหยุดล้อเลยนร้าาาา นี้แนะๆๆ"
"55555"
ฉันไล่ตียัยฟางจนยัยนั้นวิ่งหนี้ขึ้นบ้าน
วันนี้พระจันทร์เต็มดวงซินะ ขอบคุณนะ ที่ทำให้วันนี้มีความสุขที่สุด.
" แก้วตื่นได้แล้ว แก้วตื่น "
" งืออออ~~ อย่ามากวนนะ "
" งั้นฉันปล่อยล่ะกัน " ยัยเพื่อนคนนี้ขี้เซ่าจริงๆ
กิ๊ง ก่อง
" สักครู่นะค่ะ " ฉันเดินไปหยิบผ้าห่มที่แก้วถีบมันลงม่จากเตียงพร้อมห่มให้ นี้ฉันเป็นเพื่อนหรือแม่
แกเนี้ยยัยแก้ว.
กิ๊งก่อง~~
" คร้าๆ รู้แล้วคร้า "
" สวัสดีครับ "
" ค่ะ มาหาใครค่ะ แก้วใช่ไหม แก้วยังไม่ตื่นเลย " ฉันบอกไปพร้อมความมั่นใจ ยังไงผู้ชายคนนี้
ต้องมาหายัยแก้วแน่ๆในเมื่อ ' เมื่อคืน ยังจุ๊บอำล่ยัยแก้วอยู่เลยย เขิลแทน
" ฮ่ะ คนนี้รู้จริงๆ "
" งั้นเชิญก่อนค่ะ "
ฉันพูดพรางเปิดประตูให้นายคนนั้นเข้ามา เขาชื่ออะไรนะ ชั้ง มันเหอะ.
" ฟาง. แก้วหิวว " ฉันพลางหลับตาเดินเกาะราวบันไดไป ก้อคนมันพึ่งตื่นนี้น่า หมดแรงเป็นธรรมา
เมื่อคืนกว่าจะได้นอน งึ้ยยยย >\\\\<
" เดินหลับตาเดี๋ยวก้อตกหรอก " เห๊ะ ! ทำไมเสียงฟางดูเข้มจะแหะ
" เฮ้ย พี่โทโมะ 0.0 " ตกใจซิค่ะ พึ่งเอ่ยถึงเมื่อกี้ ตายยากจริงๆ [ ป๊าตายแล้วม๊าจะอยู่กับใคร
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
