teach love
เขียนโดย 
minicandy_kin
วันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.52 น.
แก้ไขเมื่อ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2558 17.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) ตอนที่ 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
" ตกใจอะไรขนาดนั้นยัยแก้ว ลงมาทานข้าวได้แล้ววฟางก้อหิว ทานข้าวด้วยกันนะค่ะ พี่โทโมะ "
" ครับ"
" พี่มาเนี้ยมีเรื่องจะคุย "
" เห๊ ? เรื่องไรค่ะ "
พี่โทโมะไม่ตอบแต่ยื่นมาเพียงจดหมายสองฉบับ ให้ฉันกับฟาง
' มหาลัยเอมไพร์ เนชั่นเนวลิตตี้ '
" ฟาง !! นี้ มะ..มันมหาลัยชื่อดังนี้ "
ฉันพูดพร้อมหันไปมองฟางที่ยังอึ้งไม่หาย มันน่าตกใจมากที่มีจดหมายมาหาพวกสามัญชนอย่าง
เรา
" เป็นมหาลัยของคุณแม่พี่เอง พี่อยากให้ไปเรียน นะแก้ว พี่อยากอยู่ใกล้แก้ว "
พี่โทโมะพูดบ้าอะไรเนี้ย ./////.
" แล้วฟางกับแก้วจะเอาเงินไหนจ่ายค่าเทอมล่ะค่ะ เทอมนึงเป็นล้าน ฟางกับแก้วไม่ดีกว่าค่ะ "
" จิงซินะ แก้วกับฟางก้อสามัญชน แก้วกับฟางไม่"
" ใครบอกว่าจะให้จ่ายค่าเทอมเล่า แก้วกับฟางสิทธิพิเศษ "
" แต่ ... "
" ไม่มีแต่นะ "
" ถึงยังไงแก้วกับฟางก้อไม่อยากหรอกค่ะ ฟางกับแก้วจะอยู่ได้หรอค่ะ สังคมแบบนั้น "
" ไม่เป็นรัยมีพี่อยู่ทั้งคน"
" แต่ยังไงแก้วกับฟางก้อเกรงใจอยู่ดี "
ฉันพูดออกไปด้วยความรู้สึกนั้นจริงๆ ฉันไม่อยากรบกวนเขา ฉันกับพี่โทโมะ รู้จักกันไม่เท่ารัยเอง
จะรบกวนเขาได้ไง
" ฟางว่าแก้วพูดถูกนะค่ะ "
" ถึงยังงัยก้ออยากให้เเก้วกับฟางไปนะ. "
" ก้อได้ค่ะ แก้วกับฟางตกลงจะไปเรียนที่นั้น "
ตกค่ำ
" งั้นพี่กลับแล้วนะ พรุ่งนี้จะมีคนมารับ "
" ค่ะ "
เมื่อพี่โทโมะออกรภไปได้ซักพัก ฉันกับฟางก้อครุ่นคิดว่าจะทำยังไง เราต้องไปเรียนที่นั้นจริงๆหรอ
? ' แต่ ฉันว่ามันก้อดีนะ สำหรับพวกเรา คนธรรมดา ได้ไปเรียน ถึงมหาลัยเอมไพค์
" แก้ว เราจะเรียนที่นั้นได้จริงๆหรอ ? "
ฟางถามด้วยน้ำเสียงที่ดูกังวล มันก้อไม่ต่างจากฉันตอนนี้หรอก
" ไม่เป็ยรัยมีแก้วทั้งคน ไม่เป็นไรหรอก ฟางขึ้นไปนอนเถอะ เดี๋ยวออกขอออกไปข้่งนอกก่อนนะ "
" จร้า งั้นพาปิดบ้านด้วยนะ "
ตอนนี้ฉันอยู่ข้างนอก ฉันออกมาเพราะ ' มีใครบางคนโทรหาฉัน ' มันเป็นสายที่ฉันไม่อยากรับ แต่
ทำยังงัยได้ เหอะ !!
" มาแล้วหรอแก้ว พี่ไม่เจอตั้งนานสวยขึ้นเยอะนะ หึ!! "
" พี่ป๊อป !! เรียกแก้วออกมาต้องการอะไร !! เลิกยุ่งกับพวกเราเถอะ " ผู้ชายคนนี้แย่ แย่ที่สุดที่
เคยคบมา เพราะเขา ชีวิตพวกเราถึงพังแบบนี้
" เรียกออกมาเเค่จะบอกว่า ' อย่าคิดหนีเลย' หนีไม่พ้นหรอก "
ชั้นได้แต่กำมือแน่น ด้วยความโกรธ ใช่ซิฉันทำอะไรเขาไม่ได้ ไม่ได้เลย
" เลิกยุ่งกับผู้หญิงของฉันดีกว่านะ ป๊อป ภานุ "
" พี่โทโมะ !!" ฉันหันไปตามเสียง นี้มันพี่โทโมะ เขามาอยู่ตรงนี้ได้ไง กัน
" อ้าว ว่างัย ' เพื่อนเก่า' ไม่เจอกันตั้งนาน "
" ฉันเคยเป็นเพื่อนกับนานด้วยหรอ ไม่ยักจะจำได้ " พี่โทโมะพูด ก่อนที่จะดึงฉันให้ไกลจากพี่
ป๊อป พร้อมกอดไว้แนบอก
" หึ !! นั้นซิ รู้จักผู้หญิงนั้นด้วยหรอ เริ่มน่าสนุกแล้วซิ "
" สนุกอะไรของแก !!? " พี่โทโมะพูด ไม่ซิแทบจะเรียกว่าตะโกนด่า แต่อีกคนกับนิ่งเฉย
" ฉันไปดีกว่า บาย "
เมื่อพี่ป๊อปออกไปซักพัก พี่โทะโมะก้อลากฉันออกมาจากที่ตรงนั้น มุ่งตรงไปที่รถสปอตคันหรู
พี่โทโมะพักชั้นติดกับกำแพงรถแล้วใช้มืออีกข้าวกักชั้นไว้
อ่าาา ./////. แบบนี้มันไม่ดีเลยนะ
" แก้ว "
" ค่ะ !? "
" ขอจูบได้ไหม ?"
" มะ...อื้ออ " ฉันพยายามที่จะปิดปากตัวเอง แต่ลิ้นหนากับรุกเขามา อื้มม !! มันเหมือนกับลอย
บนปุยเมฆ
" อ่ะ !!? "
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
