รักมากมาย นายมาเฟีย

 
 
 
ฟางก็ลงมาทานข้าวตามปกติของเธอ
 
 
 
''อ้าวฟางมาทานข้าวเร็วลูก''พ่อของฟางเรียก
 
 
 
''ค่ะพ่อ''ฟางพูดเเล้วยิ้มก่อนจะเดินไปที่โต๊ะกินข้าว
 
 
 
''เออะ ฟางพ่อมีเรื่องจะคุยกะลูกน่ะ''พ่อของฟางพูดขณะกินข้าว
 
 
 
''อะไรหรอค่ะพ่อ''ฟางถาม
 
 
 
''พอดี พ่อต้องไปทำงานที่ต่างประเทศน่ะ''ผู้เป็นพ่อพูดทำให้ฟางชะงัก
 
 
 
''เเล้วพ่อต้องไปกี่เดือนค่ะ ฟางเหงาเเน่ๆ''ฟางพูดเเล้วคอตก
 
 
 
''พ่อก็ไม่รู้เหมือนกัน ถ้างานที่นู้นเสร็จเเล้วพ่อก็จะกลับมา''ผู้เป็นพ่อพูด
 
 
 
''ฟางเหงาเเน่ๆเลยค่ะพ่อ''ฟางพูดเเล้งหน้าบึ้ง
 
 
 
''เเล้วใครบอกว่าลูกอยุ่บ้านคนเดียว''ผู้เป็นพ่อพุโทำให้ฟางนั้นงง
 
 
 
''พ่อหมายความว่าไงค่ะ''ฟางถาม
 
 
 
''ก็หมายความว่าลูกไม่ต้องอยุ่คนเดียวไง''
 
 
 
''ห้ะ?''
 
 
 
''พ่อจะให้ลูกไปอยุ่ที่บ้าน ของเพื่อนพ่อน่ะ''ผู้เป็นพ่อพูด
 
 
 
''ใครหรอค่ะ''ฟางถาม
 
 
 
''เอาหน่า เดี๋ยวลูกก็รู้เองลูกเตรียมเก็บของได้เลยนะ เดี๋ยวตอนเย็นพรุ่งนี้ค่อยไปกัน''พ่อของฟางพูด
 
 
 
''อ๋อค่ะ''ฟางพูดเเล้วหยักหน้า
 
 
 
  วันรุ่งขึ้น
 
 
เเล้วฟางก็ขี่จักรยานไปมหาลัยเหมือนเดิมทุกวัน
 
 
 
''พ่อจะให้ชั้นไปอยุ่ที่ไหนนะ''ฟางพูดกะตัวเอง
 
 
 
''ดีนะที่วันนี้โซ่ไม่หลุดเห้ออ ''ฟางพุดกะตัวเอง
 
 
 
''เเต่ถ้าโซ่หลุดเเละเเลกกะการที่ได้เจอนายชั้นยอมโซ่หลุดดีกว่า''ฟางพูดเเล้วยิ้ม เเล้วเธอก็ปั่นจนไปถึงมหาลัย
 
 
 
''เฮ้! ทุกคนมากันเร็วจัง''ฟางพูดเมื่อเธอเดินไปถึงโต๊ะเพื่อนๆของพวกเธอก็มากันครบเเล้ว
 
 
 
''ใครมันจะไปเหมือนเเกล่ะ ตื่นสายใช่มั้ยเนี้ย''พ้อยถาม
 
 
 
''เห๊ย ! บ้าพอดีชั้นเก็บเสื้อผ้าอยุ่น่ะ''ฟางพูเลยทำให้เพื่อนๆของเธอนั้นมองมาทางเธอคนเดียว
 
 
 
''เก็บเสื้อผ้า นี่เเกจะไปไหน''เเก้วถาม
 
 
 
''ใช่ เเกจะไปไหน''พ้อยเสริม
 
 
 
''เอ่อ คือ....คือ''ฟางอ้ำๆอึ้งๆ
 
 
 
''คืออะไรหรอฟาง''โทโมะถาม
 
 
 
''คือ...พ่อของชั้นจะไปต่างประเทศน่ะ''ฟางพูด
 
 
 
''ห้ะไปต่างประเทศอย่าบอกนะว่าเเกจะไปด้วย โหวว เเล้วเเกก็ต้องไปเรียนที่นู้นด้วยอ่ะดิ''เเก้วพูด
 
 
 
''เห๊ย จริงป้ะเนี้ยโห่วว รับไม่ได้ๆ''พ้อยพูด
 
 
 
''จริงป่าวฟาง ฟางจะไปเรียนที่นั่นอยุ่ที่นั่นเลยหรอ''โทโมะพูด
 
 
 
''หยุด!หยุดก่อน คือชั้นไม่ได้ไปต่างประเทศ''ฟางพูด
 
 
 
''อ้าว เเล้วทำไมเเกไม่บอกพวกชั้นเนี้ยย''พ้อยพูด
 
 
 
''ใช่ เเล้วเเกจะเก็บเสื้อผ้าทำไม''เเก้วถาม
 
 
 
''ก็พ่อชั้นไปทำงานที่ต่างประเทศ เเล้วชั้นก็ต้องเก็บเสื้อผ้าเพราะว่าพ่อชั้นให้ชั้นไปอยุ่กะเพื่อนของพ่อน่ะ''ฟางพูด
 
 
 
''อ๋อเเล้วไปเเละบ้านของเพื่อนพ่ออะไรของเเกเนี้ยอยุ่ที่ไหนพวกชั้นจะได้ไปหา''พ้อยถาม
 
 
 
''ไม่รู้อ่ะ พ่อไม่ได้บอกชั้น เห๊ยได้เวลาเเล้วล่ะชั้นว่าขึ้นเรียนกันได้เเล้ว''ฟางพูดเเล้วเดินนำหน้าไปทำให้เพื่อนๆนั้นมองหน้ากัน
 
 
 
 หลังเลิกเรียน
 
 
ฟางก็รีบปั่นจักรยานเพื่อที่จะได้ไปถึงบ้านไวๆเพราะว่าพ่อของเธอโทรตาม เเละเธอก็มาถึงบ้านก็เห็นว่า พ่อของเธอนั้นกำลังเอากระเป๋าเข้ารถ
 
 
 
''อ้าวกลับมาเเล้วหรอลูก ปะปะกันเลย เออะนี่ลุงกฤษ ''ผุ้เป็นพ่อเเนะนำ
 
 
 
''ค่ะ สวัสดีค่ะลุงกฤษ''ฟางยกมือไหว้
 
 
 
''อื้มๆ โตขึ้นนี่สวยมากเลยนะเนี้ย''ลุงกฤษเอ่ยชมทำให้ฟางยิ้ม
 
 
 
''ค่ะ''ฟางพูดเเล้วทั้งสามก็ขึ้นรถไป  
 
 
20 นาทีผ่านไป ทั้งสามก็มาถึง
 
 
ฟางที่อยุ่ใยรถเธอก็เห็นบ้านของลุงเธอนั้นรวยมากเเถมยังมีคนใส่ชุดดำหลายคนอีกด้วย
 
 
''อ่า ลงมาเลยจ้ะหนูฟาง ของเนี้ยเดี๋ยวลุงให้คนมาเก็บให้หนูเข้าไปในบ้านก่อนปะ''ลุงกฤษพูด
 
 
 
''ค่ะ ''ฟางพูดเเล้วเข้าไปในบ้านก่อนที่เธอจะเข้าบ้านเธอก็เดินชนกะใครไม่รู้ตรงประตูทำให้เธอล้มลงไป
 
 
 
''เอ่อ ขอโทษครับ''ชายหนุ่มคนนั้นเอ่ยทำให้ฟางคุ้นเสียงเเล้วเธอก็ลุกขึ้นมาเเละเธอก็ต้องอึ้งเมื่อเธอเจอกับ...
 
 
 
 
 
__________________________________________________________
ตัดฉับๆๆๆๆ
พรุ่งนี้ร.ร ไรท์เปิดเเล้วอ่าาาาอาจจะไม่ได้ค่อยมาอัพ เดี๋ยวไรท์หาเวลามาอัพให้น้าา
เจอกันตอนต่อไปก๊ะ