รักมากมาย นายมาเฟีย

 

 

 

 

 

เเละฟางก็เดินกลับไปหาเพื่อนของเธอ

 

 

 

''ชั้นว่าเราไปนั่งที่เราเถอะ''ฟางพุโเเล้วเดินไปทำให้ทั้งสองนั้นต่างง

 

 

 

''ไอ้ฟางมันเป็นอะไรของมันวะ''เเก้วถาม

 

 

 

''ชั้นอยุ่กะเเกชั้นจะรู้มั้ยเนี้ย''จินนี่พุด

 

 

 

''ชั้นว่ากลับที่เราเถอะว่ะ''เเก้วพูดเเล้วทั้งสองก็เดินตามฟางไป

 

 

 

''เห้ย ฟางเเกเป็นไรวะ''จินนี่ถามเพื่อนของเธอที่นั้งอยุ่

 

 

 

''เปล่า ชั้นไม่เป็นไร''ฟางพูดเเล้วยิ้มเเห้งๆ

 

 

 

''เเน่ใจ''เเก้วถาม

 

 

 

''อื้มๆไม่เป็นไรจริงๆ''ฟางพูดเเล้วพวกเธอก็นั่งคุยตามประสาคนที่เป็นเพื่อนกัน

 

 

 

หลังเลิกเรียน

 

 

เเล้วทุกคนก็เเยกย้ายกันกลับบ้าน

 

 

''ฟางให้เราขี่รถจักรยานไปเป็นเพื่อนมั้ย''โทโมะถามฟาง

 

 

 

''โอ๊ย ไม่เป็นไรหรอกโมะ''ฟางพุดอย่างติดตลก

 

 

 

''ทำไมหรอฟางหรือว่าเกรงใจเรา''โทโมะถาม

 

 

 

''ฟางไม่ได้เกรงใจหรอกเเค่ไม่อยากรบกวนน่ะ เราไปก่อนนะบ่ายพรุ่งนี้เจอกันนะ''ฟางพูดตัดบทเเล้วก็ปั่นจักยานไป โดยที่โทโมะนั้นยังไม่พูดอะไรสักคำ

 

 

 

ในระหว่างที่ฟางนั้นขี่รถจักรยานกลับบ้านเธอก็เห็นลูกหมาอยุ่กลางถนน เเล้วเหมือนมีรถมาเธอก็กลัวว่ามันจะโดนรถชนเธอจอดจักรยานเเล้วรีบวิ่งเเต่ รถเก๋งคันสีดำกลับหยุดรถเเล้วก็มีผู้ชายเดินออกมาจากรถอุ้มลุกหมา  ทำให้ฟางอึ้งที่สุดคือชายคนนั้นเป็น ป๊อปปี้นั่นเอง

 

 

 

ฟางที่ยืนดูก็ยิ้ม เเล้วรีบเดินไปหาป๊อปปี้

 

 

 

''นายนี่ก็เป็นคนใจดีเน้อะ''ฟางพูดทำให้ป๊อปปี้นั้นหันหลัง มาทางฟางเเล้วฟางก็ยิ้มให้

 

 

 

''เกี่ยวไรด้วย''ป๊อปปี้ตอบอย่างเย็นชา  ทำให้ฟางนั้นเกือบไปไม่ถูก

 

 

 

''เอ่อ....ก็เปล่าน่ะ''ฟางพุดเเล้วยิ้มเจื่อนๆ

 

 

 

''ไม่มีไรเเล้วใช่มั้ย ''ป๊อปปี้พุดเเล้วเดินไปเเต่ฟางขวางไว้  ทำให้ป๊อปปี้นั้นมองหน้า

 

 

 

 

''เอ่อ เดี๋ยวก่อนสินายไม่คิดจะเอามันไปเลี้ยงหรอ''ฟางพูด

 

 

 

''ไม่ อ่ะมันไม่จำเป็นเเล้วอีกอย่างมันก็เรื่องของชั้น''ป๊อปปี้พูด

 

 

 

''จำเป็นสิ มันน่ารักออกนายเอาไปเลี้ยงสิชั้นก็อยากเอาเลี้ยงนะเเต่คงไม่ได้หรอกนายเอาไปเหอะมันก็น่าสงสารนะ''ฟางพูดทำให้ป๊อปปี้นั้นรำคาญ

 

 

 

''นะๆๆ น่าสงสาร''ฟางพูดเเล้วอุ้มลูกหมามา

 

 

 

''อืมๆก็ได้เธอนี่มันยุ่งจริงๆมาๆ''ป๊อปปี้พูดเเล้วอุ้มลูกหมามาจากตัวฟาง

 

 

 

''น่ะเห็นมั้ยมันชอบนายเเน่เลย''ฟางพูด

 

 

 

''พูดมากน่ะชั้นเสียเวลากะเธอมากเเล้ว''ป๊อปปี้พุโเเล้วเดินไปที่รถของเขา ทำให้ฟางนั้นก็ยิ้มเเล้งเดินไปที่รถก่อนที่เธอค่อยๆปั่นจักรยานไป

 

 

 

 

''อ้าวกลับมาเเล้วหรอลูก''พ่อของฟางพุด

 

 

 

''ค่ะพ่อ''ฟางพูดเเล้วขึ้นบ้านของเธอไป เเละเธอก็ไปนั่งตรงโต๊ะทำงานของเธอเเล้วหยิบไดอารี่เล่มหนึ่ง

 

 

 

'5/10/58 

   

   วันนี้ชั้นมีเพื่อนใหม่ชั้นก็ไม่รู้ว่าเค้าเป็นคนยังไงกันเเน่ บางมุมก็เย็นชามากเเต่เมื่อเช้าชั้นได้เจอเค้า ซึ่งเค้าก็ต่อโซ่ให้ชั้นเเต่พอตอนบ่ายชั้นคุยกะเค้าเเต่เค้ากลับเย็นชา ยังไงก็เหอะชั้นอยากเห็นเค้ายิ้มมากเลย เท่าที่จินนี่นั้นเล่าให้ชั้นว่าเค้านั้นวันนึงๆไม่ค่อยคุยกะใคร เเถมเป็นมาเฟียเเล้วเรียนเก่งอีกด้วย เค้านี่ก็เพอร์เฟคไปทุกอย่างเน้อะเเต่เสียดายเป็นมาเฟีย เวลาที่ชั้นเจอเค้าชั้นก็รู้สึกดีมากเลย '

 

 

 

ฟางจดเสร็จเเล้วก็วาดรูปป๊อปปี้ เเล้วยิ้มไปด้วย

 

 

 

ณ บ้านจิระคุณ

 

ป๊อปปี้ที่กลับมาจากมหาลัยเขาก็วางลูกหมาไว้

 

 

''นี่เดี๋ยวเธอ ช่วยจัดการอาบน้ำให้ลูกหมาด้วยนะ''ป๊อปปี้สั่งสาวใช้ที่บ้าน

 

 

 

''เเล้วลุกหมานี่ชื่ออะไรหรอคะ''สาวใช้ถามป๊อปปี้ก็นึก

 

 

 

''การ์ฟิวส์ เเล้วกัน''ป๊อปปี้พูด

 

 

 

''อ๋อ ค่ะๆ''เเล้วสาวใช้ก็อุ้มลูกหมาไป

 

 

 

เเละเขาก็ถึงห้องของเขา เเล้วก็ล้มตัวนอน เเละนึกถึงเรื่องที่เกิดมาสักพัก

 

 

 

''ยัยบ๊อง''ป๊อปปี้พูดกะตัวเองเมื่อนึกถึงหน้าของฟาง

 

 

 

 

__________________________________________________________

ตัดฉับๆๆๆ

เเค่นี้ก่อนน้าา สั้นไปมั้ยอ่าาา

เจอกันตอนหน้างับบบ