รักมากมาย นายมาเฟีย

 
 
 
 
     เช้าวันต่อมา....
 
 
เเละฟางกะป๊อปปี้ก็ไปมหาลัยด้วยกันเหมือนเดิมเเต่ภายในรถนั้นกลับเงียบ
 
 
 
 
 
    ณ มหาลัยจุฬาลงกรณ์
 
 
 
เเล้วฟางก็เดินไปหาเพื่อนๆของเธอที่โต๊ะเดิม
 
 
 
 
"นั่นไงฟางมันมาเเล้ว"จินนี่พูดเมื่อเห็นฟางเดินมาทำให้ฟางนั้นงง
 
 
 
 
 
"อะไรกันหรอ ชั้นมาเเล้วทำไมอ่อ"ฟางถามทำให้จินนี่ตอบมาว่า....
 
 
 
 
 
"คือพวกชั้นจะถามอะไรเเกหน่อยอ่ะ"จินนี่พูดทั้งสามต่างก็เกี่ยงกัน
 
 
 
 
 
"เเกอ่ะเเก้ว/เเกดิจิน"ทั้งสองสาวก็เกี่ยงกันจะพูดเเล้วโทโมะก็เห็นทั้งสองสาวเกี่ยงกันเลยห้าม
 
 
 
 
 
"เเก้วเอาเลยไม่ต้องเกี่ยงๆ"โทโมะพูดทำให้เเก้วมองหน้า
 
 
 
 
 
"เออๆก็ได้ ฟางคือเเกอยู่บ้านเดียวกันกะป๊อปปี้มใช่ป้ะ"เเก้วถามทำให้ฟางชะงักกะคำถามราวกะว่าเพื่อนๆของเธอนั้นรู้ว่าเธออยู่บ้านเดียวกะป๊อปปี้
 
 
 
 
 
"เอ่อ...คือ..."ฟางพูดเเล้วก้มหน้าพอยพยักหน้าไปด้วยทำให้เพื่อนๆของเธอต่างก็อึ้งโดยเฉพาะโทโมะ
 
 
 
 
 
"จริงหรอฟาง ฟางไปอยู่บ้านไอ้ป๊อปอะไรนั่นน่ะ"โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
"อื้ม ขอโทษด้วยนะที่ชั้นไม่ได้บอกพวกเเกอ่ะ"ฟางพูด
 
 
 
 
 
"ไม่เป็นไรเว้ยเเก พวกชั้นไม่โกรธหรอก"เเก้วพูดเเล้วยิ้มให้ฟาง
 
 
 
 
 
"งั้นเราขึ้นเรียนกันเถอะ"ฟางพูด
 
 
 
 
 
"เเกขึ้นไปกะไอ้ตูนก่อนเลยเดี๋ยวพวกชั้นตามไป"จินนี่พูดเเล้วฟางก็พยักหน้าก่อนจะขึ้นเรียนไปกะตูน
 
 
 
 
 
 
"เห๊ย!ไอ้โมะพวกชั้นรู้นะว่าเเกคิดไรกะฟางมันอ่ะ"จินนี่พูดกะคนตรงหน้า
 
 
 
 
 
 
"เเล้วไง พวกเเกรู้นิ่พวกเเกรู้ไปก็เท่านั้นป้ะวะมันไม่มีค่าอะไรหรอก"โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
"นี่เเกใช้คำว่าเท่านั้นหรอ ชั้นรู้นะเว้ยว่าเเกอยากให้ฟางมันรู้ว่าเเกชอบมันอ่ะ เเกอย่าลืมนะพวกชั้นก็เป็นเพื่อนของฟางมันนะ"เเก้วพูด
 
 
 
 
 
 
"ก็ชั้นไม่รู้นิ่หว่า อีกอย่างพวกเเกจะรู้ไปทำไมถ้าพวกเเกรู้เเล้วฟางรับรู้ด้วยอย่างนั้นชั้นก็จะเชื่อ"โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
"นิ่ไอ้โมะเเกเอาไรคิดวะห้ะ? "จินนี่พูดเเล้วเดินขึ้นเรียนกะเเก้ว
 
 
 
 
 
 
"เอาล่ะนี่ก็ใกล้จะสอบมิดเทอมเเล้วพวกเธอก็ตั้งใจอ่านหนังสือหน่อยนะ"อาจารย์พูดฟางที่มองชายหนุ่มนั่งเงียบขรึมเเล้วเศร้าๆเเก้วกะจินนี่ที่เเอบดูพวกเธอก็อดสงสัยไม่ได้
 
 
 
 
 
 
    ตอนเย็น....
 
 
 
เเล้วฟางก็จะกลับบ้านโทโมะที่วิ่งมาก็เรียกฟาง
 
 
 
 
"ฟางๆ วันนี้ฟางกลับบ้านยังไงหรอ"โทโมะถาม
 
 
 
 
 
"ไม่รุ้อ่ะ สงสัยกลับวินมั้ง"ฟางพูดเเล้วยิ้มเจื่อนๆ
 
 
 
 
 
"เดี๋ยวเราไปส่งฟางนะ ฟางจะได้ไม่ต้องเสียตัง"โทโมะพูด
 
 
 
 
 
"เอ่อ...ก็ได้ๆฟางกลับกะโมะก็ได้"ฟางพูดก่อนที่โทโมะจะไปเอาจักรยานมาฟางที่รอเธอก็เห็นเหมือนป๊อปปี้กะเนยคุยกันเลยทำให้เธอยืนมองตลอด
 
 
 
 
 
"เธอนั่นเอง มาอะไรที่นี่เลยเนี้ย"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
"อ๋อคือชั้นมาหาเพื่อนเเถวนี้น่ะ เเล้วจักรยานยางก็รั่ว"เนยพูด
 
 
 
 
 
"เดี๋ยวชั้นไปส่ง เอาจักรยานเธอขึ้นรถ"ป๊อปปี้พูดเนยที่เห็นฟางมองอยู่ก็ถามป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
"เเล้วผู้หญิงคนนั้นน่ะ ไม่กลับด้วยหรอ"เนยพูดป๊อปปี้ก็หันเขาก็เห็นฟางยืนอยู่โดยที่มีโทโมะด้วยอีกคน
 
 
 
 
 
"ชั่งเหอะ เค้ามีคนคอยรับคอยอยู่เเล้วเราจะไปได้ยัง"ป๊อปปี้พูดเเล้วทั้งสองก็ขึ้นรถไปฟางที่ยืนมองก็เศร้าน้ำตาของเธอก็ค่อยๆไหล
 
 
 
 
 
 
"ฟางเป็นไรหรือเปล่า"โทโมะถามเขาก็เเอบๆมองฟางยืนดูป๊อปปี้เขาก็รู้เลยว่าฟางนั้นชอบป๊อปปี้
 
 
 
 
 
"ชั่งเหอะ เรากันเถอะโมะ"เเล้วฟางก็ซ้อนท้ายโทโมะ
 
 
 
 
 
"โมะเราฟางขอถามอะไรหน่อยสิ"ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
"อื้มว่ามาเลย"
 
 
 
 
 
 
"การที่เราเเอบชอบคนๆนึงทำไมมันต้องเจ็บอย่างนี้ด้วยเนาะ"ฟางพูดอย่างเศร้าๆ
 
 
 
 
 
 
"ฟางหมายถึงคนนั้นที่ฟางเเอบชอบใช่มั้ย"โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
"อื้ม ถึงจะชอบเค้าเเค่ไหนเค้าก็ไม่หันมา"ฟางพูดโทโมะที่ฟังฟางก็รุ้สึกเเอบสงสาร
 
 
 
 
 
 
"โมะจอดตรงนี้ก็ได้เดี๋ยวฟางเดินเข้าบ้านเอง"ฟางพูดเเล้วชายหนุ่มก็จอด
 
 
 
 
 
 
"ขอบคุณนะที่มาส่งฟาง"ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
"ฟางเรามีไรจะบอก คือเราจะไม่ยอมเเพ้คนๆนั้นที่ฟางชอบนะคือเราชอบฟางนะ ถึงเเม้ว่าเราจะมีไม่เหมือนคนนั้นเราก็อยากให้ฟางรอเราก่อนนะอย่ารักคนนั้นหมดหัวใจนะเก็บไว้ให้คนๆนี้บ้างงั้นเราไปก่อนนะ''โทโมะพูดเเล้วก็เดินไปทำให้ฟางนั้นอึ้งกะคำพูดที่โทโมะบอกเธอ
 
 

ตัดฉับๆๆๆเอาเเล้วโทโมะสาระภาพรักเเล้วจะเป็นอย่างไรต่อไปโปรดติดตามงับบบ