รักมากมาย นายมาเฟีย

 

 

 

 

     เช้าวันต่อมา....

 

 

เเละฟางกะป๊อปปี้ก็ไปมหาลัยด้วยกันเหมือนเดิมเเต่ภายในรถนั้นกลับเงียบ

 

 

 

 

 

    ณ มหาลัยจุฬาลงกรณ์

 

 

 

เเล้วฟางก็เดินไปหาเพื่อนๆของเธอที่โต๊ะเดิม

 

 

 

 

"นั่นไงฟางมันมาเเล้ว"จินนี่พูดเมื่อเห็นฟางเดินมาทำให้ฟางนั้นงง

 

 

 

 

 

"อะไรกันหรอ ชั้นมาเเล้วทำไมอ่อ"ฟางถามทำให้จินนี่ตอบมาว่า....

 

 

 

 

 

"คือพวกชั้นจะถามอะไรเเกหน่อยอ่ะ"จินนี่พูดทั้งสามต่างก็เกี่ยงกัน

 

 

 

 

 

"เเกอ่ะเเก้ว/เเกดิจิน"ทั้งสองสาวก็เกี่ยงกันจะพูดเเล้วโทโมะก็เห็นทั้งสองสาวเกี่ยงกันเลยห้าม

 

 

 

 

 

"เเก้วเอาเลยไม่ต้องเกี่ยงๆ"โทโมะพูดทำให้เเก้วมองหน้า

 

 

 

 

 

"เออๆก็ได้ ฟางคือเเกอยู่บ้านเดียวกันกะป๊อปปี้มใช่ป้ะ"เเก้วถามทำให้ฟางชะงักกะคำถามราวกะว่าเพื่อนๆของเธอนั้นรู้ว่าเธออยู่บ้านเดียวกะป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"เอ่อ...คือ..."ฟางพูดเเล้วก้มหน้าพอยพยักหน้าไปด้วยทำให้เพื่อนๆของเธอต่างก็อึ้งโดยเฉพาะโทโมะ

 

 

 

 

 

"จริงหรอฟาง ฟางไปอยู่บ้านไอ้ป๊อปอะไรนั่นน่ะ"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

"อื้ม ขอโทษด้วยนะที่ชั้นไม่ได้บอกพวกเเกอ่ะ"ฟางพูด

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรเว้ยเเก พวกชั้นไม่โกรธหรอก"เเก้วพูดเเล้วยิ้มให้ฟาง

 

 

 

 

 

"งั้นเราขึ้นเรียนกันเถอะ"ฟางพูด

 

 

 

 

 

"เเกขึ้นไปกะไอ้ตูนก่อนเลยเดี๋ยวพวกชั้นตามไป"จินนี่พูดเเล้วฟางก็พยักหน้าก่อนจะขึ้นเรียนไปกะตูน

 

 

 

 

 

 

"เห๊ย!ไอ้โมะพวกชั้นรู้นะว่าเเกคิดไรกะฟางมันอ่ะ"จินนี่พูดกะคนตรงหน้า

 

 

 

 

 

 

"เเล้วไง พวกเเกรู้นิ่พวกเเกรู้ไปก็เท่านั้นป้ะวะมันไม่มีค่าอะไรหรอก"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

"นี่เเกใช้คำว่าเท่านั้นหรอ ชั้นรู้นะเว้ยว่าเเกอยากให้ฟางมันรู้ว่าเเกชอบมันอ่ะ เเกอย่าลืมนะพวกชั้นก็เป็นเพื่อนของฟางมันนะ"เเก้วพูด

 

 

 

 

 

 

"ก็ชั้นไม่รู้นิ่หว่า อีกอย่างพวกเเกจะรู้ไปทำไมถ้าพวกเเกรู้เเล้วฟางรับรู้ด้วยอย่างนั้นชั้นก็จะเชื่อ"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

"นิ่ไอ้โมะเเกเอาไรคิดวะห้ะ? "จินนี่พูดเเล้วเดินขึ้นเรียนกะเเก้ว

 

 

 

 

 

 

"เอาล่ะนี่ก็ใกล้จะสอบมิดเทอมเเล้วพวกเธอก็ตั้งใจอ่านหนังสือหน่อยนะ"อาจารย์พูดฟางที่มองชายหนุ่มนั่งเงียบขรึมเเล้วเศร้าๆเเก้วกะจินนี่ที่เเอบดูพวกเธอก็อดสงสัยไม่ได้

 

 

 

 

 

 

    ตอนเย็น....

 

 

 

เเล้วฟางก็จะกลับบ้านโทโมะที่วิ่งมาก็เรียกฟาง

 

 

 

 

"ฟางๆ วันนี้ฟางกลับบ้านยังไงหรอ"โทโมะถาม

 

 

 

 

 

"ไม่รุ้อ่ะ สงสัยกลับวินมั้ง"ฟางพูดเเล้วยิ้มเจื่อนๆ

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวเราไปส่งฟางนะ ฟางจะได้ไม่ต้องเสียตัง"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"เอ่อ...ก็ได้ๆฟางกลับกะโมะก็ได้"ฟางพูดก่อนที่โทโมะจะไปเอาจักรยานมาฟางที่รอเธอก็เห็นเหมือนป๊อปปี้กะเนยคุยกันเลยทำให้เธอยืนมองตลอด

 

 

 

 

 

"เธอนั่นเอง มาอะไรที่นี่เลยเนี้ย"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"อ๋อคือชั้นมาหาเพื่อนเเถวนี้น่ะ เเล้วจักรยานยางก็รั่ว"เนยพูด

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวชั้นไปส่ง เอาจักรยานเธอขึ้นรถ"ป๊อปปี้พูดเนยที่เห็นฟางมองอยู่ก็ถามป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

"เเล้วผู้หญิงคนนั้นน่ะ ไม่กลับด้วยหรอ"เนยพูดป๊อปปี้ก็หันเขาก็เห็นฟางยืนอยู่โดยที่มีโทโมะด้วยอีกคน

 

 

 

 

 

"ชั่งเหอะ เค้ามีคนคอยรับคอยอยู่เเล้วเราจะไปได้ยัง"ป๊อปปี้พูดเเล้วทั้งสองก็ขึ้นรถไปฟางที่ยืนมองก็เศร้าน้ำตาของเธอก็ค่อยๆไหล

 

 

 

 

 

 

"ฟางเป็นไรหรือเปล่า"โทโมะถามเขาก็เเอบๆมองฟางยืนดูป๊อปปี้เขาก็รู้เลยว่าฟางนั้นชอบป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"ชั่งเหอะ เรากันเถอะโมะ"เเล้วฟางก็ซ้อนท้ายโทโมะ

 

 

 

 

 

"โมะเราฟางขอถามอะไรหน่อยสิ"ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

"อื้มว่ามาเลย"

 

 

 

 

 

 

"การที่เราเเอบชอบคนๆนึงทำไมมันต้องเจ็บอย่างนี้ด้วยเนาะ"ฟางพูดอย่างเศร้าๆ

 

 

 

 

 

 

"ฟางหมายถึงคนนั้นที่ฟางเเอบชอบใช่มั้ย"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

"อื้ม ถึงจะชอบเค้าเเค่ไหนเค้าก็ไม่หันมา"ฟางพูดโทโมะที่ฟังฟางก็รุ้สึกเเอบสงสาร

 

 

 

 

 

 

"โมะจอดตรงนี้ก็ได้เดี๋ยวฟางเดินเข้าบ้านเอง"ฟางพูดเเล้วชายหนุ่มก็จอด

 

 

 

 

 

 

"ขอบคุณนะที่มาส่งฟาง"ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

"ฟางเรามีไรจะบอก คือเราจะไม่ยอมเเพ้คนๆนั้นที่ฟางชอบนะคือเราชอบฟางนะ ถึงเเม้ว่าเราจะมีไม่เหมือนคนนั้นเราก็อยากให้ฟางรอเราก่อนนะอย่ารักคนนั้นหมดหัวใจนะเก็บไว้ให้คนๆนี้บ้างงั้นเราไปก่อนนะ''โทโมะพูดเเล้วก็เดินไปทำให้ฟางนั้นอึ้งกะคำพูดที่โทโมะบอกเธอ

 

 

---

ตัดฉับๆๆๆเอาเเล้วโทโมะสาระภาพรักเเล้วจะเป็นอย่างไรต่อไปโปรดติดตามงับบบ