รักอันตราย

"เฟย์เดี๋ยวแก้วกลับก่อนนะ"

"ให้ฉันไปส่งมั้ยแก้ว"ป๊อปปี้ถาม

"ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันกลับเองดีกว่า ไปนะ"แก้วโบกมือลาแล้วเดินออกไป

"นี่เธอ"แก้วหันไปมอง

"นาย"โทโมะอีกแล้วหรอ"มีอะไร"

"จะไปไหน"

"กลับบ้านไง"

"ขึ้นรถสิ"

"ไม่อะฉันกลับเองได้ แล้วนี่นายยังไม่กลับอีกหรอ"

"ฉันรอเธอตั้งแต่บ่าย ร้อนก็ร้อน"

"ใครใช้ให้รอ"

โทโมะเดินลงมาจากรถแล้วจับมือแก้วให้เดินตามไปขึ้นรถ

"เดี่ยวๆ ฉันไม่กลับกับนายนะ"

"ไปเหอะน่า"โทโมะดันหัวแก้วให้เข้าไปในรถแล้วปิดประตู

"มองอะไรหรอป๊อป"เฟย์ถามป๊อปปี้

"ป่าว"ป๊อปปี้ส่ายหัวก่อนจะเดินไปเก็บของของตัวเอง

"คุณโทโมะเขาน่ารักดีนะฉันว่า"

"ฉันจะฟ้องไอ้เขื่อน"

"ไอ้บ้านี่"เฟย์ตีแขนป๊อปปี้"ฉันหมายถึงเวลาอยู่กับแก้ว น่ารักดี"

"หรอ น่ารักตรงไหนฉันน่ารักกว่าตั้งเยอะ"

"จ้า "

"เออๆ ฉันไม่น่ารักเท่ามันหรอกพอใจยัง"

"หือๆ น้อยใจ"เฟย์เอานิ้วจิ้มหน้าป๊อปปี้

"ฉันไปก่อนนะปิดร้านเองละกัน"ป๊อปปี้เดินออกไป

"นายจะพาฉันไปไหนเนี่ย"แก้วถามโทโมะ

"ไปบ้านฉัน"

"ไปทำไม จอดรถเลย"

"ไม่จอด เดี๋ยวเธอก็รู้เองแหละว่าไปทำไมนั่งเฉยๆเถอะ"แก้วนั่งนิ่งตลอดทางไม่รู้ว่าเขาจะพาไปทำอะไรในหัวแก้วคิดแต่จะต้องลงจากรถให้ได้แต่ก็ลงไม่ได้โทโมะขับรถด้วยความเร็วพาแก้วมายังบ้าน

"พาฉันมาทำไม"

"เข้าไปในบ้านก่อน"โทโมะเดินมาจับมือแก้ว"ไม่ต้องจับก็ได้ฉํนเดินเองได้"

"ไม่ได้หรอกเธฮยิ่งวิ่งเร็วอยู่"เบื่อคนรู้ทันเขาเดินจับมือฉันเข้าไปในบ้าน

"พี่โทโมะมาแล้ว"ฟางบอกแม่

"มาช้าจังนะ"

"ผมไปรับแก้วมาน่ะครับ"

"สวัสดีค่ะ"

"นั่งสิ"

อะไรเนี่ยพาฉันมาทำอะไรกันแน่เนี่ย ฉันอยากกลับบ้าน

"นี่น้าอร นี่น้องพิม"แม่โทโมะแนะนำผู้หญิงสองคนที่นั่งบนโต๊ะอาหาร

"สวัสดีครับ"โทโมะยกมือไว้ทั้งสองคน

"เอ่อ..สวัสดีค่ะ"แก้วยืนงงโทโมะสะกิดให้แก้วสวัสดี

"นี่ใครหรอจ๊ะโทโมะ"แม่พิมถามโทโมะ

"แก้วแฟนผมครับ"อะไรนะฉันไปเป็นแฟนนายตอนไหน

"ไม่ใช่นะคะ"แก้วพูด

"แก้วหมายถึงไม่ใช่แค่แฟนน่ะครับ เราเป็นทุกอย่างของกันและกันเลยนะครับทั้งเพื่อน พี่ แฟนเป็นทุกอย่าเลยครับใช่มั้ยจ๊ะที่รัก"โทโมะหันไปถามแก้วทำสายตาอ้อนวอน

"เอ่อ...ค่ะ"แก้วตอบทุกคนที่กำลังมองหน้าอยู่

"กินข้าวเถอะ"แม่โทโมะพูด