ชั้นไม่ต้องการนาย

tomo part
ตอนนี้ทุกอย่างอยู่ในความเงียบสงบ
แก้ว "โถ่ คิดว่าคนอย่างชั้นจะยอมเป็นเบ้นายตลอดไปเหรอ นายพายุ เเล้วที่ชั้นทำแบบนี้นะเหรอก่อเพราะว่าชั้นจะล้างเเค้นให้กับแม่ของชั้นที่ถูกนายฆ่าไง"
โทโมะ "เทอมันผู้หญิงใจร้าย"
แก้ว "ฮึ รู้ไว้ก่อดีนี่ เฮ้ยใครก่อได้หามไอ้นี่ออกไปดิ"
เเล้วเทอก่อหันหลังเดินออกไป
ฟึบ ผมวิ่งเข้าไปกอดเทอ
โทโมะ "ไปกับพวกเรานะ นะชั้นขอร้อง"
เขื่อน "ใช่แก้วไปด้วยกันนะ"
แก้ว "ชั้นเดินมาไกลแล้วชั้นถอยกลับไม่ได้"
ปึก แก้วเอาศอกมากระทุ้งผม
แก้ว "ปล่อยชั้นไปเถอะชั้นมีเส้นทางของตัวเองเเล้ว นายก่อเหมือนกัน"
โทโมะ "ไม่ เทอเป็นเมียชั้นเเล้วนะ อย่าไปเลย"
แก้วหันหน้ามาประจันหน้ากับผม
แก้ว "นายมันก่อเเค่ของเล่นจำไว้"
เเล้วเทอก่อผลักผมออก
แก้ว "อ๋อ รีบออกไปจากที่นี่วะ ชั้นติดระเบิดไว้"
เเล้วไอ้เขื่อนก่อเข้ามาพยุงตัวผมไป
เขื่อน "ไปเเล้วไไอ้โมะ"
ผมหันหลังกลับไปปรากฎว่าเทอได้เดินจากไปแล้ว
 
เมื่อพวกเรากลับบ้านมา ฟางก่อให้เฟช่วยทำแผลโดยบอกว่า แผลเเค่นี้ไม่จำเป็นต้องไปหาหมอหรอก
ผมเดินขึ้นไปบนห้องของผมผมนอนล้มตัวลงไปที่เตียง
โทโมะ "เราจะไม่ได้เจอกันอีกเเล้ว ฮึก ชะใช่ไหม ทำไมเทอถึงทิ้งชั้น ฮึก ปะไป ทำไม!!!"
ผมเอามือไปปัดโคมไฟที่อยู่ที่โต๊ะหัวเตียง เเล้วผมก่อเห็นกระดาษแผ่นนึงล่วงลงไป
ผมเปิดอ่านกระดาษเเผ่นนั้น
 
ถึง นายโทโมะ 
ถ้านายอ่านจดหมายฉบับนี้เเล้ว ชั้นอยากให้นายรู้ว่านายไม่เคยเป็นของเล่นสำหรับชั้นเเต่นายคือคนที่ชั้นรักถึงเเม้จะไม่ใช่คนเเรกเเต่ชั้นก่อรักนายมากเลย เเต่ที่ชั้นไปกับพวกนายไม่ได้เพราะชั้นไม่อยากให้คนที่ชั้นรักมากที่สุด คือ พวกนายทุกคน มีอันตราย เเล้วชั้นขอเเค่อีกอย่างอย่าออกตามหาชั้นเลย
จาก แก้ว
 
ผมรีบวิ่งลงจากห้องไปหาทุกคน
ทุกคน "ทุกคน"
ปรากฎว่าทุกคนก่อลงมาข้างล่างพร้อมๆกัน
เขื่อน "แก้วทิ้งจดหมายไว้ให้ชั้น"
ป๊อป "ชั้นว่าน่าจะทุกคนเลย"
 
กริ๊ง กริ๊ง
เสียงโทรสับที่เชื่อมต่อกับทีวีดังขึ้น
เฟ "หัวหน้าโทรมาน่ะ"
เเล้วเราทุกคนก่อมานั่งรวมกันที่โซฟา
(ไรท์ "ขอเเทนว่าหัวหน้าละกัน")
หัวหน้า "เปนไงทุกคนตอนนี้เราจับนายพายุได้เเล้วนะ"
เขื่อน "จะ จับ จับได้ไงละเมื่อแก้วฆ่าเค้าไปแล้ว"
หัวหน้า "นี่เเก้วยังไม่ได้บอกพวกคุนเหรอว่าเค้าเปนสายให้กับพวกเรา"
โทโมะ "สะ สาย"
ฟาง "ใช่ แก้วเปนสาย"
เฟ "พะ พี่ฟางรุ้ได้ไงอะ"
ฟาง "ทุกคนจำที่ไอ้พายุบอกได้ปะว่า..."
 
fang part
ฟาง "ทุกคนจำที่ไอ้พายุบอกได้ปะว่าแก้วจะทำร้ายนายเขื่อน แก้วไม่ได้จงใจทำถ้าแก้วจะทำจิงๆคงจะง่ายสำหรับแก้ว ส่วนเรื่องที่แก้วต่อสู้กับชั้นแก้วเเค่ออมมือให้ชั้นเพราะถ้าแก้วเอาจิงชั้นคงตายไปแล้ว"
หัวหน้า "เก่งนิ ฟาง"
โทโมะ "งั้นแก้วไปไหนเเล้วหละ"
หัวหน้า "ผมก่อไม่รู้เหือนกัน พอจบงานนี้แก้วเค้าก่อขอย้ายหน่วย ผมไปก่อนนะ อ๋อเรื่องงานบอร์ดี้การ์ของพวกคุนจะต้องทำต่อก่อได้นะ"
เฟ ฟาง "พวกชั้นขอทำตัวค่ะ"
หัวหน้า "ติดใจละสิท่า ส่วนคุนโทโมะ ให้ผมหาบะ.."
เฟ ไเดี๋ยวเราสองคนดูเองคะ่"
หัวหน้า "งั้นผมไปละ"
โทโมะ "เดี๋ยวครับ ถ้าผมอยากให้คุนช่วยได้ไหมครับว่าแก้วไปสังกัดหน่อวยไหน"
หัวหน้า "เอ๋นี่คุนผมบอกว่า ผมระ.."
ฟาง "ไม่เปนไรค่ะเดี๋ยวชั้นอธิบายเอง"
หัวหน้าพยักหน้าเเล้วก่อเลิกการคุยกัน
เฟ "เรื่องของเเต่ละสังกัดเป็นความลับน่ะ"
โทโมะ "เฮ้อ"
ฟาง "เเต่ชั้นเเฮ็กระบบได้นะ"