ชั้นไม่ต้องการนาย

โทโมะ "ชั้นอยากเจอแก้วเราจะะตามแก้วเจอได่ที่ไหน"

เฟ "ชั้นไม่รู้"

เขื่อน "แก้วเค้าจะหนีพวกเราไปทำไมอะ"

ป๊อป "ใช่ ทั้งๆที่พวกเทอสองคนก่อไม่เห็นไป"

ฟาง "แก้วเปนคนที่ต่อสู้มือเปล่าเก่งมากจนใครๆก่ออยากได้ตัวแก้ว"

โทโมะ "เเล้วทำไมอะ"

เฟ "เมื่อ 2 เดือนก่อนพ่อของพายุเค้าต้องการให้แก้วมาทำงานด้วยเเต่แก้วปฎิเสธ มันเลยฆ่าแม่ของแก้ว"

เขื่อน "กูว่ามึงทำใจเหอะไอ้โมะ"

kawe part

3ปีผ่านไป

หลังจากที่ชั้นหันหลังให้กับทุกสิ่งทิ้งทุกสิ่งไว้ข้างหลัง ชั้นย้ายไปประจำหน่วยที่อเมริกา ชั้นได้ตำแหน่งผู้หมวด ตอนนี้ชั้นกำลังเอารายงานไปส่งพี่โฟร์หัวหน้าของที่นี่

แก้ว "ขออนุญาตคะ"

โฟร์ "เข้ามา"

ชั้นเปิดประตูไปพร้อมกับเจอพี่เฟที่นั่งกอดอกอยู่บนโต๊ะ

แก้ว "นี่รายงานค่ะ"

โฟร์ "แก้ว คือพี่มี"

แก้ว "มีเรื่องอะไรจะขอร้องอีกล่ะค่ะ"

โฟร์ "คือพี่อยากให้แก้วย้ายไปประจำหน่วยที่ไทย พี่รู้นะว่าทำมะ.."

แก้ว "ขอปฎิเสดค่ะ"

โฟร์ "นะ หน่วนนั้นเค้าขาดคนพอดีนะ น้าาาา"

แก้ว "แก้วจะได้อะไรตอบเเทนค่ะ"

โฟร์ "พี่จะ จะ จะเพิ่มเงินเดือนให้ 2 เท่าเลยอะ"

แก้ว "เฮ้อ ตกลงค่ะ"

โฟร์ "ดีมากเลยจะน้องแก้ว"

แก้ว "เริ่มทำงานวันไหนค่ะ"

โฟร์ "เครื่องออกตอนบ่าย ไปได้เเล้ว นี่กระเป๋าพี่ให้คนไปเก็บมาให้แล้ว"

พี่โฟร์พูดอย่างเร่งรัดเเล้วผลักชั้นออก

.

.

.

ตอนนี้ชั้นอยู่บนเครื่องบิน ชั้นเดินมาเข้าห่องน้ำ ชั้นมองตัวเองในกระจก

แก้ว "นี่ชั้นไม่ได้ตัดผมนานเเล้วนะเนี่ย"

ชั้นจับผมตัวเองที่ตอนนี้ยาวเกือบจะกลางหลังเเล้ว อยู่ดีๆชั้นก่อนึกถึงครั้งสุดท้ายที่ชั้นเจอกับโทโมะ

โทโมะ "ไปกับพวกเรานะแก้ว"

นี่ยัยแก้ว ลืม ลืมสักที ถึงเราจะเจอเค้้ เค้าคงจำเราไม่ได้เเล้ว

เมื่อชั้นมาถึงสนามบินชั้นก่อโทรหาหัวหน้า

หัวหน้า "ชั้นดีใจนะที่เทอกลับมา"

แก้ว "ค่ะ"

หัวหน้า "พวกเฟ ฟาง เค้าคิดถึงคุนมากเลยนะ ให้ผมบอกพวกเค้ามะ..."

แก้ว "ไม่ต้องค่ะ งานเริ่มเมื่อไรค่ะ"

หัวหน้า "เริ่มวันนี้ วันนี้จะมีคนนัดส่งยากัน เดี๋ยวผมจะส่งที่อยู่ไปให้ เดี๋ยวผมจะส่งคนไปช่วย

แก้ว "เเล้วเเต่นะค่ะ เเต่ขอบคุนค่ะ"

หัวหน้า "ผมจะส่งรายละเอียดเเละที่อยู่ไปให้ "

แก้ว "ค่ะ สวัสดีค่ะ"

ชั้นว่าตอนนี้ชั้นไปที่พักดีกว่า ชั้นมาถึงที่พักของชั้นท่ชั้นซื้อไว้นานมาก ซึ่งมันอยู่ใกล้กับที่เอ่อนั่นมาก ชั้นหิวเเล้วไปหาอะไรกินกีกว่า ชั้นมานั่งกินอาหารญี่ปุ่น ที่ๆชั้นมากินพร้อมกับพวกนั้น

แก้ว "นี่คิดอะไรเนี่ย"

เพลี้ย เพลี้ย ชั้นตบหน้าตัวเองเบาเบาเพื่อเรียกสติ

... "พี่ฟาง วันนี้เฟกินไรดีอะ"

ฮะ ชั้นเอียงหน้าไปมองเล็กน้อย พวกนั้นมาทำอะไรที่นี่เนี่ย เเต่ดีนะชั้นกินเสดเเล้ว ชั้นรีบเรียก

เชคบิล เเล้วเอาเเว่นกันเเดดมาใส่ ชั้นพยายามเดินออกจากร้านเเต่มีพวกนี้บังหน้าประตูร้านอยู่

แก้ว "เอ่อ ขอโทดนะค่ะ เอ่อ"

โทโมะ "ชั้นอยากกินซาชิมิ"

เขื่อน "เฮ้ยกูด้วย"

นี่ใครก่อได้ฟังชั้นที

แก้ว "เอ่อ ขะ.."

เฟ "เฟอยากกินติม"

พี่ฟาง "นี่กินข้าวกะ.."

แก้ว "นี่ช่วยหลีกทางได้ไหม มันเกะกะ!!"

ชั้นตะโกนขึ้น ตอนนี้ทุกคนหันมามองชั้นเปนตาเดียว ชั้นเดินผ่านพวกนี้มาอย่างไม่สนใจ

ทำดีเเล้ว แก้ว แกทำดีเเล้ว ชั้นเดินต่อไปเรื่อยไม่สนใจอะไร

โทโมะ "เดี๋ยว"

ฟึบ เเล้วโทโมะ​ก่อดึงเเขนชั้น

ผลักโอ้ยชั้นล้มลงไปที่พื้น

เขื่อน "มีไรวะ"

โทโมะ "ขอโทดครับ ผมมะได้ แก้ว"

ชั้นรีบเเตะไปที่ตาของตัวเอง อ้าวเเว่นหลุดไปแล้วนี่ ชั้นรีบก้มลงไปหยิบเเว่นเเล้ววิ่งไปให้ไกลที่สุด

ทุกคน "แก้ว แก้ว"