love forever ขอบคุณนะยัยบื้อ

     #pineare
         เช้าวันเสาร์
 
 
          "อะไรนะคะ! พี่ซิงจะมาอยู่บ้านเราหรอคะคุณพ่อคุณแม่" ฉันทำหน้าตกใจอย่างสุดๆเมื่อคุณพ่อและคุณแม่บอกว่าพี่ชายจะมาอยู่บ้านเรา แหะๆ..พี่ชายของฉันชื่อ ซิง ค่ะก็ไม่ใช่พี่ชายแท้ๆหรอกนะคะฉันแค่เรียกเขาว่าพี่ชายเฉยๆเพราะว่าตอนเด็กๆเวลาฉันมีปัญหาอะไรพี่ชายก็จะมาช่วยเสมอเลยแหละ พี่ชายน่ารักใช่ม้าาา ><
 
 
 
          "ใช่จ้ะลูก ครอบครัวของซิงจะมาอยู่บ้านของเราสักพักน่ะ"
 
 
 
          "แล้วพี่เขาจะนอนห้องไหนคะ?"
 
 
 
          "ห้องข้างๆลูกน่ะ คงอยากจะให้ซิงมาอยู่ด้วยล่ะสิจะได้มีเพื่อนเล่น" คุณแม่พูดไปยิ้มไป
 
 
 
          "งือออ พายไม่ใช่เด็กแล้วนะคะคุณแม่ งั้นเดี๋ยวพายขอตัวไปจัดห้องให้พี่เขาก่อนนะคะ" ฉันดีใจมากๆล่ะ นานๆทีจะได้เจอพี่ชาย นี่ก็ไม่ได้เจอมา 9 ปีแล้วนะเนี่ย! 
 
 
 
 
 
 
          เช้าวันอาทิตย์
 
 
 
 
          "คุณแม่คะ!" ฉันร้องตะโกนเมื่อรถของพี่ชายมาถึงหน้าบ้าน
 
 
 
          "อะไรลูก"
 
 
 
          "พี่ซิงมาแล้วค่ะ" ฉันเดินไปลากคุณแม่มาหน้าประตู
 
 
 
          คุณพ่อของพี่ชายลงจากรถมุ่งหน้าหาคุณแม่ "สวัสดีครับ น้องวิ"
 
 
 
          "สวัสดีค่ะพี่ฉัตร เอ่อ..เข้าบ้านก่อนไหมคะเดี๋ยว นนท์จะลงมาแล้ว"
 
 
 
          "ได้ครับๆ" คุณลุงฉัตรมองไปทางรถของเขาก่อนนะพูดว่า "ซิงลงมานี่ น้องมารอหน้าประตูแล้วนะ"
 
 
 
          จากนั้นประตูรถของคุณลุงค่อยๆแง้มออก เผยใบหน้าของผู้ชายที่ฉันเรียกว่าพี่ชายออกมา จะว่าไปพี่ชายก็หล่อขึ้นเยอะเลยแฮะ (ถึงจะใส่แว่นดำก็เถอะ) ><
          "สวัสดีครับน้าวิ ดีครับพาย"
 
 
 
          "สวัสดีจ้ะซิง โตมานี่หล่อเหมือนคุณพ่อเลยนะ 555" คุณแม่ตอบพี่ซิง "เอ่อ..พาย นี่ซิงนะ พี่ชายของพายไง"
 
 
 
          "สะ สวัสดีค่ะพี่ซิง" ฉันเผยยิ้มกว้างให้พี่เขาแต่..พี่เขากลับทำหน้านิ่งไม่มีปฎิกริยาตอบฉันเลยก่อนพี่ชายจะพูดว่า
 
 
 
          "สวัสดีครับพาย" พี่ซิงค่อยๆถอดแว่นออกมา
 
 
 
          "งั้นเด็กๆไปคุยกันก่อนเลยนะจ้ะ ไปเดินเล่นที่สวนก่อนก็ได้"
 
 
 
          "ครับ พาย.."
 
 
 
          "คะ ?"
 
 
 
          "พาพี่ไปเดินเล่นที่สวนหน่อยสิ"
 
 
 
          "ค่ะ ตามพายมาเลยนะ" ฉันเดินนำพี่เขาออกมาไปทางสวนน่งเล่นของคุณพ่อและคุณแม่
 
 
 
          ที่สวนนั่งเล่น
          "ยัยบื้อ"
 
 
 
          "ค้าา?"
 
 
 
          "ไม่เหงาบ้างหรออยู่คนเดียวไม่มีเพื่อนน่ะ"
 
 
 
          "ก็นิดหน่อยอ่ะค่ะ เดี๋ยวพายไปเอาขนมมาให้นะ"จากนั้นฉันเดินไปที่ครัวเพื่อเอาคุ้กกี้ที่ทำไว้ก่อนพี่เขาจะมา
 
 
 
          5 นาทีผ่านไป
          "ช้าจัง" พี่ซิงพูดเมื่อฉันเดินถือน้ำเปล่ากับคุกกี้มาให้
 
 
 
          "อ้ะๆ.."
          
 
 
          "ยังซื่อบื้อไปต่างไปจากเดิมเลยนะ" พี่ชายวิ่งเข้ามาประคองตอนที่ฉันสดุดก้อนหินก้อนหนึ่ง
 
 
 
          "ปะ..ปล่อยหนูค่ะ พายเดินได้ๆ"
 
 
 
          "งั้นเอาถาดมาให้พี่เดี๋ยวพี่เอาไปวางเอง" จากนั้พี่ซิงก็เอาถาดคุ้กกี้ไป
 
 
 
*****************************************************
 
ปล.เค้าเป็นมือใหม่ง่าา ยังไงก็ฝากด้วยนะคะ ^^