love forever ขอบคุณนะยัยบื้อ
เขียนโดย 
namkeng
วันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 17.55 น.
แก้ไขเมื่อ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2558 18.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) restart
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ#pineare
เช้าวันเสาร์
"อะไรนะคะ! พี่ซิงจะมาอยู่บ้านเราหรอคะคุณพ่อคุณแม่" ฉันทำหน้าตกใจอย่างสุดๆเมื่อคุณพ่อและคุณแม่บอกว่าพี่ชายจะมาอยู่บ้านเรา แหะๆ..พี่ชายของฉันชื่อ ซิง ค่ะก็ไม่ใช่พี่ชายแท้ๆหรอกนะคะฉันแค่เรียกเขาว่าพี่ชายเฉยๆเพราะว่าตอนเด็กๆเวลาฉันมีปัญหาอะไรพี่ชายก็จะมาช่วยเสมอเลยแหละ พี่ชายน่ารักใช่ม้าาา ><
"ใช่จ้ะลูก ครอบครัวของซิงจะมาอยู่บ้านของเราสักพักน่ะ"
"แล้วพี่เขาจะนอนห้องไหนคะ?"
"ห้องข้างๆลูกน่ะ คงอยากจะให้ซิงมาอยู่ด้วยล่ะสิจะได้มีเพื่อนเล่น" คุณแม่พูดไปยิ้มไป
"งือออ พายไม่ใช่เด็กแล้วนะคะคุณแม่ งั้นเดี๋ยวพายขอตัวไปจัดห้องให้พี่เขาก่อนนะคะ" ฉันดีใจมากๆล่ะ นานๆทีจะได้เจอพี่ชาย นี่ก็ไม่ได้เจอมา 9 ปีแล้วนะเนี่ย!
เช้าวันอาทิตย์
"คุณแม่คะ!" ฉันร้องตะโกนเมื่อรถของพี่ชายมาถึงหน้าบ้าน
"อะไรลูก"
"พี่ซิงมาแล้วค่ะ" ฉันเดินไปลากคุณแม่มาหน้าประตู
คุณพ่อของพี่ชายลงจากรถมุ่งหน้าหาคุณแม่ "สวัสดีครับ น้องวิ"
"สวัสดีค่ะพี่ฉัตร เอ่อ..เข้าบ้านก่อนไหมคะเดี๋ยว นนท์จะลงมาแล้ว"
"ได้ครับๆ" คุณลุงฉัตรมองไปทางรถของเขาก่อนนะพูดว่า "ซิงลงมานี่ น้องมารอหน้าประตูแล้วนะ"
จากนั้นประตูรถของคุณลุงค่อยๆแง้มออก เผยใบหน้าของผู้ชายที่ฉันเรียกว่าพี่ชายออกมา จะว่าไปพี่ชายก็หล่อขึ้นเยอะเลยแฮะ (ถึงจะใส่แว่นดำก็เถอะ) ><
"สวัสดีครับน้าวิ ดีครับพาย"
"สวัสดีจ้ะซิง โตมานี่หล่อเหมือนคุณพ่อเลยนะ 555" คุณแม่ตอบพี่ซิง "เอ่อ..พาย นี่ซิงนะ พี่ชายของพายไง"
"สะ สวัสดีค่ะพี่ซิง" ฉันเผยยิ้มกว้างให้พี่เขาแต่..พี่เขากลับทำหน้านิ่งไม่มีปฎิกริยาตอบฉันเลยก่อนพี่ชายจะพูดว่า
"สวัสดีครับพาย" พี่ซิงค่อยๆถอดแว่นออกมา
"งั้นเด็กๆไปคุยกันก่อนเลยนะจ้ะ ไปเดินเล่นที่สวนก่อนก็ได้"
"ครับ พาย.."
"คะ ?"
"พาพี่ไปเดินเล่นที่สวนหน่อยสิ"
"ค่ะ ตามพายมาเลยนะ" ฉันเดินนำพี่เขาออกมาไปทางสวนน่งเล่นของคุณพ่อและคุณแม่
ที่สวนนั่งเล่น
"ยัยบื้อ"
"ค้าา?"
"ไม่เหงาบ้างหรออยู่คนเดียวไม่มีเพื่อนน่ะ"
"ก็นิดหน่อยอ่ะค่ะ เดี๋ยวพายไปเอาขนมมาให้นะ"จากนั้นฉันเดินไปที่ครัวเพื่อเอาคุ้กกี้ที่ทำไว้ก่อนพี่เขาจะมา
5 นาทีผ่านไป
"ช้าจัง" พี่ซิงพูดเมื่อฉันเดินถือน้ำเปล่ากับคุกกี้มาให้
"อ้ะๆ.."
"ยังซื่อบื้อไปต่างไปจากเดิมเลยนะ" พี่ชายวิ่งเข้ามาประคองตอนที่ฉันสดุดก้อนหินก้อนหนึ่ง
"ปะ..ปล่อยหนูค่ะ พายเดินได้ๆ"
"งั้นเอาถาดมาให้พี่เดี๋ยวพี่เอาไปวางเอง" จากนั้พี่ซิงก็เอาถาดคุ้กกี้ไป
*****************************************************
ปล.เค้าเป็นมือใหม่ง่าา ยังไงก็ฝากด้วยนะคะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
