เธอมัน ยัยตัวร้าย

“ฮัลโล หวายแก้วหลับยัง”โทโมะโทรหาหวาย

“หลับแล้วค่ะ พี่ถึงบ้านหรือยัง”หวายตอบ “พี่กลับก่อนนะครับ” “ค่ะ”เสียงจากฝังทางหวาย

“เสียงใคร”โทโมะได้ยินจึงถามหวาย

“เสียงอีตาพี่ฟลุ๊ค อี๊ทำมาเป็นห่วงแก้ว”หวายตอบ

“แล้วหวายรู้จักเค้าหรอ”โทโมะถาม

“ระรู้จักสิ ว่าแต่ที่ถามว่าถึงบ้านยังพี่ยังไม่ตอบหวายเลยนะ”หวายตอบแล้วถามต่อ

“ยังพี่ยังอยู่ที่โรงบาล”โทโมะตอบ

“อะอ่าว ทะ....”

“เดี๋ยวพี่ขึ้นไป แค่นี้นะ”หวายยังไม่ทันพูดจบโทโมะก็ชิงพูดก่อนแล้วก็ตัดสาย

“แหม่ที่แท้ก็เป็นห่วงแก้ว”หวายมองโทรศัพท์แล้วพูด

แอ๊ดด

“อ่าวไอ่โมะยังไม่กลับหรอว่ะ”เขื่อนถาม “ถ้ากลับแล้วกูจะยืนอยู่ตรงนี้หรอว่ะ”

“เอ๊ะ มึงนี้เดี๋ยวก็โบกให้”เขื่อนพูดเล่นกับโทโมะ

“คุณเฟย์กับคุณฟางกลับไปเอาเสื้อผ้าและอาบน้ำก่อนไหมครับ ระหว่างนั้นเดี๋ยวผมกับหวายเฝ้าแก้วให้”โทโมะคุยกับเขื่อนเสร็จก็หันไปพูดกับเฟย์และฟาง

“ก็ดีเหมือนกันค่ะ”ฟางตอบ “งั้นเดี๋ยวผมไปส่งนะครับ”ป๊อปปี้อาสา

“ผมไปด้วย” เขื่อนพูดพร้อมมองเฟย์ เฟย์ทำหน้างอใส่เขื่อน

“ดีเลยไปหลายคนปลอดภัยดี”ฟางพูด “งั้นเราไปกันเลยนะครับ”ป๊อปปี้พูด

“ค่ะ”ฟางตอบ ป๊อปปี้ก็เดินนำออกจากห้องไปก่อนตามด้วยฟางและฟางก็จูงมือเฟย์ออกจากห้องเพราะเฟย์กับเขื่อนเอาแต่ทำหน้าเย้าหยอกกันไปมา เขื่อนก็กำลังจะเดินพ้นประตูแต่ “ไอ่เขื่อนกูฝากด้วยนะ เรื่องคดีนี้” โทโมะบอกเขื่อน

“ผู้กองภัทรดนัย รับทราบครับ”เขื่อนตอบโทโมะแล้วเดินไป

“แล้วตกลงทำไมพี่ยังไม่กลับค่ะ”หวานถามและหรี่ตาใส่โทโมะ

“เป็นเรื่องของผู้ใหญ่หน่าหวาย”โทโมะตอบเบี่ยงประเด็น

“พี่โมะ!!”หวายโวยวาย “ยัยหวายเสียงดัง แก้วนอน”โทโมะรีบปิดปากหวาย

“หวาย ขะขอโทษ”หวายบอกโทโมะ แล้วสักพักหวายก็หลับไป

พอโทโมะเห็นว่าหวายหลับแล้ว โทโมะก็เดินไปหาแก้ว

“ยังซนเหมือนเดิมเลยนะ จนเจ็บตัวเลยเห็นไหม”โทโมะพูดแล้วลูบหัวแก้ว

โทโมะอยู่ดูแลแก้วจนเกือบเช้า พอป๊อปปี้พาเฟย์กับฟางมาส่งโทโมะก็กลับบ้านพร้อมหวาย

“ไงค่ะ พี่ชายสุดหล่อของหวาย”หวายที่เดินลงมาจากบ้านถามพี่ชายของตัวเอง

“ก็ไม่เป็นไงหรอกค่ะ คุณน้องสาว”โทโมะพูดจาล้อเลียนน้องสาว

“แหม่ เดี๋ยวนี้หวายมีพี่สาวซะละ”หวายแซวโทโมะ

“ทะลึ่งแล้วเรา”โทโมะยิ้มพร้อมส่ายหน้า “วันนี้พี่โมะออกจากบริษัทกี่โมงหรอค่ะ”หวายถามโทโมะ “พี่ยังไม่แน่ใจ ทำไมหรอ”โทโมะพูดกับหวายพร้อมกับอ่านหนังสือและจิบกาแฟ “หวายมีนัดคุยงานกับลูกค้า หวายว่าคุยเสร็จแล้วจะเข้าไปเยี่ยมแก้ว

หนะค่ะพี่โมะไปด้วยกันไหม” หวายพูดพร้อมชวนโทโมะ

“อืมม..พี่ว่าไม่ดีกว่า เราไปคุยงานก็ระวังด้วยนะบ้างทีพวกนี้ก็ไว้ใจไม่ค่อยได้”

“รับทราบค่ะ”หวายพูดพร้อมทำหาเรียนแบบตำรวจ

“รู้ก็ดีแล้ว” “งั้นหวายไปก่อนนะ” หวายหยิบกระเป๋าเตรียวเดินออกนอกห้องกินข้าว

“หวาย” “ค่ะ พี่โมะ”หวายหันกลับไปมองโทโมะ “พกสเปรย์ไปด้วยหรือป่าว”

โทโมะเรียกและถามหวาย “สเปรย์พิกไทยกับเครื่องช๊อตไฟฟ้าหวายเอามาหมดแล้วค่ะ” หวายทำท่ายกกระเป๋าสะพายให้โทโมะดู “ดีมากน้องพี่ อย่ากลับดึกมากนักละ”

“คร๊า...........”หวายขานรับเสียงยาววว โทโมะยิ้มและก้มอ่านหนังสือต่อ

เค้ามาอัพแล้วน๊าาา  มาเช้าหน่อยเดี๋ยวจะไม่อยู่บ้าน