หยุดรักยังไง

 
 
 
หยุดรักยังไง #3
 
 
"ว่าไงละค่ะ พี่ป๊อปลืมสัญญาไปแล้วใช่มั้ยค่ะ!"
 
ฟางโมโหทันทีที่ชายหนุ่มตรงหน้าไม่ตอบคำถามเธอ เอาแต่นิ่งถ้ามันคือความจริงที่เขาลืมสัญญาละก็ น่าดูเลยละงานนี้ เพราะยังไงๆเธอก็ไม่มีวันปล่อยเขาไปเด็ดขาด!
 
"พี่ไม่ได้ลืม พี่แค่.."
 
"แค่อะไรค่ะ!? แค่ไม่ได้ชอบฟางแล้ว แค่มีแฟนอยู่แล้ว!?"
 
ยังไม่ทันที่ป๊อปปี้จะพูดจบดีนักฟางก็พูดแทรกขึ้นมา จึงทำให้ชายหนุ่มถึงกับเบนหน้าไปทางอื่น เพราะไม่อยากจะหมดความอดทนกับเธอ นับวันฟางยิ่งเอาแต่ใจตัวเองมากขึ้น
 
 
"พี่จะไม่ชอบฟางก็เพราะเราเป็นแบบนี้แหละ"ป๊อปปี้พูดเสียงนิ่ง
 
เมื่อฟางได้ยินแบบนั้นถึงกับหน้่เหวออึ้งไปกับคำพูดของเขาที่เธอไม่คิดว่าเขาจะพูดออกมาตรงๆแบบนี้
 
 
"พี่ป๊อป!" ฟางเรียกชื่อเขาเสียงดังลั่นและกำมือแน่น
 
แต่ก่อนที่จะมีสงครามขนาดย่อมเกิดขึ้นภายในบ้าน แม่บ้านก็ขึ้นมาเรียกป๊อปปี้เสียก่อน
 
 
"คุณภาณุค่ะ คุณท่านเรียกหาคะ ให้ไปพบที่ห้องทำงานคะ"
 
 
"ครับ"ป๊อปปีหันไปรับปากก่อนที่จะหันมามองฟางแล้วเดินออกไปทันที
 
 
"ยังไงพี่ก็ต้องชอบฟาง!"ฟางมองตามป๊อปปี้จนลับสายตา และเดินปึงปังเข้าห้องด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว
 
 
 
 
ทางด้านห้องทำงานของคุณพ่อฟางที่เรียกป๊อปปี้เข้าไปพบ ชายวัยกลางคนมีสีหน้าที่เครียดขึ้นมา
 
 
"ป๊อป นายช่วยไปภูเก็ตแทนฉันทีไปตรวจดูกิจการโรงแรมที่นั้นให้เรียบร้อยแทนฉัน"
 
 
"ได้ครับท่าน"ป๊อปที่ได้รับหมอบหมายคำสั่งก็ก้มหน้ารับอย่างน้อบนอม
 
ป๊อปปี้กำลังจะเดินออกจากห้องทำงานของพ่อฟาง แต่ก็ต้องหยุดชะงักกับคำถามของพ่อฟางทันทีที่ได้ยิน
 
"ยัยฟางชอบนายหรือ?"
 
"ชอบแบบพี่ชายละมั้งครับ"ป๊อปปี้หันกลับมาตอบอย่างสุภาพ
 
"แน่ใจ?"
 
"ครับ"
 
ป๊อปปี้รับคำอย่างหนักแน่น ก่อนที่พ่อของฟางจะยืนเต็มความสูง และเดินเข้ามาตบบ่าป๊อปปี้เบาๆ
 
"ปล่อยให้ยัยฟางชอบนายไป.."
 
ป๊อปปี้สบตากับพ่อฟางอย่างแปลกใจที่ทำไมเขาถึงปล่อยให้ลูกสาวชอบพ่อบ้าน และอีกอย่างเขาคงรู้ว่าฟางไม่ได้ชอบป๊อปปี้แบบพี่ชายแน่นอน
 
 
"แต่นาย ห้ามชอบยัยฟาง"
 
 
แต่ประโยคต่อมาทำให้ป๊อปปี้มองหน้าพ่อของฟางแวบเดียวและก้มหน้ารับปากอย่างมั่นใจ
 
 
"ครับท่าน ถ้าผมรู้ว่าตัวเองชอบคุณหนูขึ้นมาจริงๆ ผมจะมาลาออกครับ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
กรี๊ดดด ถ้าป๊อปปี้ชอบฟางขึ้นมาจริงๆต้องลาออกเลยนะ
ติดตามเรื่องนี้ด้วยน้าคะ