หยุดรักยังไง

หยุดรักยังไง #3

"ว่าไงละค่ะ พี่ป๊อปลืมสัญญาไปแล้วใช่มั้ยค่ะ!"

ฟางโมโหทันทีที่ชายหนุ่มตรงหน้าไม่ตอบคำถามเธอ เอาแต่นิ่งถ้ามันคือความจริงที่เขาลืมสัญญาละก็ น่าดูเลยละงานนี้ เพราะยังไงๆเธอก็ไม่มีวันปล่อยเขาไปเด็ดขาด!

"พี่ไม่ได้ลืม พี่แค่.."

"แค่อะไรค่ะ!? แค่ไม่ได้ชอบฟางแล้ว แค่มีแฟนอยู่แล้ว!?"

ยังไม่ทันที่ป๊อปปี้จะพูดจบดีนักฟางก็พูดแทรกขึ้นมา จึงทำให้ชายหนุ่มถึงกับเบนหน้าไปทางอื่น เพราะไม่อยากจะหมดความอดทนกับเธอ นับวันฟางยิ่งเอาแต่ใจตัวเองมากขึ้น

"พี่จะไม่ชอบฟางก็เพราะเราเป็นแบบนี้แหละ"ป๊อปปี้พูดเสียงนิ่ง

เมื่อฟางได้ยินแบบนั้นถึงกับหน้่เหวออึ้งไปกับคำพูดของเขาที่เธอไม่คิดว่าเขาจะพูดออกมาตรงๆแบบนี้

"พี่ป๊อป!" ฟางเรียกชื่อเขาเสียงดังลั่นและกำมือแน่น

แต่ก่อนที่จะมีสงครามขนาดย่อมเกิดขึ้นภายในบ้าน แม่บ้านก็ขึ้นมาเรียกป๊อปปี้เสียก่อน

"คุณภาณุค่ะ คุณท่านเรียกหาคะ ให้ไปพบที่ห้องทำงานคะ"

"ครับ"ป๊อปปีหันไปรับปากก่อนที่จะหันมามองฟางแล้วเดินออกไปทันที

"ยังไงพี่ก็ต้องชอบฟาง!"ฟางมองตามป๊อปปี้จนลับสายตา และเดินปึงปังเข้าห้องด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว

ทางด้านห้องทำงานของคุณพ่อฟางที่เรียกป๊อปปี้เข้าไปพบ ชายวัยกลางคนมีสีหน้าที่เครียดขึ้นมา

"ป๊อป นายช่วยไปภูเก็ตแทนฉันทีไปตรวจดูกิจการโรงแรมที่นั้นให้เรียบร้อยแทนฉัน"

"ได้ครับท่าน"ป๊อปที่ได้รับหมอบหมายคำสั่งก็ก้มหน้ารับอย่างน้อบนอม

ป๊อปปี้กำลังจะเดินออกจากห้องทำงานของพ่อฟาง แต่ก็ต้องหยุดชะงักกับคำถามของพ่อฟางทันทีที่ได้ยิน

"ยัยฟางชอบนายหรือ?"

"ชอบแบบพี่ชายละมั้งครับ"ป๊อปปี้หันกลับมาตอบอย่างสุภาพ

"แน่ใจ?"

"ครับ"

ป๊อปปี้รับคำอย่างหนักแน่น ก่อนที่พ่อของฟางจะยืนเต็มความสูง และเดินเข้ามาตบบ่าป๊อปปี้เบาๆ

"ปล่อยให้ยัยฟางชอบนายไป.."

ป๊อปปี้สบตากับพ่อฟางอย่างแปลกใจที่ทำไมเขาถึงปล่อยให้ลูกสาวชอบพ่อบ้าน และอีกอย่างเขาคงรู้ว่าฟางไม่ได้ชอบป๊อปปี้แบบพี่ชายแน่นอน

"แต่นาย ห้ามชอบยัยฟาง"

แต่ประโยคต่อมาทำให้ป๊อปปี้มองหน้าพ่อของฟางแวบเดียวและก้มหน้ารับปากอย่างมั่นใจ

"ครับท่าน ถ้าผมรู้ว่าตัวเองชอบคุณหนูขึ้นมาจริงๆ ผมจะมาลาออกครับ"

กรี๊ดดด ถ้าป๊อปปี้ชอบฟางขึ้นมาจริงๆต้องลาออกเลยนะ

ติดตามเรื่องนี้ด้วยน้าคะ