LB แค้นนี้ต้องชำระ

5:53 am

     ฉันนั่งอยู่บนรถสปอร์ตสุดหรูของลูอิส เขาขับรถมาที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งนอกตัวเมือง

ฉัน: ทำไมมาเช้าจัง

   ฉันถามเขาในขนาดที่เขาขับรถอย่างเคร่งเครียด ฉันก็เครียดเหมือนกันนะถ้าความแตกขึ้นมา แค้นของฉันก็จะจบลงแค่นี้หรอ ม่ายยยนะ T^T

ลูอิส: นี้สายแล้วต่างหากถ้ามาช้ากว่านี้คนก็จะเยอะและฉันเป็นดาราพาผู้หญิงมาตรวจครรถ์แบบนี้มันจะเป็นยังไงเธอคงรู้นะ

  ก็จริงนะเขาเป็นคนของสังคมไม่สิของโลกเลยก็ว่าได้แต่คนอย่างนายอะคนอย่างนายมัน..

ลูอิส: ถึงแล้วลงมาเร็ว

ลูอิสขับรถมาถึงโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง แต่ทำไมมันเงียบอย่างงี้เหมือนกับไม่มีคนมาเลย ฉันมองไปรอบๆโรงพยาบาลพบกับรถ3-4คันจอดอยู่

แฮรี่: มาช้าจังนะลู ฉันให้ไอ้เซนมันเคลียร์แถวนี้ให้แล้วรีบหน่อยมีเวลาแค่ 8โมงนะ

นี้คงจะเป็นเพื่อนๆในวงสินะ ว่าแต่เซนนี้ใช้ เซน มาลิค หรือป่าวเห็นว่าออกจากวงไปแล้วพวกเขาคงยังติดต่อกันอยู่สินะ 

ไนออล: ไง ^^

หนุ่มผมบลอนด์ทองเอ่ยทักฉันด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

ฉัน: สวัสดีคะ ^_^

พวกเรา5คนเดินเข้ามาในโรงพยาบาล ลูอิสและเพื่อนเขาพาฉันเข้ามาในห้องหนึ่ง ป้ายเขียนว่าห้องตรวจครรถ์ ในห้องมีพยาบาลอยู่สองสามคนและหมออีกหนึ่งคน ฉันรู้สึกกลัวที่จะตรวจครรถ์ และกลัวความลับทั้งหมดแตก พระเจ้าช่วยลูกด้วย _/\_

คุณหมอ: คนไข้มานั่งทางนี้ด้วยคะ

คุณหมอบอกให้ฉันไปนั่งทางเตียงเขาสอบถามเกี่ยวกับประวัติการแพ้ยาและอื่นๆ

คุณหมอ: คุณท้องกี่เดือนแล้วคะ

ฉัน: สองเดือนแล้วคะ

คุณหมอ: ถ้างี้หมอยังตรวจให้ไม่ได้นะคะ เพราะถ้าจะตรวจครรถ์แบบนี้จริงๆเด็กต้องมีอายุ4เดือนขึ้นไปไม่งั้นอาจจะทำให้เด็กแท้งได้นะคะ

     4เดือนหรอแท้งหรอ กรี๊ดดดดเหมือนพระเจ้าจะเห็นใจฉัน T0T 

ตอนนี้ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ ฉันมองหน้าลูอิสที่ตอนนี้สีหน้าไม่ค่อยดีเอาเสียเลย 

คุณหมอ: จะเอายังไงคะโอกาสเสี่ยงมีสูงทีเดียว

ฉัน: ตรวจคะ มาถึงขนาดนี้แล้วและในเมื่อเขาอยากรู้ความจริงฉันก็จะทำให้เขาคะ

  ตายแล้วยัยเบลนี้เธอพูดอะไรออกไปถ้าตานั้นยืนยันจะให้ตรวจจริงๆฉันตายแน่ๆเอาวะใจดีสู้เสือเป็นไงเป็นกัน ลุย!

ลูอิส: นี้เธอจะบ้าหรอห๊ะ!! หมอเขาก็บอกแล้วว่าเด็กมีโอกาสแท้งสูงเธอยังจะตรวจนี้เธอ อยากเป็นแม่คนจริงๆหรือป่าว

ฉัน: ก็นายเป็นคนอยากรู้นิว่าฉันท้องกับนายจริงไหมฉันก็จะตรวจ ตรวจเลยคะคุณหมอ

ลูอิส: ผมไม่ให้ตรวจ! พอกลับ

  ลูอิสเดินเข้ามากระชากมือฉันออกจากห้องนั้น เพื่อนๆของเขาก็ขอโทษหมอกับเรื่องที่เกิดขึ้นและเดินตามออกมา

เลียม: และนายจะทำยังไงลู

ลูอิส: ฉันจะรับเป็นพ่อเอง ฉันเชื่อใจเธอนะว่าเธอจะไม่หลอกฉัน

เขาหันมาพูดกับฉันด้วยสีหน้าจริงจัง แววตาของเขามันดูนิ่งและเย็นชาสุดๆราวกับว่าสามารถทำให้ทุกอย่างหยุดนิ่งได้

ฉัน: แน่นอนฉันจะหลอกนายทำไม 

     และหลังจากที่เรากลับมาจากโรงพยายาลแล้วลูอิสพาฉันมาซื้อข้าวของเครื่องใช้เขาจะให้ฉันไปอยู่คอนโดกับเขา ฉันเห็นลูอิสเดินเข้าไปในร้านขายหนังสือ เขาหยิบหนังสือสามสี่เล่มแล้วเดินออกมา

ลูอิส: เธอหิวไหม

ฉัน: ก็หิวนะ

ลูอิส: งั้นไปหาอะไรกินกัน

เขาจับมือฉันแล้วเดินไปยังร้านอาหารแห่งหนึ่งที่อยู่ชั้นบนสุดของห้าง เขาจับมือฉัน ใช้เขาจับมือฉัน จะว่าไปหมอนี้ก็อบอุ่นเหมือนกันนะ -////-

 หลังจากที่เรามานั่งและกำลังสั่งอาหารอยู่นั้น ฉันก็ฟอร์มทำเนียนเกิดอาการแพ้ท้องขึ้นมาเพื่อความสมจริง

ฉัน: ขอไปเข้าห้องน้ำแปปนะ อ้วกก

ดูลูอิสจะตกใจกับการที่ฉันแพ้ท้องมาก เขาวิ่งตามฉันมาหน้าห้องน้ำ 

ลูอิส: นี้เธอเป็นอะไรไหม 

ฉัน: อ้วกก....ไม่ๆฉะนไม่เป็นไร..อ้วกก

จะว่าไปฉันก็แสดงละครเก่งเหมือนกันนะเนี้ยย  ฉันออกมาจากห้องน้ำลูอิสก็ยังยืนอยู่หน้าห้องน้ำ เขามองหน้าฉันด้วยสายตาไม่เหมือนที่ผ่านมา มันดูมีความเศร้าบ่นอยู่ในนั้น

ลูอิส: ผมไม่รู้ว่าผมจะดีใจหรือเสียใจดี ผมไม่เคยเป็นแบบนี้เลย มัน..

ฉัน: เราจะผ่านมันไปด้วยกัน

ฉันเดินไปเเตะไหล่ลูอิสและพูดปลอบเขา รู้สึกอยากอ้วกจริงๆซะและ 

เราทั้งคู่ออกมานั่งที่โต๊ะตามเดินจนอาหารมาเสริฟ เรามั้งคู่ต่างตักกินกันอย่างหิวกระหาย ก็แหม๋ยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้าเลยนิ ลูอิสเรียกเก็บตัง และเขาก็พาฉันกลับคอนโด

.................................................................