Stop หยุดหัวใจนายเย็นชา

9.6

เขียนโดย NannyCandy

วันที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 17.18 น.

  43 chapter
  860 วิจารณ์
  67.06K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 19.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) -K-otic-(เคโอติค)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

-K-otic-

(เคโอติค)

 

     โรงเรียนมัธยมxxx

 

     วันต่อมา

 

8.30 น.

 

     

     เมื่อฉันเอาจักรยานมาจอดที่ลานจอดจักยาน ฉันก็จัดการเสื้อผ้าหน้าผมของตัวให้เรียบร้อยพร้อมเตรียมตัวเข้าไปเรียนห้องใหม่ ที่ไม่รู้ว่ามันดีหรือไม่ แต่ก็ขอให้เจอเพื่อนดีๆละกัน สักคนเดียวก็ยังดี Y^Y

 

 

"ห้องม. 5/2 อาคาร 5 แล้วมันอยู่ทางไหนละเนี่ย"

 

 

     ฉันพูดแล้วพลางมองกระดาษในมือที่พ่อจดมาให้ แต่ถึงฉันจะเคยมาที่นี่ครั้งหนึ่งแล้ว แต่ฉันยังไม่รู้เลยว่าอาคาร 5 มันอยู่ตรงไหนเลย =[]=;;;

 

 

     โรงเรียนนี่เป็นโรงเรียนมัธยมปลายที่มีชื่อเสียงมากในกรุ่งเทพมันค่อนข้างที่จะดูมีระดับมากเลยทีเดียว แุถมโรงเรียนก็ใหญ่มีสวนให้เดินเล่น สนามฟุตบอลสีเขียวซึ่งใหญ่และกว้างมากๆ

 

 

     ฉันเดินเอ๋อๆมาตามทางฟุตบาทที่สองข้างทางมีต้นไม้ที่เขียวขจีเต็มไปหมด แหม่ บรรยากาศอย่างนี้ก็น่ามาเรียนนะฉันว่า สภาพแวดล้อมของโรงเรียนก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้นักเรียนอยากมาเรียนนะ

 

 

"เฮ้! เธอนะ!"

 

 

"หือ? O_O?"

 

 

     ฉันหันไปตามเสียงเรียกซึ่งแน่ใจว่าน่าจะเรียกฉัน พอหันไปก็เห็นผู้หญิงน่าตาน่ารักน่าหวานเหมือนเจ้าหญิงมายืนอยู่ตรงหน้าฉันในมือของเธอถือธงเล็กๆสีชมพู

 

 

"เธอแก้วใช่ไหม?"

 

 

"อืม ใช่เราเอง"ฉันพยักหน้าตอบ

 

 

"ฮ่าๆๆๆๆๆ ฉันตามหาเธอซะทั่วเลย อาจารย์บอกว่าห้องเรา 5/2 จะมีเด็กย้ายเข้ามาใหม่ เลยมอบหมายให้ฉันมาเป็นไกด์พาเธอเดินรอบโรงเรียนวันนี้ ^__^ "เธอพูดด้วยน้ำเสียงสดใส ซึ่งฉันมองแล้วยิ้มตาม เพราะเธอน่ารักมากจริงๆ

 

 

"แล้วเธอชื่อ..."

 

 

"อ่อ ฉันนี่แย่จริงๆเลยที่ไม่บอกชื่อก่อน ฮ่าๆ ฉันชื่อ 'ฟาง'"

 

 

"อ้อ ยินดีที่ได้รู้จักนะฟาง" ฉันยิ้มให้ฟาง

 

 

"แล้ววันนี้เราไม่ต้องขึ้นเรียนหรอ" ฉันก้มมองนาฬิกามันก็ 8 โมงครึ่งกว่าเข้าไปแล้ว

 

 

"เธอคงยังไม่มีตารางสอนสินะ คืองี้ โรงเรียนมัธยมปลายเราไม่เหมือนใคร ก็คือจะเรียนเหมือนสายอาชีพตรงที่ว่าจะเรียนสายเป็นบางวันไรงี้" 

 

 

"อ๋อ"

 

 

"อีกอย่าง วันนี้ห้อง5/2 มีเรียน 10 โมงครึ่ง"

 

 

"อ๋อ"

 

 

"เธอนี่ค่อนข้างพูดน้อยนะเท่าที่ฉันสังเกต"ฟางพูดแซวๆ

 

 

"ปกติเราไม่ค่อยพูดมากนะ ออกจะเงียบๆมากกว่า"

 

 

"ขี้อายด้วย ^^"

 

 

"ฮ่าๆๆ ใช่เลย"

 

 

     ฉันกับฟางเดินไปคุยไปจนเราเจอที่นั่งริมสนามฟุตบอลร่มๆเราก็เลยนั่งคุยกันซะยาว ฟางเล่าประวัติโรงเรียนให้ฉันฟังอย่างเชี่ยวชาญพร้อมกับบอกอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ

 

 

     เราคุยกันเหมือนคนที่สนิทกันมานานแล้วล่ะ!

 

 

"ฉันนะไม่มีเพื่อนสนิทตั้งแต่เข้า ม.4 มา"

 

 

"อ้าวทำไมล่ะ"ฉันถาม

 

 

"ก็เพราะที่นี่มันมีแต่พวก'ผู้หญิงอย่างว่า'เป็นส่วนใหญ่อ่ะ ฉันไม่ค่อยชอบอะไรแบบนั้น ก็เลยตัดสินใจอยู่คนเดียว เพื่อนก็มีคุยบ้างไรบ้างไม่ถึงกับเหงาตาย"

 

 

"..."

 

 

"แต่พออาจารย์บอกว่าจะมีเด็กใหม่เข้ามา ฉันลองอ่านประวัติเธอดูฉันคิดว่าฉันกับเธอน่าจะเข้ากันได้ดีเลยล่ะ" ฟางพูดแล้วหันมาฉีกยิ้มให้ฉัน

 

 

"แล้ว...มีอะไรที่ฉันต้องรู้อีกไหม?"

 

 

"มี อันนี้สำคัญเลย เห็นพวกผู้ชายที่นั่งตรงนั้นป่ะ" ฉันหันไปตามที่ฟางบอกก็เห็นว่ามีกลุ่มนักเรียนชายกลุ่มหนึ่งนั่งอยู่ห่างพอประมาณ

 

 

"อืม ทำไมหรอ?"

 

 

"พวกนั้นคือกลุ่ม เคโอติค เป็นกลุ่มนักเรียนชายที่มีอิทธิพลที่สุดในโรงเรียน กราง เก่ง กวนประสาท แต่เชื้อไหม? ว่าผลการเรียนของพวกนั้นติด TOP ทุกคนเลย น่าแปลกที่ไปอยู่ห้อง 5/7 พวกอาจารย์ก็ไม่ได้เข้าไปยุ่งวุ่นวายอะไรเพราะเห็นว่าเรียนดีจึง 'เอาหูไปนาเอาตาไปไร่' ถึงแม้พวกนั้นจะทำผิดระเบียบบ่อยครั้งก็ตาม"

 

 

"พวกนั้นนิสัยไม่ดีหรอ"

 

 

"ไม่เชิงไม่ดีแต่อย่าไปยุ่งเลยดีกว่า ไม่งั้นชีวิตไม่สงบสุขแน่ๆเลยอ่ะ แต่พวกผู้หญิงในโรงเรียนนี้แทบจะถวายตัวให้พวกนั้นทุกคนเพราะหน้าตาดีเข้าขั้นบอยแบรนด์เกาหลีทุกคน"

 

 

     ก็จริงอย่างที่ฟางว่าพวกนั้นน่าตาดีทุกคนเลยจริงๆ ออกแนว Bad Boy สุดๆด้วย ก็ไม่แปลกหรอกที่ผู้หญิงจะเข้าหา

 

 

"ในกลุ่มนั้นมี 5 คน คนที่ผมสีน้ำตาลหน้าตาหล่อๆสูงๆ ท่าทางใจดีคนนั้นชื่อ 'จองเบ' หมอนั่นใจดีก็จริงแต่แอบโหดสุดๆ สาวๆติดตรึมเลยแหละ สัญลักษณ์ที่เขามีคือตัว 'C' "

 

 

"ทำไมต้องเป็นตัว 'C' ด้วยละ" ฉันถามด้วยความสงสัย

 

 

"เคยมีคนปล่อยข่าวว่าจองเบเคยคบกับผู้หญิงที่มีตัวย่อตัว 'C' แล้วก็เลิก แต่มันก็แค่ข่าวลืออ่ะ อีกอย่างยังไม่เคยมีใครเห็นจองเบควงผู้หญิงคนไหนเกินอาทิตย์ด้วยซ้ำ"

 

 

"..."

 

 

"ต่อๆ คนที่ผมน้ำตาลเข้มคนนั้นชื่อ 'เคนตะ' หมอนั่นท่าทางขี้เล่นไม่มีพิษมีภัย แต่ก็กวนประสาทสุดๆ ที่สำคัญโง่สุดๆด้วยฮ่าๆ ล้อเล่นๆ ฉันหมายถึงไร้สาระสุดๆนะ ^O^"

 

 

"..."

 

 

"คนที่หน้ายาวๆ หล่อๆขาวๆ นั่นอ่ะชื่อ 'เขื่อน' หมอนั่นออกจะจริงจังที่สุดในกลุ่มเลยก็ได้ แถมถ้าโหดก็โหดเลยอ่ะ อันตรายๆ"

 

 

"แล้วก็...เฮ้อ...ไอ้หมอนั่นฉันไม่อยากจะพูดถึงเลย เขาชื่อ 'ป๊อปปี้' คนที่ผมสีดำหน้าหล่อๆ เจ้าเล่ห์ๆ แถมเจ้าชู้สุดๆ จีบสาวไปทั่วก็ติดทุกที หมอนั่นนะฮอตทั้งในและนอกโรงเรียนเลยล่ะ ตามจริงก็ฮอตทุกคนนะ"

 

 

"..."

 

 

"ส่วนคนสุดท้าย..."

 

 

     เมื่อฟางใช้นิ้วชี้ไปที่ผู้ชายคนสุดท้ายของกลุ่ม จากที่ฉันฟังอยู่เฉยๆนิ่งๆกลับต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจและแปลกใจนิดหน่อย เพราะผู้ชายคนนั้นคือคนที่ฉันเจอเมื่อคืนนี่น่า

 

 

      เขาเรียนที่นี่ด้วยหรอ?

 

 

"ผู้ชายคนนั้น...!" ฉันพูดขึ้นขณะที่สายตายังคงไม่ละจากใบหน้าที่เรียบเฉยของผู้ชายที่ว่า เขายังคงเย็นชาตามเดิมไม่พูดไม่จาอะไรขณะที่เพื่อนฝูงเฮฮากัน

 

 

"คนนั้นชื่อ 'โทโมะ' น่ะ"

 

 

"โทโมะ?"

 

 

"สนใจหรอ^^"ฟางหันมาสะกิดแขนแซวๆ "เฮ้ย ถ้าสนขอบอกตัดใจเหอะ เพราะหมอนั่นเคยมีข่าวคบกับผู้หญิงสักคน หรืออาจจะไม่สนใจเลยก็ได้หยิ่งซะขนาดนั้น"

 

 

"ปล่าวนะ -////- ก็เมื่อวานตอนค่ำๆฉันเจอเขาที่หมู่บ้านที่ฉันพึ่งย้ายเข้าไปน่ะ แล้วเพื่อนพ่อเราที่อยู่ข้างๆบ้านมีลูกชายเพียงคนเดียวชื่อ 'โทโมะ' แต่ตอนนั้นเรายังไม่ได้เจอหน้าลูกชายเขาเลยเพราะเพื่อนพ่อบอกว่าเขาไปเล่นกีฬากับเพื่อน"

 

 

"ลองไปดูก่อนสิ ไม่แน่อาจเป็นคนเดียวกันก็ได้ แต่...เซ้นส์ของฉันมันบอกว่าน่าจะเป็นคนเดียวกันยังไงไม่รู้สิ"

 

 

"แล้วถ้าเป็นคนเดียวกันจริงๆ ฉันก็ต้องเจอเขาบ่อยๆนะสิ เพราะเขาอยู่บ้านข้างๆ" ฉันพูดพลางคิดไปด้วย

 

 

"กลัวจะทำไตัวไม่ถูกใช่ม๊ะ?" ฟางพูดอย่างรู้ทันความคิดของฉัน ฉันได้แค่พยักหน้าเบาๆเท่านั้น 

 

 

"อื้ม"

 

 

"แต่...มีอีกอย่างที่ฉันจะบอกเธอนะแก้ว" ฟางหันมาพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

 

 

"ว่า?"

 

 

"แก๊งเคโอเคน่ะแต่ละคน 'ไม่ธรรมดา' โดยเฉพาะอย่างยิ่ง...โทโมะ..."

 

 

     สองสัปดาห์ต่อมา

 

 

     กริ๊งงงง

 

 

'ขอให้นักเรียนทุกคนมารวมตัวกันที่หน้าเสาธงเพื่อทำกิจกรรมเข้าแถวในวันนี้ด้วยค่ะ'

 

     เมื่อเสียงหวานๆของประชาสัมพันธ์หญิงประกาศเข้าแถว ฉันเห็นอย่างนั้นเลยจึงรีบเดินไปเข้าแถว...แต่ทว่าตอนที่ฉันกำลังเดินไปเข้าแถวดันลืมว่าพวกเคโอติคยังคงนั่งเล่นกันที่ถนนฝั่งตรงข้ามกับฉัน><

 

 

      ระหว่างที่ฉันเดินนั้นรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นมดตัวเล็กที่ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากเดินก้มหน้าไปเรื่อยๆ จนกว่าจะถึงที่หมายคือหน้าเสาธง

 

 

     บ้าจริง! ฉันไม่น่าเดินมาทางนี้เล้ยยยยยย! >O<!!!!

 

 

"เธอๆๆ"

 

 

กึก!

 

 

     ฉันตกใจจนสะดุ้งเมื่อมีเสียงเรียกมาจากกลุ่มเคโอติคแล้วแถวนี้ไม่มีใครด้วยนอกจากฉัน อ๊ากกกก ฉันจะทำไงดี ฟางบอกถ้าเลี่ยงได้ให้เลี่ยง ถ้างั้นก็...

 

 

เอาล่ะ!

 

 

ฟิ้วว!!!

 

 

     ฉันตัดสินใจวิ่งด้วยตีนเสือดาวสุดฤทธิ์โดยไม่สนใจเสียงเรียกอะไรทั้งนั้น จนมาถึงที่เข้าแถวฉันเลยหอบหายใจหนักๆออกมาจนฟางที่ยืนอยู่ข้างหน้าฉันหันมาถาม

 

 

"เป็นอะไรน่ะ หอบมาเชียว O_O?"

 

 

"ก็เมื่อกี๊มีใครไม่รู้ในกลุ่มเคโอติคเรียกฉัน ฉันไม่รู้จะทำยังไงก็เลยวิ่งมา แฮกๆๆๆ" ฉันพูดด้วยเสียงกระซิบเบาๆ พอฟางฟังที่ฉันพูดก็ทำตาโตเหมือนไม่อยากเชื่อ

 

 

"นี่แกวิ่งหนีพวกนั้น?"

 

 

"แล้วจะให้ฉันทำไงล่ะ=[]=;;;"

 

 

"ตามจริงทางออกที่ดีไม่ใช่การวิ่งนะ เพราะไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนวิ่งหนี มีแต่จะเข้าหาเลยด้วยซ้ำ วิ่งแบบนั้นพวกนั้นก็สแกนหน้าไว้เรียบร้อยแล้วล่ะ"

 

 

หาาาา????? สแกนหน้า????? มันหมายความว่าไงเนี่ย???

 

 

 

เม้นติชมไรต์หน่อยน้าจุ้บๆ จะได้เอาไปปรับปรุง ไม่ทันไรแก้วโดนสแกนหน้าแล้วหรอเนี่ย!!

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา