All of mine [1D Short Fiction || zarry ]

"ขอบคุณ ขอบคุณมากนะ ขอบคุณ
สำหรับความรู้สึกดีๆที่มีให้ฉันนะเซน"
น้ำตาหยดน้อยๆไหลอาบแก้มขาวโดยไม่รู้ตัว

"แฮรี่"
มือหนาปาดซับน้ำตาบนแก้มนวลอย่างอ่อนนุ่ม ตามด้วยมือเล็กที่ประกบทับไว้แน่นด้วยความสั่นเทา

.
.
.

"ขอโทษนะเซน ฉันกลัว กลัวว่ามันจะเกิดขึ้นกับฉัน ฉันพยายามไม่คิดถึงมันแต่ก็ทำไม่ได้
ฉันกลัว ฮือ.."
ผมรู้ว่าเซนคงไม่เข้าใจในสิ่งที่ผมพูด ไม่เข้าใจในสิ่งที่ผมกลัว ฝันร้ายที่ตามหลอกหลอนติดตราลึกในความทรงจำที่ไม่ว่าทำยังไงก็ไม่อาจลืมได้

สิ่งที่เกิดขึ้นกับครอบครัวผม แม่แอน พี่เจมม่า
ผมไม่เคยลืมความรู้สึกเจ็บปวดทั้งทางกายและจิตใจภายนอกก็เหมือนคนปกติทั่วไปแต่จิตใจของผมมันทุกข์ทรมานเจ็บร้าวไปทั่วทั้งใจ

ไออุ่นจากกอดอันบริสุทธิ์ที่ส่งผ่านร่างกายที่แนบชิดสนิทกันทำให้ผมได้รู้ว่าผมไม่ได้อยู่ลำพัง

ผมอาจจะไม่ใช่คนที่มองโลกในแง่มุมที่สวยงามนักผมก็แค่อยากมีความรักแบบไม่ประมาทก็เท่านั้นคนบางคนก็ใช้คำว่า 'รัก' มาหลอกให้ความหวังก่อนจะทิ้งไปให้ต้องเดียวดายลำพังอย่างเจ็บปวดและคนบางคนก็ทำให้เรียนรู้ว่า

ไม่ว่าจะจริงจังกับความรักมากแค่ไหน
แต่ถ้ามัน'ไม่ใช่'คนสองคนก็ไปด้วยกันไม่ได้อยู่ดี
เมื่อ'ความรัก'ไม่ได้มีแค่ความสุขสมหวังเพียงอย่างเดียว

ถ้าผมจะคิดมากแล้วเหมือนทำร้ายตัวเองอย่างน้อยก็ยังดีกว่าไม่คิดอะไรเลย เพื่อปล่อยให้คนอื่นมาทำร้ายเราอยู่ฝ่ายเดียว

ใครหลายคนเคยพูดให้ได้ยินว่า

"ความทุกข์ของคนเรา ก็เหมือนกับก้อนหินที่เราหยิบมันขึ้นมากำเอาไว้ในมือ ยิ่งกำแน่นก็ยิ่งเจ็บ.......
แต่เราก็ไม่ยอมปล่อย"

ประสบการณ์บางอย่างที่ทำให้เรานึกหวาดกลัวความผิดหวัง หลายครั้งมันก็ทำให้เราระวังจนเกินเหตุแทนที่จะมีความรักเพื่อทำให้เรามองเห็นอะไรสวยงามขึ้น

แต่เราก็เลือกจะมีชีวิตอยู่กับมัน แค่เพียงในมุมที่โหดร้าย แทนที่จะอยู่ในอ้อมกอดของคนที่เรารักได้อย่างอบอุ่นใจ

.

"แฮรี่ ถ้าบางอย่างที่นายคิด
แล้วมันทำให้เป็นทุกข์
ทางออกที่ดีที่สุดมีอยู่แค่ทางเดียวคือเลิกคิด
หรือถ้าหลีกเลี่ยงที่จะคิดไม่ได้ บางอย่างที่นายคิดว่ามันแย่ ทำไมนายไม่คิดว่ามันดีดูบ้างล่ะ กับอะไรที่ทำให้เราเจ็บปวดบางทีเราไม่ได้เจ็บเพราะว่ามันทำให้เราเจ็บหรอกแต่เราเจ็บเพราะเราทำให้มันเจ็บต่างหาก
แม้ว่ามันอาจจะยากไปสักนิดกับการห้ามความคิดของตัวเราเอง แต่ถ้าเรารู้จักใช้ความคิดของเรา
เป็นเชื้อไฟเพื่อเติมพลังให้ตัวเราเองมีกำลังใจดีๆ หากความรักจะทุกข์มากหน่อย หรือสุขน้อยหน่อยสุดท้ายแล้วมันก็จะไม่มีวันแย่ไปกว่าที่เราคิดได้นะ"

"ขอบคุณนะเซน ขอบคุณความรู้สึกดีดีที่มีให้
ขอบคุณความห่วงใยที่นายมีให้ฉัน
ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้กันเสมอ ขอบคุณสำหรับความอบอุ่น ความรัก ที่มีให้ตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน ฉันจะเปิดใจดูสักครั้งกับนายเป็นคนแรก"

เซนผละจากผมแล้วเลื่อนมืออุ่น ทั้งสองข้างประคองใบหน้าผมไว้
เกลี่ยนิ้วโป้งบนแก้มใสที่ยังมีคราบน้ำตา เปื้อนไว้อย่างอ่อนโยน

หน้าผากหนาจรดลงมาทาบกับหน้าผากคนผมหยิกที่ยังคงหลับตานิ่ง ใบหน้าที่ดูอ่อนล้าอ่อนแรง ทำให้คนมองใจหายได้ไม่ยาก
ฝ่ามือที่ส่งความอบอุ่น ห่วงใยให้ผ่านทั้งสองมือที่ประสานกันแน่น


"ฉันจะอยู่กับนายเสมอนะแฮรี่"

.

.

.

เซน POV.

"ขอโทษนะเซน ฉันกลัว กลัวว่ามันจะเกิดขึ้นกับฉัน ฉันพยายามไม่คิดถึงมันแต่ก็ทำไม่ได้
ฉันกลัว ฮือ.."

เมื่อได้ยินน้ำเสียงสั่นเครือของชาย ที่ผมรักอย่างสุดหัวใจ แฮรี่ สไตล์
ผมไม่รู้ว่านี่เป็นคำปฏิเสธรึเปล่า ผมยอมรับว่าเสียใจที่ได้ยินมัน
แต่จิตใจของคนตรงหน้าคือสิ่งที่สำคัญที่สุด ผมไม่รู้ว่าแฮรี่กลัวอะไร เขาเคยผ่านอะไรมา แต่สิ่งที่ผมรู้ตอนนี้

.

.

คือผมจะเป็นคนที่ช่วยให้เขาลืมความทรงจำอันเลวร้าย ผมจะอยู่ข้างๆเขาไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

ผมไม่จำเป็นต้องพิสูจน์อะไรให้มากมายเพราะผมจะทำทุกอย่างด้วยความเต็มใจ ความจริงใจ ความรัก ซึ่งเป็นความรู้สึกที่แฮรี่สามารถรับรู้ได้เองโดยไม่จำเป็นต้องพูดอะไรทั้งสิ้น

ผมเชื่อว่าวันนึงผมจะเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเขาและแล้วมันก็คือวันนี้

"ขอบคุณนะเซน ขอบคุณความห่วงใย
ความรู้สึกดีๆที่มีให้ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
ที่มีให้กันเสมอ ขอบคุณสำหรับความอบอุ่น ความรัก ที่มีให้ตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน ฉันจะเปิดใจคบกับใครคนคนนั้นคือนาย"

ผมดีใจ ปลื้มใจ ตกใจระคนกันไปหมด อธิบายไม่ถูกว่าความรู้สึกพวกนี้ควรเรียกว่าอะไร

.
.

ความรักดูเหมือนจะเป็นเรื่องง่าย แต่บางครั้งก็ยากเกินกว่าจะเข้าใจ

หากไม่เข้าใจความรักจริงๆชีวิตคู่คงจะเดินทางเป็นเส้นขนานที่ไม่มีวันบรรจบกัน

แต่ผมเชื่อว่าแฮรี่กับผมจะเติมเต็มช่องว่างในหัวใจให้แก่กัน

ถึงมันจะเริ่มต้นจากความเชื่อวันหนึ่งความเชื่อจะกลายเป็นความจริงได้เช่นกัน

ความรักทำร้ายใครไม่ได้หรอก มีแต่เราเท่านั้นที่ทำร้ายความรัก
ผมสัญญาว่ามันจะไม่เกิดขึ้นกับแฮรี่และผม

จริงอยู่ที่ให้ดูความรักจากการกระทำ ซึ่งการกระทำที่ว่าไม่ได้ทำเพื่อให้อีกฝ่ายพอใจหรือเป็นแค่การเอาอกเอาใจในระยะสั้น ๆ เท่านั้น

แต่ต้องมีความเสมอต้นเสมอปลาย
ซึ่งคู่รักส่วนใหญ่มักจะทำดีให้กันในช่วงแรกๆ แต่แล้วสิ่งที่ดีๆเหล่านั้นจางหายไปพร้อมกับเวลา

สุดท้ายก็กลายเป็นเรื่องราวที่ทำให้ทะเลาะหรือเลิกร้างกันไป

แต่สำหรับผมถ้าคนที่รักกันจริงๆแล้วต้องทำทุกอย่างเสมอต้นเสมอปลายทั้งต่อหน้าและลับหลัง

ความรักที่คุณมีอยู่จะมีความสุขมากขึ้น หากคุณได้เป็นตัวของตัวเอง ทำในสิ่งที่ชอบ

นอกจากนี้หากคนที่คุณรักสามารถรับตัวตนและนิสัยที่แท้จริงของคุณได้ จะทำให้คุณรู้สึกสบายใจและอบอุ่นใจทุกครั้ง
ที่ได้อยู่ด้วยกัน

โดยไม่ต้องพยายามเป็นอีกคนหรือบังคับให้ตัวเองทำในสิ่งที่ตรงกันข้ามเพื่อทำให้อีกฝ่ายมีความสุข

เมื่อคุณมีโอกาสได้รักใครสักคนแล้ว คุณควรเติมความรักให้ทั้งกับคนที่คุณรัก
และกับตัวเองด้วย

ความรักเป็นการประกอบหลายๆ ส่วนเข้าด้วยกัน

ดังนั้นคุณไม่ควรใช้อารมณ์เพียงชั่ววูบหรืออาการต่างๆมาตัดสินคำว่ารัก เพราะอาจเป็นแค่ความลุ่มหลงชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น

แต่กับชายตัวเล็กผมหยิกสีน้ำตาลเข้มคนนี้ผมมั่นใจว่าเขาคือความรัก คือคู่ชีวิตของผมอย่างแท้จริง

.

ฟอดดดดด ปากหนาประทับจูบบนแก้มใสจนขึ้นสีแดงลูกมะเขือเทศอย่างน่ารัก คนตรงหน้ากำลังเขินสินะ

"ไม่เอาน่าแฮซหยิกขี้แง ฮ่าๆๆ"

"อย่ามาล้อกันนะ"

คนเขินทำทีโกรธกลบเกลื่อน

ผมเอื้อมมือโอบรอบเอวบางแล้วพาเดินเข้าไปในบ้านเนื่องจากอากาศด้านนอกเริ่มหนาวเย็นขึ้นพอนั่งดูหนังได้สักพัก

"เซน ฉันกลับบ้านก่อนนะ มันดึกมากแล้วอ่ะ"

"นอนด้วยกันที่นี่นะ"

"ไม่เอาจะกลับบ้าน"

"งั้นเซนไปส่งแฮซ"

หลังจากที่ผมไปส่งแฮรี่ที่บ้านเสร็จก็ได้แต่นอนคิดถึงใบหน้าหวานๆ ผมหยิกสีน้ำตาล ดวงตาสีเขียวมรกต และลักยิ้มบนแก้มแดงนั้น
อยากเจอ อยากใกล้ชิด อยากรู้ว่า ตอนนี้เค้าทำอะไรอยู่และที่สำคัญ เค้าจะคิดถึงเราบ้างไหมน้า?

.

.

.

"ทำไรอยู่เอ่ย"

(พึ่งอาบน้ำเสร็จน่ะกำลังจะเข้านอนนายล่ะ)
เสียงปลายสายที่ตอบกลับมาช่วยให้ผมคลายความคิดถึงคนตัวเล็กได้บ้าง

"เซนคิดถึงแฮซนะครับ"
ผมพูดในสิ่งที่ตรงกับใจของผมในตอนนี้
ี้ผมอยากอยู่กับแฮรี่ที่บ้านของเค้าด้วยซ้ำ
แต่แฮรี่ไม่อนุญาตผมไม่ได้กลัวนะแค่ให้เกียรติคนที่ผมรัก

(คิดถึงนายเหมือนกัน) ชื่นใจจริงๆคำพูดที่ออกจากปากคนที่เรารักมันเป็นอย่างนี้นี่เอง

"แฮซ ต่อไปนี้เรียกเซนว่าเซน เรียกตัวเองว่าแฮซ นะครับ"
ผมพูดน้ำเสียงใสเพื่ออ้อนคนฟังปลายสาย

(ได้ซิ ฉัน เอ้ย แฮซจะเรียกเซนว่าเซน)

"น่ารักน่าฟังเป็นไหนๆเลย"

(เซนยังไม่นอนหรอ)

"ยังไม่ง่วงเลยอยากคุยอยากเห็นหน้า
แฮซเฟสไทม์กันนะ"

(ไม่เอาแฮซง่วงแล้ว)


"ก็ได้ครับพรุ่งนี้เจอกันนะ ฝันดีนะครับแฮซของผม"


(ราตรีสวัสดิ์นะเซน)


"รักแฮซนะครับ"

ค่ำคืนอันแสนสุขของผมผ่านไปไวเหลือเกิน

อะไรคือสิ่งที่ทำให้ผมคิดถึงคนคนนึงได้มากขนาดนี้ อยากนอนกอดเค้าไว้ทั้งคืน อยากตื่นมาพร้อมกันกับเค้าทุกเช้า
คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึงงงงงง
(^3^) (^3^)



...

..

.


================================
แฮซกับเซน เซนกับแฮซ น่ารักกกกกกกก

Part หน้ามีงอนนนน(・∀・)
เซนจะง้อแฮซยังไงน้าาาา

ตอนนี้แต่งนานมากเลยยยยย

ฝากติชมกันด้วยน้าาาาาาาาา

คุยกันได้ที่ Twitter : @BNitnew
ชื่อแอค ♔เลียมน้อยสอยมังคุด♚

รักคนอ่าน จุ๊ปๆๆ

=￣ω￣==￣ω￣==￣ω￣==￣ω￣=