กาลครั้งหนึ่ง ณ หัวใจ

 
 
 
 
" คุณภาณุคะ มีคนมาขอพบค่ะ " ฟางที่ตอนนี้ทำงานเป็นเลขาส่วนตัวของป๊อปปี้มาเกือบอาทิตย์
แล้วพูดขึ้น เธอว่าเธอคุ้นๆหน้าคนที่มาหาเจ้านายเธอนะ แต่นึกไม่ออกว่าผู้หญิงคนนั้นคือใคร
 
 
 
 
 
 
" ใคร " ป๊อปปี้ถามเสียงเรียบ มีไม่กี่คนหรอกที่มาขอพบเขาในเวลาทำงานแบบนี้ ถ้าไม่มีเรื่อง
ใหญ่จริงๆ
 
 
 
 
 
 
" ไม่ทราบค่ะ " ฟางตอบ ก็ตอนที่เธอคนนั้นมาขอพบไม่ได้แจ้งชื่อไว้นี่
 
 
 
 
 
 
" อืม อ่อ ขอกาแฟแก้วนึงด้วยนะ " ป๊อปปี้รับคำเรียบๆก่อนจะสั่งกาแฟให้ฟางเอาไปให้เขาด้านใน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" นี่ค่ะ " ฟางเดินเอากาแฟไปวางตรงโต๊ะรับแขก ที่มีเจ้านายของเธอและผู้หญิงนหน้าตาน่ารักนั่ง
คุยกันอยู่
 
 
 
 
 
 
" พิม นี่ฟาง ธนันต์ธรญ์ เลขาผม " ป๊อปปี้ที่เห็นสองสาวหันมาสบตากันก็รีบแนะนำให้รู้จัก
 
 
 
 
 
 
" สวัสดีค่ะ " ฟางยกมือไหว้พร้อมส่งยิ้มให้ผู้หญิงคนสวยตรงหน้า
 
 
 
 
 
 
" นี่พิม พิมประภา เป็น เอ่อ " ป๊อปปี้อึกอักที่ะพูดสถานะของเขาและพิมออกมา
 
 
 
 
 
 
" อ่อ คู่หมั้น " ฟางที่นึกถึงวันนั้นที่เฟย์และตัวเองนั่งดูทีวีก็นึกขึ้นได้ 
 
 
 
 
 
 
" แหม พี่ฟางนี่น่ารักจังเลยนะคะพี่ป๊อป พูดแบบนี้พิมก็เขินแย่สิค่ะ " พิมเมื่อฟังฟางโพล่งออกมา
ก็พูดแล้วหน้าแดงด้วยความเขินอาย
 
 
 
 
 
 
" คิกๆ ค่ะ " ฟางยิ้มให้กับคำชมของพิม โดยที่ป๊อปปี้ได้แต่มองสองสาวที่มัวแต่เขินกันไปมา
 
 
 
 
 
 
" จะเขินอีกนานไหมครับคุณผู้หญิง ทำงาน " ป๊อปปี้ที่เห็นว่าเริ่มไม่มีบทสนทนาแล้วก็พูดเอ็ดฟาง
 
 
 
 
 
 
" ก็มันไม่มีงานแล้วนี่ค่ะ " ฟางมองหน้าป๊อปปี้อย่างไม่เข้าใจ ก็มันหมดแล้วจริงๆนี่
 
 
 
 
 
 
" เถียงเก่งนะเดี๋ยวนี้ ไม่เป็นเหมือนเมื่อก่อนเลย " ป๊อปปี้เดินไปหาฟางที่ยืนมองเขาอยู่
 
 
 
 
 
 
" เมื่อก่อนที่คุณว่านี่ไม่ถึงอาทิตย์นะ แล้วอีกอย่างฟางเปล่าเถียงด้วย " ฟางโต้ตอบอย่างไม่ยอม
แพ้
 
 
 
 
 
 
" ปากเก่งแบบนี้จูบดีมั้ย " ป๊อปปี้เอ่ยกระเซ่าฟางอย่างที่เขาแกล้งเธอบ่อยๆ ก็เธอมันน่าแกล้งเองนี่
 
 
 
 
 
 
" คุณภาณุ ! คู่หมั้นคุณนั่งอยู่นะ เล่นอะไรไม่เข้าเรื่องเลย " ฟางผลักอกเข้าเบาๆเมื่อเขายื่นหน้า
มาแกล้งเธอ
 
 
 
 
 
 
" ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พิมไม่ถือ " พิมมองคนทั้งสองที่คุยเล่นกันยิ้มๆ
 
 
 
 
 
 
" คุณพิม ไม่เอาแล้ว ฟางไปหาอะไรทำข้างนอกดีกว่า คุณพิมค่ะ ทีหลังคุณพิมต้องถือนะ " ฟาง
ที่กำลังจะเดินออกไปหันกลับมาพูดกับพิมที่ยิ้มให้เธอ
 
 
 
 
 
 
" เอ้า อะไรอ่ะ อยากไปก็ไป ตอนไล่ล่ะไม่ไป " ป๊อปปี้มองตามฟาด้วยรอยยิ้มเปื้อนหน้า
 
 
 
 
 
 
" พี่ป๊อปไม่ค่อยได้ยิ้มแบบนี้เลยนะคะ " พิมที่เห็นป๊อปปี้ยิ้มอย่างมีความสุขก็เอ่ยขึ้น นานเท่าไหร่
แล้วที่เขาอยู่กับเธอ แล้วเขาชอบทำหน้าเหมือนเบื่ออะไรนักหนา แต่กับฟางเขากลับยิ้มแบบนี้
 
 
 
 
 
 
" เอ๋ พี่ยิ้มแบบนั้นหรอ ไม่เห็นรู้ตัวเลย ไปเถอะครับ หิวไม่ใช่หรอ " ป๊อปปี้ที่เมื่อพิมทักขึ้นก็รีบทำหน้าให้เหมือนเดิมก่อนจะชวนเธอ ที่เธอเข้ามาหาเขาวันนี้เพราะเธอมาชวนเขาไปทานข้าว เขาเองก็ไม่อาจปฏิเสธคนที่เขามองว่าเธอคือ น้องสาว 
 
 
 
 
 
" ค่ะ " พิมยิ้มให้เขา ก่อนที่คนทั้งคู่จะเดินออกจากห้องไป 
 
 
 
 
 
 
________________________________________________________________
 
แกล้งกันไปเถอะ สักวันจะตกหลุมรักแบบไม่รู้ตัว แอร้ะ 55555