กาลครั้งหนึ่ง ณ หัวใจ

-

เขียนโดย ไอออนลบ

วันที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 13.20 น.

  3 chapter
  4 วิจารณ์
  6,713 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) ต่าง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

ท่ามกลางแสงไฟสาดส่องในยามราตรี งานการกุศลที่ใครๆก็มองว่ามันช่างเลอค่า แต่กับชายหนุ่ม

ที่เดินมากับหญิงสาวร่างบางข้างกายกลับไม่ใช่

 

 

 

 

 

 

“ พี่ป๊อปค่ะ ” เสียงหวานเรียกเขา เขาควงเธอมาออกงาน แต่ใยเลยถึงทำหน้าเซ็งกะตายเช่นนี้

 

 

 

 

 

 

“ ครับ ” เจ้าของชื่อหันมามองหญิงสาวข้างกาย เขาควงเธอมาออกงาน เพราะทางบ้านเขาบังคับ

มา เขาหามีใจให้สาวน้อยข้างกายเขาไม่

 

 

 

 

 

 

“ ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะค่ะ พิมทำอะไรไม่ถูกใจหรือเปล่า ” พิมหน้างอตามเขา เธอถูกเลี้ยงมา

อย่างตามใจ เธอจึงเป็นลูกคุณหนูเช่นนี้

 

 

 

 

 

 

“ เปล่าครับ ” ป๊อปปี้ยิ้มน้อยๆ ก่อนจะตอบไป

 

 

 

 

 

 

“ อ้าว สวัสดีครับคุณภาณุ ” เสียงปริศนาทักเขา เขาจึงหันไปมอง แล้วพบกับ เสี่ยพิศาลคู่แข่ง

อันดับหนึ่งของบริษัทจิระคุณ ส่วนเขานะเหรอ เขาคือนายใหญ่ของจิระคุณกรุ๊ป บริษัทส่งออกไวน์

ที่ใหญ่ที่สุดของประเทศไทย

 

 

 

 

 

 

“ สวัสดีครับเสี่ยพิศาล ” เขายกมือไหว้ ถึงทางนั้นจะเป็นคู่แข่งแต่เขาก็อาวุโสกว่า

 

 

 

 

 

 

“ ควงคู่หมั้นออกงาน จะเปิดตัวกับนักข่าวใช่ไหมครับ งั้นเชิญทางนี้เลยครับ นักข่าวคงรออยู่ ”

เสี่ยพิศาลมองผู้หญิงที่ยืนข้างๆเขา แล้วพูดออกมา ก่อนจะผายมือให้เขาเดินไปอีกทางที่มี

สื่อมวลชนรออยู่

 

 

 

 

 

 

“ สวัสดีค่ะพี่นักข่าว ” พิมยกมือไหว้นักข่าวอย่างนอบน้อม

 

 

 

 

 

 

“ สวัสดีค่ะ เริ่มเลยนะคะ ” เมื่อทุกคนยืนตรงตำแหน่งแล้ว นักข่าวก็ถามขึ้น ป๊อปปี้พยักหน้าเชิง

อนุญาตเล็กน้อย

 

 

 

 

 

 

“ คุณภาณุกับคุณพิมประภาจะควงกันมาเปิดตัวใช่ไหมค่ะ ” คำถามแรกถูกยิงเข้ามาและเขาและ

เธอกำลังถูกสายตานับสิบคู่จับจ้อง

 

 

 

 

 

 

“ ครับ ” เขาตอบนักข่าวตามที่มารดาเขาบอก ตอนนี้เขายอมคบกับพิมไปก่อนก็ได้ ก็ในเมื่อเขา

เองก็ยังไม่มีใคร ก็ไม่แปลกไม่ใช่เหรอ ถ้าเขาจะลองเปิดใจให้เธอดู ถ้าวันหนึ่งเขาเจอคนที่ถูกใจ

เขาก็จะไม่ลังเลเลยที่จะทำตามใจตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ โอ้ยยย ! ” เสียงของน้องสาวคนเล็กอุทานออกมาเสียงดัง จนคนเป็นพี่ต้องรีบวิ่งมาดู ที่น้องสาว

นั่งดูทีวีอยู่ดีๆก็ร้องออกมา

 

 

 

 

 

 

“ เป็นอะไรเฟย์ ? ” ฟางสาวหน้าหวาน หวานทุกสิ่งจริง หวานจนทุกคนมองว่าเธออ่อนแอ เธอก็

แค่ไม่สู้คนเองนะ

 

 

 

 

 

 

“ อกหักอ่ะพี่ฟาง ” เฟย์ทำหน้ายู่ใส่พี่สาวตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“ เขื่อนทำอะไร ทำไม ? ” ฟางถามน้องสาวเสียงสงสัย ก็เห็นน้องสาวกับแฟนหนุ่มนามว่าเขื่อน ดู

ทั้งสองรักกันปานจะกลืนกินแบบนั้น เป็นไปได้หรอที่น้องสาวอย่างเฟย์จะอกหัก

 

 

 

 

 

 

“ ไม่ใช่สิ คนนี้ต่างหาก ” เฟย์หน้าแดงเล็กน้อยเมื่อพี่สาวพูดถึงแฟนหนุ่มของตัวเอง ก่อนจะ

ปฏิเสธแล้วชี้ให้เห็นสองหนุ่สาวในจอทีวี

 

 

 

 

 

 

“ อ่อ ไฮโซสินะ พี่ตกใจหมดนึกว่าเฟย์อกหักจริงๆ ” ฟางถอนหายใจแล้วเดินมานั่งใกล้น้องสาวขี้

แกล้งของตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“ แหะๆ สาวๆทั้งประเทศก็เป็นแบบเฟย์เนี่ยแหละ ก็ดูสิ คุณป๊อปเขาทั้งรวย ทั้งหล่อ แถมแมนสุดๆ

ไปเลยอ่ะพี่ฟาง ” เฟย์พูดแล้วทำหน้าเพ้อฝัน

 

 

 

 

 

 

“ เดี๋ยวเถอะ พี่ฟางจะฟ้องเขื่อน ” ฟางขยี้ผมน้องสาวด้วยความหมั่นไส้ในความบ๊องของเจ้าตัว

 

 

 

 

 

 

“ โถ่ พี่ฟางก็ ” เฟย์หน้าบูดบึ้งอีกครั้ง ก่อนจะฉีกยิ้มออกมา

 

 

 

 

 

 

“ อะไร อยู่ๆก็ยิ้ม ” ฟางมองหน้าน้องแล้วถาม

 

 

 

 

 

 

“ พี่ฟางได้งานยังอ่า ? ” เฟย์หมุนตัวนอนตักพี่สาวตัวเอง ฟางยกมือขึ้นลูบผมเฟย์เบาๆ ตั้งแต่จำ

ความได้เธอกับเฟย์ก็อยู่ที่บ้านหลังนี้กับยายจันทร์ เวลาเธอถามหาพ่อแม่ ยายก็บอกแค่ว่าท่านไป

สบายแล้ว เธอก็ไม่ได้อะไรมากหรอก แค่สงสัย จนตอนนี้เธอกับน้องต้องอยู่กันสองคนเพราะยายที่

เธอรักได้ไปอยู่กับพ่อกับแม่บนสวรรค์แล้วล่ะ ด้วยความที่เธอทั้งสองเป็นผู้หญิง งานมันก็ไม่ได้มีมา

มากนัก ได้แต่รับจ้างเล็กๆน้อยๆไปวันๆ เพื่อส่งเสียให้น้องเรียนสูงหลังจากที่เธอเองก็เรียนจบแล้ว

 

 

 

 

 

 

“ ยังเลย แต่เฟย์ไม่ต้องห่วงนะ เนี่ย พี่ว่าจะไปรับเสื้อมาซักอ่ะ ” ฟางพูดแล้วมองทีวีไปด้วย

 

 

 

 

 

 

 

 

“ พี่ฟาง เฟย์ไม่ได้ห่วงซะหน่อย นี่ เฟย์ว่าพี่ลองนี่ดูสิ พี่จบทางนี้มาไม่ใช่หรอ ” เฟย์ยื่นโทรศัพท์

ให้พี่สาวดูการรับสมัครงาน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ เลขา บริษัทจิระคุณงั้นหรอ ” ฟางอ่านตามในนั้นเบาๆ

 

 

 

 

 

 

“ ใช่แล้ว พี่ฟางจบบัญชี น่าจะได้อยู่น่า ” เฟย์ยิ้มส่งกำลังใจให้พี่สาว

 

 

 

 

 

 

“ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะลองดูล่ะกัน ” ฟางยิ้มให้น้องสาวคืน ก่อนที่สองพี่น้องจะนั่งคุยกันจิปาถะตาม

ประสาผู้หญิง

 

 

________________________________________________________

 

อ๋อยยยย แอบเหนื่อยโน้ะ :) 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา