เพลิงแห่งรัก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าร้องไห้เลยนะฟาง เราสัญญาเราจะรับผิดชอบฟางเอง”ฟางที่ร้องไห้ไปสวมใส่เสื้อผ้าไปหัน

หลังให้โทโมะสะอึกสะอื้นทำให้ชายหนุ่มยิ้มออกมาก่อนที่สวมเสื้อผ้าตัวเองเสร็จแล้วเดินเข้ามา

หมายจะกอดปลอบฟางไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

 

ฟางผลักตัวเองออกจากโทโมะแล้วตบหน้าโทโมะหันอย่างแรง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เลว เลวที่สุด ฟางไม่คิดเลยนะว่าที่โทโมะทำน่ะจะทำร้ายฟางแบบนี้ โทโมะทำแบบนี้ได้ยัง

ไง”ฟางตวาดโทโมะเสียงดัง เธอผิดหวังในตัวของเขาเหลือเกิน

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วไง ทีไอ้อาเลวนั่นมันเคยข่มขืนฟางเคยทำให้ฟางต้องเจ็บตัวเจ็บใจหลายครั้งมาแล้วทำไม

ฟางไม่ว่าบ้างล่ะ”โทโมะย้อนกลับบ้างอย่างไม่ยอม

 

 

 

 

 

 

“ใช่ เค้าทำไม่ดีกับฟาง ยังไงฟางว่าเค้าอยู่แล้ว แต่มันทำอะไรไม่ได้เลยไง แต่นี่โทโมะแต่งงาน

แล้วนะ ทำไมถึงทำแบบนี้โทโมะทรยศคุณแก้วที่ได้ชื่อว่าเป็นเมียของโทโมะเองได้ยังไงกัน”ฟาง

ร้องไห้ออกมาอย่างสุดกลั้นแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เราไม่ได้รักแก้ว เราถูกับให้แต่งงาน ดีซะอีกนี่จะได้เป็นการทำให้แม่โทโมะรับฟางเป็นลูกสะใภ้

เร็วๆ”โทโมะยิ้มออกมาเมื่อคิดว่าวิธีนี้แม่เขาต้องยินยอมรับใบหย่าของเขากับแก้วแน่ๆ

 

 

 

 

 

 

 

แปะ แปะ แปะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“เค้าจะเอาเธอไปเป็นลูกสะใภ้แล้วนิ ดีใจจนตัวสั่นเลยสิท่า หึ สมกับที่แอ้บมานาน ชั้นก็คิดว่าชั้นว่า

เธอไปเท่านั้นเธอไม่ได้ทำมันแต่สุดท้ายเธอมันก็เลวคบชู้ไม่สนใจแม่ข้างนอก”เฟย์เดินเข้ามาพร้อม

กับปรบมือให้ฟางอย่างสมเพช ยิ่งคิดยิ่งโกรธเคืองฟางรีบว่าฟางอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ใช่นะเฟย์ พี่ไม่ได้ทิ้งแม่ พี่ถูกใส่ร้าย พี่ไม่ได้ทำนะ ฮือๆ”ฟางร้องไห้ออกมาพยายามอธิบายให้

เฟย์เข้าใจ แต่เฟย์ถอยออกห่างแล้วมองไปทางอื่นไม่ฟังฟาง

 

 

 

 

 

 

“โทโมะไม่ได้ใส่ร้ายนะฟาง ก็ในเมื่อเรารักกัน จะนอนด้วยกันไม่เห็นจะแปลก อ้อ ถ้าเรื่อง

หนี้10ล้านใช่มั้ยที่ฟางเครียดอยู่ โทโมะจ่ายให้”โทโมะรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง นี่ลูกกับโทโมะ”หวายที่ถูกเขื่อนประคองหลังจากฟื้นแล้วเข้ามาทราบเรื่องก็อึ้ง

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

 

เขื่อนที่ฝากหวายให้เฟย์ประคองก็พุ่งเข้ามาชกโทโมะจนล้มก่อนที่ฟางจะอาศัยจังหวะนั้นวิ่งหนี

ออกมาเพื่อไปที่บ้านพักหลังใหญ่หมายจะอธิบายให้ป๊อปปี้ฟังทุกอย่าง

 

 

 

 

 

 

“ไอ้เลว ถ้าแกจะรักกันทำไมไม่หย่ากับแก้วให้รู้แล้วรู้รอดเลยวะไอ้ชั่ว”เขื่อนเดือดจัดกับการกระทำ

โดยไม่คิดของโทโมะก็รีบว่า

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเรื่องของผม อาอย่ามาแส่”โทโมะย้อนเขื่อนทำให้เขื่อนชกหน้าโทโมะอีกครั้งจนหวายและ

เฟย์บอกให้เขื่อนพอ ก่อนที่โทโมะที่จะรีบตามฟางออกไปเพื่อไม่ให้ฟางเจอป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“ยัยคนหลายใจ ออกไป๊ ไสหัวไปนะ”เมื่อฟางวิ่งมาที่บ้านหลังใหญ่ ฟิญที่นั่งซึมอยู่ประตูบ้านเห็น

ฟางก็รีบวิ่งไปผลักฟางจนล้มอย่างแรงแล้วไล่

 

 

 

 

 

 

 

“คุณหนูคะ ฟางอธิบายได้มันไม่ใช่อย่างที่ทุกคนคิดนะคะ”ฟางร้องไห้ออกมาแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่เชื่อ กะแล้วว่าคนอย่างเธอดีไม่สุดอย่างที่ป้าหนมจีนว่าไว้จริงๆ ผู้หญิงหลายใจ มักง่าย อย่า

มาใกล้พ่อชั้นอีกนะ เอาตัวสกปรกๆของเธอออกไปจากพ่อชั้น’ฟิญโกรธฟางมากก็รีบไล่และผลัก

ฟางอีกครั้ง ก่อนที่จะตรงเข้าไปทุบตี แต่ฟางก็ได้แต่ยกมือปัดป้องเอาไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางขอเถอะนะคะให้ฟางได้อธิบายให้คุณป๊อปเข้าใจสักครั้งเถอะนะคะ”ฟางพูดก่อนที่จะดันฟิญ

ไปอีกทางแล้ววิ่งเข้ามาในบ้านได้สำเร็จก็รีบวิ่งขึ้นไปที่ห้องนอนป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าเครียดไปเลยนะป๊อป ถ้าเด็กของป๊อปมันไม่รักดีสำส่อนแบบนั้นป๊อปก็ไม่จำเป็นต้องเลี้ยงมัน

ไว้อีกแล้ว เพราะขืนเลี้ยงไป ต่อไปข้างหน้ามันต้องเอาผู้ชายในสต๊อกมานอนด้วยไม่ซ้ำหน้าแน่ๆ นี่

ยังไม่นับไอ้หนุ่มที่พึ่งเจอที่หัวหินอีกนะ”ขนมจีนที่เห็นป๊อปปี้เศร้าและเงียบไม่ยอมพูดากับใครก็รีบ

เข้ามาในห้องชายหน่มก่อนที่จะโอบกอดป๊อปปี้แล้วรีบพูดปลอบป๊อปปี้พร้อมกับยุใส่ร้ายฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ปัง ฟางที่แอบฟังอยู่ก็รีบเปิดประตูเข้ามาในห้องทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่จริงนะคะ ฟางไม่ได้ทำแบบนั้นฟางอธิบายได้”ฟางได้ยินก็ตรงเข้ามาเพื่อจะอธิบาย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

 

ขนมจีนที่เห็นฟางเข้ามาในบ้านก็รีบตรงเข้าไปตบหน้าฟางอย่างแรงจนล้มและฟางเลือดกลบปาก

ทำให้ป๊อปปี้ที่นั่งเครียดอยู่ตรงโซฟาตกใจแต่ต้องนิ่งไว้ทำเป็นไม่สนใจเพราะยังโกรธฟางอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หน้าด้าน เค้าเห็นกันทั้งบ้านแล้วถึงเรื่องต่ำสกปรกสำส่อนของเธอ ยังจะมีหน้ามาอธิบายอะไรอีก

นังไม่รักดี เสียแรงที่ป๊อปเค้าอุตส่าห์เห็นใจพามาเที่ยวทั้งครอบครัว ยังจะเลวเลี้ยงไม่เชื่องเอา

ผู้ชายมานอนด้วย นี่อยากกันมากสินะพอสบโอกาสก็ทำกันในบ้านพักของป๊อปปี้เค้าแบบ

นั้น”ขนมจีนด่าว่าฟางทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่จริง ฟางไม่ได้ทำ ฮึกฮือๆ ฟางโดนใส่ร้าย ฟางไม้มีอะไรกับโทโมะ”ฟางร้องไห้แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ตอแหล นอนกอดกันซะขนาดนั้นแถมโทโมะก็ยืนยันแบบนั้นยังจะมีหน้ามาโกหกอีก ป๊อปเอามัน

ออกไปจากบ้านเถอะ อย่าเลี้ยงไว้เลย นังนี่มีแต่ทำตัวฉาว”ขนมจีนรีบว่าฟางให้กับป๊อปปี้ฟังแล้ว

พยายามพูดให้ป๊อปปี้ไล่ฟางออกไปพ้นๆากชีวิตทันที

 

 

 

 

 

 

“แต่ว่าตอนนี้ฟางติดหนี้คุณป๊อปอยู่ ฟางไปไหนไม่ได้นี่คะ แล้วไหนจะงานเลขาอีก งานบ้านที่บ้าน

คุณป๊อปอีก”ฟางพยายามหาเหตุผลเข้ามาพูด

 

 

 

 

 

 

"ต๊ายหน้าด้านหน้าทนดีริงๆเนาะ ทำเรื่องฉาวโฉ่ให้ครอบครัวเค้าแบบนี้ใครเค้าอยากจะเลี้ยงไว้ล่ะ

คิดว่าเธอเป็นใครมีค่ามากเลยรึไงเค้าถึงจะง้อเธอ"ขนมจีนหมั่นไส้ฟางก็รีบว่า

 

 

 

 

 

 

"ก็ฟางถูกคุณป๊อปพามาขัดดอกนี่คะ ถ้าฟางไม่อยู่ที่นี่แล้วถ้าเกิดคุณป๊อปจะพายัยเฟย์มาใช้หนี้

แทนล่ะ หรือทำร้ายแม่ล่ะ ฟางไม่ยอมนะคะ"ฟางปาดน้ำตาแล้วรีบพูดออกมา

 

 

 

 

 

 

"สำคัญตัวเหลือเกินนะแม่คุณ แม่คนมีค่าเลิศเลอ ผู้ชายเค้ารุมอยากได้หมดด หึ อย่างเธอมันก็แค่

ดอกไม้ริมทางเท่านั้นล่ะ ที่ผู้ชายก็จะหลงดอมดมในช่วงแรก แต่เมื่อพอถูกมือชายหลายมือมาหยิบ

มาดมดอกไม้ ก็เริ่มช้ำดูไม่มีค่าไม่มีราคา"ขนมจีนพูดกระแทกประชดฟาง

 

 

 

 

 

 

"แต่ว่า'ฟางอ้าปากจะพูดเถียงขนมจีนอีกครั้ง แต่ขนมจีนรีบตบหน้าฟางหันก่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย เงียบกันให้หมดนั่นล่ะ รำคาญ ไอ้งานบริษัทของชั้น หรืองานบ้านเธอก็ไม่ต้องทำมันทั้งนั้น

ล่ะ ผู้หญิงประวัติแย่แบบเธอชั้นไม่อยากได้มาทำงานที่บริษัทหรอก อยากจะไปทำงานรับแขก

ที่ไหนก็ไป แล้วเอาเงินมาใช้หนี้ชั้นให้ครบล่ะ”ป๊อปปี้ตบโต๊ะดังปังก่อนจะลุกขึ้นว่าแล้วสบตากับ

ฟาง เมื่อฟางสบบสายตาคมน้ำตาที่หยุดไหลก็ไหลออกมาอีกครั้งจนป๊อปปี้หน้าแดงจัด ตอนนี้เขา

ทั้งโกรธ ทั้งผิดหวังไม่คิดว่าผู้หญิงอย่างฟางสุดท้ายก็ไม่ต่างจากหวายเลย

 

 

 

 

 

 

 

"คุณป๊อป ฮึก ฮือๆ คุณป๊อปต้องเชื่อฟางนะ ฟางจะมาอธิบาย"ฟางพูดเสียงสั่นแล้วค่อยๆร้องไห้

ขอร้องชายหนุ่มให้เชื่อใจเธอบ้าง

 

 

 

 

 

 

"ออกไป ชั้นไม่อยากฟังอะไรจากเธอทั้งนั้น"ป๊อปปี้ได้ยินเสียงฟางร้องไห้ก็เมินหน้าหนีก่อนที่จะ

พูดเสียงสั่น จนขนมจีนชะงักมองดูท่าทางของคนทั้ง2เงียบๆ

 

 

 

 

 

“แต่คุณป๊อป ฟางไม่ได้มีอะไรกับโทโมะเค้าจริงๆ ทำไมคุณไม่เชื่อฟาง คุณฟังฟางบ้างสิ

ฮือๆ”ฟางที่รู้สึกได้ถึงความหมางเมินของป๊อปปี้ที่ไม่ยอมมองตัวเะอเลยก็น้ำตาไหลออกมาไม่ขาด

สายแล้วพยายามอธิบายอีกครั้งให้เขาเข้าใจว่าเธอไม่ได้เป็นอย่างที่กล่าวหาเลย

 

 

 

 

 

 

“หุบปาก ชั้นบอกว่าออกไปไงล่ะพูดไม่รู้เรื่องรึไงห้ะ ชั้นไม่อยากฟังไม่ต้องมาสาธยายเรื่องฉาวโฉ่

เลวๆของเธอฟังอีกแล้ว เธออาจะปั่นหัวผู้ชายทั้งโลกให้มาติดกับเธอได้แต่ชั้นไม่มีวันจะติดกับเธอ

หรอก จะไปไหนก็ไป ตอนนี้ชั้นเบื่อเธอแล้ว อยากจะไปนอนกับใครที่ไหนอีกก็ไป ไป๊”ป๊อปปี้สุดจะ

ทนก่อนที่จะแผดเสียงตวาดใส่ฟางอีกครั้งดังลั่นก่อนที่จะว่าใส่ฟางเสียงดังจนน่ากลัวพร้อมกับไล่

ให้ฟางไปจากเขา ชายหนุ่มที่เขย่าตัวฟางพร้อมกับพูดเมื่อกี้บีบแขนทั้ง2ของฟางแน่นจนฟางร้อง

ออกมาแล้วจ้องไปที่ร่างบางที่ร้องไห้อยู่แต่แล้วน้ำตาของเขาก็ไหลออกมาเช่นกัน ฟางอึ้งไม่คิดว่า

ชายหนุ่มจะไล่เธอก็ร้องไห้ก็จะรีบผลักป๊อปปี้ออกมาด้วยความกลัวก่อนที่จะรีบวิ่งหนีป๊อปปี้ออกมา

ท่ามกลางความสะใจของขนมจีนที่เห็นทั้งคู่แตกหักกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อาป๊อปปล่อยตัวฟางเป็นอิสระแล้วเดี๋ยวโทโมะจะดูแลรับผิดชอบฟางเอง”โทโมะที่รีบตามฟางมา

แล้วได้ยินทุกอย่างก็รีบวิ่งตามฟางออกมาจากบ้านพักแล้วรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้อง ฟางไม่ต้องการความหวังดีของโทโมะ ฟางมีมือมีตีนฟางดิ้นรนหาเลี้ยงตัวเองได้”ฟางพูด

น้ำเสียงเย็นชาใส่โทโมะและไม่ยอมมองชายหนุ่มก่อนจะเดินหนี

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกัน อย่าโกรธโทโมะไปหน่อยเลยน่าฟางที่เราทำไปเพราะเรารักฟางมากนะ”โทโมะพูดออก

มาอีกครั้งก่อนจะรีบเข้ามาดักฟางไว้ไม่ให้เดินหนีอีก

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

 

ฟางได้ยินก็ตบหน้าโทโมะจนหันก่อนที่จะวิ่งหนีออกบ้านแต่โทโมะรั้งไว้

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยฟาง แล้วกลับไปหาคุณแก้วซะ”ฟางขัดขืนแล้วพยายามผลักโทโมะออกจากตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ ฟาง โทโมะรักฟางมากนะ เพราะรักโทโมะไม่อยากจะเสียฟางไปให้กับใครอีกแล้ว เดี๋ยว

เงิน10ล้านโทโมะจะออกให้แล้วเราก็จะอยู่ด้วยกันไง”โทโมะพูดแล้วรีบกอดรั้งฟางไว้

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ ฟางไม่ต้องการเงินของโทโมะ แล้วก็ไม่ต้องมายุ่งกับฟาง ฟางไม่อยากพูดกับโทโมะตอนนี้

ไม่สิ ไม่ต้องการรู้จักโทโมะอีกต่อไปเลยดีกว่า จำเอาไว้เลยนะแม้แต่คำว่าเพื่อนฟางก็จะไม่ให้ ฟาง

เกลียดโทโมะ”ฟางแผดเสียงว่าออกมาก่อนจะผลักโทโมะล้มแล้วรีบวิ่งหนีออกไปจากบ้านทันที

ส่วนโทโมะก็นิ่งอึ้งกับคำพูดของฟางที่ตะคอกใส่เขาเอง คำที่เธอบอกว่าเกลียดเขาทำให้โทโมะนิ่ง

และเลิกตามเธอไปก่อนะนั่งลงอย่างหมดแรงที่สนามหญ้า

 

 

 

 

 

 

เอี๊ยดดดดด

 

 

 

 

 

ฟางที่ร้องไห้และวิ่งออกจากบ้านพักป๊อปปี้มาโดยไม่ได้ดูทางว่าเป็นถนนต้องร้องเมื่อมีรถคันหนึ่ง

พุ่งมาเกือบจะชนฟางแต่นังว่าโชคดีที่รถคันนั้นเบรกได้ทัน

 

 

 

 

 

 

 

"ฮึกฮือๆ"ฟางทรุดลงหน้ารถคันนั้นอย่างอ่อนแรงก่อนจะปล่อยโฮออกมา ทำไมนะรถคันนี้ไม่น่าจะ

เบรกทันเลย ทำไมไม่ปล่อยให้รถชนเธอตายๆไปซะตอนนี้เลย

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษนะครับคุณที่ผมขับรถเร็วคุณเป็นอะไรรึเปล่าครับ อ้าว ฟาง นี่มันเกิดอะไรขึ้น ร้องไห้

ทำไม”เอี๊ยงที่ลงจากรถมาดูก็ต้องตกใจเมื่อเห็นสภาพของฟางก็รีบถาม

 

 

 

 

 

 

 

“ฮือๆ เอี๊ยง ฟางไม่ไหวแล้วพาฟางออกไปจากตรงนี้ทีได้มั้ย ฟางขอร้อง ฟางไม่อยากอยู่ที่นี่

แล้ว”ฟางร้องไห้ออกมาอย่างหนักทำให้เอี๊ยงจะตกใจแล้วกอดปลอบฟางไว้ก่อนที่จะประคองฟาง

ขึ้นรถของเขาแล้วรีบขับรถพาฟางออกไปจากตรงนั้นด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

 

 

 

ระหว่างที่โทโมะนั่งเซ็งตรงหน้าบ้านเขื่อนก็พุ่งเข้ามาชกโทโมะอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย นี่เป็นบ้าอะไรวะ ชกเอาๆ ทนไม่ไหวแล้วนะโว่ย”โทโมะพุ่งเข้ามาชกเขื่อนกลับบ้างอย่างไม่

ยอมแพ้ที่ต้องถูกชกแต่ฝ่ายเดียวแต่เฟย์ก็เข้ามาขวางแล้วมองหน้าโทโมะอย่างเอาเรื่องเช่นกัน

 

 

 

 

 

 

"หึ ดีจริงๆนี่คงจะแท้กทีมกันมาหาเรื่องชั้นอีกสินะ"โทโมะมองเฟย์และเขื่นก็ยิ้มเยาะ

 

 

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

คราวนี้ไม่ใช่เขื่อนที่ชกหน้าโทโมะแต่เป็นเฟย์เองที่ต่อยโทโมะจนล้มคว่ำ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ยัยแสบไหนบอกว่าจะมาพูดดีๆไม่ใช้กำลังไงล่ะ"เขื่อนตกใจรีบห้ามเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ก็ชั้นเห็นนายต่ยนี่ท่าจะสะใจดี ชั้นหมั่นไส้เลยอยากต่อยบ้าง"เฟย์หน้างอหันมาตอบเขื่อน

 

 

 

 

"ไอ้พวกคู่ขาบ้าพลัง"โทโมะพ่นเลือดที่ถูกทั้งเขื่อนและเฟย์ชกเมื่อกี้สบถออกมาอย่างหัวเสีย

 

 

 

 

 

 

 

“อย่ามาทำเป็นพูดดีนะ พวกชั้นชกนายน่ะไม่ใช่แค่เพราะเกลียดหรือหมั่นไส้แค่นั้นหรอกนะ แต่พวก

ชั้นชกไปเพราะมีสาเหตุ หึ รู้เรื่องรึยังเถอะว่าเค้าชกนายทำไม”เฟย์ตรงเข้าไปผลักอกโทโมะอีก

ครั้งหาเรื่องชายหนุ่มแล้วว่าจนเขื่อนต้องเป็นฝ่ายห้ามเฟย์เองบ้าง

 

 

 

 

 

 

“จะเรื่องอะไรซะอีกล่ะก็คงจะโกรธที่ชั้นไปปล้ำฟางน่ะสิ”โทโมะพูดแล้วยักไหล่ไม่ใส่ใจ

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ใช่ นี่แกคิดว่าแกทำเลวแค่เรื่องเดียวรึไงวะโทโมะ ทั้งๆที่ความจริงแล้วแกมันชั่วทำเลวกับผู้

หญิงไว้อีกคน แกทำอะไรกับแก้วที่รีสอร์ตห้ะ แกทำอะไรแก้ว แก้วถึงไปหัวแตกนอนหมดสติอยู่ใน

ห้องพักรีสอร์ตตามลำพัง รู้เอาไว้ซะ ถ้าแม่บ้านเค้าไม่เปิดไปเจอแก้วที่นอนอยู่ในห้องนั้นป่านนี้แก้ว

คงตายไปแล้ว”เขื่อนตวาดใส่โทโมะด้วยความโกรธจัดหลังจากที่ทางโรงพยาบาลโทรแจ้งมาทาง

แอนแม่แก้วแล้วโทรมาหาเขาให้เขาบอกกับป๊อปปี้ โทโมะอึ้งแล้วนึกถึงแก้วที่ถูกตัวเองผลักที่รี

สอร์ตทันที

 

 

 

 

 

 

เอาแล้วไง ระเบิดลูกที่2ลงอีกแล้วววว ระเบิดลงอย่างต่อเนื่อง

 

 

 

งานนี้พระเอกเราทั้งโกรธทั้งน้อยใจ เสียใจปะปนไปหมดจนไม่อยากฟังนางเอกแล้ว

 

 

มีหวังฟางหนีไปกับเอี๊ยงแล้วแน่ๆ ไหนจะแก้วที่อาการรอแร่อีก

 

 

 

งานนี้รับรองพระเอกได้ง้อนางเอกยาวแน่ 555555