เพลิงแห่งรัก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอย ปวดหัวชะมัด”โทโมะงัวเงียตื่นขึ้นมาในตอนเช้าอีกวันพลางมองไปรอบๆตัวเองพบว่าเขาอยู่

ที่ห้องนอนชั้นบนของร้านเหล้ารุ่นพี่ตัวเองก็ลุกขึ้นเพื่อจะกลับบ้าน ตุบ ชายหนุ่มต้องชะงักเมื่อตัว

เองเดินไปเตะใครคนหนึ่งที่นอนอยู่ที่พื้น

 

 

 

 

 

 

 

 

"แก้ว"โทโมะต้องตกใจเมื่อเห็นคนๆคือแก้วชายหนุ่มเพ่งมองร่างบางที่มานอนคุดคู้อยู่กับพื้นก็พบ

ว่าแก้วนั้นยังใส่ชุดเดรสที่ไปงานเลี้ยงเมื่อคืนนี้ นี่แก้วนอนเฝ้าเขางั้นหรอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวตื่นแล้วหรอโทโมะ ดื่มอะไรร้อนๆเลยมั้ยพี่จะได้ปลุกแก้วให้ตื่น”แดนเดินเข้ามาทักโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

“ไมล่ะพี่ เอ่อ ถ้าแก้วตื่นแล้วพี่ไปส่งแก้วกลับบ้านด้วยแล้วกัน”โทโมะพูดนิ่งๆก่อนที่จะเดินลงไป

จากห้องนอนไม่สนใจแก้ว แดนมองโทโมะและแก้วสลับกันสักพักก่อนที่จะเดินตามโทโมะลงไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เราจะเป็นเพื่อนกันอีกไม่ได้แล้วใช่มั้ยโทโมะ”แก้วลืมตาตื่นมาแล้วมองไปที่ประตูที่โทโมะเดินลง

ไปแล้วพูดเศร้าๆคิดถึงเมื่อกี้ที่เธอแกล้งหลับตอนที่โทโมะตื่นมาแล้วจ้องมองเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณป๊อปล่ะคะลุงช่วง”ฟางแปลกใจเมื่อเห็นคนขับรถของที่บ้านมารับเธอแทนที่จะเป็นป๊อปปี้ใน

ตอนดึก

 

 

 

 

 

 

 

“คุณป๊อปกับคุณหนูฟิญมีธุระน่ะครับเลยให้ลุงมารับคุณฟางกลับบ้าน”ลุงช่วงพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ถามหาเค้าทำไมหรอลูก”หวายสังเกตท่าทางของลูกสาวก็ถาม

 

 

 

 

 

 

“เปล้าจ้ะแม่ แม่ฟางกลับก่อนนะคะแล้วฟางจะมาเยี่ยมใหม่”ฟางพูดแล้วเดินไปกอดแม่แน่น

 

 

 

 

 

 

 

“ดูแลตัวเองนะลูกแล้วแม่จะรีบหาเงินมาไถ่ตัวเราไป”หวายกอดลูกด้วยความรักก่อนทั้งค่ะแยกกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวฟางช่วยนะคะ”วันต่อมาฟางที่ตื่นแต่เช้ามาช่วยทุกคนทำงานบ้านตามปกติก็ต้องแปลกใจที่

วันนี้เห็นในครัวเตรียมอาหารเข้าแบบอเมริกัน ที่มีทั้งไส้หรอก แฮม ไข่ดาวและขนมปังเตรียมไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยววันนี้ป้าหนมจีนจะไปส่งฟิญที๋โรงเรียนเองนะคะ แล้วเราสัญญานะว่ะไม่ซนไม่โดดเรียน

อีก”เสียงของใครคนหนึ่งพูดขึ้นดังมาจากทางบันไดทำให้ฟางต้องหันตามไปมอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ได้เลยค่ะ ฟิญสัญญาจะไม่ซนแล้วตอนเย็นป้าหนมีนต้องไปรับฟิญนะคะ แล้วเราจะได้ออกไปทาน

ซูชิกันเดี๋ยวฟิญนัดคุณพ่อไว้เอง”ฟิญยิ้มแล้วพูดกับขนมจีนอย่างว่านอนสอนง่าย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณขนมจีนนี่เก่งเนาะแก่ คุมคุณฟิญที่ว่าแสบๆไว้อยุ่หมัดเหมือนคุณขนมหวานไม่มีผิด”แก้วและ

คนใช้กระซิบพูดคุยกันข้างหลังฟางให้ฟางชะงัก

 

 

 

 

 

 

 

“เธอเป็นใครกัน”ขนมจีนเดินมาประจันหน้ากับฟางก็นิ่งก่อนจะถาม

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีอะไรค่ะป้าหนม ก็แค่พวกปลิงดูดเลือดที่คอยมาสูบเลือดคุณพ่อ”ฟิญรีบว่าฟางทันที

 

 

 

 

 

 

 

“พูดจาอะไรไม่น่ารักเลยลูกคนนี้นิ”ป๊อปปี้เดินลงมาได้ยินก็รีบดุฟิญ

 

 

 

 

 

 

 

“ผู้หญิงคนนี้ใครกันหรอป๊อป หรือว่าจะเป็นแม่ใหม่ของฟิญ ว้าว บินดีด้วยนะคะที่คุณสามารถทลาย

กำแพงหินของ2พ่อลูกนี้ได้”ขนมจีนถามป๊อปปี้ก่อนจะทำทีหันไปยินดีกับฟางด้วยท่าทางเป็นมิตร

 

 

 

 

 

 

“ไม่ใช่ค่ะและก็ไม่มีวันเป็น ยัยนี่คือลูกหนี้ขัดดอกของคุณพ่อเท่านั้น”ฟิญรีบพูดเสียงดัง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ ชั้นเป็นแค่ลูกหนี้ขัดดอกมาทำงานเป็นคนใช้ของบ้านนี้”ฟางนิ่งก่อนจะพูดออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยืนเซ่ออะไรล่ะ มีอะไรก็ไปทำกันสิ เจ้านายเค้าจะกินข้าว”ป๊อปปี้เหล่มองฟางที่เศร้าซึมก็รีบว่า

ก่อนที่ตัวเอง ขนมจีนและฟิญจะนั่งทานข้าวด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

“อยู่เมืองนอกตั้งนานป๊อปกลัวว่าอาหารไทยจะไม่ถูกปากหนมีนเลยให้คนทำAmerican

breakfast ให้ทานก่อนน่ะ”ป๊อปปี้ยิ้มและพูดกับขนมจีน

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกป๊อป ขนมจีนทานได้หมดล่ะ ว่าแต่ป๊อปเถอะ ทานแต่กาแฟทุกเข้าอีกแล้วเดี๋ยวก็

เสียดท้องแย่หรอก นี่อายุมากแล้วนะไม่ได้ยังหนุ่มยังแน่นเหมือนเมื่อก่อน”ขนมจีนพูดแล้วแซว

ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณพ่อขาวันนี้ฟิญจะให้ป้าหนมีนไปรับนะคะแล้วตอนเย็นเรา3คนไปทานซูชิร้านประจำของฟิญนะ

คะคุณพ่อ”ฟิญรีบอ้อนพ่อทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ได้สิถือเป็นการฉลองการมาของป้าหนมจีนเลยเนาะ”ป๊อปปี้พูดก่อนที่จะพูดคุยและหัวเราะกับขนม

จีนและฟิญอย่างสนุกสนานหลังจากที่บ้านนี้มีแต่บรรยากาศอึมครึมมานาน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“สมแล้วที่คุณขนมจีนจะเป็นฝาแฝดของคุณขนมหวาน เหมือนกันหมดทั้งหน้าตาและนิสัย แบบนี้สิ

ถึงจะเป็นกาวใจเชื่อมให้พ่อลูกคู่นี้เค้าหันหน้าเข้าหากัน”แก้วคุบกันคนใช้คนอื่นเมื่อเห็นภาพนั้น

ทำให้ฟางนิ่งซึมก่อนที่จะเดินปลีกตัวมาหลังบ้านแล้วหลบจนกว่าขนมจีน ฟิญและป๊อปปี้ที่วันนี้

เลือกมานั่งรถคันเดียวกับลูกและขนมจีนไปส่งฟิญที่โรงเรียนจะขับรถออกไป แล้วเดินออกมาจากที่

ซ่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เราเป็นอะไรของเรากันฟาง”ฟางนั่ลงแล้วพูดกับตัวเองก่อนจะถอนหายใจออกมาอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมถอนหายใจบ่อยแบบนี้ล่ะฟางเป็นอะไร ไม่มีความสุขงั้นหรอถูกอาป๊อปนังแกอะไรอีกบอกได้

นะ”โทโมะที่เดินมาหาฟางก็พูดขึ้นเมื่อเห็นฟางถอนหายใจออกมาไม่มีความสุขและทำหน้าซึม

 

 

 

 

 

 

 

 

“เปล่า แล้วนี่มาได้ยังไงกันโทโมะเดี๋ยวแม่ก็ว่าหรอกท่านนิ่งไม่อยากให้โทโมะมาเจอกัยฟางอยู่

นะ”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่สนอ่ะ ก็โทโมะรักฟางนิ จะมาหาคนที่เรารักไม่ได้รึไง”โทโมะส่ายหน้าแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“แต่ได้ข่าวมาว่าโทโมะถูกจับหมั้นกับคุณแก้วไปแล้วนิ”ฟางยิ้มนิดนึงก่อนจะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“หมั้นแล้วไง ถ้าโทโมะไม่ยอมซะอย่างก็ไม่มีใครขวางได้หรอกน่า โทโมะว่าโทโมะอยากช่วยฟาง

นะ เอาเงินของโทโมะไปสิ เอาไปใช้หนี้อาป๊อปฟางจะได้เป็นอิสระ”โทโมะรีบพูดกับฟาง

 

 

 

 

 

 

“ไม่ เงินที่ฟางติดหนี้อาของโทโมะมันไม่ใช่น้อยๆเลยนะ 10ล้านมันไม่ใช่10บาท”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

“โทโมะรู้ว่ามันเท่าไหร่ แต่เพื่อคนที่โทโมะรักโทโมะยอมทุกอย่างนะ ขอแค่ฟางเป็นอิสระจากไอ้

คุกบ้าๆที่มันขังฟางกับโทโมะไม่ให้เอกันแบบนี้เถอะนะ”โทโมะกุมมือฟางแน่นแล้วขอร้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โธ่ โทโมะ”ฟางมองโทโมะที่พยายามช่วยเธอก็ร้องไห้ก่อนที่โทโมะจะดึงฟางไปกอดแน่นด้วย

ความรัก และเอานิ้วเรียวของตัวเองเกลี่ยคราบน้ำตาที่ขอบตาของฟางอย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แปะ แปะ แปะ

 

 

 

 

 

 

ฟางและโทโมะหันไปตามเสียงก็พบว่าป๊อปปี้และขนมจีนเดินเข้ามาหาพวกตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“ดีจริงๆ ติดหนี้อาแต่เอาเงินหลานมาใช้หนี้เพื่อที่จะล้างคราบสกปรกตัวเองเป็นสะใภ้ของที่

นี่”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

“นี่ตกลงแล้วเธอเป็นคนรักของโทโมะงั้นหรอ”ขนมจีนตกใจมองโทโมะและฟางที่กอดกันอยู่

 

 

 

 

 

 

 

“ก็แค่อดีตน่ะขนมจีน พี่คริสไม่มีทางเอาสะใภ้ที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าแบบนั้นมาเป็นลูกสะใภ้หรอก

น่า”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

 

“แม่จะว่ายังไงก็ช่างแต่ผมรักผู้หญิงคนนี้ ฟางคือผู้หญิงที่ผมจะแต่งงานด้วยคนเดียวเท่านั้น”โท

โมะฮึดฮัดก่อนจะกระชับกอดฟางแน่นแล้วว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าอย่างงั้นนายก็คงต้องไปเคลียร์กับแม่นานเองแล้วล่ะ หรือไม่ก็ถ้าไม่ฟังแม่นายอาจะถูกตัดออก

จากกองมรดกทุกอย่างมีแค่ตัว แล้วนายก็ไม่มีเงิน10ล้านมาปลดหนี้ให้คนรักของนายอีกด้วย นา

ยะทำยังไงน้าโทโมะ เมื่อลูกคุณหนูไฮโซถูกเลี้ยงมาอย่างไข่ในหินแบบนายถูกตัดออกจากกอง

มรดกไปลำบากกัดก้อนเกลือกินเพราะเลือกผู้หญิงมีตำหนิแบบนั้น”ป๊อปปี้เห็นฟางและโทโมะก็เกิด

ความหมั่นไส้ก่อนที่จะเอ่ยปากว่าฟางและโทโมะทำให้ฟางกำมือแน่นซ่อนความเสียใจเอาไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

“กลับไปเถอะค่ะโทโมะ ฟางอยู่ที่นี่ได้ แล้วไม่ต้องเอาเงินมาช่วยฟางนะ ฟางไม่อยากให้โทโมะ

ต้องลำบาก”ฟางซึมก่อนจะพูดออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ว่า”โทโมะพยายามยามแย้งฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ได้ยินชัดเจนแล้วนี่ว่าเค้าไม่เอาเงินจากนายจะไปเซ้าซี้เค้าทำไม เค้าอาจจะติดใจกับการทำงานที่

บ้านอาแล้วก็ได้”ป๊อปปี้พูดสื่อเป็นความนัยให้โทโมะเพื่อยั่วโมโห

 

 

 

 

 

 

“อาป๊อป”โทโมะเดือดจัดพุ่งเข้าไปกระชากคอเสื้อแล้วง้างหมัดหมายจะชกหน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

“พอได้แล้วโทโมะ น้าขอให้เรากลับบ้านไปเดี๋ยวนี้เลยไม่อย่างงั้นน้าจะรายงานเรื่องนี้ให้พี่คริสรู้

ส่วนป๊อปมาส่งหนมจีนแล้วก็กลับไปทำงานได้แล้ว แล้วเย็นนี้เอกัน”ขนมจีนรีบแยกป๊อปปี้และโท

โมะออกจากกันแล้วสั่งก่อนที่ทั้ง2หนุ่มจะแยกกันออกปากตรงนั้น

 

 

 

 

 

 

 

“ส่วนเธอ มีหน้าที่อะไรก็ไปทำๆซะ ไม่ใช่มานั่งๆนอนๆทำตัวสบายเป็นคุณนายที่นี่ ทำให้อาหลาน

เคาทะเลาะแตกคอกันแล้วยังจะเดินลอยหน้าลอยตาอีก”ขนมจีนหันขวับไปว่าฟางทำให้ฟางสะอึก

แล้วเดินหนีไป เพราะที่ขนมจีนว่านั้นมันคือเรื่องจริง ที่ป๊อปปี้และโทโมะต้องแตกคอกันนั้นก็เพราะ

เธอ ฟางเลือกที่จะทำงานที่บ้านทุกอย่างไม่พักเพื่อที่จะไล่ความฟุ้งซ่านนี้ออกไปแต่แล้วก็ยิ่งทำให้

เธอคิดมากเมื่อพบว่าค่ำมืดแล้วป๊อปปี้ ขนมจีนและฟิญยังไม่กลับมาทำให้ฟางออกมาเดินสูด

อากาศข้างนอกบ้าน ก่อนจะต้องรีบหลบเมื่อรถของทั้ง3ขับเข้ามาแล้วฟางก็ได้เห็นรอยยิ้มและ

เสียงหัวเราะออกมาจาก2พ่อลูกที่มักจะทะเลาะกันตลอด ทั้งคู่เปลี่ยนไปเพราะขนมจีนสินะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยัยฟาง ยัยป้ามาทำอะไรตรงนี้ ไปนอนซะเลิกฟุ้งซ่าน”ฟางได้สติแล้วพูดว่าตัวเองก่อนที่จะเดินไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“มารอชั้นสินะ”เมื่อฟางหันหลังมาต้องตกใจเมื่อพบว่าป๊อปปี้ที่ตัวเองแอบดูเมื่อกี้นี้มาอยู่ข้างหลัง

เธอแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใครบอกล่ะคะ ฟางมาตรวจความเรียบร้อยก่อนจะกลับไปนอนต่างหากล่ะ”ฟางพูดแล้วเดินหนี

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หน้าที่ตรวจความเรียบร้อยเป็นของลุงช่วงอยู่แล้วผู้หญิงอย่างเธอจะมาทำทำไม ดึกๆดื่นๆแบบนี้

แถมใส่แค่ชุดนอน นี่อย่าบอกนะว่าจะมาให้ท่าลุงช่วง หืม”ป๊อปปี้ที่กอดรัดฟางมาแนบอกพูด

กระซิบข้างหูเพื่อยั่วฟางก่อนที่จะกดจมูกลงที่ไหล่มนของเธอ ยิ่งทำให้ฟางยิ่งขนลุกซู่แล้วหน้า

แดงจัด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยฟางค่ะ ฟางจะไปนอนแล้ว”ฟางดิ้นขัดขืนป๊อปปี้แล้วขอให้ปล่อย

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกัน ชั้นมาแล้วจะไปนอนทำไมล่ะ ไหนๆก็มาดูแลความเรียบร้อยของบ้านแล้วก็ช่วยดูความ

เรียบร้อยของชั้นต่อแล้วกัน วันนี้ชั้นเหนื่อยมากทำให้ชั้นรู้สึกดีหน่อยสิ เอาแบบที่ชั้นเคยสอนเธอ

บ่อยๆไง”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มเล่ห์ก่อนจะดันฟางหันมาสบตาตัวเอง ฟางหน้าแดงจัดไม่กล้าสบตา

ป๊อปปี้ก็รีบเบือนหน้าหนีแต่ช้าไปเมื่อถูกชายหนุ่มช้อนใบหน้าของเธอมาบดจูบอย่างอ่อนโยนก่อนที่

จะสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากสวยเพื่อหยอกล้อกับลิ้นหวานของฟางจนทำให้ฟางเคลิบเคลิ้มแล้ว

เผลอเอามือโอบรอบลำคอชายหนุ่มไว้และเลิกขัดขืนป๊อปปี้ เพล้ง แก้วน้ำดื่มถูกบีบให้แหลกคามือ

ขนมจีนที่แอบมองป๊อปปี้และฟางมาจากระเบียงชั้น2โดยที่เธอไม่สนใจเลยว่าแก้วที่แตกคามือของ

ขนมจีนนั้นจะทิ่มตำเธอจนเลือดออกมากน้อยแค่ไหน

 

 

 

 

 

 

มีอุปสรรคฝั่งฟางแล้วจะไม่มีอุปสรรคฝั่งป๊อปก็ยังไงอยู่ เอาล่ะสิ งานนี้มันแน่555555