เพลิงแห่งรัก

9.5

เขียนโดย Chapond

วันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.10 น.

  52 ตอน
  435 วิจารณ์
  103.13K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 19.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11) 11 เป่าหู

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ขับรถกลับดีๆนะคะป๊อปปี้”หวายยิ้มก่อนที่จะผูกเนคไทให้ป๊อปปี้แล้วบรรจงจูบลาชายหนุ่มเพื่อน
แทนการบอกลาในวันนี้ ป๊อปปี้ยิ้มนิดนึงก่อนจะหยิบเอกสารที่หวายเซ็นให้กับเขาแล้วเดินออกมา
หมายจะไปที่รถ
 
 
 
 
 
 
 
 
“หึ กะแล้วว่าจะต้องโง่ไม่ตรวจให้ละเอียดแบบนี้”ป๊อปปี้มองเอกสารในมือแล้วยิ้มอย่างสะใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่คุณเอาอะไรให้แม่ชั้นเซ็นไม่ทราบ”ฟางที่แอบดักรอป๊อปปี้ที่รถก็โผล่เข้ามาว่าชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ้าว อยู่บ้านด้วยหรอ โทษทีนะที่เมื่อกี้ชั้นกับแม่เธอคราวกันเสียงดังไปหน่อย อาจจะรบกวนเธอ
จนต้องมาแอบดูเพลงรักที่ร้อนแรงของชั้นกับแม่เธอแบบนั้นน่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มยั่วก่อนจะพูดกับ
ฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทุเรศ อย่ามาพูดถึงเรื่องบัดสีบ้าๆนั้นที่เกิดขึ้นในบ้านชั้นนะ คุณเอาอะไรให้แม่ชั้นเซ็นหรือว่าคุณ
คิดว่าชั้นจะขายตัวให้กับคุณงั้นหรอ คนเลว อยากมากก็ไปหาผู้หญิงคนอื่นสิ มายุ่งกับแม่ชั้น
ทำไม”ฟางหน้าแดงจัดเมื่อถูกป๊อปปี้พูดยั่วก็รีบพูดก่อนที่จะเริ่มคิดถึงสิ่งที่เป็นไปได้แล้วตรงเข้ามา
ทุบตีชายหนุ่มทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ อย่ามาหาเรื่องกันนะ เรื่องแบบนี้มันใช้ใครแทนกันไม่ได้หรอก มันต้องเป็นแม่เธอเท่านั้นรู้เอาไว้
ซะ อ้อ แล้วส่วนไอ้เอกสารสัญญานี่มันก็แค่ธุรกิจของชั้นกับแม่เธอที่กำลังจะทำร่วมกันเท่านั้นล่ะ
เด็กอย่างเธอไม่ต้องยุ่งหรอก เพราะชั้นกำลังจะเป็นคนที่เปลี่ยนชีวิตแม่เธอเอง”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้ม
กับแผนตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ แม่ชั้นไม่ใช่คนใจง่ายหลงคารมผู้ชายอย่างคุณนะ อย่าเอาเงินฟาดหัวแม่ชั้น”ฟางว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แต่เมื่อกี้ชั้นก็เอาฟาดไปแล้วนิทำไงได้ ก็หวายเค้าเล่นซะชั้นหมดแรงไปตั้งหลายยก ก็ต้องของ
ตอบแทนให้กันสักก้อน2ก้อนนี่ อ๋อ ชั้นรู้แล้วล่ะว่าทำไมเธอถึงมายืนอยู่ตรงนี้ เพราะว่าเมื่อกี้เธอ
คงจะได้ยินเสียงครางแห่งความสุขของชั้นกับแม่เธอสินะ เลยอารมณ์ค้าง อยากเหมือนกันทำไมไม่
บอกดีๆล่ะ ชั้นจะได้ชวนเธอเข้าไปสนุกกับพวกเราในห้องนั้น แต่ไม่เป็นไร บนรถก็ได้ ชั้นเคย
ทำ”ป๊อปปี้พูดแล้วดึงมือฟางไปที่รถ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
 
ฟางหน้าแดงัดไม่คิดว่าป๊อปปี้จะพูดเรื่องพวกนี้อย่างหน้าตาเฉยก็ตบหน้าชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อื้ออ”แต่ไม่ทันที่ฟางจะวิ่งหนีป๊อปปี้ เธอก็ถูกชายหนุ่มกระชากตัวเข้ามาบดจบอย่างร้อนแรง
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าคิดว่าเธอจะตบชั้นแบบนี้แล้วชั้นไม่ทำอะไรได้ตลอดไป รู้เอาไว้ซะ หลังจากนี้ชีวิตของเธอ
และแม่เธออยู่ในกำมือของชั้นแล้ว ถ้ายังอยากอยู่อย่างสงบสุขก็อย่าทำให้ชั้นโมโห”ป๊อปปี้ว่าก่อน
ที่จะผลักฟางล้มลงกับพื้นแล้วรีบขับรถออกไปอย่างรวดเร็วโดยไม่สนใจร่างบางที่พึ่งถูกผลักไปเมื่อ
กี้เลย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เธอนี่มันหน้าหนาดีเนาะ ผู้ชายคนใหม่ของแม่ก็ยังไม่เว้น ทุเรศที่สุด”ฟางต้องตกใจเมื่อหันไปที่
ต้นเสียงพบว่าเฟย์ยืนกอดอกมองเธออย่างสมเพชก่อนที่จะว่าใส่ฟางอย่างเสียๆหายๆ
 
 
 
 
 
 
“มันไม่ได้เป็นอย่างที่เฟย์คิดนะ ผู้ชายคนนั้นเค้าหลอกอะไรแม่สักอย่างพี่ไม่ได้เป็นอะไรกับ
เค้า”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
 
เฟย์ที่ถูกฟางเซ้าซี้และเดินมาจับตัวก็ตกใจก่อนที่ง้างมือตบฟางอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่ามาแตะต้องตัวชั้นนังผู้หญิงสกปรก ใช้ผู้ชายคนเดียวกับแม่เธอนี่มันไร้ยางอายที่สุด อยากจะ
อ่อยจะจับเสี่ยรวยๆก็ไปหาคนอื่นสิ มาทำแบบนี้ทำไม”เฟย์ว่าก่อนที่จะเดินหนีฟางกลับเช้าไปใน
บ้านทันทีโดยที่ฟางเองก็อึ้งที่ถูกน้องสาวเข้าใจผิดไปหมด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เลวที่สุด หึ คอยดูนะ ชั้นจะทำให้แกไม่ได้เป็นลูกรักของแม่ แล้วแกก็จะได้เด้งออกจากบ้านของ
ชั้นไปสักทีนังฟาง”เฟย์พูดเมื่อเข้ามาในห้องตัวเองแล้วมองรูปที่เธอถ่ายป๊อปปี้กับฟางที่จูบกัน
อย่างร้อนแรงข้างยอกเมื่อกี้แล้วยิ้มออกมาอย่างเล่ห์กับแผนการที่เธอวางไว้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ค่ะเจ้ วันนี้ฟางไม่เข้าหาเจ้นะคะ พอดีพึ่งจะไปเช่าชุดครุยมาน่ะค่ะ เลยไม่ได้แวะเข้าไปแล้ว แต่
พรุ่งนี้เวลา9โมงฟางไปหาเจ้เพื่อรับเช้คนะคะ สวัสดีค่ะ”ฟางเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับชุดครุยแล้ว
คุยโทรศัพท์กับเจ้บีบีเรื่องงานก่อนจะกดวางสาย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่คิดเลยนะว่าพริตตี้อย่างเธอก็เรียนจบได้”ป๊อปปี้ที่ได้ยินฟางเดินคุยโทรศัพท์บวกกับเห็นร่าง
บางหอบหิ้วชุดครุยที่ไปเช่ามา ก็พูดขึ้นทำให้ฟางหันไปมองป๊อปปี้ที่โซฟาแล้วสะดุ้ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นะ นี่คุณเข้ามาในบ้านชั้นได้ยังไง ออกไปเลยนะ”ฟางอึ้งก่อนจะออกปากไล่ชายหนุ่มทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห็นทีชั้นจะไปไม่ได้แล้วล่ะเพราะชั้นมีอภินันทนาการจากแม่เธอแล้ว”ป๊อปปี้พูดแล้วชูกุญแจบ้าน
ให้ฟางดู
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่แม่ทำแบบนี้ได้ยังไงกัน นี่วันนี้แม่ชั้นไม่อยู่หรอก ออกไปได้แล้ว”ฟางอึ้งก่อนจะรีบไล่ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ ชั้นพึ่งมาเองนะจะไล่ชั้นไปแล้วงั้นหรอ เธอเองก็อยู่บ้านเพียงคนเดียวแท้ๆ ไม่อยากให้ชั้นมาอยู่
เป็นเพื่อนรึไง”ป๊อปปี้เห็นท่าทีของฟางที่หยิ่งผยองก็รีบสาวเท้าเข้ามาใกล้แล้วกระซิบข้างหู
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่ามาใกล้ชั้นนะ คนอย่างคุณแค่ครั้งเดียวที่คุณข่มเหงชั้นวันนั้นมันก็คือฝันร้ายของชั้นแล้ว ออก
ไปจากบ้านของชั้นและเลิกยุ่งกับแม่ของชั้นเดี๋ยวนี้นะ”ฟางพูดแล้วรีบไล่แต่ป๊อปปี้ที่ยังสนุกกับการ
แกล้งฟางก็รีบรวบเธอไปกอดแนบอก แล้วจ้องหน้าเธออย่างไม่ยอมแพ้เช่นเดียวกับเธอ
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
แต่ก่อนที่ป๊อปปี้และฟางจะพูดอะไรกันอีก หวายและเฟย์ก็เดินเข้ามาในบ้านก่อนที่หวายจะกระชาก
ฟางออกจากป๊อปปี้แล้วตบหน้าหัน
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์บอกแล้วไงแม่ว่ายัยนี่จอมอ่อยให้ท่าแม้กระทั่งแฟนใหม่แม่”เฟย์ยิ้มเยาะอย่างสะใจก่อนที่จะ
ว่าอย่างสะใจกับสิ่งที่เห็น
 
 
 
 
 
 
“นี่แม่ตบฟางทำไมกัน”ฟางอึ้งมองแม่ของเธอที่ตอนนี้โกรธจัดจนแทบคุมอารมณ์ไม่อยู่
 
 
 
 
 
 
 
 
“ยังมีหน้ามาตีหน้าซื่ออีกหรอ แกอยากจะมีใครเป็นพริตตี้เด็กเสี่ยรวยๆที่ไหนก็ได้แต่ทำไมแกต้อง
ทำแบบนี้กับชั้น แกไปให้ท่าป๊อปปี้แบบนี้ทำไม นังลูกไม่รักดี”หวายระเบิดอารมณ์ออกมาก่อนจะ
โยนมือถือเฟย์ให้ฟางดูแล้วฟางต้องอึ้งเมื่อเห็นภาพตัวเองที่ถูกเฟย์แอบถ่ายตอนที่เธอกับป๊อปปี้จูบ
กันเมื่อคืนนี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แม่ ฟางอธิบายได้ ฟางไม่ได้ทำอย่างที่แม่คิดนะ”ฟางรีบอธิบายให้หวายเข้าใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาแก้ตัว ชั้นไม่เชื่ออะไรแกอีกแล้ว นังลูกชั่ว ไม่คิดเลยนะว่าภายใต้ความใสซื่อที่แกทำที
เป็นพวกสาวบริสุทธิ์น่ะมันจะเน่าเฟะแบบนี้ ถ้าแกคิดว่าแกจะใช้มารยาใสซื่อของแกจับป๊อปปี้ล่ะก็
แกคิดผิด เพราะแกมันก็ไม่ใช่ผู้หญิงบริสุทธิ์ แกมันเสียท่าให้ไอ้เสี่ยนั่นไปแล้วรู้เอาไว้ซะ”หวายที่
ทั้งโกรธและตามนิสัยเดิมที่เธอไม่ต้องการจะเสียคนที่เพียบพร้อมไปทุกอย่างแบบป๊อปปี้ก็รีบ
บันดาลโทสะด่าและแฉเรื่องของฟางให้รู้เรื่อง ฟางอึ้งและร้องไห้ออกมาด้วยความอับอายซึ่งป๊อปปี้
ยืนมองแม่ลูกทะเลาะกันเงียบๆไม่พูดอะไร
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“รู้เอาไว้ซะว่าที่นี่เค้าไม่ต้องการแกอีกแล้ว อยากไปให้ท่าผู้ชายที่ไหนก็ไปเลยไป๊”เฟย์สะใจที่ใน
ที่สุดเธอก็สามารถไล่ฟางออกจากบ้านได้ก็รีบกระชากฟางแล้วไล่ออกจากบ้านโดยที่ไม่ทันถาม
หวาย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แม่ ฮือๆแล้วฟางจะไปอยู่ไหน”ฟางร้องไห้พยายามบอกให้เฟย์เปิดประตูโดยที่หวายยืนมองฟาง
นิ่งๆไม่ยอมออกมาหาฟาง ฟางร้องไห้อย่างน่าสงสารก่อนที่จะถูกเฟย์เอาน้ำมาสาดไล่ไปให้พ้น
บ้านเหมือนหมูหมา ฟางเสียใจเดินออกไปจากบริเวณหน้าบ้านและเดินไปตามทางเดินตามลำพัง
อย่างน่าสงสาร
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ทำเกินไปหน่อยหรอ อย่างน้อยนั่นก็คือคนในครอบครัวหวายนะ”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆเมื่อฟางออกไป
แล้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ตอนนี้หวายไม่พร้อมที่จะคุยอะไรทั้งนั้นป๊อปกลับไปก่อนเถอะนะ”หวายนิ่งไม่ยอมพูดอะไรก่อนที่
จะเดินหนีขึ้นไปบนห้อง ป๊อปปี้มองแล้วยิ้มออกมาเมื่อคิดออกว่าเขาจะจัดการแก้แค้นหวายยังไงดี
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮึก ฮือๆ”ฟางที่ร้องไห้เดินมาตามทางเรื่อยๆแล้วเดินตากฝนที่ตกมาไม่ขาดสายอย่างไม่รู้ทิศทาง
ว่าเธอจะไปทางไหนต่อดี ก่อนที่ตัดสินใจเตรียมเดินข้ามถนนข้ามฝั่งไปอีกทาง
 
 
 
 
 
 
 
ปี้นน
 
 
 
 
 
 
จังหวะนั้นเองมีรถคันหนึ่งขับมาและรีบบีบแตรใส่ฟางก่อนที่ร่างบางตกใจและกรีดร้องออกมาแล้ว
ทรุดลงกับพื้น
 
 
 
 
 
 
 
 
“คุณเป็นยังไงบ้างคุณ อ้าว ฟาง เกิดอะไรขึ้น”เขื่อนที่เป็นคนขับรถมาแล้วรีบออกมาดูอาการก่อน
จะต้องตกใจเมื่อเห็นว่าเป็นฟางแล้วรีบพาฟางขึ้นรถไปกับเขาทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“ขอบคุณนะคะที่ช่วยฟาง”ฟางที่ตัวเปียกฝนพูดกับเขื่อนเมื่อถูกพามาที่คอนโดของเขา
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าเครียดเลยนะครับ เอาอย่างงี้ เดี๋ยวคืนนี้ฟางนอนที่นี่ก่อนแล้วกัน อ้อ ไม่ต้องกังวลนะ คอนโด
นี้ผมซื้อไว้นานแล้ว แต่ผมนอนที่บ้าน ผมไม่ทำอะไรคุณแน่นอน ไปอาบน้ำเถอะฮะ”เขื่อนพูดแล้ว
ยิ้ม ฟางรีบไหว้ขอบคุณเขื่อนก่อนที่จะรับเสื้อผ้าที่เขื่อนแวะซื้อเมื่อกี้นี้ไปอาบน้ำส่วนเขาก็ลงไปชั้น
ล่างเพื่อหาซื้อของกินให้กับฟางและเสบียงไว้ยามฉุกเฉิน
 
 
 
 
 
 
 
 
ก๊อกๆ ฟางที่อาบน้ำเสร็จเดินออกมาในเสื้อคลุมอาบน้ำแล้วเปิดประตู
 
 
 
 
 
 
 
 
“คุณ/จะไปไหนเล่า”ฟางอึ้งเมื่อเห็นว่าป๊อปปี้เป็นคนเคาะประตูก็รีบหนีแต่ป๊อปปี้รีบคว้าร่างบางได้
 
 
 
 
 
 
 
“จะไปไหนเล่า ออกากบ้านไม่ทันข้ามคืนก็รีบมาอ่อยเพื่อนชั้นเลยนะ”ป๊อปปี้ว่าฟางอย่างดูถูก
 
 
 
 
 
 
 
“มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะ คนทุเรศปล่อยชั้น”ฟางร้องโวยวายและพยายามแกะตัวออกจากป๊อปปี้
โดยที่ลืมไปว่าเธอสวมแค่เสื้อคลุมอาบน้ำทำให้เสื้อคลุมเผยขาของโผล่แลบออกมาให้ป๊อปปี้ได้
เห็น
 
 
 
 
 
 
 
“จะว่าไปเธอนี่ก็เซ็กซี่ใช่ได้เลยนะ เสียดายที่จืดชืดสู้แม่เธอไม่ได้”ป๊อปปี้ยิ้มเยาะก่อนจะพูดยั่ว
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่ามาพูดถึงแม้ชั้นในเรื่องต่ำๆแบบนี้นะ ปล่อยชั้น”ฟางพูดและพยายามข่มอารมณ์โกรธตัวเอง
และพยายามดิ้นแต่เหมือนป๊อปปี้ยิ่งกอดรัดร่างเล็กกว่าเดินจนฟางเริ่มเหนื่อยและเริ่มหยุดนิ่ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้ย ทำอะไรกันน่ะ”เขื่อนที่ลับเข้ามาในห้องก็ต้องตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้กับฟางกำลังกอดกันอยู่ใน
ห้องของเขาและที่สำคัญฟางเองสวมแค่เสื้อคลุมอาบน้ำเท่านั้น
 
 
 
 
 
 
 
“คนลามก”ฟางที่ได้ทีเมื่อป๊อปปี้ปล่อยตัวก็รีบว่าก่อนที่จะตบหน้าป๊อปปี้แล้วรีบกลับเข้าไปแต่งตัว
ในห้องน้ำตามเดิมทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่นายกินยัยนั่นไปแล้วหรือไง ยัยนั่นเป็นพวกชอบยั่วพวกเสี่ยให้มาหลงกลนะระวังเถอะจะ
หมดตัว”ป๊อปปี้รีบว่าเพราะจากที่เขาเองนั้นได้ยินที่เฟย์กรอกหูเขากับหวาย
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่นายเลิกมองผู้หญิงในแง่ลบเถอะน่า ฟางยังไม่ได้มีอะไรกับชั้นนะ แล้วนายมาทำอะไรที่นี่ล่ะ
ป๊อป”เขื่อนรีบพูดก่อนจะเปลี่ยนเรื่องถามป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นกะมาชวนนายไปตามหายัยนี่กลับบ้านแม่เค้า แต่คงไม่ต้องแล้วล่ะเดี๋ยวชั้นจะโทรบอกหวาย
ก่อนแล้วถ้ายัยนั่นออกมาแล้วนายก็พายัยนั่นไปส่งที่บ้านด้วยล่ะ ชั้นไปนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วคิดถึง
หวายที่เศร้าและร้องไห้ออกมาหลังจากฟางออกไป ทำให้ป๊อปปี้ต้องสวมละครเล่นเป็นหนุ่มแสนดี
ทำทีเป็นตามหาฟางเพื่อให้หวายนั้นยิ่งไว้ใจเขามากขึ้นเพื่อความเจ็บปวดที่กำลังจะคืบคลานเข้า
มาหาหวายอีกไม่ช้า
 
 
 
 
 
 
 
นั่นไง เท่านี้ป๊อปปี้ก็รู้เเล้วว่าจุดอ่อนของหวายคือฟาง และวิธีจะทำให้หวายทรมานนั่นก็
ง่ายแสนง่ายในตอนนี้ อีกไม่นานหรอก ฟางจะไปอยู่กับป๊อปแล้ว ส่วนเฟย์จะร้ายต่อหรือมี
ใครมาดัดนิสัยต้องติดตามน้าาาาาาาาาา
 
 
 

 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา