เพลิงแห่งรัก
เขียนโดย Chapond
วันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.10 น.
แก้ไขเมื่อ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 19.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
11) 11 เป่าหู
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ขับรถกลับดีๆนะคะป๊อปปี้”หวายยิ้มก่อนที่จะผูกเนคไทให้ป๊อปปี้แล้วบรรจงจูบลาชายหนุ่มเพื่อน
แทนการบอกลาในวันนี้ ป๊อปปี้ยิ้มนิดนึงก่อนจะหยิบเอกสารที่หวายเซ็นให้กับเขาแล้วเดินออกมา
หมายจะไปที่รถ
“หึ กะแล้วว่าจะต้องโง่ไม่ตรวจให้ละเอียดแบบนี้”ป๊อปปี้มองเอกสารในมือแล้วยิ้มอย่างสะใจ
“นี่คุณเอาอะไรให้แม่ชั้นเซ็นไม่ทราบ”ฟางที่แอบดักรอป๊อปปี้ที่รถก็โผล่เข้ามาว่าชายหนุ่ม
“อ้าว อยู่บ้านด้วยหรอ โทษทีนะที่เมื่อกี้ชั้นกับแม่เธอคราวกันเสียงดังไปหน่อย อาจจะรบกวนเธอ
จนต้องมาแอบดูเพลงรักที่ร้อนแรงของชั้นกับแม่เธอแบบนั้นน่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มยั่วก่อนจะพูดกับ
ฟาง
“ทุเรศ อย่ามาพูดถึงเรื่องบัดสีบ้าๆนั้นที่เกิดขึ้นในบ้านชั้นนะ คุณเอาอะไรให้แม่ชั้นเซ็นหรือว่าคุณ
คิดว่าชั้นจะขายตัวให้กับคุณงั้นหรอ คนเลว อยากมากก็ไปหาผู้หญิงคนอื่นสิ มายุ่งกับแม่ชั้น
ทำไม”ฟางหน้าแดงจัดเมื่อถูกป๊อปปี้พูดยั่วก็รีบพูดก่อนที่จะเริ่มคิดถึงสิ่งที่เป็นไปได้แล้วตรงเข้ามา
ทุบตีชายหนุ่มทันที
“นี่ อย่ามาหาเรื่องกันนะ เรื่องแบบนี้มันใช้ใครแทนกันไม่ได้หรอก มันต้องเป็นแม่เธอเท่านั้นรู้เอาไว้
ซะ อ้อ แล้วส่วนไอ้เอกสารสัญญานี่มันก็แค่ธุรกิจของชั้นกับแม่เธอที่กำลังจะทำร่วมกันเท่านั้นล่ะ
เด็กอย่างเธอไม่ต้องยุ่งหรอก เพราะชั้นกำลังจะเป็นคนที่เปลี่ยนชีวิตแม่เธอเอง”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้ม
กับแผนตัวเอง
“นี่ แม่ชั้นไม่ใช่คนใจง่ายหลงคารมผู้ชายอย่างคุณนะ อย่าเอาเงินฟาดหัวแม่ชั้น”ฟางว่า
“แต่เมื่อกี้ชั้นก็เอาฟาดไปแล้วนิทำไงได้ ก็หวายเค้าเล่นซะชั้นหมดแรงไปตั้งหลายยก ก็ต้องของ
ตอบแทนให้กันสักก้อน2ก้อนนี่ อ๋อ ชั้นรู้แล้วล่ะว่าทำไมเธอถึงมายืนอยู่ตรงนี้ เพราะว่าเมื่อกี้เธอ
คงจะได้ยินเสียงครางแห่งความสุขของชั้นกับแม่เธอสินะ เลยอารมณ์ค้าง อยากเหมือนกันทำไมไม่
บอกดีๆล่ะ ชั้นจะได้ชวนเธอเข้าไปสนุกกับพวกเราในห้องนั้น แต่ไม่เป็นไร บนรถก็ได้ ชั้นเคย
ทำ”ป๊อปปี้พูดแล้วดึงมือฟางไปที่รถ
เพี้ยะ
ฟางหน้าแดงัดไม่คิดว่าป๊อปปี้จะพูดเรื่องพวกนี้อย่างหน้าตาเฉยก็ตบหน้าชายหนุ่ม
“อื้ออ”แต่ไม่ทันที่ฟางจะวิ่งหนีป๊อปปี้ เธอก็ถูกชายหนุ่มกระชากตัวเข้ามาบดจบอย่างร้อนแรง
“อย่าคิดว่าเธอจะตบชั้นแบบนี้แล้วชั้นไม่ทำอะไรได้ตลอดไป รู้เอาไว้ซะ หลังจากนี้ชีวิตของเธอ
และแม่เธออยู่ในกำมือของชั้นแล้ว ถ้ายังอยากอยู่อย่างสงบสุขก็อย่าทำให้ชั้นโมโห”ป๊อปปี้ว่าก่อน
ที่จะผลักฟางล้มลงกับพื้นแล้วรีบขับรถออกไปอย่างรวดเร็วโดยไม่สนใจร่างบางที่พึ่งถูกผลักไปเมื่อ
กี้เลย
“เธอนี่มันหน้าหนาดีเนาะ ผู้ชายคนใหม่ของแม่ก็ยังไม่เว้น ทุเรศที่สุด”ฟางต้องตกใจเมื่อหันไปที่
ต้นเสียงพบว่าเฟย์ยืนกอดอกมองเธออย่างสมเพชก่อนที่จะว่าใส่ฟางอย่างเสียๆหายๆ
“มันไม่ได้เป็นอย่างที่เฟย์คิดนะ ผู้ชายคนนั้นเค้าหลอกอะไรแม่สักอย่างพี่ไม่ได้เป็นอะไรกับ
เค้า”ฟางพูด
เพี้ยะ
เฟย์ที่ถูกฟางเซ้าซี้และเดินมาจับตัวก็ตกใจก่อนที่ง้างมือตบฟางอีกครั้ง
“อย่ามาแตะต้องตัวชั้นนังผู้หญิงสกปรก ใช้ผู้ชายคนเดียวกับแม่เธอนี่มันไร้ยางอายที่สุด อยากจะ
อ่อยจะจับเสี่ยรวยๆก็ไปหาคนอื่นสิ มาทำแบบนี้ทำไม”เฟย์ว่าก่อนที่จะเดินหนีฟางกลับเช้าไปใน
บ้านทันทีโดยที่ฟางเองก็อึ้งที่ถูกน้องสาวเข้าใจผิดไปหมด
“เลวที่สุด หึ คอยดูนะ ชั้นจะทำให้แกไม่ได้เป็นลูกรักของแม่ แล้วแกก็จะได้เด้งออกจากบ้านของ
ชั้นไปสักทีนังฟาง”เฟย์พูดเมื่อเข้ามาในห้องตัวเองแล้วมองรูปที่เธอถ่ายป๊อปปี้กับฟางที่จูบกัน
อย่างร้อนแรงข้างยอกเมื่อกี้แล้วยิ้มออกมาอย่างเล่ห์กับแผนการที่เธอวางไว้
“ค่ะเจ้ วันนี้ฟางไม่เข้าหาเจ้นะคะ พอดีพึ่งจะไปเช่าชุดครุยมาน่ะค่ะ เลยไม่ได้แวะเข้าไปแล้ว แต่
พรุ่งนี้เวลา9โมงฟางไปหาเจ้เพื่อรับเช้คนะคะ สวัสดีค่ะ”ฟางเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับชุดครุยแล้ว
คุยโทรศัพท์กับเจ้บีบีเรื่องงานก่อนจะกดวางสาย
“ไม่คิดเลยนะว่าพริตตี้อย่างเธอก็เรียนจบได้”ป๊อปปี้ที่ได้ยินฟางเดินคุยโทรศัพท์บวกกับเห็นร่าง
บางหอบหิ้วชุดครุยที่ไปเช่ามา ก็พูดขึ้นทำให้ฟางหันไปมองป๊อปปี้ที่โซฟาแล้วสะดุ้ง
“นะ นี่คุณเข้ามาในบ้านชั้นได้ยังไง ออกไปเลยนะ”ฟางอึ้งก่อนจะออกปากไล่ชายหนุ่มทันที
“เห็นทีชั้นจะไปไม่ได้แล้วล่ะเพราะชั้นมีอภินันทนาการจากแม่เธอแล้ว”ป๊อปปี้พูดแล้วชูกุญแจบ้าน
ให้ฟางดู
“นี่แม่ทำแบบนี้ได้ยังไงกัน นี่วันนี้แม่ชั้นไม่อยู่หรอก ออกไปได้แล้ว”ฟางอึ้งก่อนจะรีบไล่ป๊อปปี้
“นี่ ชั้นพึ่งมาเองนะจะไล่ชั้นไปแล้วงั้นหรอ เธอเองก็อยู่บ้านเพียงคนเดียวแท้ๆ ไม่อยากให้ชั้นมาอยู่
เป็นเพื่อนรึไง”ป๊อปปี้เห็นท่าทีของฟางที่หยิ่งผยองก็รีบสาวเท้าเข้ามาใกล้แล้วกระซิบข้างหู
“อย่ามาใกล้ชั้นนะ คนอย่างคุณแค่ครั้งเดียวที่คุณข่มเหงชั้นวันนั้นมันก็คือฝันร้ายของชั้นแล้ว ออก
ไปจากบ้านของชั้นและเลิกยุ่งกับแม่ของชั้นเดี๋ยวนี้นะ”ฟางพูดแล้วรีบไล่แต่ป๊อปปี้ที่ยังสนุกกับการ
แกล้งฟางก็รีบรวบเธอไปกอดแนบอก แล้วจ้องหน้าเธออย่างไม่ยอมแพ้เช่นเดียวกับเธอ
เพี้ยะ
แต่ก่อนที่ป๊อปปี้และฟางจะพูดอะไรกันอีก หวายและเฟย์ก็เดินเข้ามาในบ้านก่อนที่หวายจะกระชาก
ฟางออกจากป๊อปปี้แล้วตบหน้าหัน
“เฟย์บอกแล้วไงแม่ว่ายัยนี่จอมอ่อยให้ท่าแม้กระทั่งแฟนใหม่แม่”เฟย์ยิ้มเยาะอย่างสะใจก่อนที่จะ
ว่าอย่างสะใจกับสิ่งที่เห็น
“นี่แม่ตบฟางทำไมกัน”ฟางอึ้งมองแม่ของเธอที่ตอนนี้โกรธจัดจนแทบคุมอารมณ์ไม่อยู่
“ยังมีหน้ามาตีหน้าซื่ออีกหรอ แกอยากจะมีใครเป็นพริตตี้เด็กเสี่ยรวยๆที่ไหนก็ได้แต่ทำไมแกต้อง
ทำแบบนี้กับชั้น แกไปให้ท่าป๊อปปี้แบบนี้ทำไม นังลูกไม่รักดี”หวายระเบิดอารมณ์ออกมาก่อนจะ
โยนมือถือเฟย์ให้ฟางดูแล้วฟางต้องอึ้งเมื่อเห็นภาพตัวเองที่ถูกเฟย์แอบถ่ายตอนที่เธอกับป๊อปปี้จูบ
กันเมื่อคืนนี้
“แม่ ฟางอธิบายได้ ฟางไม่ได้ทำอย่างที่แม่คิดนะ”ฟางรีบอธิบายให้หวายเข้าใจ
“ไม่ต้องมาแก้ตัว ชั้นไม่เชื่ออะไรแกอีกแล้ว นังลูกชั่ว ไม่คิดเลยนะว่าภายใต้ความใสซื่อที่แกทำที
เป็นพวกสาวบริสุทธิ์น่ะมันจะเน่าเฟะแบบนี้ ถ้าแกคิดว่าแกจะใช้มารยาใสซื่อของแกจับป๊อปปี้ล่ะก็
แกคิดผิด เพราะแกมันก็ไม่ใช่ผู้หญิงบริสุทธิ์ แกมันเสียท่าให้ไอ้เสี่ยนั่นไปแล้วรู้เอาไว้ซะ”หวายที่
ทั้งโกรธและตามนิสัยเดิมที่เธอไม่ต้องการจะเสียคนที่เพียบพร้อมไปทุกอย่างแบบป๊อปปี้ก็รีบ
บันดาลโทสะด่าและแฉเรื่องของฟางให้รู้เรื่อง ฟางอึ้งและร้องไห้ออกมาด้วยความอับอายซึ่งป๊อปปี้
ยืนมองแม่ลูกทะเลาะกันเงียบๆไม่พูดอะไร
“รู้เอาไว้ซะว่าที่นี่เค้าไม่ต้องการแกอีกแล้ว อยากไปให้ท่าผู้ชายที่ไหนก็ไปเลยไป๊”เฟย์สะใจที่ใน
ที่สุดเธอก็สามารถไล่ฟางออกจากบ้านได้ก็รีบกระชากฟางแล้วไล่ออกจากบ้านโดยที่ไม่ทันถาม
หวาย
“แม่ ฮือๆแล้วฟางจะไปอยู่ไหน”ฟางร้องไห้พยายามบอกให้เฟย์เปิดประตูโดยที่หวายยืนมองฟาง
นิ่งๆไม่ยอมออกมาหาฟาง ฟางร้องไห้อย่างน่าสงสารก่อนที่จะถูกเฟย์เอาน้ำมาสาดไล่ไปให้พ้น
บ้านเหมือนหมูหมา ฟางเสียใจเดินออกไปจากบริเวณหน้าบ้านและเดินไปตามทางเดินตามลำพัง
อย่างน่าสงสาร
“ไม่ทำเกินไปหน่อยหรอ อย่างน้อยนั่นก็คือคนในครอบครัวหวายนะ”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆเมื่อฟางออกไป
แล้ว
“ตอนนี้หวายไม่พร้อมที่จะคุยอะไรทั้งนั้นป๊อปกลับไปก่อนเถอะนะ”หวายนิ่งไม่ยอมพูดอะไรก่อนที่
จะเดินหนีขึ้นไปบนห้อง ป๊อปปี้มองแล้วยิ้มออกมาเมื่อคิดออกว่าเขาจะจัดการแก้แค้นหวายยังไงดี
“ฮึก ฮือๆ”ฟางที่ร้องไห้เดินมาตามทางเรื่อยๆแล้วเดินตากฝนที่ตกมาไม่ขาดสายอย่างไม่รู้ทิศทาง
ว่าเธอจะไปทางไหนต่อดี ก่อนที่ตัดสินใจเตรียมเดินข้ามถนนข้ามฝั่งไปอีกทาง
ปี้นน
จังหวะนั้นเองมีรถคันหนึ่งขับมาและรีบบีบแตรใส่ฟางก่อนที่ร่างบางตกใจและกรีดร้องออกมาแล้ว
ทรุดลงกับพื้น
“คุณเป็นยังไงบ้างคุณ อ้าว ฟาง เกิดอะไรขึ้น”เขื่อนที่เป็นคนขับรถมาแล้วรีบออกมาดูอาการก่อน
จะต้องตกใจเมื่อเห็นว่าเป็นฟางแล้วรีบพาฟางขึ้นรถไปกับเขาทันที
“ขอบคุณนะคะที่ช่วยฟาง”ฟางที่ตัวเปียกฝนพูดกับเขื่อนเมื่อถูกพามาที่คอนโดของเขา
“อย่าเครียดเลยนะครับ เอาอย่างงี้ เดี๋ยวคืนนี้ฟางนอนที่นี่ก่อนแล้วกัน อ้อ ไม่ต้องกังวลนะ คอนโด
นี้ผมซื้อไว้นานแล้ว แต่ผมนอนที่บ้าน ผมไม่ทำอะไรคุณแน่นอน ไปอาบน้ำเถอะฮะ”เขื่อนพูดแล้ว
ยิ้ม ฟางรีบไหว้ขอบคุณเขื่อนก่อนที่จะรับเสื้อผ้าที่เขื่อนแวะซื้อเมื่อกี้นี้ไปอาบน้ำส่วนเขาก็ลงไปชั้น
ล่างเพื่อหาซื้อของกินให้กับฟางและเสบียงไว้ยามฉุกเฉิน
ก๊อกๆ ฟางที่อาบน้ำเสร็จเดินออกมาในเสื้อคลุมอาบน้ำแล้วเปิดประตู
“คุณ/จะไปไหนเล่า”ฟางอึ้งเมื่อเห็นว่าป๊อปปี้เป็นคนเคาะประตูก็รีบหนีแต่ป๊อปปี้รีบคว้าร่างบางได้
“จะไปไหนเล่า ออกากบ้านไม่ทันข้ามคืนก็รีบมาอ่อยเพื่อนชั้นเลยนะ”ป๊อปปี้ว่าฟางอย่างดูถูก
“มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะ คนทุเรศปล่อยชั้น”ฟางร้องโวยวายและพยายามแกะตัวออกจากป๊อปปี้
โดยที่ลืมไปว่าเธอสวมแค่เสื้อคลุมอาบน้ำทำให้เสื้อคลุมเผยขาของโผล่แลบออกมาให้ป๊อปปี้ได้
เห็น
“จะว่าไปเธอนี่ก็เซ็กซี่ใช่ได้เลยนะ เสียดายที่จืดชืดสู้แม่เธอไม่ได้”ป๊อปปี้ยิ้มเยาะก่อนจะพูดยั่ว
“อย่ามาพูดถึงแม้ชั้นในเรื่องต่ำๆแบบนี้นะ ปล่อยชั้น”ฟางพูดและพยายามข่มอารมณ์โกรธตัวเอง
และพยายามดิ้นแต่เหมือนป๊อปปี้ยิ่งกอดรัดร่างเล็กกว่าเดินจนฟางเริ่มเหนื่อยและเริ่มหยุดนิ่ง
“เห้ย ทำอะไรกันน่ะ”เขื่อนที่ลับเข้ามาในห้องก็ต้องตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้กับฟางกำลังกอดกันอยู่ใน
ห้องของเขาและที่สำคัญฟางเองสวมแค่เสื้อคลุมอาบน้ำเท่านั้น
“คนลามก”ฟางที่ได้ทีเมื่อป๊อปปี้ปล่อยตัวก็รีบว่าก่อนที่จะตบหน้าป๊อปปี้แล้วรีบกลับเข้าไปแต่งตัว
ในห้องน้ำตามเดิมทันที
“นี่นายกินยัยนั่นไปแล้วหรือไง ยัยนั่นเป็นพวกชอบยั่วพวกเสี่ยให้มาหลงกลนะระวังเถอะจะ
หมดตัว”ป๊อปปี้รีบว่าเพราะจากที่เขาเองนั้นได้ยินที่เฟย์กรอกหูเขากับหวาย
“นี่นายเลิกมองผู้หญิงในแง่ลบเถอะน่า ฟางยังไม่ได้มีอะไรกับชั้นนะ แล้วนายมาทำอะไรที่นี่ล่ะ
ป๊อป”เขื่อนรีบพูดก่อนจะเปลี่ยนเรื่องถามป๊อปปี้
“ชั้นกะมาชวนนายไปตามหายัยนี่กลับบ้านแม่เค้า แต่คงไม่ต้องแล้วล่ะเดี๋ยวชั้นจะโทรบอกหวาย
ก่อนแล้วถ้ายัยนั่นออกมาแล้วนายก็พายัยนั่นไปส่งที่บ้านด้วยล่ะ ชั้นไปนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วคิดถึง
หวายที่เศร้าและร้องไห้ออกมาหลังจากฟางออกไป ทำให้ป๊อปปี้ต้องสวมละครเล่นเป็นหนุ่มแสนดี
ทำทีเป็นตามหาฟางเพื่อให้หวายนั้นยิ่งไว้ใจเขามากขึ้นเพื่อความเจ็บปวดที่กำลังจะคืบคลานเข้า
มาหาหวายอีกไม่ช้า
นั่นไง เท่านี้ป๊อปปี้ก็รู้เเล้วว่าจุดอ่อนของหวายคือฟาง และวิธีจะทำให้หวายทรมานนั่นก็
ง่ายแสนง่ายในตอนนี้ อีกไม่นานหรอก ฟางจะไปอยู่กับป๊อปแล้ว ส่วนเฟย์จะร้ายต่อหรือมี
ใครมาดัดนิสัยต้องติดตามน้าาาาาาาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ