Love it or มีน้ำตา

 
               "ป๊อป / ไอป๊อป"มีหนุ่มสองคนเดินเข้ามาภายในบ้านแล้วก้เรียกป๊อป ทำให้ฟางต้องเดินมาหาเพื่อถาม
 
               "มีอะไรรึป่าวค่ะ"ฟางเดินเข้ามาหาสองหนุ่มแล้วถาม  แต่สองหนุ่มก้ยืนนิ่งยิ้มแก้มแทบปริเหมือนได้ขึ้นบนสวรรค์เจอนางฟ้าตัวน้อยๆ
 
               "คุณค่ะ คุณ"ฟางที่เห็นว่าสองหนุ่มนั้นยืนนิ่งอยู่ก็ทักทันที
 
               "เอ่อ ครับ"ชายคนหนึ่งตอบ
 
               "คือมีอะไรรึป่าวค่ะ"ฟางถามสองหนุ่ม
 
               "อ่อ เรามาหาไอป๊อปนะครับมันอยู่มั้ยครับ"พอชายหนุ่มคนหนึ่งพูดถึงป๊อปฟางก็เกิดอาการไม่พอใจทันที
 
               "อยู่ค่ะ"ฟางตอบด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจซักเท่าไหร่
 
               "เอ่อ งั้นรบกวนขึ้นไปตามไอป๊อปให้หน่อยได้มั้ยครับ"ชายหนุ่มคนหนึ่งได้ขอให้ฟางไปตามป๊อปปี้
 
               "ก้ได้ค่ะ"ฟางตอบแบบไม่ค่อยอยากตามให้ซักเท่าไหร่  แล้วฟางก็เดินขึ้นบันไดตรงดิ่งไปที่ห้องของป๊อปปี้
 
               "เอาไงดีละเรา"ฟางถามตัวเองเพราะป๊อปปี้ไว้ใจไม่ได้ถ้าเขาทำอะไรเธอขึ้นมาเหมือนตอนบ่ายมีหวังได้ตายกันไปข้างแน่
 
               "เอาว่ะ เป็นไงเป็นกัน"ฟางพูดกับตัวเองอย่างมั้นใจ
 
               ก๊อก ก๊อก !!
               พอฟางไม่ได้ยินเสียงตอบรับจึงเปิดประตูเข้าไปในห้องแต่ก็ไม่พบใครฟางก็เลยจะเดินออกไปตามหาแต่ว่า
 
               "ไปไหนจร๊ที่รักจ๋า"ป๊อปปี้เข้ามาสวมกอดเธอจากด้านหลังแล้วกระซิบข้างหูฟาง
 
               "นี่นาย ฉันไปเป็นที่รักนายตั้งแต่เมื่อไหร่ นี่นายออไปเดี๋ยวนี้เลยนะ ปล่อยฉันนน"ฟางพูดแล้วพยายามเอามือของป๊อปปี้ที่กอดเธอไว้ออก
 
               "เอ้า ก็เมื่อตอนบ่ายไงละหรือว่าต้องรื้อฟื้นความทรงจำ"ป๊อปปี้พูดพร้อมอุ้มฟางไปที่เตียงฟางก้ดิ้นพล่านใหญ่  จนป๊อปปี้อุ้มมาถึงเตียงแล้ววางตัวฟางลงบนเตียงแล้วตัวเองก็ขึ้นคร่อมเอาไว้
 
               "นินายอย่าทำบ้าอะไรนะ"ฟางพูดเสียงดังแล้วพลางดิ้นแต่ป๊อปปี้จับแขนฟางเอาไว้ทั้งสองข้าง
 
               "หึ ฉันบอกเธอไว้ก่อนเลยนะ ไม่ว่าเธอจะทำวิธีไหนก้ตามฉันไม่มีเข้าไปทำงานเด็ดขาด จำไว้"ป๊อปปี้พูดแล้วก้มหน้าลงไปประกบปากกับฟางทันที ฟางได้แต่พยายามดิ้นหวังให้ป๊อปปี้ปล่อย ป๊อปปี้สอดลิ้นเข้าไปในโพลงปากหวานๆของฟางจนฟางเลิกดิ้นเพราะเกิดอาการ เคลิ้ม     จน....
 
               "เห้ยยยย!!" ฟางที่กำลังเคลิ้มก้หลุดจากภวังค์ทันทีเพราะมีหนุ่มสองคนที่เมื่อกี้เธอได้บอกกับเขาว่าจะมาตามป๊อปปี้ให้แต่ว่าป๊อปปี้กลับทำแบบนี้กับเธอซะก่อนแล้วฟางก็รีบผลักป๊อปปี้ออก
 
               "เอ่อคือไม่ใช่อย่างที่พวกคุณเข้าใจนะค่ะ"ฟางรีบพูดอธิบายทันทีแต่ทั้งสองก็ยังยืนอึ้งอยู่เพราะป๊อปปี้ไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อนเพราะแต่ก่อนป๊อปปี้สนใจแต่หวายแต่ด้วยความที่หวายไม่เคยสนใจป๊อปปี้เลย ป๊อปปี้จึงไม่เคยสนใจใครอีกตั้งแต่นั้นมา
 
               "หุ้ยยย!! เพราะนายคนเดียวเลย"ฟางพูดแล้วหันมามองป๊อปปี้พร้อมทำหน้ามุ้ยใส่ แต่ป๊อปปี้กลับทำหน้าทะเล้นใส่ฟางจึงเดินออกไปจากห้องป๊อปปี้แล้วเดินไปที่ห้องของตัวเองทันที
 
               "เห้ยป๊อป ผู้หญิงคนนั้นใครว่ะโครตน่ารักเลยอ่ะ แล้วที่แกทำเมื่อกี้มันคืออะไรว่ะไอป๊อป หรือว่าแกเป็นแฟนของผุ้หญิงคนนั้น"ชายหนุ่มคนหนึ่งถามไม่หยุด
 
               "เห้ยไอเขื่อนถามทีละคำถามดิว่ะ"ป๊อปปี้พูดกับเขื่อน
 
               "แล้วสรุปว่ามันเป็นยังไงว่ะป๊อป"ชายหนุ่มอีกคนถาม
 
                "อือ ช่ายโทโมะพูดถูกแล้วสรุปมันเป็นมายังไงว่ะ"เขื่อนถามซ้ำอีกที
 
               "ผู้หญิงคนนั้นชื่อ ฟาง พ่อของฉันจ้างมาเพื่อให้ยัยนั่นทำให้ฉันกลับเข้าไปทำงาน แล้วถ้าฉันเข้าไปทำงานเมื่อไหร่แล้วได้เป็นผู้บริหารสูงสุดของทุกสาขาทั่วประเทศเมื่อไหร่ยัยนั่นก็จะไป"ป๊อปปี้บอกกับเขื่อนและโทโมะ
 
               "มันก็สมควรหรอกนะที่พ่อนายจะจ้างคนให้ทำให้ป๊อปกลับเข้าไปทำงาน"เขื่อนพูด
 
               "สมควรตรงไหนว่ะเขื่อน แกก็รุ้ว่ายังไงฉันก็ไม่มีทางทำงานบริษัทนั้นเด็ดขาด ฉันไม่ต้องการเป็นผู้บริหารอะไรที่พ่อขอให้ฉันทำทั้งนั้น  แต่มีอย่างหนึ่งที่ฉันจะต้องจัดการด้วยตัวของฉันเอง"ป๊อปปี้พูดแล้วทำสายตาอาฆาตรทันที
 
               "อะไรของแกว่ะป๊อปที่ว่าจะจัดการเอง"โทโมะถามเพื่อนป๊อปทันทีด้วยความสงสัย
 
               "พวกแกรุ้จัดธามไทมั้ย"ป๊อปปี้ถามเพื่อนทั้งสองคน
 
               "อ่อ ธามไทผู้บริหารคนใหม่ของบริษัทธรรมสวัสดิ์ซิสเตอร์ หรือ Tms นะหรอ"โทโมะถามป๊อปปี้
 
               "ใช่ ฉันสงสัยว่าธามไทเป็นคนขับรถชนแม่ของฉัน แล้วฉันจะต้องจัดการกับมันด้วยมือของฉันเอง"ป๊อปปี้พูดด้วยความอาฆาต
 
               "แล้วแกไม่คิดจะเข้าไปทำงานในบริษัทบ้างหรอว่ะ ธามไทมันก็กำลังจะแข่งกับบริษัทของเเกนะเว้ย"เขื่อนพูด
 
               "ฉันขอคิดดูก่อนเหอะว่ะ"ป๊อปปี้พูด
 
               "งั้นเย้นนี้เราไปหาอะไรๆสนุกๆกันเหอะว่ะ ไปที่ร้านของฉันก็ได้เดี๋ยวฉันเลี้ยง ฉันเห็นแกอยู่แต่บ้าน ออกไปเปิดหูเปิดตาหน่อยเหอะไป"เขื่อนพูดแล้วชวนป๊อปปี้ไปที่ร้านของเขา (เขื่อนเป็นลูกที่มีครอบครัวสมบูรณ์แบบพ่อแม่ของเขื่อนอยู่ที่ฝรั่งเศษไปเปิดสาขาต่อที่ฝรั่งเศษ เป็นเศรษฐีแต่ก็ไม่เทียบเท่าป๊อปปี้)
 
               "เอางั้นก้ได้"ป๊อปปี้ตอบแล้วก็ออกไปที่ผับของเขื่อนพร้อมกับโทโมะ
 
               
                    .........ตอนต่อไปเจอกับธามไทและหวายนะคร้า.........
 
 
สำหรับคำถามที่ถามนะคร้า
ป๊อปปี้เป็นคนที่กันเองแล้วแต่อารมณ์นะค่ะอาจจมีออกแนวหื่นๆบ้างนิดนึงนะค่ะ
 ขอบคุณทุกคนนะค่ะที่ติดตาม จะพยายามทำเรื่องนี้ให้ดีที่สุดนะคร้า